Over een zonovergoten weekend

Zaterdag

Rick heeft veel last van zijn schouders en staat al vrij vroeg op om uit wat hij het martelwerktuig bed noemt. Ik blijf nog liggen en heb allerlei gekke dromen. Opeens is het kwart over acht en ook voor mij hoog tijd op te staan.

We halen ontbijt van Starbucks en ik neem dit keer de cheddar en ham egg bites. Rick heeft de egg whites egg bites. Natuurlijk heb ik daar een nitro brew bij en Rick zijn cappuccino. Onderweg spelen we ook wat Pokémon Go en ruilen een Pokémon voor een van mijn opdrachten. Het is echt leuk zo samen te spelen.

Thuis gaat Rick in de tuin werken en ik loop hard op de plaats. We hopen met Kai te gaan skypen, maar die reageert telkens niet. Tegen elven lukt het contact te maken.

Kai heeft allerlei nieuws over zijn vertaalbedrijfje. Een paar grote vertaalbedrijven hebben hem via LinkedIn benaderd en het ziet ernaar uit dat hij daar langdurig werk kan vinden. Het loopt dus heel goed. Kai is duidelijk flink enthousiast hierover en wij ook.

We bespreken ook wanneer Rick en ik zullen komen deze zomer om Kai te helpen verhuizen naar Lyon. Dat gaat eind juli gebeuren. Kai vertelt hoe moeilijk het is om daar een appartement te huren zonder werkgever. Hij moet van alles kunnen aantonen, maar Raquel en hij willen per een juni een appartement in Lyon huren. Daar gaat Raquel door met haar studie.

We bespreken onze reis en wat er voor nodig is. We besluiten dat een grote van voldoende is om Kai's huisraad te verhuizen. Op mijn advies gaan we door Zwitserland naar Lyon rijden. Toen ik dat opperde zag ik Rick helemaal opleven. Hij heeft een aantal jaren van zijn jeugd in Bern gewoond en is er sindsdien niet meer geweest.

We nemen weer afscheid van virtuele Kai en maken ons klaar voor de lunch. Ik vertel Rick dat hij de Med salad met kip van Noodles ook lekker zal vinden. Die wil hij dus wel proberen. We bestellen het eerst om in het restaurant te eten, maar we hebben om een uur een afspraak om ons tapijt te laten reinigen en dat bedrijf komt al om half een. We vragen de salades dus toch maar om mee te nemen. Thuis eten we die dan wel op.

Terwijl het tapijt vakkundig wordt gereinigd zit Orion tot zijn ongenoegen in zijn bench. Hij blaft en blaft. Gelukkig zijn ze anderhalf uur later klaar. We hebben onze kamer, Saskia's kamer, de hal, trap en de family room laten doen.

Saskia's kamer had make up vlekken, overgeef van haar katten en onbestemde vlekken en die zijn miraculeus verdwenen. Ook de family room is altijd heel vies en ziet er nu weer prima uit. Ik hoop Rick nog steeds ervan te overtuigen zonder tapijt te gaan, maar dat is tot nu toe een muur waar ik niet tegenop kan klimmen.

Het is weliswaar veel koeler buiten dan gisteren, maar wel prachtig weer. We maken de tuin klaar om binnenkort gemulcht te worden. Dat betekent dat Fairyville voorlopig naar binnen verhuist. Ik heb er een grote doos voor. Het ziet er wel kaal uit zonder dat vrolijke feeendorpje.

Rick neemt Orion mee de achtertuin in en laat hem daar lekker rennen met Mia. Ik ga Floortje eens kijken. Zij gaat naar Vanderlin Island in Australie. Hier in de VS zijn er veel afgelegen gebieden, maar dat eiland slaat alles. Bijzonder hoe die familie daar woont. Het is leuk om te kijken.

Als Rick klaar is stelt hij voor naar een bar te gaan voor een drankje. Dat vind ik leuk, maar welke? Rick wil altijd veel keuze aan bier en hij vindt Oh George! vlakbij de George Mason universiteit. Dat blijkt een goede keuze, gezellig en hun bloody Mary smaakt goed. Rick is ook in zijn nopjes over hun bier.

Alle Georges die ze kennen op de muur

Het menu hier is lekker maar niet voor ons dieet, vooral niet dat van Rick. We gaan dus terug naar Vienna en bij Viet Aroma krijgen we een tafeltje. Ik haal Rick over eens mijn "fantastic four" gerecht te proberen.

Dat zijn vier spiesjes met kip, varkensvlees, biefstuk en garnalen en heel veel groentes. Die wikkel je in een rond rijstpapier. Het is een van mijn favorieten en Rick is het met me eens. De bediening is ook zo aardig. Dit keer is het Isabella, die studente is en allerlei toekomstplannen heeft om haar eigen restaurant te beginnen.

Het oudere paar naast ons vertelt aan Isabella dat ze ziek zijn. De hele maaltijd dat wij er zitten klagen ze hoe koud het is en hoe ze rillen. Ze snuiven en hoesten en lijken miserabel. Waarom ze hun eten niet opgehaald hebben in plaats van in het restaurant te eten is me een raadsel. Ik blijf ver weg van ze want ze verspreiden hun bacillen ook nog eens.

Vanavond gaat de tv weer aan. Lekker kookshows kijken hoewel ik zelf nooit zo zou koken of bakken. Rick snapt totaal niet dat ik ze leuk vind om  te kijken.

Rick is intussen bezig met een hotel in Londen waar we op weg naar Kai een dag zullen verblijven. We gaan de dag vlucht van hier naar Londen nemen en dan een dag in Ricks favoriete stad doorbrengen (ik vind het ook een erg leuke stad, maar niet mijn favoriet).

De vluchten waren superduur, een van de redenen dat we zo blij zijn meestal niet meer tijdens het hoofdseizoen te hoeven reizen. Maar ja, Kai heeft wel hulp nodig en wij vinden het ook leuk om te zien waar hij terecht gaat komen. Gelukkig kunnen we het ons veroorloven, dat is ook een groot voorrecht.

Zondag

Het is vandaag St. Patrick's Day en heel Amerika kleedt zich in het groen. Als je dat niet doet kun je namelijk geknepen worden. Nu is een groot gedeelte van de bevolking van Ierse afkomst, inclusief Rick wiens grootmoeder Iers was. Daarvan komt het rode haar van Rick, Kai en Saskia.

We beginnen weer met een ontbijt van Starbucks en voor mij een broodje met ham, ei, spinazie en tomaat van Panera. Dat restaurant zit vol families met flitsende groene hoeden en klaverblaadjes op hun kleding.

Thuis ruimen Rick en ik de plantenbakken op het deck leeg. Het is nog te vroeg voor onze geraniums, maar zo is het maar gebeurd. Het ziet er een stuk netter uit in ieder geval.

Omdat het mooi zonnig is probeer ik buiten mijn uur op de plaats hardlopen te doen. Er staat echter een wind die door merg en been gaat en met maar zes graden is het me te koud, ondanks dat ik veel beweeg. Ik maak het uur dus toch maar binnen af.

De esdoorns bloeien zo mooi rood met de felblauwe lucht op de achtergrond

Rick vindt dit hele weekend van alles te doen in de tuin. Hij laat er zelfs zijn wens om naar Captain Marvel te gaan voor schieten. Het is een van de weinige weekenden dit seizoen dat we niet naar de bioscoop gaan.

Na mijn douche doe ik netjes een groene trui en smaragd oorbellen uit Cartagena aan ondanks dat er geen druppel Iers bloed door mijn aderen vloeit. Niemand gaat mij knijpen! Ook Rick doet een groene trui aan.

Voor de lunch gaan we naar een van onze favoriete Indiase salade restaurants in het Mosaic District, Choolaah. Daar bestel ik de salade met kip maar zonder rozijnen, kikkererwten en naan chips. Rick neemt hetzelfde en wil ook de paneer kaas er niet op. Het smaakt weer heel lekker.

Daarna wil Rick graag Pokémon Go spelen. Er zijn hier veel Pokestops en gyms. Ik heb het echter zo koud en de wind gaat door alles heen. Lang houden we het daardoor niet vol. Het warme weer van vorige week is weer even een verre herinnering.

Thuis ga ik dan ook met een deken over me heen op de bank Ik Vertrek kijken en wat kleurplaten inkleuren. Rick gaat verder met de tuin. Wat hij daar allemaal nodig vindt om te doen is me een raadsel.

Deze dierenplaten vind ik het leukst om in te kleuren

Tegen half vijf gaan we naar The Old Brogue in Great Falls om St. Patrick's Day te vieren. We krijgen een armband om nadat onze rijbewijzen zijn bekeken en besloten is dat we oud genoeg zijn. In de bar bestelt Rick een bloody Mary voor mij en een biertje voor zichzelf. Hun bloody Mary mix is mijn favoriete Zing Zang dus extra genieten van dit drankje.

Het is enorm druk en ik ben blij een plaatsje bij een whisky ton te hebben gevonden zodat we onze drankjes neer kunnen zetten. Op een gegeven moment komt er een man als bulldozer voorbij en schuift mij zo hard aan de kant dat ik bijna val. Hij kijkt niet eens om tot zijn vrouw hem erop attent maakt.

Dan komt hij zijn excuses maken, toch netjes, maar het gebeurt zo vaak dat mannen vrouwen gewoon niet zien staan. Er is zelfs een hele beweging van vrouwen, die weigeren opzij te gaan voor mannen in drukke situaties.

Om half zes hebben we een reservering voor het avondeten en Iers concert. We krijgen een tafeltje met een ander stel. Cheryl en James zijn leuke mensen en we raken aan de praat over van alles en nog wat. Zij hebben kinderen van 7 en 9 en Cheryl is geinteresseerd in mijn rondleiding. Je weet nooit wie je naast je krijgt en wij hebben geluk.

Een groepje meisjes danst een Ierse dans voor ons

Een van de meer bekende Ierse liedjes

Het eten is ook lekker, ik bestel de gerookte zalm op een aardappelpannenkoekje en Rick de sausage roll, een soort saucijzenbroodje. We delen en het smaakt opperbest. Dan heb ik de zalm en spinazie en croute met gegrilde asperges. Rick heeft de "boxty", een aardappelpannenkoek gevuld met bourguignon biefstuk.

Onze tafelgenoten hebben soortgelijke gerechten. Zij zijn ook flink bereisd en dat maakt altijd dat converseren makkelijk gaat. Het dessert is een Ierse whisky cake, maar daar eet ik maar een paar hapjes van. Veel te zoet!

We blijven zo lang napraten dat ons wordt gevraagd te vertrekken zodat de volgende lading kan komen. Cheryl en ik wisselen nummers uit. Wie weet tot ziens. In ieder geval was het een heel gezellige avond zo.

Thuis gaan de voeten omhoog en kijken we weer terug op een heerlijk weekend. Grappig om te vermelden is dat Rick zich net op zijn voorhoofd sloeg en zei helemaal vergeten te zijn naar de film te gaan. Misschien gaan we halverwege de komende week dan maar. We willen Captain Marvel beiden graag zien.