Over nog een fibro dag

Alweer word ik met flink wat pijn wakker. Zo zijn Rick en ik beiden net na zevenen al beneden. Ik maak mijn ontbijt wat zoals altijd prima smaakt. Rick vertrekt naar zijn werk voor de laatste volle dag voor hij morgen op reis gaat.

Aan mij om een uur te bewegen en dit keer doe ik dat half op de elliptische machine en half op de plaats hardlopen. Eigenlijk was ik daarna van plan om Orions zoekspelletje met hem in de achtertuin te gaan spelen nu het nog zonnig is en niet zo hard waait.

Jammer genoeg gaat dat niet door want het bedrijf dat onze vijver onderhoudt is er. Er is weer eens wat mis mee. Wat mij betreft kan die vijver weg, maar Rick vindt hem nog een veel te leuke hobby.

Voor Orion haal ik dan maar een puzzel uit de kast, die hij alweer een tijdje niet gedaan heeft. Zoals in het onderstaande filmpje te zien is, is geduld niet Orions sterkste kant! Ik moet erop toezien dat hij de puzzel niet kapot maakt om het snoepje eruit te krijgen. Hij vogelt het wel allemaal uit en na een keer of vijf heeft hij er genoeg van.

Het is weer zo waterkoud en er waait een harde wind. De zon is ook vrijwel verdwenen en ik denk dat ik door die waterkoude atmosfeer zoveel last van mijn spieren heb. Ik heb zin in warmte en soep en ga pho eten bij Roll Play. Hun ossenstaart bouillon heeft zoveel smaak vergeleken bij andere pho restaurants.

Er is nog plaats aan het raam en verlangend kijk ik naar de tafeltjes op hun terras. Het ziet ernaar uit dat het niet snel weer warm genoeg is om daaraan te zitten.

Intussen praat ik via Facebook met Katja. Zij heeft wat medische problemen en dat is altijd een beetje zorgelijk. Niets ernstigs en er wordt nu aan gewerkt dus dat is goed. Ik vraag haar ook naar het protocol in hun ziekenhuis indien zich een patient met het nieuwe corona virus meldt. Gelukkig zijn daar allerlei regels voor.

Halverwege de middag wordt de pijn me weer teveel. Ik dacht eerst naar de hot tub en sauna bij Lifetime te gaan, maar ik heb geen zin in alle rompslomp die daarbij komt. Ik doe het zelden, maar ik heb Epsom zout en maak daarmee een heet bad klaar. Het is een jacuzzi bad dus ik ga lekker liggen bubbelen. Dit moet ik toch echt vaker doen want het Epsom zout helpt.

Orion snapt niets van dat lawaaierige ding waar ik in zit

Na een uurtje vind ik het wel weer genoeg en kleed me in het warme huispak dat ik op kerstavond van Rick kreeg. Ik stel de verwarming in op 23 graden want het is zaak mijn spieren nu warm te houden. Ik weet niet waarom ik zo weinig een bad neem, als ik het dan eenmaal doe vind ik het heerlijk ontspannend. 

Met een tevreden op een botje knauwende hond relax ik met een nieuw boek de rest van de middag op de bank. De kaarsen gaan voor de gezelligheid aan als het donker wordt. De pijn is heel vervelend, maar zo'n middag thuis is eigenlijk ook wel knus. 

Rick komt thuis met leuk nieuws. Hij moet eind februari naar San Francisco en ik mag mee! Het is een van mijn favoriete steden dus ik ga me weer goed vermaken. 

Als avondeten hebben we krab cakes met erwtjes en bloemkool puree. Het blijft een favoriet in onze lijst van low carb menu's.

Tot slot heeft Saskia vandaag haar officiele diploma's aangekregen. Dat maakt het allemaal helemaal officieel en die gaan we binnenkort laten inlijsten. Saskia is helaas niet aangenomen voor het master programma bij haar favoriet, nu maar hopen dat een van de andere twee wel gaat lukken.