Over een stormachtige rondleiding

Als Rick om zeven uur opstaat vraag ik hem de verwarming aan te zetten. Dan hoef ik niet in een ijskoude badkamer te douchen. Ik wacht daarna een half uurtje zodat de badkamer goed opgewarmd is. Zonder verwarming is het vijftien graden en dat is me iets te fris. 

Eenmaal beneden staat de koffie weer klaar en maak ik mijn tegenwoordig dagelijkse ontbijt van paprikaatjes, tomaatjes en komkommertjes. Allemaal verkleinwoorden want ze zijn de mini versie van de grote groentes. Het gepocheerde ei erbij is ook weer lekker. 

Tegen half negen brengt Rick me naar de metro en voor de verandering is er geen oponthoud. Drie kwartier later stap ik dus bij het Smithsonian station uit. Daar breng ik mijn gewoonlijke bezoek aan het "kasteel" om een flesje water te kopen. 

Het waait vandaag enorm en is ronduit guur te noemen. Het voelt veel kouder aan dan de temperatuur laat zien. Ik ben blij dat ik mijn winterjas en een sjaal aanheb! 

Om kwart voor tien loop ik terug naar het station en daar zie ik een gezin met twee kinderen zitten. Het zijn inderdaad C. en G. en hun elfjarige dochter Z. en negenjarig zoontje X uit Eindhoven. Al gauw heb ik door dat de kinderen goede stappers zijn en ook geinteresseerd meeluisteren. Altijd leuk en knap!

Na het Washington Monument lopen we naar het Tweede Wereldoorlog Monument. Hier moeten we uitkijken niet nat te worden door de fonteinen want de wind blaast die ver buiten de vijver! Dit heb ik nog nooit meegemaakt!

Ook de Reflecting Pool, die vandaag natuurlijk allerminst zijn naam eer aan doet, is wilder dan ooit. Er zitten echte golven in met kopjes erop en het water klotst over de randen.  Zo zie je maar, geen enkele rondleiding is hetzelfde en ik maak zelfs nog compleet nieuwe dingen mee.

Het is gelukkig wel zonnig wat het iets minder kil maakt. De herfstkleuren beginnen in de stad ook te komen, maar het zal nog weken duren voor het op zijn hoogtepunt is.

Via de Vietnam "Muur" lopen we naar het Lincoln Memorial. Het is overal druk met groepen scholieren, die kennelijk niet de juiste kleding meehadden want ze lopen bijna allemaal in Washington DC truien. We verbazen ons er wel over hoeveel Trump hoedjes en andere dingen we zien. De groep komt uit Ohio dus daar is Trump kennelijk nog populair, of althans in dit overwegend blanke groepje kinderen.

In het Lincoln Memorial heeft Lincoln nog altijd zijn ene hand in een vuist en de andere hand ontspannen. Dat laat zijn kant van staal en zijn kant van fluweel zien volgens de beeldhouwer.

Het Koreaanse oorlogsmonument maakt zoals altijd weer indruk. De negentien beelden zien er allemaal zo echt uit. Hierna steken we over naar het Tidal Basin. We bekijken het Martin Luther King Jr. Memorial en dan vertel ik van een afstand over het Jefferson Memorial aan de overkant. Nu dat in de steigers staat is het niet de moeite waard rond het hele Tidal Basin te lopen want dat is nog een flinke wandeling.

Na door de vier kamers van het Franklin Delano Roosevelt Memorial te hebben gelopen gaan we dus terug richting de bewoonde wereld. Daar lopen we via de achterkant en dan de voorkant van het Witte Huis naar de Old Ebbitt Grill.

Een groepje kinderen in Amerikaanse vlag en "Make America Great Again" truien staan achter het beeld van een van de soldaten. 

We zijn goed opgeschoten en bijna een half uur voor onze reservering lopen we het restaurant binnen. Gelukkig hoeven we niet zo lang te wachten op een tafel. We krijgen er dit keer een in de hoofdzaal, die altijd mijn voorkeur heeft.

Het menu is wat veranderd en ik zie een kalkoenburger met marinara saus en mozzarella op het menu staan. Ik bestel die zonder brood en dat is een goede keuze! De kinderen bestellen van het kindermenu en de volwassenen een hamburger en de crab cake. Iedereen is zeer tevreden met hun maal zo te zien want het meeste gaat op.

Na het eten zetten we onze tocht voort langs Pennsylvania Avenue. We hebben nu de wind in de rug en worden af en toe vooruit geblazen. Als de zon er is kan ik met open jas lopen, maar zonder zon is het nog steeds heel fris.

Eerder deze week hebben zij al een rondleiding in het Capitool gedaan, maar die was natuurlijk in het Engels. Voor de kinderen vooral is het leuk om dat ook nog eens in het Nederlands te horen. De vlaggen hangen inmiddels halfstok want een van de Afgevaardigden is vannacht overleden.

We klimmen Capitol Hill op en gaan dan als laatste de Library of Congress binnen. Dit gebouw alleen al is zo mooi dat je het niet over kunt slaan bij een bezoek aan Washington. Er zijn ook een aantal interessante dingen te bekijken.

Natuurlijk de grote leeszaal, maar ook o.a. de bibliotheek van Thomas Jefferson waaruit de grootste bibliotheek ter wereld is gegroeid, de oudste kaart van de VS en een van de originele Gutenberg bijbels.

Er is een tentoonstelling over het stemrecht voor vrouwen. Volgend jaar is het honderd jaar geleden dat dat amendement van de Constitutie er kwam.

De bibliotheek van Thomas Jefferson

Eenmaal weer beneden nemen we afscheid. Zij gaan de Circulator bus naar Georgetown nemen en ik loop naar het Capitol South metrostation. Daar komt mijn trein net aan. Terug in Vienna roep ik een Uber want ik voel mijn voeten wel na 21000 stappen.

Orion is natuurlijk weer helemaal blij mij te zien. Hij gaat even langs het hek rennen met de Deense doggen van de buren en komt dan lief aan mijn voeten liggen terwijl ik dit blog typ. Het was weer zo'n leuke rondleiding! Een heel geinteresseerd gezin en dat maakt dat de dag voorbij vliegt.

Als Rick thuiskomt gaan we naar City Works. Daar hebben ze een heel lekker Kung Pao pittig komkommergerecht als voorafje wat we delen. Dan neemt Rick een hamburger met heel veel hete pepers. Ik geniet van de superlekkere tonijnsalade. Kortom een goed einde van de dag.

Thuis ga ik onder een dekentje tv kijken. Ik voel me helemaal rozig van de hele dag in de wind lopen. Ik denk dat ik vannacht goed zal slapen. Morgen nog een rondleiding, gelukkig minder wind dan vandaag.