Over een gezellig avondje met de buren

Als ik beneden kom krijg ik een sms van Rick, die bij Starbucks is. Hij haalt ontbijt voor ons beiden. Dat eten we gezellig samen op want Rick blijft thuis tot hij naar het vliegveld moet.

Na het ontbijt doe ik mijn uur cardio en dan is het tijd voor Rick om te vertrekken naar Dallas. Net als vorige week komt hij morgen laat

weer thuis. Dit is zijn laatste reis van het jaar.

Als Rick vertrokken is ga ik de basement in want de logeerkamer moet opgeruimd worden. Rick heeft van alles uit de recreatie kamer, waar de bar nu is, gehaald en het in deze kamer gezet. Mijn zus en neefje en nichtjes komen logeren dus het moet weer klaar worden voor loge's. 

De CD's hebben we al uitgezocht en ik ga aan de VHS video's. Dat is ook een hele doos en ik draag hem naar de van om weg te geven. Op Ricks verzoek maak ik foto's van de oude Disney video's.

Er is ook een wijnrek en ik zet het op onze plaatselijke "virtual yard sale" groep. Nog geen uur later heeft iemand het al opgehaald! Ideaal zo! De dozen CD's en video's ga ik naar de bibliotheek in Vienna brengen. Dat blijkt de enige plaats te zijn waar VHS video donaties nog worden geaccepteerd.

Nu ik toch in Vienna ben ga ik ook meteen lunchen bij Noodles & Company. De Med salade is weer erg lekker. Het is alweer een regenachtige dag en ik heb Orion mee voor wat vertier voor hem.

Na het eten loop ik naar de Walgreens en haal daar medicijnen voor Orion en mijzelf op. Ernaast bij Petco ga ik een enorm candy cane bot voor Orion kopen. Als ik thuiskom lach ik me rot want Orion loopt er rondjes mee door het huis. De hele middag doet hij dat tot hij ernaast in slaap valt (bij het schrijven van dit blog is hij eindelijk aan erop knauwen begonnen, ik ben benieuwd hoe lang het duurt voor het op is)!

Na de drukke en ook wel fysiek inspannende ochtend met het dragen van die zware dozen besluit ik mijn voet de rest van de middag rust te gunnen. Ik geniet van de versieringen in de kerstboom en kijk een leuke kerstfilm op Disney Plus.

Zo is het voor ik het weet tijd om een Uber te roepen om me naar Bonaroti te brengen voor mijn avondeten. Daar neem ik weer plaats aan de bar en bestel de overheerlijke Michelangelo soep. Ik zou er wel bakken van opkunnen!

Verder bestel ik de antipasto en een heel lekkere salade met tomaat, palmharten en blauwe kaas. Intussen praat ik met de Pool naast me. Hij wacht op iemand, die niet op komt dagen, en begint de chocolaatjes, die hij voor die persoon heeft, uit te delen. Ik bedank vriendelijk en dan dringt hij zo aan dat ik maar zeg dat ik diabetisch ben. Mijn bloedsuiker was weer verhoogd dus ik heb mijn dieet maar weer eens verscherpt.

Dit keer bestel ik een Lyft om me thuis te brengen. De chauffeuse is Alexis en ik vraag haar eens over het verschil tussen Uber en Lyft. Zij heeft ook een jaar Uber gedaan, maar voelde zich niet zo veilig daar. Na haar ervaringen ga ik vaker Lyft nemen, die zijn volgens Alexis veel strenger met het aannemen van chauffeurs.

Alexis zet me af bij onze overburen waar een afscheidsavondje voor onze naaste buren wordt gehouden. Ik ben van plan een half uurtje te blijven, maar het is zo gezellig dat dat meer dan een uur wordt. Ik voel me weer eens zo blij met de gezellige buren, die we hebben!

Met een tevreden knauwende hond eindig ik de avond met wat televisie kijken. Volgens het verhaal gaat het vannacht sneeuwen, maar ik moet dat nog zien.