Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, februari 10, 2019

Over een leuke film en de reis naar Seattle

Zaterdag

Tegen achten kom ik mijn bed uit en laat Orion uit. Wat is het opeens ijzig koud! Gisteren was het nog 16 graden en nu vriest het met een keiharde wind. Zodra Orion zijn behoeftes heeft gedaan haast ik me naar binnen!


Via de app wil ik weer Starbucks ontbijt bestellen, maar mijn favorieten zijn uitverkocht bij het dichtstbijzijnde filiaal. Gelukkig heeft de Starbucks in Oakton ze wel. De egg bites met ham, kaas en paprika zijn weer erg lekker.

Thuis ga ik met Orion naar boven voor mijn uur op de elliptische machine. Rick belt dat het inderdaad flink gesneeuwd heeft in Seattle. Hopelijk is dat morgen allemaal weg zodat ik geen vertraging heb.

In ieder geval pak ik winter kleding voor de komende week in. Gewoonlijk is het in Seattle in februari warmer dan hier, maar nu zal het zeker net zo koud zijn.

Voor mijn lunch wil ik eigenlijk naar Panera, maar daar is geen parkeerplek te vinden. Dan rijd ik maar door naar Noodles & Company. Daar bestel ik mijn favoriete salade, die weer prima smaakt ondanks dat ik bijna een kroon brak op een olijvenpit!
Het toiletgebouw zoals het in de volksmond heet

Dan heb ik een kaartje voor de film "What Men Want". Daarin kan de hoofdrolspeelster opeens de gedachten van mannen lezen. Het is een heel grappige film, goed vertier op een ijskoude middag.


Voor mijn avondeten ga ik met een Uber naar Viet Aroma. Ik neem er weer mijn favoriete gerecht, spiesjes met gegrild vlees en garnalen, die ik in rijstpapier wikkel. Het is werkelijk zo smakelijk! Het restaurant zit ook gezellig vol, ze doen goede zaken.

Terug naar huis neem ik een Lyft en Soleil is een gezellige klets. Het kan toeval zijn, maar tot nu toe vind ik de Lyft chauffeurs vriendelijker dan de Uber chauffeurs.

Thuis haal ik de chocolade en kaart voor Serena op en loop dan naar haar huis. Ik ben de eerste die aankomt en zal ook de eerste zijn, die vertrekt. Ik drink een gezellig glaasje wijn en praat bij met een aantal kennissen.

Opvallend vind ik dat iedereen weet dat ik in Belize ben geweest, maar niemand reageerde op mijn Facebook posts. Duidelijk zien ze de foto's e.d. wel. Dat terwijl veel van mijn Nederlandse Facebook vriend(inn)en wel tenminste "vind ik leuk" aanvinken. Toch grappig.

Dan neem ik afscheid want ik heb hoofdpijn en moet morgen vroeg op. Rillend loop ik terug naar huis, spijt dat ik de van niet heb genomen. Het is maar anderhalve straat lopen, maar ik ben verkleumd als ik thuiskom! De verwarming gaat hoog, ik wil het warm hebben!

Hopelijk is mijn vlucht morgen op tijd want het vliegtuig had vanochtend uit Seattle moeten vertrekken en is bij dit schrijven om 20 uur nog niet vertrokken. Gelukkig kan ik het via de United app goed in de gaten houden.

Vanavond kijk ik de Great British Baking Show en Victoria en dan ga ik naar boven. De wekker zal om kwart voor zes afgaan.

Zondag

Zoals gewoonlijk ben ik ver voor de wekker gaat wakker. Orion vindt het duidelijk maar vreemd dat we opstaan als het nog donker is. Ik pak mijn laatste spullen in, geef Orion een korte wandeling in de vrieskou en doe hem dan in zijn bench met zijn eten.

De taxi is intussen gearriveerd en ik sleep mijn tassen naar buiten. Terwijl ik dat doe hoor ik Orion zo zielig janken, ik neem hem bijna mee. Ik ben blij dat ik weet dat hij dol is op Patricia, die uren met hem door zal komen brengen deze week.

De rit naar het vliegveld gaat vlot want er is vrijwel geen kip op de weg. Ik ben ook zo ingecheckt en door de veiligheidscontrole. Mijn gate is in de D terminal dus daar moet ik een busje heen nemen. Het valt me op hoe druk het is, de hele bus is vol!

Nu is het zaak een plek te vinden om te ontbijten. Dat wordt aan de bar van de Atelier Bistro waar ik een spinazie en tomaat eggs Benedict bestel. Het smaakt me bijzonder goed moet ik zeggen.

Gelukkig is er geen vertraging vandaag want dat was er gisteren wel met het weer in Seattle. We boarden lekker vroeg en ik speel nog wat op mijn telefoon. Op de een of andere manier zet ik per ongeluk het voorstukje van What Men Want aan en opeens klinkt tot grote hilariteit van mijn medepassagiers heel luid "Listen up, assholes!" door het vliegtuig. Ik weet niet hoe gauw ik het uit moet zetten!

De bemanning is ook in een goede en grappige bui dus we lachen wat af tijdens de 5,5 uur durende vlucht. Opeens zie ik dan in de verte Mount Hood, Mount Adams, Mount St. Helen's en Mount Rainier. Alle vier zijn ze goed zichtbaar wat niet altijd het geval is. Ik maak dan ook de nodige foto's.


Bij de landing is ook goed te zien hoeveel sneeuw er ligt en er is meer voorspeld vanavond en vannacht. Hopelijk gaat het geen roet in het eten gooien voor de etentjes, die ik met mijn vriendinnen hier heb gepland. Seattle heeft vrijwel nooit zoveel sneeuw dus is er niet goed op berekend en het is heel erg heuvelachtig.

Mijn tas komt als eerste op de band en een taxi is ook snel gevonden. Rick is al ingecheckt bij het Westin hotel dus ik hoef alleen mijn sleutel maar op te halen. We hebben een kamer op de zestiende verdieping.

Na me wat opgefrist te hebben kleed ik me dik aan en loop naar Pike Place Market. Inmiddels is het voor mijn gevoel 15 uur en mijn ontbijt al acht uur geleden. Ik ga kijken hoe druk het is bij Pike Place Chowder, maar daar staat een ellenlange rij. Mensen zitten zelfs buiten in de sneeuw te eten.

Daar heb ik geen zin in dus probeer de Tankard & Tun. Daar staat ook een chowder op het menu en die is werkelijk heerlijk. Het is hier ook lekker warm dus ik blijf nog een tijdje zitten.

Dan trotseer ik de kou weer en ga door Pike Place Market lopen. Het blijft zo leuk! Ik zie ook een kraampje waar ze wollen hoofdbanden verkopen. Daar zocht ik net naar want met de ijskoude wind zijn mijn voorhoofd en oren ijskoud. Ik kies een leuk zwartwit patroon uit en doe hem direct aan.



De drie uur tijdsverschil en het vroege opstaan maken dat ik me wat slaperig begin te voelen. Ik besluit bij Starbucks een koffie te gaan drinken. Terwijl ik daar van geniet wordt er aangekondigd dat het filiaal vanwege het weer om vier uur zal sluiten.

Inderdaad is het weer begonnen met sneeuwen. Best wel bijzonder om dit mee te maken want meestal is het hier regen. Het is de meeste sneeuw sinds 70 jaar!

Op weg naar het hotel ga ik een paar winkels in om te kijken of ik Ricks Atkins chocolade drankje kan vinden. Bij Bartell Drug tegenover het hotel vind ik het wonder boven wonder. Ik voelde me wat schuldig want Rick vroeg of ik het mee kon brengen, maar ik had er geen plaats voor met alle winterspullen.

Terug in de hotelkamer zie ik dat het bed nog niet opgemaakt is. Ik bel naar beneden en krijg heel veel verontschuldigingen. Vanwege het weer hebben veel mensen het niet naar hun werk gehaald vandaag. Maar nog geen vijf minuten later staat iemand van de huishouding voor de deur, keurige service.

Beneden in de lobby bar vind ik een stoel bij de open haard. Die is nodig want het is verder ijskoud in de lobby! Ik bestel een bloody Mary en schrijf vast dit blog. Rick heeft nog een happy hour en daarna komt hij terug zodat we samen kunnen gaan eten.

Het restaurant dat ik gereserveerd heb blijkt maar een blok van ons hotel te zijn. Gelukkig want de sneeuw komt nu wel met bakken naar beneden. We lopen er snel heen en Palace Kitchen is een gezellige tent.

Als voorafje bestellen we warme olijven. Mijn maal bestaat daarna uit een charcuterie plankje wat ik met Rick deel en geroosterde spruitjes, ook zeer smakelijk. Rick is minder gecharmeerd van zijn hoofdgerecht. Het vlees is heel taai. Ik zou daar wat van gezegd hebben, maar Rick vindt het de moeite niet waard.

Inmiddels is het weer droog dus hier in de stad valt de sneeuw wel mee. Tenzij er vannacht nog meer komt natuurlijk. In de hotelkamer ga ik op bed liggen en nog even computeren. Laat zal ik het niet maken want het voelt al als midden in de nacht.

8 reacties:

Petr@ zei

Weer eens wat anders, sneeuw in Seattle! Hopelijk kunnen al je plannen gewoon doorgaan.

In elk geval veel plezier!!

Marion2 zei

Haha, dat zinnetje uit je telefoon in het vliegtuig. Ik geloof dat
ik op zo'n moment de slappe lach zou krijgen.

Niet netjes dat mensen wel je posts op Facebook lezen en dan niet
reageren. Voor mijzelf zou dat een beetje als gluren voelen. Maar goed,
ik heb geen Facebook en weet al helemaal niet wat de omgangsvormen
daar zijn. Misschien is het wel normaal.

Anja L. zei

Ik moest wel lachen over dat "Listen up, assholes!", het brengt in ieder geval even leven in de brouwerij.
Gelukkig heb je warme kleding bij je in Seattle. Ik ben benieuwd naar je foto´s. Als het heel koud is is misschien de Volunteer Park Conservatory (volunteerparkconservatory.org) iets voor je.
Veel plezier in ieder geval!

Sophie zei

Jaa daar zijn je Seattle posts! Zo leuk als ik je dagelijkse leven vind om te volgen, zo leuk vind ik ook je reizen en naar deze keek ik logischerwijs erg uit gezien wij er in juni zijn en we best dezelfde interesses hebben. Dat restaurantje voor de chowder heb ik in elk geval vast opgeslagen. Heel veel plezier komende dagen, benieuwd wat je kunt en gaat doen met Seattle in de sneeuw.

Karen Lanzetta from OurCarpeDiem zei

Seattle is leuk, maar gelukkig zagen wij het zonder sneeuw :)
Veel plezier deze week!

Karen | https://OurCarpeDiem.com

Sally zei

Hihi ik zie je zitten in het vliegtuig met je lachende mede-passagiers. Brrr, ik vind de foto's er maar koud uitzien zo in de sneeuw. Fijne tijd daar in Seattle.

Angela zei

Ben benieuwd welke crumpets je weer gaat scoren deze week;)

Petra zei

@Petra - Het is zeker wat anders, maar wat is het waterkoud, brrr!

@Anja - Goed idee, ik ben daar nog steeds niet geweest, eens kijken of het er dit keer van komt

@Sophie - Er zijn zoveel lekkere restaurants in Seattle!

@Karen - Ik had het ook liever zonnig gehad, maar ja, februari.

@Sally - Het is ook echt koud, brr!

@Angela - Ze zijn morgen gesloten, maar overmorgen ga ik zeker