Over nog een graduation en een kerstbrunch

Zaterdag

Rick en ik worden tegelijkertijd om.half acht wakker. Rick gaat koffies en egg bites halen bij Starbucks. Daar hoeft hij niet ver weg voor want er is er een in het hotel. We maken ons op ons gemak klaar aangezien we gaan pas om elf uur met zijn allen brunchen. Tot ik me om tien uur opeens herinner dat we Saskia's verjaardagstaart nog op moeten halen.

Dan gaan we maar snel op pad, maar waar is mijn jas? Hij is duidelijk niet in de kamer en dan bedenk ik me dat ik hem op mijn stoel in de bar heb laten hangen. Gelukkig is hij inderdaad gevonden want het is niet bepaald warm buiten.

De bakkerij blijkt helemaal aan de andere kant van Richmond te zijn dus maar goed dat we ruim de tijd hebben. Met de taart rijden we naar het cafe voor de brunch. Katja en Kevin komen net aanrijden als wij de van parkeren. Even later brengt Kaylee Saskia. Er is een wachtlijst en we moeten buiten wachten. We zijn dan ook verkleumd als onze tafel klaar is!

We bestellen allemaal warme thee en koffie. Mijn omelet met krab en spinazie is ontzettend lekker en de anderen zijn duidelijk tevreden met hun keuzes. Het is gezellig in het cafeetje, een goede keuze van Saskia. 

Saskia moet om half een bij het Convention Center zijn en Rick en ik brengen haar. Rick heeft voor de van en Kevins auto een parkeerplaats gereserveerd via de Spothero app waar we vervolgens gaan parkeren. Die blijken op een parkeerplaats een paar blokken van waar we moeten zijn te zijn. 

De groep graduates voor biologie is zes keer zo groot als voor scheikunde. Daarom zitten we ook in een grotere en vollere zaal. Het voelt lang niet zo persoonlijk als gisteren. Saskia gaat door in scheikunde dus de graduation van gisteren was ook belangrijker voor haar. Toch zijn er maar heel weinig studenten, die twee diploma's krijgen en dat moet gevierd worden. Zo'n dubbele graduation is een hele prestatie, vooral omdat we weten dat Saskia er keihard voor heeft moeten werken met haar ADHD. 

Drie kwartier later is Saskia scheikundige en biologe! We maken heel wat foto's van haar met twee "diploma's" in haar handen. De ware krijgt ze binnenkort toegestuurd en die gaan we meteen inlijsten net als die van Katja en Kai. 

Justin moet snel weg voor een concert, hij studeert muziek. Ook Alexandra en Kaylee vertrekken want zij en Justin bereiden vanavond een verrassing voor Saskia's verjaardag voor. Met Katja, Kevin en Saskia gaan we naar Saskia's appartement.

Inmiddels is het eindelijk droog en Saskia wil graag ook foto's gaan maken op de campus bij de VCU Rams hoorns en een paar van de VCU letters. Ik heb Saskia niet vaak zo blij gezien! En terecht, ze heeft haar eerste academische doel bereikt en nu kan ze zich verder gaan specialiseren in haar passie, organische scheikunde.

Dan is het tijd om afscheid te nemen van Saskia. Niet voor lang want zij en Justin komen dinsdag alweer hierheen. Katja en Kevin vertrekken alvast maar wij moeten de van even vol tanken. Wij denken dus later dan hen thuis te zijn, maar wij nemen de tolbanen en zij niet dus komen we vrijwel tegelijk in Vienna aan. Gelukkig was het vandaag een rustige rit met nauwelijks oponthoud.

Thuis laten we de honden even uit en gaan dan naar Chima voor ons avondeten. Dat is zo'n Braziliaans restaurant waar ze met zwaarden verschillende soorten vlees langs komen brengen. Eerst is er een luxe salade bar met de heerlijkste salades. Ik zou er wel mijn hele maaltijd mee kunnen doen!

Daarna zijn er verschillende soorten vlees, maar ook, tot mijn genoegen, garnalen en zalm. We smullen en praten en voor we het weten kunnen we echt geen hap meer op! Vooral Rick en Kevin hebben lijkt wel bodemloze magen. Het is dan ook werkelijk kwaliteitseten en voor wat je krijgt niet zo duur.

Na het eten rijden we naar een van de huizen in de omgeving waar de lichtjes dansen op muziek. We zien een hele voorstelling van Harry Potter muziek. Zo goed gedaan!

De rest van de avond kijken we traditionele kerstfilmpjes, zoals Frosty The Snowman en Charlie Brown's Christmas. Ik vond deze paar dagen best emotioneel en zal vannacht goed slapen.

Zondag

Door de latere avond gisteravond blijf ik tot iets na achten in bed liggen. Rick heeft intussen Orion al uitgelaten en we gaan een Starbucks ontbijt halen voor ons en de kinderen. Daarna maak ik me klaar om naar de jaarlijkse kerstbrunch van Chris te gaan.

Daar word ik zoals ieder jaar onthaald met een "poinsettia", een glas prosecco met wat cranberry sap erin, altijd erg feestelijk. Ook haar tafel is prachtig gedekt, maar met van alles dat niet in mijn dieet past. Aangezien we ook al met Katja en Kevin gaan lunchen houd ik het bij het drankje.

Langzaamaan komen allemaal bekenden binnendruppelen en ik praat met deze en gene. Het is erg gezellig dus voor ik het weet loopt het tegen twaalven. Ik neem afscheid en loop terug naar huis. De anderen zijn inmiddels allemaal klaar om erop uit te gaan.

We rijden naar Tysons Corner mall waar we voor de lunch hebben gereserveerd bij Seasons 52. Het is net als gisteravond maar goed dat we gereserveerd hebben want het restaurant zit vol. Ze hebben dan ook erg lekker eten. Katja en Kevin hebben allebei een flat bread en Rick en ik een heerlijke salade met biefstuk. We praten gezellig bij met Katja en Kevin.

Het duurt allemaal wat langer dan we hadden verwacht dus na het afrekenen haasten we ons naar AMC voor de film Jumanji. Die wordt in de Dolby zaal vertoond met stoelen waarin je kunt liggen. De film is een grote aanrader! Het is spannend, grappig en heeft een toch vrij onverwacht einde.

Jammer genoeg moeten we dan ook weer afscheid nemen van Katja en Kevin. Niet voor lang want zij komen het weekend na Kerst kerstmis vieren. Rick en ik zijn moe en bestellen kabobs van het Perzische restaurant vlakbij als avondeten.

Vanavond bestellen we ook de laatste cadeautjes voor de kinderen en ik ben klaar voor Rick. Nu moet het inpakken beginnen, zeker niet mijn favoriet. Morgen maar eens tasjes inslaan. Het was een druk en bijzonder weekend!

Hieronder een stuk dat Saskia op Instagram schreef over haar moeilijke weg naar succes. Ik vind het heel inspirerend en hoop dat het anderen ook kan helpen:

Saskia:
Every time I felt so burned out that I wanted to completely give up, visualizing myself holding my two (temporary) diplomas was what pushed me to keep going. People closest to me know this story, but I don’t know if I’ve ever talked about it much on here. School was always really rough for me - to the point where I would avoid going in as much as I possibly could. Naturally, struggling as much as I did left me thinking I just wasn’t as smart/capable as my peers (sad!!). Turns out, I had such a hard time bc I have ADHD! I’ve always had it! It makes school and other responsibilities that require time management and organizational skills pretty dang hard. Especially when you think it’s your fault that you can’t do those things well. I know there’s a huge stigma around taking medications, especially stimulants used to treat ADHD symptoms; however, they were a huge part of what got me through the past two years of undergrad, during which I picked up a second degree in chemistry and a minor in math. I’m not exaggerating when I say they have changed my life. Along the way, I’ve learned so much about myself. I’ve fallen on my face countless times, and I’m sure I’ll keep doing so. What’s important is that I always pick myself up and use my mistakes as guidance to continue growing as a person and a scientist.

Thank you so much to my friends and family and cats (both friends and family but truly deserve their own category) for holding me through the stress tears, feeding me when I’m too busy to remember to feed myself, and for always being my personal cheerleaders. I couldn’t have done it without you.
Next step: PhD in (organic) chemistry!