De wekker gaat om zes uur maar ik was zoals gewoonlijk al een tijdje wakker.
Terwijl Rick zijn thee zet douche ik en pak de rest in. Terwijl Rick zijn douche neemt laat ik Orion uit.
Om kwart voor zeven zijn we klaar om te vertrekken. Ik doe Orion met zijn ontbijt in zijn bench. Daar heeft hij zoveel interesse in dat hij niet huilt als we de deur achter ons dichttrekken.
Op zijn app bestelt Rick ons Starbucks ontbijt. Warme koffies voor ons beiden dit keer want het vriest buiten.
Om drie minuten over 7 rijden we de I-66 op. We besluiten de Express banen van de eingweg rond Washington te nemen en dan ook tot ze ophouden bij Quantico.
Dan wordt het best druk voor een zaterdag maar toch schieten we goed op. Rick en ik spelen het Alfabet spel. We moeten op borden een woord beginnend met de letter vinden. Het is een goed tijd verdrijf.
Om half tien rijden we de grens met North Carolina over. Aan weerszijden van de weg zien we uitgestrekte witte katoenvelden. Het is een bijzonder uitzicht.
Precies om 12 uur rijden we de grens met South Carolina over. Nu gaan we op zoek naar een Subway om een salade te halen voor de lunch.
Die vinden we dichtbij Florence. De salades smaken weer prima. Als ik de mijne opheb neem ik het rijden over.
South Carolina lijkt eeuwig te duren met veel vrachtverkeer, maar voor mijn gevoel race ik door Georgia. De gemiddelde snelheid is dan ook 140 km/u!
De I-95 is een saaie snelweg maar wel recht toe recht ann. We doen dan ook uiteindelijk inclusief stoppen maar 12,5 uur over deze bijna 1400 kilometer lange rit.
Om half vijf rijd ik de grens met Florida over. We stoppen even bij het Welcome Center om een foto van het welkomstbord van Florida te nemen.
We hebben onderweg ook lekker lang met de meisjes bijgepraat. Katja voelt zich stukken beter en Saskia is gestresst want een heel drukke studietijd voor ze half december klaar is.
Dan gaan we nog even tanken en nog twee uur rijden naar het Marriott hotel waar we vannacht slapen. We brengen de spullen naar de kamer wn gaan dan op pad voor het eten.
Met een taxi gaan we naar Disney Springs. Daar krijgen we spijt van want dat korte ritje kost $20 plus fooi! Terug wordt het zeker een Uber.
Het is enorm druk maar wij lopen linea recta naar Paddlefish. Dit is een restaurant in de vorm van een stoomschip.
We vinden twee stoelen aan de bar en delen calamari. Dan heb ik de crabcake BLT zonder brood. Rick doet zich tegoed aan een garnalengerecht.
Intussen beginnen we de lange rijdag te voelen. We lopen nog door de Disney kerstwinkel en roepen dan de Uber.
Brock brengt ons bekwaam terug naar het hotel. Daar maken we ons gauw klaar voir bed. Vannacht gaat hier de wintertijd in dus morgen hebben we een extra uur.
5 reacties:
Fijn dat jullie lekker door konden rijden. Jullie hebben een mooie tijd neergezet.
Dat hebben jullie snel gedaan!
Veel plezier.
Zo, dat was me een monsterrit! Ooit zijn we van Washington naar Florida en vice versa gereden in twee dagen en op die manier vond ik het al ont-zet-tend ver. Wel heel leuk met de stops onderweg, zou het graag nog eens doen.
Geniet van het heerlijke weer en veel plezier!
Oh wat heerlijk even de warmte van Florida opzoeken! Het begint hier ook te kriebelen en we denken eraan om er in december weer naartoe te gaan. We zijn er al best vaak geweest en op de een of andere manier begint het altijd te kriebelen...
Heel veel plezier!
@Petra - We hopen hetzelfde voor de terugweg!
@Anja - Met zulk verkeer is het goed te doen.
@Marion - Het is ook ver maar zonder kinderen en ieder vertier onderweg gaat het best snel.
@Angela - Helaas komen we thuis in echte kou terecht straks. Ik wil hier gewoon blijven!
Een reactie posten