Over een lekkere lunch met Rick

Als ik om kwart voor acht wakker word is er een sms van Sharon of we om half elf kunnen beginnen. Ben ik niet zo blij mee, maar ik heb ook geen reden om te zeggen dat het niet kan. Ik wil gewoon altijd zo snel mogelijk klaar zijn met sporten.

Dan neem ik maar de tijd om Orion uit te laten. Het is bewolkt maar niet koud. Echt koud zal het nu niet meer worden. "Koud" voor deze tijd van het jaar is 16-20 graden. Mijn ontbijt bestaat uit een cracker met brie en mini komkommertjes. Even overweeg ik, nu ik toch meer tijd heb, om een nitro brew bij Starbucks te halen maar ik zet toch maar koffie thuis.

De pioenrozen en irissen bloeien in de buurt

Bij Anytime Fitness is het weer eens heel vies. Er ligt van alles op de vloer en als ik naar de wc ga is die in de dameskleedkamer gewoon te goor om te gebruiken. Gelukkig is er ook nog een unisex wc. Mijn uur cardio gaat snel en nog voor Sharon er is ben ik klaar.

Sharon heeft de erbarmelijke staat van de dames wc ook gezien en stuurt een berichtje naar de manager. Die man is zo lui als het achtereind van een varken. Ik zou willen dat er gezondheidsinspecties waren voor sportscholen. Als Sharon hier geen personal trainer was zou ik lid worden van de andere sportschool in Vienna.

Blij dat het uitsloven weer gedaan is vertrek ik om half elf huiswaarts. Daar werk ik wat administratieve dingen af en als Rick sms-t dat hij terug is van zijn reis naar South Carolina maak ik me klaar om naar Reston te gaan.

Daar hebben we bij Ricks kantoor afgesproken. Ik kom er nota bene eerder aan dan Rick. Het duurde lang voor hij zijn koffer had en de lange weg naar zijn auto had afgelegd. Een tiental minuten later zie ik zijn vrolijke lach weer. Hij is blij terug te zijn en de presentaties waren zo goed ontvangen dat er speciaal naar hoger op over is geschreven. Altijd goed!

We lopen het Reston Town Center in en vragen een tafel op het terras van Clyde's. De hostess is tot onze verrassing Saskia's vriendin Alexandra, die ze al sinds de basisschool kent. We praten even bij want Alexandra hoopt in Richmond te gaan werken en daarom hoopt zij dat Saskia door zal gaan in Richmond. Maar daar kunnen we nog geen zinnig woord over zeggen.

Online had ik een soft shell crab gerecht op het menu gezien, maar tot mijn teleurstelling staat dat niet op het papieren menu. Het blijkt dat dat gerecht pas vanavond voor het eerst op het menu zal staan. De chef heeft het nog niet klaar dus ik vis achter het net. Gelukkig is de zalmsalade, die Rick en ik beiden kiezen ronduit heerlijk. 

Rick gaat nog even werken en heeft dan een afspraak met zijn orthopeed. Na het bekijken van de MRI en CAT scan vindt de dokter het beter om het twee maanden aan te zien voor beide schouders. Hij vindt dat Ricks schouders zodanig hersteld zijn dat hij (gelukkig) liever niet opereert. Rick moet zijn schouders ontzien en ervoor zorgen dat er verder niets mee gebeurt.

Op mijn terugweg ga ik eerst bij Bird Watchers kijken of de kolibrie voeders er al zijn. Dat is niet het geval dus ik ga morgen terug. Bij Giant haal ik benodigdheden voor ons avondeten en gooi dan als laatste de van vol bij de Shell.

Intussen is het zonnig en lekker warm met een graad of 26. Ik begin in mijn volgende Nora Roberts en die is al meteen weer spannend. Ik ben dan ook verbaasd als ik Rick hoor toeteren dat hij er aankomt.

We genieten op het deck van een bloody Mary voor mij en een biertje voor Rick. Dan gaan we avondeten maken. Ik heb de komkommersalade al klaar staan. Daarbij hebben we barramundi en de bloemkool tots. Het smaakt weer opperbest vooral omdat we buiten kunnen eten.

Dan gaan de voeten omhoog en lees ik verder in mijn boek terwijl Rick een film kijkt op zijn laptop. Het is een film, die hij in het vliegtuig begonnen is en die ik ook graag wil zien, Marwen. Het was een leuke dag!