Ricks wekker gaat weer om zeven uur, maar dit keer blijf ik nog doezelen tot hij om kwart voor acht vertrekt. Dan kleed ik me aan en kijk weer op Yelp waar ik zal gaan ontbijten. Dit keer valt mijn keuze op Fonte, een café en wijnbar.
Het miezert buiten dus met paraplu op loop ik naar First Avenue. Het is een gezellig café. Ik bestel twee gepocheerde eieren met ham en die worden met een groene salade geserveerd. Seattle cafe's zijn meesters in het koffie branden. Ook hier smaakt de koffie weer heel goed en is hij lekker sterk.
Terwijl ik eet bedenk ik me dat ik nul komma nul zin heb om weer op de elliptische machine te gaan sporten. Ik besluit ondanks de miezerregen om mijn stappen al lopend door de stad bijeen te krijgen.
Eerst loop ik naar Pioneer Square en het pittoreske oudste gedeelte van de stad door. Hier wordt ook de ondergrondse tour gegeven, maar die heb ik vorig jaar gedaan dus sla ik dit jaar over. Dan loop ik de avenues af van Cherry Street naar Pike Street en terug. Als ik op Fifth Avenue ben loop ik weer de enorme heuvel af naar Pike Place Market.
De openbare bibliotheek ontworpen door een Nederlandse architect
Als ik daar aankom heb ik mijn 10000 stappen bijeen en precies 8 kilometer gelopen. Nu heb ik wel een drankje verdiend en bestel een nitro brew koffie bij Starbucks. Daarna loop ik even de Walgreens in voor wat snacks en dan terug naar het hotel.
Daar is de kamer al gedaan, altijd fijn. Ik fris me op en dan is het alweer lunchtijd. Nu mijn lunch met Kathleen niet doorgaat heb ik besloten mijn favoriete soep dumplings te gaan eten bij Din Tai Fung. Het is er ook het perfecte weer voor met deze kille regen.
Het is druk in het restaurant en er is een wachtlijst voor een tafel. Ik schrijf mijn naam ook op de wachtlijst voor de bar en terwijl ik dat doe komt er een stoel vrij. Ik bestel een warme sake en de komkommersalade.
Over de dumplings moet ik even nadenken maar het wordt de combinatie van krab en varkensvlees. En wat zijn ze weer lekker! Het helemaal waard om even van mijn dieet af te wijken. Ik peuzel ze hapje voor hapje op.
Terug in het hotel schroef ik de macro lens op mijn fototoestel en roep dan een Uber om naar het Volunteer Park Conservatory te gaan. Ik ben daar nog nooit geweest dus had er geen idee van dat het in de heuvels ligt.
Daar zijn nog heel wat wegen gesloten door de sneeuwval en wat wel begaanbaar is is ook nog eng met veel sneeuw. De Toyota Prius van mijn chauffeur heeft er af en toe wat moeite mee. Ik ben dus blij veilig bij het Volunteer Park aan te komen.
Het Conservatory is een botanische tuin. De toegang is er vandaag gratis dus ik heb geluk. Het zijn vier kamers met orchideeen, cactussen, azalea's en meer. Het is echter vrij klein en ik ben de Botanic Garden in Washington gewend. Daardoor ben ik duidelijk verwend want ik ben met een half uur al uitgekeken en -gefotografeerd.
Om terug te rijden roep ik een Lyft. Op de heenweg maakte ik me wat zorgen dat ik misschien niet terug zou kunnen, maar gelukkig komt David voorrijden, die alle besneeuwde wegen vermijdt. Je zou hier in het centrum van Seattle echt niet weten dat er zo dichtbij zoveel meer sneeuw is gevallen. Geen wonder dat Darcy en Kathleen niet konden komen.
Tijd om even te ontspannen op bed en de laatste aflevering van Project Rembrandt te kijken. Ik vind dat een heel leuk programma! Kijkt er hier ook iemand Diederik en Da Vinci? Is dat wat?
Rond half zes neem ik mijn laptop mee naar de lobby bar. Daar bestel ik een bloody Mary en schrijf dit blog. Dit bevalt me prima want het avondeten is telkens zo laat en daarna hoef ik dan bijna niets meer te schrijven.
Vanavond gaan we met Ricks team eten. Rick heeft een late klas waardoor hij direct van daaruit naar het restaurant gaat. Ik neem dus een Uber naar het restaurant, Black Bottle. Daar zijn al twee van Ricks collega's aanwezig. De rest, inclusief Rick, volgt snel.
Dit is een tapa's restaurant dus we bestellen allerlei verschillende gerechten. De meesten passen goed in ons laag koolhydraten dieet. Belangrijk voor mij want ik heb vanmiddag al gezondigd met de soep dumplings. Ach, het is maar vier dagen zullen we maar denken.
Alles smaakt heel goed en dit restaurant gaat op ons "nog eens" lijstje. Het is ook een stuk minder duur dan we gewend zijn hier in Seattle en alles kan op kosten van Microsoft. Mooi meegenomen!
Het wordt zo gezellig (het gesprek gaat vooral over kinderen en honden) dat we pas tegen tienen terug zijn in de kamer. We gaan ons nog even ontspannen met wat lezen en dan gaan de lichten uit want Rick moet morgen om zeven uur weer uit bed.
11 reacties:
Hoi Petra,
Diederik en Da Vinci is zeker de moeite van het bekijken waarden dan heb ik nog een tip voor je: het geheim van de meester waarin een kunstschilder een meesterstuk analyseert en het dan namaakt.
Fijne dagen nog in Seatle.
Twee jaar geleden was ik in Seattle, maar toen was het daar warm☺
Wat een mmoie stad!
Toen heerlijk sushi gegeten in Japonessa Sushi Cocina!
Oeh heerlijk die soep dumplings! Daar mag je wel mee zondigen een keer. Mooie foto's met de macrolens, maar jammer dat de conservatory klein uitviel. Succes nog in snowy Seattle!
Je stappen bijeen krijgen tijdens een wandeling door de stad is zoveel leuker!
Ik moest ook gelijk denken aan of er wel een chauffeur jou weer op zou willen halen bij de botanische tuin. Maar gelukkig wel!
Leuk om de foto´s van Seattle te zien, ik heb zulke leuke herinneringen aan die stad.
Het zal inderdaad een heel verschil zijn of je nu naar het Volunteer Park gaat of toen wanneer wij er waren, er was toen een hele grote dahlia tuin buiten waar we 2 uur hebben doorgebracht.
Goed dat je ondanks het mindere weer toch buiten je stappen bij elkaar krijgt.
Fijne woensdag!
Heerlijke dagen heb je zo. Jammer van het weer, dat wel.
In dat halve uur heb je wel schitterende foto's gemaakt.
Diederik en Da vinci is zeker boeiend. Per aflevering staat een deel van zijn leven centraal, de serie is chronologisch en is opgenomen in de stad/streek waar hij in die levensfase was. De eerste aflevering was dat in Vinci, de tweede in Florence etc. Diederik, de presentator, is een best wel bekende theatermaker en echt geïnteresseerd en liefhebber van Da Vinci.
Wat ook mooie series zijn, zijn de programma's van Jeroen Krabbé. Hij heeft series gemaakt over van Gogh, Picasso etc. Die lijken wel wat op het format van de Da Vinci serie. Sommige series van Krabbe zijn al wat ouder dus of je die nog kan terug zien, weet ik niet.
Leuke stad Seattle, doet me een beetje aan Vancouver denken met het Gaslight District.
Ik ben afgehaakt bij de serie over Leonardo da Vinci. Vind het beetje te veel Diederik van
Vleuten, had graag meer Da Vinci gezien Wel leuk is een serie over Italie ; Langs Romeinse Wegen.
En een serie over diverse steden in Nederland, soms even buiten ons land met de2 broers en 1 zus de van Rossums. Ze behandelen de geschiedenis, de architectuur en de kunst van de steden.
Zo is vorig jaar o.a. Amersfoort besproken.
Ook interessant een serie reisprogramma's ; Reizen Waes, een Belgische presentator. Hij komt in landen waar nog maar weinig toeristen komen. Onlangs o.a. in Azerbeidzjan.
Ben je nog Chihuly gaan bekijken? Momenteel is er een tentoonstelling van hem in Groningen.Helaas een beetje te ver voor me. Daar heb ik geen treinreis van 2.40 min. voor over.
Geniet nog even in Seattle.
Vergat het even. Groetjes Wil
@Sylvia - Bedankt voor de tip!
@Miek - Dat is toevallig, daar gaan we vanavond eten!
@Sophie - Dat Din Tai Fung moet je ook echt op je lijstje zetten!
@Petra - Ja, stel je voor dat ik daar gestrand was!
@Anja - Ja, ik denk dat het buiten gedeelte groter is dan binnen
@Marion - Het weer was ok vandaag alleen zo waterkoud!
@Jolanda - Bedankt voor de tip!
@Wil - Vandaag ben ik bij Chihuly geweest, vaste prik als ik hier ben
Wat een leuke dag toch weer. En wat je schrijft over die heerlijk sterke koffie. Zalig, wdb ben ik echt koffie verslaafd. Trouwens voor die dumplings zou ik ook een uitzondering van mijn dieet maken hoor. Mooie foto's van de botanische tuin. Jammer dat het wat tegenviel qua grootte.
Een reactie posten