Over een academische ondercheiding voor Saskia

Ricks wekker gaat om half zeven af en vol goede moed gaat hij zich klaar maken om naar zijn orthopeed te gaan. Alleen gaat om tien voor zeven de telefoon. De dokter is ziek en de afspraak moet verzet worden.

Rick gaat begin volgende week weer op reis dus zal het nu weer een week later zijn voor hij er terecht kan. Het duurt mij allemaal veel te lang, maar ja.

Rick vertrekt naar zijn werk en ik vind het nog te vroeg om op te staan. Tegen achten doe ik dat wel en zie dat het al 17 graden is. Warm genoeg voor mijn eerste ontbijt buiten dit seizoen. De gerookte zalm en komkommer smaakt extra lekker.

Dan ga ik op de plaats hardlopen en Facebooken met Katja, die vandaag vrij heeft. Kevin heeft al een tijdje last van maagpijnen en heeft vandaag een afspraak met een maag- en darmspecialist. Hopelijk is het niets ernstigs, bij de EHBO werd niets gevonden.

Als ik klaar ben met mijn stappen ga ik van de geluiden van de natuur om me heen genieten. Een specht vlakbij trommelt op een boom. "Ons" kardinaaltje komt zijn lied luidkeels zingen en ik zie een chipmunk van de fontein bij onze vijver drinken. Het geeft een vakantiegevoel.

Voor mijn lunch bestel via hun app een poke bowl van Lei'd Poke. Onderweg daarheen gooi ik de van vol bij de Shell. Ik krijg er 20 cent korting per gallon via hun Giant Food programma.

Bij Lei'd staat mijn bowl al klaar. Maar goed ook want de rij staat tot buiten de deur. Ideaal al die apps waarmee je kunt bestellen en niet hoeft te wachten.

Rick komt om half twee uit zijn werk en we kleden ons netjes. Dan gaan we op weg naar Richmond. We gaan heel vroeg want zelfs nu al staat er een mijlenlange file. We nemen de tolbanen en laten die file achter ons liggen.

Het schiet verder goed op en tegen vieren rijden we Richmond binnen. We parkeren in een van de garages op campus en lopen dan naar Saskia's appartement. Daar is het niet te harden zo warm. Haar airconditioning werkt niet en daar moet ze morgen haar huisbaas voor bellen.

Saskia moet nog wat uitprinten en daarvoor lopen we naar de prachtige bibliotheek van VCU. Als student zou ik hier zeker gaan studeren. Rustig en met alles wat je maar nodig hebt. Saskia's vriendin Maya heeft Saskia's toegangsbewijs voor de ceremonie van vanavond al afgedrukt.

Saskia heeft nog geen lunch gegeten dus we gaan gauw naar Postbellum. Daar bestelt Saskia een 2bakje met falafels en ik doe me tegoed aan een viertal oesters voor $1 per stuk. We hebben geen idee hoe lang de ceremonie zal zijn dus het is goed iets in onze maag te hebben.

Saskia moet om half zes aanwezig zijn. Zij is nummer 50 in de rij van 227 studenten, die een onderscheiding ontvangen. Wij krijgen een boekje met het programma aangereikt en nemen dan plaats op de eerste rij.

We hebben geluk dat we vroeg gekomen zijn want er zijn zoveel belangstellenden dat een aantal mensen moeten staan. De ceremonie begint met een toespraak van de decaan van het College of Humanities and Sciences. Dat is het grootste college van VCU (een college is een faculteit). Ze vertelt dat 18000 studenten tot dit college behoren.

Daarvan krijgen 227 een onderscheiding en dat is net iets meer dan een procent. Ik word steeds trotser op Saskia. Rick en ik waren er in haar eerste jaar bij VCU niet zeker van dat ze door zou gaan en nu is ze hier voor een nationale onderscheiding!

Iedere decaan van de verschillende studierichtingen roept zijn of haar studenten op het podium. Het gaat snel want de helft van de gegadigden is er niet bij. Als Saskia aan de beurt is maakt Rick foto's en ik een filmpje.

Zij krijgt de onderscheiding van de National Chemistry Society voor het uitblinken in organische scheikunde. Even een brok in mijn keel om onze jongste zo te zien. Zij die nu eindelijk haar plek gevonden heeft.

De ceremonie duurt een uur en daarna maken we nog kennis met Saskia's professor Chris, die haar grote mentor is. Hij heeft haar ook voorgedragen voor de onderscheiding. Saskia bedankt hem ervoor maar hij zegt stellig dat ze het helemaal zelf verdiend heeft.

Om dit alles te vieren gaan we eten bij het Thaise restaurant Sabai. Daar is het eten heel goed en de conversatie ook. Het is interessant om Saskia's toekomstplannen te horen al is er nog niets zeker. Saskia neemt wat ze over heeft mee naar huis en we zetten haar weer af bij haar appartement.

Gelukkig is het verkeer op dit tijdstip licht en we komen net voor elven weer thuis aan. Lorraine en Patricia hebben ervoor gezorgd dat Orion uitgelaten is en gegeten heeft. Rick en ik zoeken dus gauw ons bed op. `