Over een stille vrijdag

Rick heeft zijn wekker voor half zeven gezet. Hij is zenuwachtig want hij moet een presentatie geven over quantum computing en dat staat nog erg in de kinderschoenen. Ik heb er alle vertrouwen in dat Rick een heel goede presentatie gaat geven, maar daar is hijzelf niet zo zeker van.

Doordat ik vannacht niet goed heb geslapen blijf ik nog wel liggen, maar kan de slaap niet meer vatten. Ik sta dus ook maar op. Het is bewolkt, maar de temperatuur moet oplopen tot twintig graden vandaag dus dat is erg lekker.

Na mijn ontbijt van gepocheerd ei en tomaat staat natuurlijk het uur op de elliptische machine weer op het programma. Vandaag is een van die dagen dat het me niet makkelijk valt. Waarschijnlijk omdat ik zo slecht heb geslapen. Maar ik volbreng de 10000 stappen.

Dan neem ik Orion mee voor zijn wandeling. Als ik de straat uitloop staat er een treur kersenboom heel mooi in bloei. Daar neem ik mijn dagelijkse thema foto "Natuur" van.

Deze "peren"boom bloesem is ook overal. Ik vind het mooi, maar weet ook dat deze bomen hier niet horen

Om half twaalf moet ik naar de oogarts om mijn nieuwe contactlenzen op te halen. Ze kijken of ik er inderdaad goed mee kan zien. Dat blijkt 15/20 te zijn, beter dan 20/20 wat perfect is (kennen jullie dat 20/20 in Nederland? Ik leerde het pas hier), dus de contactlenzen werken optimaal. Ze passen ook goed en nu heb ik dus mijn oude lenzen als reservepaar.

Nu ik toch in Vienna ben kan ik net zo goed even wat winkels aandoen en lunchen. Ik begin bij de Giant waar ik zeep voor onze tapijtreiniger wil vinden. Tot mijn verbazing en ongenoegen hebben ze dat helemaal niet. Met lege handen loop ik de winkel dus weer uit. Nu maar op Amazon kijken.

Bij Petco vind ik wel Orions favoriete Whimzees. Het is zo leuk dat die uit Nederland komen. Zo draag ik bij aan een Nederlands bedrijf. Ik denk dat ze het heel goed doen hier, de egeltjes en krokodilletjes, want die koop ik altijd.

Voor de lunch had ik gehoopt op het terras van Noodles & Company te eten, maar het is me er nog net iets te koel voor. Ik heb erge zin in hun salade dus eet die dan maar binnen op.

Het slechte slapen vannacht maakt dat ik me voortsleep en zo moe ben. Ik besluit naar mijn lichaam te luisteren en even op bed te gaan liggen. Ik slaap dan nooit, maar het helpt wel om even helemaal te rusten.

Als ik weer opsta heb ik een email dat de nieuwe bewoners van Fairyville gearriveerd zijn. Ik geef ze meteen een leuk plekje in hun stadje. Het is intussen ook aangenaam om buiten te zitten dus dat doe ik tot Rick vroeg thuiskomt.

Natuurlijk is zijn presentatie heel goed ontvangen en hij is opgelucht dat het gedaan is. We zoeken naar een bar waar we vanavond de basketbal wedstrijd tussen Ricks universiteit Michigan State en Louisiana State kunnen kijken. Zij zijn bij de laatste 16 voor het college kampioenschap. Het hele land wordt helemaal gek hier door "March Madness" als alle colleges (universiteiten) dit toernooi aangaan.

De keuze van bar valt op Blackfinn. Daar gaan we vroeg heen want Rick is bang dat de combinatie vrijdagavond en college voetbal het druk maakt. Inderdaad zijn er nog maar twee stoelen aan de bar. Er is nog een uur voor de wedstrijd begint.

We bestellen een drankje en ik vind uit dat zij mijn favoriete bloody Mary mix gebruiken, Zing Zang. We bestuderen het menu en na een tijdje kiezen we de gevulde eieren om te delen. Die zijn niet je gewoonlijke gevulde eieren en heel smakelijk.

Tegen zevenen gaat Rick eens vragen wanneer de televisies op de wedstrijd gezet zullen worden. Dat gebeurt wel, maar dan begint de wedstrijd tussen Louisiana State en Michigan State zonder geluid. Er wordt gezegd dat dat over 20 minuten komt. Gelukkig ziet de manager ook dat de wedstrijd begonnen is en Rick luistert opgelucht mee met het commentaar.

Michigan State doet het goed. Rick bestelt hummus en ik Blackfinn's versie van bloemkool tots. Die is wel heel erg lekker, gefrituurd met veel kaas en twee dipsausjes. Heel ongezond, maar ik eet ze allemaal op! In ieder geval weinig koolhydraten zullen we maar denken.

Daarna heb ik meer dan genoeg gegeten, maar Rick bestelt nog een meatloaf (soort gehakt). Als hij dat op heeft rekenen we af. Op weg naar huis luisteren we nog naar de wedstrijd en dan vertrekt Rick thuis naar de basement om de rest ervan te zien. Ik kijk stiekem ook want nu wil ik wel weten wie zal winnen.

Rick komt helemaal blij uit de basement en verkondigt wat ik al wist, Michigan State won. In de volgende wedstrijd zijn Katja en Kevin geinteresseerd want dat is Virginia Tech tegen Duke. Ik geef Virginia Tech weinig kans, maar je weet nooit.

Al met al ben ik nog steeds blij getrouwd te zijn met een Amerikaan, die geen enorme fan van ieder weekend sportwedstrijden kijken is. Sommige Amerikanen doen dat werkelijk ieder weekend! Maar met deze belangrijke toernooien is het wel leuk om te kijken en te hopen dat jouw speciale team wint.

Rest mij nog iedereen een fijn weekend te wensen.