De zon schijnt weer vrolijk als we opstaan. Het is nog wel koud en heeft vannacht zelfs licht gevroren, maar de vrolijk rood bloeiende esdoorns maken dat het lentegevoel er zeker is.
Na mijn ontbijt van gerookte zalm en mini komkommers besluit ik een uur op de plaats hard te gaan lopen. Daarna neem ik Orion mee de tuin in om zijn snoepjes zoeken spelletje te spelen. Ik vergeet iedere keer weer hoe warm de zon al is nu. Het is maar negen graden, maar de zon brandt op mijn rug.
Dan is het tijd om me klaar te maken om naar Clifton te gaan. In dit historische plaatsje heb ik afgesproken om met Scarlett te gaan lunchen. Scarlett is een bijzondere vriendin. Ik ken haar verreweg het langst van mijn Amerikaanse vriendinnen.
In 1985 had ik een vriend, Spencer. Met hem, mijn vriendin Melanie en zijn vrienden gingen we vaak uit en zelfs een lang weekend naar North Carolina. Scarlett maakte deel uit van die vriendenkring en we werden goede vriendinnen.
Toen het uitging met Spencer verwaterde de vriendschap met Scarlett ook en verloren we elkaar compleet uit het oog. Tot we tien jaar geleden met Ricks collega's een weekend naar Miami gingen. Daar bleek dat Scarlett getrouwd is met een van die collega's. Sindsdien zien we elkaar met (dit keer een grote) tussenpozen.
Clifton ligt een half uur rijden bij ons vandaan. Ik neem op advies van Waze de snelweg en vind zo een voor mij nieuwe route erheen. Keurig op tijd arriveer ik in het leuke dorpje. Ik parkeer de van en zeg tegen Orion dat ik snel weer terugkom. Dat doe ik altijd, geen idee waarom want Orion heeft natuurlijk geen concept van tijd.
We hebben afgesproken bij Trattoria Villagio, een gezellig Italiaans restaurant. Scarlett heeft al een tafeltje. We bekijken het menu en bestellen praktisch hetzelfde: een Italiana salade, de mijne zonder de eeuwige croutons en Scarletts zonder komkommer. Daarbij hebben we de vissalade, die werkelijk voortreffelijk is!
Natuurlijk hebben we enorm veel gespreksstof en we rekken de lunch nog door een kop van hun lekker sterke koffie te bestellen. Daarna rekenen we af en lopen nog even door het plaatsje. We gaan een paar gezellige snuisterijen winkeltjes binnen en Scarlett koopt er wat kleinigheidjes.
Dit t-shirt kocht ik wel bijna, perfect! Alleen draag ik bijna nooit t-shirts.
Tegen drieen nemen we afscheid. Dit keer neem ik de "Virginia Byway" terug naar huis. Die benaming krijgen enkel de pittoreske wegen in de staat. Ondanks dat de bomen nog voornamelijk kaal zijn is het inderdaad een prachtige route. Dan prijs ik mezelf weer heel gelukkig om in deze mooie staat te wonen.
Nog even en dan staat alles weer in bloei
Intussen zijn de schoonmakers bij ons thuis bezig. Ik volg op onze webcam hoe ver gevorderd ze zijn (ze zetten halverwege bijvoorbeeld hun spullen op de stoep voor). Ik heb nog vlees of vis nodig voor vanavond dus ga naar Whole Foods.
Eigenlijk heb ik een beetje genoeg van kip en zalm, hoe lekker ook. Ik wil eens iets anders. Ik kijk bij de bevroren vis en zie daar krab cakes. Die lijken me helemaal prima als variatie.
Alleen zijn de schoonmakers nog niet klaar en ik wil niet dat die krab cakes gaan ontdooien terwijl ik wacht om naar huis te kunnen. Ik besluit te wachten met afrekenen en zet de krab cakes nog even in de vriezer. Intussen trakteer ik mezelf op een lekker glas sauvignon blanc bij de bar. Het is voor het eerst dat ik hier wat drink en hun sauvignon blanc is (natuurlijk want het is Whole Foods) heerlijk.
Tegen de tijd dat ik dat op heb is de kust thuis veilig. Ik haal de vis, reken af en ga huiswaarts. Het is altijd weer fijn om in een schoon huis terug te komen. We hebben dit schoonmaakbedrijf al jaren en zijn nog steeds tevreden. Dat is met voorafgaande bedrijven weleens anders geweest.
Als Rick thuiskomt gaan de ovens aan en bakken we de krab cakes en bloemkool tots. Daarbij hebben we nog spinazie en het wordt een zeer smakelijk maal. Die krab cakes houden we erin. Het was een goede vondst.
Morgen schijnt het enorm te gaan regenen en dat voel ik, menselijke barometer, die ik ben, erg in mijn spieren. Ik heb morgen personal training en hoop daar genoeg energie voor te verzamelen. Ik houd me eraan vast dat er daarna warmer weer komt.
7 reacties:
Wat bijzonder om zo Scarlett terug te vinden. De krab cakes zijn de favoriet van Ray, thuis hebben we ze niet. Hij lust ze eigenlijk iedere dag wel!
Grappig hoe mensen weer op je pad kunnen komen.
Ik ben ook altijd zo blij als het huis weer schoon en fris is.
Dan kan ik echt met een tevreden gevoel op de bank met een kop thee gaan zitten.
Ik ben altijd blij als ik een nieuw recept vind.
Fijne donderdag.
Erg leuk dat je vroegere vriendin weer ontmoet hebt.
Dan heb te veel bij te praten ja.
Het valt me op dat de temperatuur bij jullie nu gelijk opgaat
als hier in het limburgse.
Overdag ook dezelfde temperaturen en ook het zonnetje ,.
Ja de zon is al goed voelbaar,heerlijk.
Zo heb ik gisteren al de hele middag in de tuin kunnen werken.
Na het vele regenen en harde wind tot de vorige week was het bar en boos.
Gelukkig is het grondwater nu weer op peil,want anders was het een ramp geweest.
Plaatselijk waren er al huizen aan het verzakken vanwege de te droge grond
en daardoor scheuren in de huizen.
Hopelijk dat er van de zomer geregeld genoeg water valt,
zodat het grondwater op peil blijft!
groetjes Joke
Bijzonder hoe je een vriendschap zo weer oppakt na elkaar jaren niet gezien te hebben.
Ooit moet ik toch eens krabcakes eten. Ik ben er nu toch wel nieuwsgierig naar.
Klinkt als een leuke dag! Al gauw zal ik weer genieten van je verhalen over de lente bloesem.
Haal je de cauliflower tots ook bij de Whole Foods of ergens anders? Dat vind ik een goed idee om komende zomer te proberen voor ons dus ik zal er dan eens naar op zoek gaan. De crab cakes klinken ook heerlijk, ik houd er van.
Mooi verhaal over je vriendin. Het zette me aan het nadenken over
verdwenen vriendschappen. Vriendinnen waar je het vroeger zo gezellig
mee had en nu, zonder reden, nooit meer ziet. Ik denk dat ik ze ook
ergens zou moeten tegenkomen om de draad weer op te kunnen pakken.
Voor bellen, ik heb geen facebook, zou voor mij de drempel op een of
andere manier toch te hoog zijn.
@Sonja - Dan moet hij hier maar komen, ze staan overal op het menu want dit gebied staat bekend om zijn blauwe krabben.
@Anja - Ja, he, soms wil je gewoon eens iets anders.
@Joke - Hier wisselen droogte en overdreven nattigheid zich ook af. Ik hoop dit jaar juist op een minder regenachtige zomer.
@Petra - Ik ben er dol op en deze waren goed gekruid.
@Sophie - Alles staat op springen, begin april wordt verwacht dat de kersenbloesems in de stad op hun hoogtepunt zullen zijn.
@Marion - Inderdaad, ik denk daar ook weleens aan. Van velen zou ik niet eens weten waar ze te vinden.
Een reactie posten