Over een regenachtige zaterdag en een warme zondag

Zaterdag

Midden in de nacht werd ik wakker van de pijn in mijn nek en schouders waardoor ik ook enorme hoofdpijn had. Ik spoot mezelf plat met Icy Hot en na een tijdje lukte het weer in slaap te vallen. Een diepe slaap ook nog want ik word om half negen wakker en naast me is het bed leeg. Ik heb Rick en de honden niet eens horen opstaan.

Rick heeft dan ook al ontbeten, maar wil wel graag koffie van Starbucks. Zoals zo vaak hebben ze de egg bites met ham, cheddar en paprika niet bij ons gewoonlijke filiaal. Dan maar de eiwit egg bites, die zijn ook lekker, tenslotte.

Na het ontbijt loop ik een uur hard op de plaats terwijl ik een paar shows kijk op tv. Dan heb ik mijn tienduizend stappen bijeen en ga nog tien keer de trap op en af lopen. Rick rent intussen op de loopband boven want het regent buiten.

De keuken ruikt lekker naar hyacint

Als we klaar zijn met sporten maken we ons klaar voor de rest van de dag. Zaterdag is het ook wasdag. Heerlijk dat we dat nu maar eens per week hoeven te doen. Dat was vroeger met de kinderen thuis wel anders.

Door de miezerregen rijden we naar het Mosaic District. Daar bestellen we een Indiase salade bij Choolah Indian BBQ. Het smaakt erg lekker, sla, komkommer, tomaat, gemarineerde bloemkool, gepekelde uien en tandoori gegrilde kip.

Het is het soort waterkoud dat door merg en been gaat en ik ben dan ook dankbaar voor de stoelverwarming in Ricks auto. Ik wil er bijna niet uitkomen als we weer thuis zijn! Wij hebben de verwarming ook hoger staan dan de meeste mensen als we thuis zijn, op 22 graden.

Zo grijs en grauw dat het een mooie zwart wit foto maakt

Nadat Rick de honden nog een keer heeft uitgelaten gaan we rond kwart over drie naar Tysons Corner Center. Daar gaan we bij de AMC bioscoop How To Train Your Dragon 3 kijken. Ik vind dit een van de leukste geanimeerde series en ook deze film stelt niet teleur. Ik moet zelfs af en toe een traantje wegpinken en dat bij een tekenfilm. De karakters zijn dan ook zo levensecht.

Voor ons avondeten hebben we na de film gereserveerd bij INCA Social, een nieuw Peruviaans restaurant dichtbij. Zij zijn van dezelfde eigenaar als High Side gisteren. Er is een gezellig ambiance en voor Rick erg leuk dat ze ook hier allerlei bijzondere bieren hebben.

Als voorafje neemt Rick de kippenvleugeltjes op zijn Peruviaans en ik de ceviche. Beiden zijn werkelijk voortreffelijk bereid. Gewoonlijk is Rick niet zo'n vleugeltjes fan, maar hier likt hij zijn vingers bij af. De ceviche is perfect gemarineerd.

Rick neemt de lomo saltado als hoofdgerecht en ik de groente saltado met kip. Het is erg lekker, maar ik vind het wel duur voor wat het is. Natuurlijk hebben wij de rijst en frietjes er niet bij, maar die kosten niets. Al met al zullen we hier vast wel teruggaan, maar niet heel vaak.

Gisteravond lag ik voor mijn doen heel vroeg in bed en ik heb het gevoel dat vanavond te gaan herhalen. De pijnen vermoeien en ik heb ook niet goed geslapen erdoor. Gelukkig wordt er de komende week veel beter weer voorspeld.

Zondag

Inderdaad lag ik er gisteravond vroeg in, maar ben veel wakker gedurende de nacht. Rick staat om acht uur op met de honden en ik volg een kwartiertje later. Het heeft vannacht flink geplensd en de tuin lijkt wel een meer. Daar kunnen de honden voorlopig niet in want dat zou een modderbad worden.

Rick laat ze dan ook even uit en dan gaan we weer naar Starbucks voor ons ontbijt. Op de een of andere manier zijn de ham, cheddar en paprika egg bites nu opeens wel voorradig bij Pan Am Center waar we meestal heengaan. Hier spelen we ook wat Pokémon go.

Dat is niet genoeg voor Rick en hij rijdt Vienna in om even echt te spelen. Grappig is dat ik al veel langer speel, maar Rick fanatieker is dan ik. Zoals we hier zeggen: "I've created a monster". Maar het is wel veel leuker om samen te spelen zo.

Thuis besluit ik op de plaats hard te lopen tot ik 5000 stappen bijeen heb. Alleen blijf ik maar doorgaan en na een uur en drie minuten heb ik zomaar mijn 10000 stappen bijeen. Dan doe ik nog tien trappen op en neer en mijn Fitbit is weer blij. Rick doet hetzelfde.

Intussen worden we gek van Django. Hij gaat gewoon bij het raam staan en blaft zonder oponthoud. Rick vindt een oplossing en doet Django aan de lijn bij hem in de keuken. Zo kan hij niets zien en de rust keert terug. Misschien dat ik dat de komende week ook doe want ik krijg letterlijk hoofdpijn van dat keiharde geblaf, vooral als Orion ook meedoet.

Rick stelt voor om naar Spice 6 te gaan voor nog een Indiase salade. Eerst heb ik daar mijn bedenkingen over maar het menu is heel anders dan van Choolah. We gaan het dus proberen en zijn het erover eens dat deze salade lekkerder is.

 Er is meer keuze aan Indiase groentes, waaronder ook een spinazie kerrie en het smaakt super! Ik neem het met kip en Rick met lamsvlees. Alleen is het weer veel te veel voor mij. Ik zou willen dat er halve salades waren, zoals Panera ze verkoopt.

Intussen is de zon tevoorschijn gekomen en wordt het snel warmer. Thuis neem ik dan ook mijn Kindle mee naar buiten en lees verder in mijn Barbara Freethy boek. Rick werkt aan het audio systeem in ons huis en de middag gaat ontspannen voorbij.

Als Rick klaar is met zijn experimenteren en blij is met het resultaat neemt hij de honden een voor een mee voor een wandeling. Hij begint met Django en dat heeft Orion aan het huilen. Het is echt net een kind! Ik kan hem troosten met veel knuffels.

Django zoekt mij ook op voor knuffels als Rick Orion mee heeft. Zo schattig dat hij tegen me aan komt hangen voor wat liefde. Django weet heel goed dat Orion de alpha is. Toch spelen de honden een aantal keren per dag ook lief met elkaar. De enige keer tot nu toe dat het mis ging is toen ik Django wat water wilde geven. Sindsdien gaat Orion eerst in de wc voor dat gebeurt.

Voor ons avondeten gaan we naar de bar bij Glory Days. Dat is het dichtstbijzijnde restaurant, een echte sportbar hoewel sommige tv's ook het nieuws hebben. We nemen plaats aan de bar en als ik opkijk zie ik Kaylee's moeder Kathy, haar man en zoon zitten. We gaan even hallo zeggen. Zij gaan volgend jaar naar Florida verhuizen en daar een hot dog karretje hebben.

Rick en ik bestellen de bloemkool "wings" in buffalo saus, maar die zijn kennelijk heel populair en uitverkocht. Dan maar de kip spiesjes met diezelfde saus. Dat smaakt ook erg lekker.

De hoofdgerechten zijn niet om over naar huis te schrijven, maar dat is meestal zo hier. Mijn salade met gegrilde zalm is een hele zak met Romaine sla, wat kleine tomaatjes, ui en bacon, maar de zalm is wel erg lekker. Rick heeft kippenborst met krab, maar dat is veel te romig gemaakt. Hij is er dus niet zo over te spreken.

Ach, we verwachten hier ook geen culinaire hoogstandjes. Als je lekker wil eten hier is het heel ongezond. De nacho's, de burgers, de frietjes en dat is taboe voor ons nu (ik mis het ook niet, eerlijk gezegd).  Zo is het meestal in een sportbar hier.

Thuis gaat de tv aan en kijken we naar de Oscars. Dit jaar is het voor het eerst zonder presentator. Het zegt wel iets dat ze die niet konden vinden. Ik ben heel benieuwd hoe het zal zijn zonder. Het begint met Queen en Adam Lambert, passend want een van de meest genomineerde films is Bohemian Rhapsody. Adam Lambert is echter geen Freddie Mercury!

We zijn heel benieuwd wie gaat winnen. Het is altijd een leuke avond. Intussen huilt de wind om het huis, de lente is er nog niet, helaas. En zo eindigt weer een gezellig weekend met zijn tweetjes en de honden.