Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, februari 26, 2019

Over een gewone dinsdag

Rick vertrekt al vroeg naar zijn werk en ik ben ook redelijk op tijd beneden. Katja maakt zich erge zorgen om Kevin, die nog steeds hoge koorts heeft. Bovendien voelt zij zich ook niet lekker. Ik moet zeggen dat Rick en ik ook flink bezorgd zijn.

Na mijn ontbijt van gerookte zalm en tomaat ga ik naar boven voor mijn uur op de elliptische machine. Alleen is er in die kamer een aanhoudende hoge pieptoon te horen. Rick vertelde gisteren dat een of andere batterij leeg is. Die indringende toon houd ik geen uur vol dus ik besluit dan toch maar beneden op de plaats te gaan hardlopen.

Wel gezellig met deze twee (behalve het blaffen)

Intussen houdt Katja me op de hoogte. Ze heeft een tuk tuk naar de apotheek genomen en allerlei medicijnen ingeslagen. Ze staat er versteld van hoeveel dingen je daar zonder recept kunt krijgen, o.a. antibiotica en codeine.

Als ik mijn tienduizend stappen bijeen heb neem ik de honden mee voor een kleine wandeling. Gelukkig komen we niemand tegen en gaat alles goed. Ik vind het toch teveel gedoe om met ieder apart te gaan.

Tot mijn grote vreugde zie ik in sommige tuinen de krokussen al bloeien. Hier bloeien die gewoon in het gras bij mensen. Ik heb weleens geprobeerd ze te planten, maar de eekhoorns vinden de bolletjes iedere keer.  Ik zie Ricks tulpen en narcissen, die hij in de herfst plantte ook niet naar boven komen.



Django is weer in optimale blafstand dus na mijn douche laad ik de honden in de van. Daar blaffen ze tenminste niet. Ik heb via mijn Yelp app een nieuw Aziatisch lunchrestaurant gevonden en ga daarnaar op zoek. Dat valt nog niet mee want als mijn GPS beweert dat ik er ben zie ik het restaurant nergens.

Het blijkt aan de achterkant in een kantoorgebouw te liggen. Ik bestel een chirashi bowl met sla in plaats van rijst. Ik moet zeggen het was het zoeken waard, heerlijk en vers eten is het. Hier ga ik zeker nog eens terug.

We hebben katten eten nodig voor Zorro en dat ga ik bij de Giant halen. Ik neem ook gelijk een nieuwe voorraad bloemkool puree en rijst mee uit de vriezer. Dat eten we zo graag en daarin zijn we kennelijk niet de enigen. Er is nog maar een pakje puree en de rijst van ons favoriete merk is uitverkocht. Dan proberen we maar een ander merk de volgende keer.

Bij Petco haal ik wat snacks voor de honden. Dingen, die ze allebei even snel kunnen op kunnen krijgen want anders steelt Orion dat van Django. Bij de ernaast gelegen Walgreens haal ik wat toiletspullen en rijd dan naar Whole Foods voor mijn laatste boodschappen.

Terwijl ik daar parkeer hoor ik het toontje van Facebook Messenger. Mijn bange vermoeden wordt bewaarheid als het Katja is. Het is daar midden in de nacht en ze werd wakker met koorts. Wat voelen we ons nu machteloos! Gelukkig hebben ze nog een paar dagen voor ze terug naar Bangkok moeten. Hopelijk zijn ze dan beiden weer wat opgeknapt.

Bij Whole Foods neem ik ook een boeket alstroemeria mee. Terwijl ik aan het afrekenen ben overvalt me opeens een vermoeidheid en krijg ik de typische grieperige fibromyalgie pijnen. Gelukkig ben ik klaar met mijn lijstje.

Thuis besluit ik mijn lichaam rust te geven al lukt dat niet echt met Django's geblaf. Deels zijn de Deense doggen van de buren daar debet aan. Iedere keer als zij blaffen begint Django ook weer met een salvo. Grappig genoeg doet Orion helemaal niet mee.

Om kwart over vijf komt Rick tot mijn verrassing al thuis. Hij heeft een enorm boeket rozen voor me mee. Nog voor Valentijnsdag, zegt hij. Ik ben er heel blij mee want er zijn vier kleuren rozen, niet alleen rood. Rick weet dat ik dat veel liever heb.

Rick gaat een nieuwe batterij halen bij Metro Center zodat die pieptoon boven er morgen niet meer zal zijn. Ik ga mee want de grote Michaels ligt daar vlak naast. Tot mijn grote vreugde hebben ze hier een hele rij met lente spulletjes voor mijn feeentuintje.

Er zijn een paar heel leuke bij en die neem ik meteen maar mee. Het is ook halve prijs voor twee van de dingen dus mooi meegenomen. Ik ben er nog niet aan toe om de winterspulletjes op te ruimen, maar met Michaels weet je nooit hoe lang iets er nog is.

Rick maakt weer ons avondeten. We hebben worstjes, voor mij kip met kruiden en champignons en voor Rick een bratwurst en een chorizo. Daarbij eten we spinazie en de bloemkool "tater tots" uit de oven. Het smaakt weer pima.
Wachtend op hun eten

We hopen voor we gaan slapen nog te lezen hoe het in Thailand gaat.  Hopelijk is Kevins koorts naar beneden (die was 40 graden!) en is die van Katja niet erger. Echt zo zielig dat het allemaal zo loopt!

PS: Ze zijn beiden echt ziek. Hopelijk lukt het zaterdag naar Bangkok te gaan. Wat een naar einde van hun huwelijksreis. 





14 reacties:

Pascale zei

Oh wat naar voor Katja en Kevin! Ik heb echt met ze te doen, zo sneu dat het juist op hun huwelijksreis gebeurt. Ik hoop dat ze snel opknappen.

Veerle zei

Dag Petra, gelukkig dat je dochter een medische opleiding heeft, maar als ze echt ziek zijn zou ik naar een ziekenhuis gaan. Mijn schoondochter was ook ziek in Thailand, mijn zoon heeft toen de ziekenhuizen in de buurt opgezocht op internet en heeft even bij zijn hospitalisatieverzekering ( in België) gevraagd welk ziekenhuis zij aanraadden. Zij werden in het ziekenhuis zeer professioneel geholpen (en alle kosten waren door de verzekering gedekt).
Het kan toch geen malaria zijn?
Hopelijk gaat het snel beter.

Inge Picqueur zei

Dat is echt erg voor Katja en Kevin! Dat is precies wat je niet wil op je huwelijksreis, en dan ook nog eens in een niet Westers land, ik hoop dat ze snel beter zijn. En ook jij, die vermoeidheid die je overviel heeft waarschijnlijk wel te maken met het feit dat je het aantrekt van Katja en Kevin. Emoties zijn een volumeknop he... Verzorg jezelf ook maar goed!
Liefs, Inge

Petr@ zei

Ach arme Katja en Kevin! Wat een geweldige honeymoon had moeten worden eindigt zo vervelend. Hopelijk knappen ze de komende dagen op.

Anja L. zei

Wat een pech voor Katja en Kevin. Ik hoop dat ze opknappen, wat zijn ze dan ver weg hè.
Wat een schattige spulletjes staan er voor je tuintje.
Ik zou ook knettergek worden van dat geblaf steeds, ik hou er al niet van als de katten steeds miauwen.
Fijne woensdag.

Anoniem zei

Wat heel vervelend voor Katja en Kevin. Bij hoge koorts is het eerste wat bij me opkomt is ;
Ga naar een dokter. Denk niet dat het malaria is want daar staat een incubatietijd voor van
1 - 2 weken. Weet natuurlijk niet waar ze precies zitten in Thailand ,Bangkok en omgeving is vrij van malaria. Maar je weet maar nooit. Wij hebben, toen we destijds naar Zuid Afrika gingen, van tevoren al malariapillen moeten slikken.
Gisteren met schoonzusje dagje Utrecht gedaan. Was er jaren niet geweest maar vind de stad tegenwoordig nogal rommelig. Het nieuwe winkelcentrum Hoog Catherijne vind ik wat sfeerloos.
Langs de grachten gelopen is altijd gezellig maar zie maar eens een tafeltje te bemachtigen.Geen schijn van kans. Uiteindelijk achter de dom vonden we iets.Was toe aan een rustpauze !

Sterkte voor Katja en Kevin.Dat ze zich voor hun reis terug een beetje beter zullen voelen.
Groetjes Wil


Anoniem zei

Jeetje, wat ontzettend vervelend voor Kevin en Katje dat hun huwelijksreis zo moet verlopen.
Hopelijk dat ze allebei snel opknappen, dat is sowieso het belangrijkst! Groetjes, Maria

Anja zei

Wat naar voor Katja en Kevin, misschien moeten ze inderdaad een arts bezoeken.
Van dat geblaf zou ik ook gek worden, gelukkig doet Orion niet mee.

Anoniem zei

Wat erg voor Katja en Kevin!! Dat is echt helemaal niet leuk voor ze, zeg. Ik hoop zo dat ze zich snel weer beter voelen. Hebben ze uberhaupt wel iets kunnen genieten?

Grts,
Judith

Hester zei

Wat lief dat Rick nog rozen heeft meegenomen! Prachtig zijn ze. Dit klinkt misschien dom, maar wat leuk dat er bij jullie ook krokussen groeien. Het is in Nederland zo typerend voor de aankomende lente, ook omdat de februari-vakantie vaak de 'krokusvakantie' wordt genoemd dat ik me helemaal niet realiseerde dat ze elders in de wereld natuurlijk ook groeien! In Nederland zijn er hier en daar ook al een aantal bloembedden met krokussen en sneeuwklokjes. Prachtig vind ik het.

Veel beterschap voor Katja & Kevin!

Marion2 zei

Wat kan ik me je zorgen goed voorstellen. Kunnen ze voor de zekerheid niet beter langs een goed ziekenhuis gaan? Veel beterschap voor ze!

Als wij in de VS zijn, zijn we al verbaasd wat er allemaal vrij verkrijgbaar is.
Hoe erg moet het dan niet zijn in Thailand :0).

Marjon zei

Wat naar voor Katja en Kevin dat ze zo ziek zijn. Als ze eventueel naar het ziekenhuis willen, in Bangkok ben ik naar het International Hospital geweest en ben daar zeer goed geholpen. En ook nog heel goedkoop. Ik heb beschreven in mijn Thailand verslag hoe het precies allemaal ging daar: verslag:https://marenger.wordpress.com/fotos-2/bangkok/heenreis-en-dagje-bangkok/

Ik hoop dat het niet nodig is en ze snel weer opknappen.

Marjon v W.

Petra zei

@Iedereen - Bedankt voor de reacties. Op het moment zitten ze op een klein eiland en om naar Bangkok te komen moeten ze met een veerboot, bus en dan vliegtuig. Ze gaan het dus nog even aanzien want de laatste berichten waren dat het wel ietsje beter ging met allebei.

Petra zei

@Marjon - Dank je voor de link. Hopelijk hebben ze het niet nodig en krijgen we straks als ze wakker worden te horen dat het beter gaat.