Over een fibro dagje en een winterstorm met mijn naam

Ricks wekker gaat om kwart over zeven en eigenlijk ben ik om de een of andere reden ook klaarwakker. Maar ik heb veel pijn en blijf toch nog een half uurtje liggen. Mijn lichaam werkt weer eens als een barometer want er komt een grote storm aan.

Rick heeft mijn koffie al aan het pruttelen als ik beneden kom. Ik eet wat gerookte zalm en een tomaat als ontbijt. Zodra Rick naar zijn werk is ga ik naar boven om mijn uur cardio op de elliptische machine te doen. Orion komt mee naar boven, Django blijft beneden.

Als ik klaar ben zie ik dat mijn rondleiding voor volgende week helaas niet doorgaat. De klant boekte al maanden geleden en had een rondleiding door het Witte Huis voor hij met mij door de stad zou gaan lopen. Geen idee waarom hij het afzei, maar ik heb er in de winter gemengde gevoelens over. Aan de ene kant hartstikke leuk een wandeling door de stad, aan de andere kant ijskoud voor mijn spieren.

Rust in de tent

Na de honden een korte wandeling gegeven te hebben laad ik ze in de van. Dat gaat prima, ze hebben ieder een stoel achterin. Het is zo fijn dat ze tenminste niet vechten. Ze negeren elkaar eerder.

Voor de lunch ga ik de Med salade met kip eten bij Noodles & Company. Ik zoek online naar een recept voor hun dressing en die is eigenlijk heel simpel, maar zo lekker. Het is Griekse yoghurt met olijfolie, citroen en limoensap en dan sriracha, die het pittig maakt, zoveel als je wil. Wie weet maak ik die ooit zelf.

De honden zitten lief op me te wachten en we rijden naar Giant. Daar is het heel druk. Er wordt sneeuw voorspeld voor morgen en ik verbaas me er altijd over hoeveel mensen in het midden van de dag tijd hebben om boodschappen te doen. Ik heb mijn benodigdheden snel gevonden.

De rest van mijn lijstje werk ik bij Whole Foods af. Eigenlijk moet ik ook nog naar de bank en de dierenarts voor hartworm medicijn voor Orion, maar dat moet maar wachten want ik heb enorme (hoofd)pijn. Mijn energie is op en ik besluit maar weer eens naar mijn lichaam te luisteren en het de rest van middag rust te gunnen.

Dat lukt redelijk, behalve als de honden de Deense doggen van de buren horen. Vooral Django blijft maar blaffen, heel fijn als je een bonkend hoofd hebt. Ik geef ze dan maar een Kong met pindakaas en dat houdt ze een half uur bezig.

Intussen kijk ik achterstallige afleveringen van Victoria. Ik vind ook een website over haar leven en allerlei artikelen. Wat een fascinerende vrouw was zij toch. Ik ben benieuwd hoeveel van haar leven de serie gaat bevatten. Hopelijk is het tot haar dood.

Als Rick thuiskomt maakt hij het avondeten klaar. We hebben de zalm van Whole Foods, een meerkleurige minitomaatjes, augurk en olijfsalade en bloemkoolpuree. Het is lekker maal, een van mijn favorieten van ons thuismaaltijden lijstje.

Vannacht moet het gaan sneeuwen en morgen een vieze natte dag. Volgens het verhaal krijgen we vijftien centimeter en dan moet het overgaan in ijzel en regen. Bah, bah en nog eens bah! Ze hebben de storm ook nog eens Petra genoemd vind ik net uit. Dat terwijl mijn naam hier heel ongewoon is.