Over een klein museum en een gezellige middag

Trots op mezelf dat ik weer voor achten naast mijn bed sta loop ik naar beneden. Rick heeft de koffie weer aan het pruttelen en gaat net naar boven voor zijn douche.

Een paar minuten later hoor ik een vreugdekreet uit de badkamer komen. Rick heeft de barriere van veertig pond afvallen verbroken. Hij ziet er dan ook heel goed uit, al wil zijn dietiste er nog minstens tien pond af hebben.

Rick vertrekt naar zijn werk en ik smul weer van mijn cracker met brie en twee mini komkommertjes. Dan besluit ik vandaag op de plaats te gaan hardlopen. Het is bewolkt, maar terwijl ik bezig ben komt de zon tevoorschijn en als ik klaar ben is het twintig graden.

Orion heeft wel een wandeling verdiend dus ik loop een eind met hem door de bloeiende buurt. De kornoeljes, die hier inheems zijn, bloeien overal. Ze doen voor mij altijd een beetje Japans aan met hun bloemen met vier blaadjes.

Eenmaal weer thuis maak ik me klaar om erop uit te gaan. Ik ga eerst lunchen bij Noodles & Company waar ik de Med salade met kip op hun terras verorber. Het is weer heel lekker, vooral omdat ik het in de zon in warm weer kan eten.

Dan ga ik op weg naar Manassas waar ik met Scarlett heb afgesproken. Dat is een stadje een half uur verderop waar veel Burgeroorlog geschiedenis is. Twee van de grote veldslagen hebben zich vlakbij de stad afgespeeld. De eerste van de hele oorlog in 1861 en de tweede in 1862, het slagveld is een nationaal park en nog steeds te bezoeken.

Vandaag gaan we naar het Manassas museum. Scarlett wacht me al op en het museum(pje) blijkt gratis te zijn. We leren er over de geschiedenis van Manassas (niemand weet de origine van die naam) en veel over de Burgeroorlog en slavernij in dit gebied.

Scarlett is hier vele jaren geleden geweest en dacht dat het groter was, maar met een half uurtje hebben we alles gelezen en gezien. We kijken nog wat rond in het winkeltje en gaan dan naar buiten.

Daar is een heel groot gazon met allemaal Adirondack stoelen. Scarlett en ik nemen er twee en slepen die naar een schaduwplek. Daar praten we over van alles en nog wat. Scarlett volgt het Jenny Craig dieet en heeft de hele tijd honger. Ik heb dat met low carb helemaal niet. Maar Scarlett houdt teveel van pasta en brood om dat dieet te doen.

Voor we het weten is het vier uur en tijd om afscheid te nemen. Ik rijd terug naar de (nog) dicht(er) bevolkte voorsteden van Washington. Het verkeer wordt steeds drukker maar ik ga tegen het spitsuur in dus kom niet in de file terecht.

Bij Whole Foods in Vienna haal ik het vlees voor ons avondeten. Ik heb ook enorme dorst want had geen water mee. Ik maak een grote uitzondering en koop een fles water. Meestal drink ik uit mijn Yeti bekers, maar ik voel me bijna naar van de dorst en wil niet wachten tot ik thuis ben.

Thuis begroet Orion me met zijn favoriete speeltje in zijn bek. Ik ga op het deck zitten en genieten van de inmiddels 28 graden! Saskia komt blij online want ze heeft dit keer een beurs gewonnen, die haar betaalt om deze zomer in een laboratorium onderzoek te doen. Het gaat goed met onze jongste!

Als Rick thuiskomt grilt hij de kip spiesjes en asperges. Ik heb de komkommersalade daarbij al eerder gemaakt. Voor het eerst dit seizoen eten we buiten. Het zal nog niet iedere avond kunnen, maar het warme weer komt er duidelijk aan.

Rond kwart over zeven gaat de deurbel. Kai heeft zijn drumstel verkocht en de koper komt het ophalen. Rick is opgelucht want hij wil een bar laten installeren in de basement en dat drumstel nam heel wat plaats in.

Rick gaat de achtertuin te lijf met de elektrische maaier. Het is hard nodig maar ik had liever gehad dat hij de rijdende maaier gebruikte om zijn schouders te ontzien. Ik hoop dat een dokter hem eens gaat vertellen hoe belangrijk het is vooral die linkerschouder rust te geven om te helen!

Morgen wordt het slecht weer en dat voel ik nu al. Mijn menselijke barometer werkt goed. Ik ga dus op mijn luie stoel liggen en vanavond vroeg naar bed.