Over een Canadese Thanksgiving

We hebben weer heerlijk geslapen. Mijn Fitbit geeft me de hoogste slaapscore dus dit bed is erg lekker. Ik ben voor Rick wakker en lees wat op mijn telefoon. Om kwart voor acht is Rick ook op. We douchen en gaan dan op pad voor koffies en ontbijt.

We halen dit keer koffies bij de Starbucks Reserve, een heel grote winkel waar ze alles wat Starbucks te bieden heeft verkopen. Ik neem een gewone koffie met suikervrije vanillesiroop en magere melk. Rick kiest voor de hazelnoot latte. Het is maar drie graden buiten dus die warme koffies zijn nodig.

Tegenover de Starbucks ligt Le Moulin de Provence, de bakkerij waar we gisteren ontbeten. Vanochtend doen we hetzelfde. Dit keer kies ik twee gebakken eieren met gerookte zalm erbij. Rick neemt het ontbijt dat ik gisteren had ook met gerookte zalm.

We laten het ons zeer goed smaken en vergapen ons alweer aan de prachtige desserts in de vitrine. Een medewerkster noemt het een soort museum en dat is het inderdaad. Vrijwel alles taarten, koekjes en taartjes, die je je kunt bedenken zijn er te koop.

Het marktje is zo kleurrijk

Na het eten wandelen we weer naar Parliament Hill. Daar liggen de parlementsgebouwen in de mist wat ook weer mooie foto's oplevert. We lopen een stuk via de achterkant denkend dat we om de gebouwen heen kunnen lopen. Het is echter een grote bouwput en het pad leidt uiteindelijk naar de rivier.

We draaien dus om en gaan dezelfde weg terug naar de voorkant van de gebouwen. Daar nemen we weer foto's, ook van de eeuwige vlam met de tien Canadese provincies en drie grondgebieden. Het hoofdgebouw is uit de mist wat weer mooie plaatjes oplevert.

Het is inmiddels al na tienen dus we banen ons een weg terug naar het hotel. Het stikt van de toeristen, vooral hele bussen Aziaten. Ottawa is ook een stuk toeristischer geworden met de jaren. Vroeger was het maar een klein stadje.

Terug in het hotel kleden we ons wat feestelijker voor Thanksgiving en gaan dan op weg naar BJ en AM. Daar treffen we iedereen hard bezig met het Thanksgiving maal. Het is inmiddels lekker buiten en wij helpen Berend Jan met de ham op de barbecue. We zitten in de zon en Voula, Ana Maria's moeder, komt er ook bij. Zij geniet duidelijk van iedereen bij elkaar.

Tegen half drie is alles klaar en nemen we met zijn elven plaats aan de mooi gedekkte tafel.

Er is kalkoen en ham, boontjes, salades, zoete aardappel schotel en aardappelpuree. Het is allemaal even lekker en gezellig. We tafelen lekker lang en de wijn vloeit rijkelijk. De anderen hebben ook nog een dessert. Ricks pompoen pie is zeer populair. Verder zijn er brownies en een pompoentaart. Gelukkig laat ik dat allemaal heel makkelijk staan.

Na het eten spelen we buiten met Christina's puppy Manny. Ik zou nooit een bulldog willen maar honden vind ik sowieso schattig ongeacht ras en zo ook Manny. Grappig genoeg luistert hij absoluut niet naar de mannen als zij hem naar binnen proberen te krijgen, maar als ik hem roep komt hij meteen op zijn korte pootjes aanrennen. Als een baby valt hij daarna in zijn bench in slaap.

In de voorkamer kijken we met zijn allen Seinfeld shows. Wat zijn die eigenlijk leuk! Ik ga ze ook weer eens kijken. Berend Jan maakt wat snacks voor degenen, die toch wat trek hebben gekregen waaronder Rick en ik want wij hebben geen brood of aardappelen of zo gegeten. 

Voor we het weten is het half negen en gaan Athena en haar vriend naar zijn huis en Sandy naar zijn vriendin. Wij nemen ook afscheid. Het is een bedanken over en weer voor een zeer geslaagd weekend. Rick en ik vonden het super leuk ook eens een Canadese Thanksgiving mee te maken, hoewel die eigenlijk niet veel verschilt van de Amerikaanse. 

In het hotel computeren we nog wat maar gaan het niet laat maken want morgen gaat de wekker weer vroeg. We willen na het ontbijt meteen op pad voor de rit terug naar huis.