Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, september 20, 2019

Over de terugreis uit Las Vegas

Om kwart voor zes gaat Ricks wekker af. We zijn bang dat er rijen zullen staan voor een taxi naar het vliegveld na die grote conferentie dus willen ruim de tijd nemen om daarheen te gaan.

Terwijl ik douche probeert Rick via de televisie uit te checken. Daar ziet hij dat er iedere dag $35 voor een ijskast, die we nooit gekregen hebben, op de rekening staat. Rick had er wel naar gevraagd, maar toen hij de prijs hoorde hem niet besteld. Gelukkig kan het met een telefoontje naar de receptie gecorrigeerd worden.

Een half uurtje later zijn we beneden en daar is vrijwel niemand te bekennen. Zul je altijd zien! We kunnen ook meteen met een taxi mee dus ruim twee uur voor vertrek zijn we al op het vliegveld. Het inchecken en de TSA Pre gaan snel waardoor we alle tijd hebben om te gaan ontbijten.



Dat doen we bij California Pizza Kitchen. Rick neemt een omelet en ik een gebakken ei met ontbijtworstjes en een bakje fruit. De serveerster vindt dat veel te weinig eten en geeft me dubbel fruit, erg aardig!

De koffie hier smaakt echter als slootwater dus terwijl we op ons eten wachten haalt Rick koffies van Starbucks. Die caffeine stoot heb ik zo vroeg in de ochtend wel nodig.

Na het eten lopen we naar de gate waar een heel aantal van Ricks collega's ook op dezelfde vlucht wachten. Als we aan boord gaan blijk ik naast twee van hen te zitten.
Alleen in Nevada kun je op het vliegveld gokken!

 We zitten in een exit row dus moeten de vraag van de flight attendant of we bereid zijn in geval van nood te hebben met "yes" beantwoorden. Dat doen we natuurlijk allemaal. We hebben hier fijn veel beenruimte.
Tot ziens, Strip!

Rick zit vier rijen achter mij in gewone economy. Zolang hij maar een gangplaats heeft is hij happy. De vier uur durende vlucht gaat voorspoedig al internettend en spelletjes spelend. Er is ook Directv maar ik heb geen zin om tv te kijken dit keer.

Als lichte lunch koop ik een Tapas doos. Daar zitten allerlei kleine snacks in, zoals amandelen, olijven, smeerkaas en hummus. Ik eet er niet alles van want we zullen waarschijnlijk met de drie uur tijdsverschil een vroeg avondeten hebben vanavond.

Keurig op tijd landen we op Dulles en onze bagage is er al als we in de hoofdterminal aankomen. Tot onze verbazing staan er nauwelijks mensen in de taxirij dus ook daar zitten we binnen een mum van tijd in.

Twintig minuten later worden we uitbundig begroet door Oriontje. Er is toch niets beters dan een blije hond bij thuiskomst! Ik word overladen met hondenzoentjes en hij volgt me als een schaduw.

Het is pas vijf uur dus ik ga mijn spullen uitpakken. Dat duurt niet lang en dan kunnen mijn tassen weer even op zolder. Het is hier ook heerlijk weer met 28 graden dus Rick en ik gaan op het deck zitten lezen.

De komende tien dagen zal het rond de dertig graden zijn, ongewoon warm voor eind september. In steden over de hele wereld werd vandaag de Climate Strike gehouden. Op het nieuws zien we dat er in Washington ook een flinke opkomst was.

Voor ons avondeten halen we fatoush salades en voor mijn gegrilde halumi kaas van Al Nakheel. Het smaakt prima en is niet te zwaar. Gek hoe 4 uur lang in een stoel zitten toch moe maakt. We gaan in onze luie stoelen tv kijken en ik denk dat het niet laat gaan maken. We hebben ons goed aan de oostkust tijd gehouden in Las Vegas waardoor we maar heel weinig jet lag hebben (hoop ik althans).


2 reacties:

Sonja zei

Mooie trip en een fijn verslag!

Petr@ zei

Fijn om zo enthousiast begroet te worden bij thuiskomst!

Dat wordt nog even lekker genieten met zulke temperaturen.