Over een slechte hondenmoeder

De week is weer begonnen en Ricks wekker gaat om tien over zeven af. Ik blijf nog een half uurtje liggen maar sta dan ook op. Rick heeft vanochtend zijn cat scan voor zijn schouder dus hij vertrekt snel.

Na mijn ontbijt van mini komkommertjes en een cracker met brie vertrek ik naar Anytime Fitness. Daar besluit ik mijn cardio eens op de Life Fitness elliptische machine te doen. Een leuke afwisseling en hierop gaan mijn tenen niet slapen. Ik vind mijn eigen elliptische machine van Precor wel vele malen fijner.

Om tien uur komt Sharon me halen voor de personal training. Een oudere dame, die ik al een tijdje niet gezien heb, merkt op dat ik zoveel gewicht verloren ben. Ze complimenteert me dat ik er heel goed uitzie. Altijd leuk om te horen moet ik zeggen.

Het halve uur gaat snel en na afloop masseert Sharon mijn rug en benen met haar apparaat dat eruit ziet alsof het auto's glanzend maakt. Inmiddels is de zon ook tevoorschijn gekomen en als ik naar buiten stap is de temperatuur al zeer aangenaam.

Onderweg speel ik wat Pokémon Go en haal dan Orion op voor een wandeling door de buurt. Nu bloeien de azalea's ook volop en dat maakt het geheel nog kleuriger. Wij wonen in een heel groene buurt en in de lente en herfst zijn er de meeste kleuren. Over een week of drie zal alles weer helemaal groen zijn.

Voor de lunch besluit ik naar Noodles & Company te gaan in de hoop op hun terras buiten te eten. Jammer genoeg staat er een nogal koude wind waardoor ik het er niet aangenaam genoeg vind. Ik eet mijn salade dus binnen op.

Bij de Giant haal ik wat nodige boodschappen en ga dan huiswaarts. Orion en ik genieten een tijdje van de zon voor het huis en dan wil ik de klitten in Orions vacht aanpakken. Omdat hij het niet goed zou doen bij een hondenkapper heeft hij helaas veel meer klitten dan Cosmo ooit had.

Buiten op het deck begin ik met het knippen. Er komt heel wat haar vanaf, maar als ik aan een van Orions achterpootjes bezig ben piept hij opeens. Het blijkt dat ik zijn huid open heb geknipt. Oh, wat voel ik me er naar over! Het bloedt maar lijkt niet diep, behalve dat hij hier weinig vlees heeft en het precies op een pees is.

Boven vind ik een grote pleister, die ik er gauw opdoe. Het lijkt Orion verder geen pijn te doen, gelukkig. Online kijk ik een filmpje van een dierenarts over wat te doen als een hond een wondje heeft. Hij raadt antibiotica zalf en een gaasje aan en gaas om de poot gewikkeld.

Natuurlijk heb ik niets van dat alles in huis. Met Orion in de van ga ik gauw naar Walgreens. Daar koop ik die benodigdheden en behandel de wond thuis. Orion laat alles gewillig toe en probeert ook niet het verband eraf te halen. Hopelijk heelt het zo.

Zo niet dan breng ik hem later deze week naar de dierenarts, maar dat is altijd zo'n drama dat ik het hoop te vermijden. Intussen voel ik me super schuldig, arm dier! Hij begrijpt niet waarom hij opeens zoveel knuffels en snoepjes krijgt.

De rest van de middag laat ik Orions vacht maar voor wat het is. We gaan op het deck zitten en ik speel Scattergories op mijn telefoon. Eigenlijk wilde ik gaan lezen maar daar heb ik de rust niet voor nadat ik Orion verwond heb.

Rick komt vroeg thuis en maait het gras voor. Dat groeit alweer flink hard en de komende dagen zal hij op reis zijn. Zo ziet het er weer net zo netjes uit als van alle buren, die er een bedrijf voor huren. Ik heb nog geprobeerd Rick ook zover te krijgen tot zijn schouders beter zijn, maar hij wil daar niets van weten.

Voor ons avondeten eten we ons "Indiase" gerecht, de kip met Indiase spinazie en mosterdbladeren uit blik over broccoli en bloemkool rijst. Het smaakt altijd heerlijk. Dit is de enige thuismaaltijd deze week vanwege Ricks reis, volgende week gaan we weer meer thuis eten.

Tijd om tv te kijken en dan vroeg naar bed. Helpen jullie allemaal hopen dat Orions wond heelt zonder dierenartsbezoek? Dat is voor hem (en voor ons) zoveel beter.