Over een prachtig weekend

Zaterdag

Gisteravond was ik zo moe van de pijn dat ik al om kwart over negen in bed lag. Dat gebeurt vrijwel nooit! Om zeven uur ben ik dan ook klaarwakker. Rick ging later naar bed dus ik ga stilletjes op mijn telefoon lezen tot hij ook op wil staan.

Dan gaan we naar de Starbucks drive thru voor ons weekend ontbijt van koffies en egg bites. Het is koel met een graad of 18, maar mooi zonnig weer en het belooft een prachtige dag te worden.

Na nog een zak met te grote kleren van mij in een van de kleding ophaalbakken gegooid te hebben rijden we naar het wekelijkse marktje. Daar zien we Mary en praten even bij. Ook zien we dat we er omeletten kunnen kopen en willen dat een van de komende zaterdagen doen.

Verder spelen we een tijdje Pokémon Go en gaan dan weer huiswaarts. Rick wil verder aan zijn paal project met de pijlen met een aantal van de plaatsen waar we geweest zijn of gewoond hebben. Ik ga op de plaats hardlopen op het deck.

De ochtend vliegt voorbij en ik lees op Yelp dat er een kabob restaurant is in het Mosaic District. Daar houdt Rick altijd van en ik zie dat ze ook zalm hebben dus helemaal goed. Het blijkt een goede keuze en zeker een restaurant waar we vaker heen zullen gaan.

We eten buiten op een bankje in de zon en vermaken ons met mensen kijken. Het is hier tijdens de weekenden heel gezellig. Kinderen spelen in de fontein, er zijn levensgrote spellen zoals schaken en dammen en er staan allemaal tafels en stoelen op de afgesloten straat.

Eenmaal weer thuis zetten we ons dagje op het deck voort. We zetten het jaren 70 satelliet muziek station aan en ik ga in mijn hangmat stoel liggen lezen terwijl Rick verder gaat met de paal. De kolibries aarzelen om langs te komen met die reuzen vlakbij hun eten, maar een van de vrouwtjes waagt het erop en komt telkens weer langs.

Met de post komt er een enquete voor mij van de county (soort provincie). Ik moet allerlei informatie geven over mijn geschiktheid om als jurylid te dienen. Ik ben al 20 jaar Amerikaanse staatsburger en nog nooit opgeroepen. Zou dat nu gaan gebeuren? Ik stuur hem maar gauw in.

Ook zo ontspannend gaat de tijd snel en Rick komt een heel eind met de paal. Hij wordt erg leuk! Er zullen nog meer plaatsen bij komen maar Rick installeert hem al op het deck. Hij heeft de precieze richting van de plaatsen helemaal uitgerekend, zo knap!

Voor ons avondeten gaan we terug naar het Mosaic District. Daar is de McMillan Whisky Room ook een nieuw Schots restaurant. Ze hebben een bar buiten en daar nemen Rick en ik plaats. Ik bestel hun bloody Mary met gerookte whisky en die is werkelijk heerlijk! Ik gebruik mijn opvouwbare rietje want ze hebben hier geen rietjes en met zo'n cocktail vind ik het wel fijn er een te hebben.

Rick en ik delen de Schotse eieren als voorafje en dat is ook een treffer. Als hoofdgerecht heeft Rick bangers met groentes en ik de gazpacho met het kleine charcuterie plankje. De kaas daarop blijkt Goudse kaas te zijn. Gelukkig heeft Rick ook nog plaats voor kaas want het plankje is mij teveel. Al met al is ook dit zeker een restaurant waar we terug zullen keren.

Zo eindigt een heel leuke dag met zijn tweetjes. Morgen wordt het net zulk mooi weer dus we zullen zien wat we dan gaan doen. Voor nu (bijna) oogjes dicht en snaveltjes toe. Nu heb ik weer zin die oude kindershows weer te gaan kijken, Calimero bijvoorbeeld.

Zondag

Gisteravond lagen we er weer vroeg in en zijn dan ook weer op tijd uit de veren. Dit rond zeven uur opstaan bevalt me prima en ik hoop het vol te kunnen houden, ook als het koud is buiten.

We hebben besloten crepes te gaan eten als ontbijt. We halen eerst de koffies van Starbucks en rijden dan naar Crepe Amour aan de overkant. Daar zijn we tot onze verbazing de enige klanten. Meestal zit het vol, maar ze zijn ook nog maar net open. Andere keren waren we er zeker een uur later.

Eigenlijk zou ik eens iets anders moeten proberen, maar ik ga weer voor de boekweit crepe met gerookte zalm, rucola, mascarpone en citroensap. Rick neemt een crepe met kip maar hij vindt dat er teveel saus op zit. Het is fris buiten, maar daar eten we het toch maar op want binnen is het kouder!

Het smaakt ons goed en dan zijn we klaar om aan de dag te beginnen. Natuurlijk spelen we op weg naar huis nog wat Pokémon Go en dan moet ik weer aan het hardlopen op het deck geloven. Het duurt vandaag voor mijn gevoel eeuwen voor het vuurwerk op mijn Fitbit eindelijk afgaat ter ere van 10000 stappen.

Rick gaat verder in de tuin. Hij ontfermt zich over de verlichting in de achtertuin, die het al heel lang niet meer doet. Nu zijn de bomen weer mooi verlicht. Ook haalt Rick de laatste dingen van het speeltuintje weg. De volgende stap is daar gras neerleggen en dan lijkt het of het er nooit geweest is.

Alweer komt lunchtijd opeens opzetten. Rick wil graag Potbelly, maar ik ga dan liever naar Zoe's Kitchen ernaast voor mijn bloemkoolrijst bowl met zalm. Aan een tafeltje op het terras van Zoe's Kitchen eten we het op.

Rick gaat daarna verder in de tuin en ik neem maar weer eens een pijnstiller en ga in mijn hangmatstoel liggen lezen. Het is superlekker weer met een briesje wat me bijna in slaap doet vallen. Al gauw is het dan ook half vier en vertrekken we naar Tysons Corner Mall.

Daar gaan we eerst naar de Pandora winkel met mijn nieuwe armband, die ik niet dichtkrijg, en de bedel van Ariel, de kleine zeemeermin, die haar parel al verloor. Gelukkig blijkt dat ik gewoon niet hard genoeg drukte om het slotje dicht te doen. We krijgen een nieuwe Ariel mee, hopelijk blijft deze parel langer zitten. De verkoopster biedt aan mijn andere Pandora armbanden en de ketting schoon te maken. Die laten we achter en zullen ze na de film weer op komen halen.

We hebben namelijk kaartjes voor Dora and The Lost City of Gold. Die film is er al een tijdje dus we zitten in een van de kleinere theaters. Het is een heel leuke film voor jong en oud. Af en toe moeten we lachen, af en toe is het ook echt spannend. Twee uur kijkplezier is het.

Dan lopen we terug naar Pandora waar we net voor sluitingstijd aankomen. Alles ziet er weer mooi schoon uit al heeft het zilver nooit weer dat heel mooie als wanneer het uit hun vitrines komt. Ik zou graag een manier willen weten om dat weer terug te krijgen. Misschien is dat gewoon niet mogelijk. Zodra we de winkel uitlopen gaan de deuren dicht, maar goed dat de film niet net iets langer duurde!

Voor ons avondeten gaan we naar Rango's. Dit Mexicaanse restaurant is mijn favoriet hier in de omgeving. Ik ben dol op hun ceviche en vissoep. Rick neemt altijd de fajita's. Het eten is weer heerlijk, maar de bediening niet zo goed terwijl er bijna niemand is.

We zitten aan de bar en meer dan de helft van de tijd is de barman niet te vinden. We vrezen dat ook dit restaurant het niet gaat halen, dit is zo'n locatie waar restaurants niet overleven.

We hebben zo'n enorme keuze in dit gebied dat je echt goed moet zijn als restaurant. In hun voordeel hebben ze wel echt Mexicaanse cuisine en niet Tex Mex zoals de meeste restaurants hier.

Thuis gaan de voeten omhoog en kijken we terug op weer een heel leuk weekend. Langzaamaan zien we tekenen van de herfst, de blaadjes van de dogwoods beginnen te verkleuren. Gelukkig hebben we nog wat zomer voor de boeg.