Over kerstboomperikelen en goed voetnieuws

Zaterdag

Gisteravond ben ik vergeten mijn medicijn in te nemen en dat heb ik de hele nacht gemerkt. Om de een of andere reden heb ik het daardoor kouder en de rillingen. Later innemen heeft geen zin dus ik word ietwat geradbraakt wakker. 

Een grote venti koffie van Starbucks helpt me wakker worden. Rick en ik bezoeken de verschillende Pokemon Go plekken in Vienna en dan moeten we aan het opruimen geloven. Althans, ik doe eerst mijn uur cardio. Rick gaat de lichtjes buiten weghalen, want het is eindelijk even droog. 

Na mijn sporten pak ik de kerstboom voor in, altijd heerlijk makkelijk, hij vouwt gewoon plat en gaat zo in zijn doos. Verder doe ik de trapversieringen en kerstkabouters ook in zakken, die Rick later naar zolder zal dragen. 

Na nog een laatste foto begin ik met de kerstboom leeghalen. Onze versieringen bestaan uit twee kampen, Hallmark en niet Hallmark. Voor de Hallmark versieringen heeft Rick ieder doosje bewaard, de anderen wikkel ik gewoon in papier voor ze in de doos gaan. Raad eens wie eerder klaar is met inpakken? Ik kijk nog wel even met wat nostalgie naar onze persoonlijke versieringen over de jaren. Tot over iets meer dan elf maanden allemaal!

Voor we het weten is het na twaalven en moet ik me haasten. We halen salades van Subway en alweer bedenk ik me dat ik deze salade echt met veel smaak eet. Ik heb geluk dat ik van salades houd, maar Rick vindt deze ook stukken beter te pruimen dan sommige anderen.

Dan rijd ik gauw naar Pro Nails 3 waar Phuong mijn nagels weer keurig maakt. Dit keer kies ik "Starry Ocean Night" als nagellak. Ik ben er weer dik tevreden mee.

Thuis is Rick doorgegaan met boom aftuigen. Die staat nu kaal in de kamer en we denken even de nieuwe wonderstandaard te openen en met gemak de boom eruit te halen. Dat lukt echter niet wat we ook proberen. Misschien kan iemand hier, die ook een Krinner standaard heeft, tips geven. De pedaal lijkt vast te zitten.

Aangezien het zo niet lukt dragen we de boom met standaard en al naar buiten. Daar zet Rick hem naast de garage om er later aan te werken, want intussen plenst het weer. Binnen zet ik de Roomba aan het werk, die alles opzuigt. Ik ben heel blij met deze stofzuiger want hij kan Orions haar ook goed aan, de vorige niet.

Na het stofzuigen gaan alle meubels weer op hun plaats. Dan zet ik de winterdecoraties neer. Wat sneeuwpoppen en rode accenten. Het wordt ieder jaar minder want ik vind het al gauw genoeg. De kaarsen maken het vanavond weer gezellig.

Nu zijn we allebei moe en gaan een tijdje computeren in onze luie stoelen. De telefoon gaat en tot mijn verwondering is het mijn voetdokter Smith. Ik had gisteren gebeld met vragen over de gescheurde pees in mijn voet en verwachtte zeker niet dat hij op zijn vrije zaterdagavond terug zou bellen!

Dr. Smith neemt de tijd mijn vragen te beantwoorden. Hij legt uit welke pees het is en dat, ondanks dat ik geen erge pijn heb, die zichzelf niet gaat helen en met de tijd zal het erger worden. Ik moet dus echt die Amniofix injectie krijgen waar hij het over had.

Die heeft echter geen haast want de kans dat die pees helemaal doorscheurt is heel klein. Er komen een aantal reizen met veel wandelen aan voor mij en met die injectie zal ik een maand in een "laars" moeten lopen.

Dr. Smith vraagt wanneer ik 30 reisvrije dagen zal hebben en mijn antwoord is pas eind april. "Dan kom je me eind april bezoeken voor de injectie", zegt hij. Zolang ik mijn steunzolen maar draag en goede schoenen en niets idioots doe geeft hij mij het groene licht voor die loopvakanties. Hoera!

Na al deze arbeid en de regen buiten zijn we allebei moe. We hebben zin in een warm maal dat voor ons gekookt wordt. Het wordt Koreaanse barbecue bij Woo Lae Oak. Bij dit restaurant hebben de presidenten Obama en Clinton ook gegeten. 

We bestellen de bbq voor twee personen met twee soorten vlees, garnalen en St. Jacobsschelpen, groentes en kimchi. Het is allemaal super lekker en ik zie dat Rick ook terugkomt van zijn eerdere twijfels. Hij stelt zelfs voor om voor eind maart terug te gaan want we krijgen coupons voor 20% korting bij het afrekenen. 

Nu we het gros van de kerstspullen op hebben geruimd is morgen helemaal open. Heerlijk, eens niets gepland. We zullen zien wat er gaat gebeuren. 

Zondag

Het is koud en guur buiten als we opstaan. We hebben gisteren besproken dat we wel weer eens bij Ted's Bulletin willen ontbijten. Daar nemen we plaats aan de gezellige bar. Rick bestelt een omelet en ik de "green eggs and ham". Dat zijn twee gepocheerde eieren met een spinaziesaus geserveerd met rauwe ham, avocado en mini salade, erg lekker!

Na afloop lopen we nog even door het Mosaic District naar Barnes and Noble want Rick wil nog een Starbucks koffie. De wind gaat door merg en been en ik ben blij als we weer in de auto zitten!

Thuis gaat Rick aan het studeren en ik doe mijn stappengoal. Dan ga ik het deck op en haal daar de kerstlichtjes weg. Ook probeer ik de wintervlag op te hangen maar dat gaat mis. Het houdertje of de vlaggenstok breekt af. Meteen maar een nieuwe op Amazon besteld, die morgen al komt. 

Mijn telefoon werkt niet meer. Dat wil zeggen, ik kan geen telefoongesprekken meer houden en daar is hij toch wel uiteindelijk voor bedoeld. Ik merkte het vorige week al, maar dacht dat ik misschien iets verkeerds had gedaan. 

Gisteravond kon ik de dokter ook bijna niet horen, alleen via de luidspreker. Toen is Rick er eens aan gaan werken, maar ook die kreeg het volume niet omhoog. Nu was ik ook wel aan een nieuwe telefoon toe dus we gaan naar Tysons Corner mall.

Daar lunchen we eerst in de enorme food court. Tot Ricks teleurstelling is het Perzische restaurant waar hij zijn lunch wilde halen er niet meer. Dan gaat hij maar naar California Tortilla. Ik neem natuurlijk een poke bowl van Poki DC. Het smaakt me weer opperbest.

Dan lopen we naar de Microsoft Store waar het flink druk is, maar Rick wordt daar als een koning behandeld dus we zijn meteen aan de beurt. Nog geen tien minuten later vertrekken we weer met een splinternieuwe Samsung Galaxy S10 voor mij. Hij was in de uitverkoop, denkelijk omdat het nieuwe model volgende maand uit moet komen.

De rest van de middag wijdt Rick aan zijn studies. Ik zet mijn telefoon op zoals ik het wil en dat duurt wel een paar uurtjes. Zo gaat de middag lekker rustig voorbij. Het is goed dat Rick veel tijd had om te studeren vandaag want dat herexamen komt snel dichterbij. 

Als het etenstijd is val ik bijna omver als Rick Vietnamees eten bij Four Sisters voorstelt. Dat is een van mijn favorieten en ik ben er meteen voor te vinden. Ik bestel het visgerecht met rijstpapier en Rick iets met biefstuk en garnalen. 

Vanavond zijn de Golden Globe uitreikingen en daar kijken we naar tot ik mijn bed opzoek. Het weekend ging weer veel te snel! Allemaal een goede week gewenst!