Over vrijdag

Het heeft vannacht enorm geregend en het miezert nog steeds. We hebben de regen hard nodig na een heel droge tijd, maar voor mij persoonlijk zijn zulke dagen pijndagen. Ik heb dan ook moeite met opstaan en doe dat pas na achten.  Mijn agenda is tenslotte helemaal leeg.

Rick heeft mijn koffie al gezet en ik pocheer een ei en heb daar een paarse paprika bij. Die vond ik wel bijzonder bij de markt vorige week. Hij smaakt niet veel anders dan een groene en zeker niet zo zoet als de rode, gele of oranje soorten. Die kleur kan ik dus van mijn regenboog lijstje paprika's schrappen, alleen blauw ontbreekt nog. 

Vandaag gaan we naar de Pan Am Starbucks voor onze koffies. Die is dichterbij dus dat bespaart Rick wat tijd. Althans, dat denkt hij. Er is iets mis met de app en het geld is wel van zijn rekening, maar de koffies niet besteld. 

Binnen gaat Rick vragen of ze toevallig toch niet zijn bestelling hebben gekregen. Dat is niet het geval, maar ze maken de koffies voor ons zonder verdere betaling. Dit zal vandaag niet de eerste keer een probleem met een app zijn, maar dat weten we dan nog niet. 

Het is bewolkt maar droog als ik aan mijn cardio begin. Ik kies ervoor om op het, weliswaar erg natte, deck mijn stappen bijeen te krijgen. Buiten is het lichter dan binnen, beter voor mijn gemoed. Christine belt, ze hebben gisteravond grote ruzie met Chucks broer en zijn vrouw gehad. 

Dat is altijd al een moeilijke relatie geweest en Christine is terecht ontdaan over hoe zij Chuck zonder enig respect behandelen, terwijl die er financieel altijd voor hen geweest is. Soms is het maar beter contact te verbreken met familieleden, die alleen maar stress veroorzaken. 

 

Net voor ik klaar ben met mijn stappen begint het weer te regenen en ik ga naar binnen. Daar heeft Orion zijn dagelijkse speelkwartiertje. Mijn oma zei dan altijd dat de hond "matteklap" (of iets dergelijks, ik heb het nooit geschreven gezien) werd, nooit geweten waar dat vandaan kwam, maar dat is Orion dus. Ik vind het altijd zo schattig en maak er een video van. 

Saskia heeft een paar zoete aardappelen en een avocado hier gelaten en ik weet dat Rick en ik die niet gaan eten. Ik vraag de buren of ze er interesse in hebben en dat is het geval. Ik breng ze naar hun voordeur waar ze toevallig net naar buiten komen. 

Gepaste afstand houdend, want Chuck en Lorraine zijn ook uiterst voorzichtig, praten we wat bij. Hun oudste dochter zou vorige maand getrouwd zijn, maar dat is uitgesteld tot maart. Waarschijnlijk komt er nu een optie om de bruiloft virtueel bij te wonen, want het is lang niet zeker dat alles in maart veilig zal zijn. Onze county had vandaag maar 7 coronagevallen, wat natuurlijk super laag is. Maar dat is elders in het land wel anders. 

De tijgerlelies zijn bijna uitgebloeid dus hieronder nog een paar foto's met druppels. Ik ga ze missen want het zijn mijn favoriete bloemen in onze tuin. De arme crape myrtle heeft met de regen en wind twee grote takken verloren. Heel jammer, maar gelukkig zitten er nog veel meer bloemen aan. 

Tegen lunchtijd komt Rick uit zijn kantoor met de mededeling dat de verkoop van het huis van Dad toch niet doorgaat. De kopers hebben een inspectie laten doen en daarbij zijn allerlei voorspelbare kleine mankementen gevonden. Ze wilden $8000 om die te maken en dat vonden Rick en Lisa teveel. Het huis gaat dus weer terug op de markt. 

Wij gaan lunch halen in Vienna, Rick van Al Nakheel en ik bestel weer (tenminste dat denk ik) de zucchini noedels bowl met kaas, spinazie en champignons van Noodles & Company. Ik klik namelijk "reorder" in de app en dan verwacht ik precies te krijgen wat ik vorige keer ook bestelde.

Eenmaal thuis blijk ik echter gewone macaroni gekregen te hebben. Ik bel het restaurant en spreek met de manager. Ik vind dat als je "reorder" klikt het gerecht precies hetzelfde moet zijn als de vorige keer en dat was met zucchini noedels. Ze zegt dat ik het nog eens moet bestellen, maar dan met de juiste noedels.

Ze neemt mijn bestelling op en ik rijd naar het restaurant. Daar blijkt het niet klaar te zijn, omdat ik nog niet betaald heb. Huh? Ik ga niet nog eens betalen als hun app niet goed werkt. Daar is ze het dan uiteindelijk wel mee eens en maakt het gerecht zonder betaling met zucchini noedels. Na al dit gedoe heb ik honger en smul ervan. Les geleerd, niet meer op "reorder" drukken!

Het weer blijft maar miezerig en bewolkt en Rick en ik besluiten onze zwembadreserving van half vijf te annuleren. Dat hebben veel mensen gedaan zo te zien. Hopelijk wordt het morgen weer beter. 

Terwijl ik wat opruim in huis en de kolibrie nectar bijvul zit Rick alweer met de makelaar in Michigan aan de telefoon. Nu gaat de verkoop opeens wel door vanwege wat geld dat de makelaars van hun verdiensten aftrekken. 

Hoe dat precies in zijn werk gaat weet ik niet, maar ik ben blij, want het is het best in de zomer te verkopen als het weer het mooist is. Rick is dan ook heel opgelucht. Hopelijk wordt alles nu snel afgerond. 

Rick moet iets naar het postkantoor brengen en ik merk de afgelopen tijd dat ik steeds meer moeite moet doen om te lezen. Volgens mij heb ik zelfs hoofdpijn van het turen. Op mijn 58ste heb ik eindelijk een leesbril nodig. Ik ben blij dat ik het zo lang heb kunnen uithouden (grappig genoeg hield Rick het ook tot zijn 58ste uit zonder), maar nu moet het ervan komen. 

In deze COVID tijd sta ik niet te trappelen om naar de oogarts te gaan, al moet dat binnenkort wel. Ik besluit bij de Rexall te gaan kijken en koop daar een best leuke jaren vijftig aandoende bril. Ik typ mijn blog nu veel makkelijker met dat ding op. Als ik naar de oogarts ga hoop ik de juiste contactlenzen te krijgen, want ik heb een hekel aan brillen. 

Rick heeft nog een aantal persoonlijke telefoontjes te maken, maar om vijf uur is hij klaar om het weekend te beginnen. Het is inmiddels droog en we gaan eens kijken hoe het is op het terras van Bear Branch Tavern. 

Daar krijgen we een tafeltje ver van anderen. We zijn eerst alleen van plan iets te drinken en dan Indiaas eten te bestellen, maar op het menu met specialiteiten voor vandaag zie we allebei heerlijke dingen. We besluiten hier lekker buiten te gaan eten. 

We beginnen beiden met de gegrilde oesters met bacon en pesto en dat is een heel goede keuze. Ik bestel de gegrilde tonijnsalade en ik hoop van harte dat ze die vaker op het menu zetten. Alles past bij elkaar en de dressings zijn perfect. Rick vindt zijn zwaardvis met couscous ook zeer smakelijk. 

Ondanks het sombere weer hebben we toch van deze dag genoten. Het is grappig want bij het opstaan heb ik tegenwoordig vaak zo'n gevoel van "wat zal ik nu weer eens doen" en dan vult de dag zichzelf toch weer in.

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!

Over donderdag

Gelukkig heb ik vannacht stukken beter geslapen. Ik ben dan ook vroeger beneden dan gewoonlijk. Ik snijd wat zoete pepers in stukjes, pocheer een ei en schenk een halve mok koffie in. Het is altijd zo'n vakantiegevoel buiten te kunnen ontbijten. Daar krijg ik nooit genoeg van. 

Als Rick klaar is met zijn douche gaan we samen naar de Starbucks in Vienna. Rick haalde altijd op weg naar zijn werk een Starbucks koffie en doet dat nu ook voor hij begint. Ik vind de nitro brew zo lekker en heb besloten mezelf daar iedere dag op te trakteren. 

Na die koffie genoten te hebben begin ik aan mijn cardio op het deck. Op de foto is het niet zo goed te zien, maar de buddleia in de achtertuin wordt goed bezocht door vlinders. Die in voortuin (nog) niet, ik hoop dat dat nog gaat komen.

.

Rick komt met iets in zijn handen naar buiten. Het blijkt een baby bidsprinkhaantje te zijn, die hij in ons kantoor vond. Hoe die daar is gekomen is een raadsel. Ik maak gauw een foto voor het diertje wegvliegt.

Om kwart voor elf sta ik bij Sharon voor de deur. Ik vraag haar vandaag mijn schouders wat te ontzien, want ik heb telkens veel pijn en daardoor ook hoofdpijn. We concentreren ons dus op armen, benen en buikspieren. Sharon heeft genoeg verschillende oefeningen in haar repertoire dus het halve uur is snel gevuld. 

Als ik thuiskom is Saskia op en gaan we de basement in om nog meer LP's voor haar te zoeken. Ze heeft nu een flinke stapel mee en ik heb weer zin om naar sommige van mijn favorieten, zoals China Crisis en Heaven 17, te luisteren. Op YouTube zoek ik Wishful Thinking van China Crisis op en Saskia is het met me eens dat het een mooi lied is.

Dan vertrekt Saskia om Justin op te halen, die met een bevriende familie een week aan het strand in Delaware heeft doorgebracht. Zij gaan daarna buiten lunchen met Laura en haar vriend Matt. Omdat Justin met wat meer mensen is omgegaan de afgelopen week blijven ze zover mogelijk van elkaar af, al zijn ze in Delaware heel voorzichtig geweest.

Rick en ik gaan onze lunches in Vienna ophalen. Hij heeft van Cava besteld en mijn Subway salade staat al klaar. Rick gaat aan zijn bureau eten om zoveel mogelijk voor zijn examen te kunnen studeren. Ik eet dus alleen op het deck.

Na hun lunch komen Saskia en Justin weer hierheen om de katten, LP's en Saskia's andere spullen op te halen. Ook wij blijven op gepaste afstand van Justin, die dat helemaal niet erg vindt. Saskia vertelt dat ze erover denken eerst voor COVID-19 getest te worden voor ze naar ons in North Carolina komen. Ze zijn beiden zeer voorzichtig en terecht. 

Voor ik het weet is het half vier en tijd voor het zwembad. Dit keer zwem ik wel een paar baantjes, maar lees de rest van de tijd in mijn nieuwe boek, The Restaurant van Pamela Kelley. Ik vind haar boeken heerlijk weglezen, op het moment wil ik iets waar ik niet teveel over hoef na te denken. 

Als ik terug naar huis loop neem ik nog een foto van de vrolijke gele bloemen in de tuin van de buren en hun mooie rode hibiscus plant. Het lijkt wel of er deze zomer veel meer bloemen zijn dan gewoonlijk of misschien vallen ze me nu meer op. 

In onze achtertuin zie ik weer een paar mooie vlinders. Een vliegt weg, maar de ander leent zich voor een mooie foto. Ook hier is het weer goed te zien waarom ze zwaluwstaart vlinders heten. Vanochtend was er ook een zwarte zwaluwstaart vlinder, maar die zie ik niet meer. 

Het resultaat van mijn bloedonderzoek is terug en mijn glucose gehalte is weer op normaal peil. Het koolhydraat-arme dieet blijft goed werken. Daar ben ik erg blij mee, want ik zou niet weten wat ik nog verder zou kunnen veranderen. Ik denk dat het tijdens de feestdagen testen vorig jaar geen goed idee was dus dat ga ik proberen te veranderen. 

Toen ik ijsjes aan het zoeken was een aantal dagen geleden vond ik onderstaande fruitsap ijsjes. Het is warm en vochtig dus perfect weer voor zo'n ijsje. En die is lekker! Daar ga ik zeker meer van kopen, je proeft het fruit heel goed. 

Na de hele dag gestudeerd te hebben begint Rick om kwart voor vijf aan zijn examen. Hij gaat ervoor aan de bar zitten, want er mag helemaal geen afleiding of gelegenheid tot spieken zijn. Iemand komt online checken of dat het geval is. Rick vertelt later dat die persoon het vermakelijk vond dat hij aan een bar zat. De meeste mensen zitten waarschijnlijk aan een keurig bureau, maar dat van Rick is allerminst net te noemen. 

Een uur later komt een blije Rick naar boven. Hij is in een keer geslaagd! Weer een stress van zijn schouders. Hij is dan ook helemaal klaar voor het wekelijkse happy hour met Chuck en Christine. Ik heb al crackers besmeerd met gerookte zalmsalade en Rick drinkt een biertje en ik de groentesap, bloody Mary mix en wodka cocktail.

Zoals iedere week wordt het weer erg gezellig. Het uur vliegt dan ook voorbij en dan is het tijd om eten te gaan bestellen. Het rommelt in de verte en er komt slecht weer aan. Dat voel ik enorm in mijn spieren en daardoor voel ik me dus weer beroerd. 

Rick stelt voor sashimi voor mij te halen en daar zeg ik nooit nee tegen. Hij bestelt eten van Outback Steakhouse in Vienna. Dat is een van de weinige landelijke ketens, die hier al vele jaren is, maar ze gaan binnenkort voorgoed dicht. 

Helaas zijn de afgelopen weken een aantal restaurants voorgoed gesloten. Wij proberen onze favoriete restaurants zoveel mogelijk te ondersteunen. Ik mis Zoe's Kitchens bloemkool bowls heel erg, maar ben bang dat dat restaurant ook niet meer opengaat. 

Al die mensen, die werkloos worden en hun behuizing gaan verliezen. Het is onbeschrijfelijk erg wat er in dit land gaande is. Gelukkig doen de meeste individuele staten wat ze kunnen, maar van enige federale organisatie aangaande deze ergste crisis in tachtig jaar is niets te bekennen. Ik houd mijn hart vast en maak me heel ernstige zorgen.

Allemaal een fijne vrijdag gewenst!

Over woensdag

Gisteravond ben ik weer eens vergeten mijn medicijn in te nemen en midden in de nacht merk ik dat al. Het moet me helpen slapen en dat lukt dus niet meer. Ik voel me dan ook helemaal niet lekker als ik om half acht maar opsta. Dat wordt een rustig dagje naar mijn lichaam luisteren.

Terwijl Rick doucht eet ik ontbijt buiten op het deck. Een ei met wat tomaat en paprika, ik doe er Hawaiiaans zout op, zo lekker. Daarna gaan we weer naar Starbucks voor onze dagelijkse koffies. We hebben ook melk nodig, dus Rick rent de Giant in en uit om dat te halen. 

Deze zomerse struik, de crape myrtle, groeit alleen in de zuidelijke staten

Thuis gaat Rick verder studeren en ik ga mijn stappen op het deck doen. Het is vandaag iets minder warm en vochtig en buiten is het wel zo fijn. Het concert van de cicades gaat eindeloos door. Het lijkt wel of ze elkaar antwoorden. Het begint in de bomen links en dan weer rechts en omgekeerd. 

Na een uur heb ik genoeg stappen bijeen voor vandaag. Het verbaast me dat ik het vandaag zo snel heb gedaan na de slechte nacht. Het helpt ook wel wat met de pijnen, zoals altijd. Toch ben ik blij weer in mijn stoel neer te kunnen zijgen. 

Dat duurt niet lang want ik zie een prachtige Eastern tiger swallowtail op onze buddleia. Deze is nog helemaal gaaf en laat zich rustig fotograferen. Om de een of andere reden zijn de vleugels van veel vlinders vaak beschadigd. In ieder geval de typische "zwaluwstaarten" zijn er vaak af.

Saskia komt terug uit Richmond want zij kan haar scheikunde vrijwilligerswerk virtueel doen.  Saskia wil graag wat LP's meenemen. Wij hebben er nog heel veel in de basement. Het is wel even nostalgisch om Human League, Aha en Styx in haar stapeltje te zien. Morgen als ik meer energie heb ga ik haar platen van andere groepen laten zien, die zei ook leuk zou vinden, Alphaville en Ultravox bijvoorbeeld.

En zo is het alweer lunchtijd. Saskia heeft laat ontbeten en Rick zit aan de telefoon, dus ik haal dit keer een Italiaanse salade van Subway. Het is een van de weinige salades waar ik iedere keer naar uitkijk en echt van smul. Het komt omdat alles door elkaar gehakt is en daardoor heeft iedere hap heel veel smaak en ik heb er niet eens saus in. 

Mijn zwembad reservering is weer om half vier. Vandaag is het prachtig weer en goed toeven in het koele water. Precies als het halve uur voorbij is heb ik mijn boek uit. Tijd om een andere serie te vinden. Ik wil graag boeken, die aan het strand spelen en daar zijn er genoeg van. 

Gisteren is een van de apparaatjes tegen muggen, die ik besteld had,  aangekomen. Ik zet het aan, maar zie geen muggen erop af komen. Ik vraag me af of het overdag helpt. Tot nu toe zie ik daar geen bewijs van, maar ik heb ook geen beten vandaag. 

Voor ons avondeten bestellen we Thai's eten. Daar vindt Saskia ook iets van haar gading. Ik heb de knapperige boerenkool salade en een varkensvlees gerecht. Het smaakt allemaal heel lekker, Natta Thai is een heel goed restaurant. 

Na het eten gaan Saskia en ik door met onze Pretty Little Liars marathon. Er is een aflevering aan het einde van seizoen 3, die alles nog eens kort uitlegt, want het is best verwarrend. Nu kijken we dus het vierde seizoen. Het is een spannende serie en ik krijg nu eigenlijk zin om ook de boeken te lezen.

Allemaal een fijne donderdag gewenst!

Over dinsdag

Rick is vandaag vroeg met zijn douche. Ik ben net mijn contactlenzen aan het indoen als hij bovenkomt. Terwijl hij zijn toilet maakt pocheer ik een ei en eet dat met mini tomaatjes, mini paprika en kersen op. Ik heb er een halve kop koffie bij want zonder koffie bij het ontbijt kan ik niet.

Als Rick weer beneden komt gaan we ons dagelijkse ritje naar Starbucks maken. We zijn vroeg en er staat nog geen rij. Ik vind het heel fijn om nu iedere dag een, weliswaar kleinere maat, nitro brew te kunnen drinken. 

We zien onderweg een paar politieagenten, die zeker geen zes voet van elkaar af lopen. Geen van beiden draagt een mondkapje, terwijl dat hier in Virginia ook buiten verplicht is als je geen zes voet afstand kan houden. 

Dit is nu al de zoveelste keer dat we politieagenten, die een voorbeeld zouden moeten geven, zonder mondkapjes op zien. Een ging zelfs zonder bagels kopen bij de bakkerij. De eigenaresse durfde er niets van te zeggen. Ik denk dat ik binnenkort het hoofd van de politie eens ga schrijven dat ik dit allemaal zeer onverantwoord vind.

Terug thuis maak ik nog maar een paar foto's van de tijgerlelies. Die zijn bijna uitgebloeid, maar staan er nog mooi bij. Helaas zijn mijn gladiolen helemaal omgevallen en valt daar niet veel te fotograferen dit jaar. 

Nadat ik mijn uur hardlopen op de plaats heb gedaan rijd ik naar Sharons huis. Daar gaat het halve uur gewichten weer snel voorbij. Ik vraag Sharon wel mijn schouders een beetje te ontzien, want die deden na vorige week zo'n pijn dat ik er hoofdpijn van kreeg.

Zo gaat de ochtend snel voorbij en voor ik weet is het tijd om mijn salade van Subway te halen. Dinsdag is virtuele lunch met Judith dag en het blijft iedere keer weer een gezellig uur. Terwijl wij zo praten komt een van de kolibrietjes van onze geraniums drinken. Judith kijkt via mijn telefoon ook mee. Wat zijn het toch een bijzondere vogeltjes. 

Judith heeft om half twee een vergadering en we "zien" elkaar volgende week weer. Ik voel het intussen vochtiger worden en houd een angstig oog op de radar. Er worden weer onweersbuien voorspeld en mijn zwemafspraak is om half vier.

Maar ik ververs telkens de website om banen te reserveren om te zien of er misschien eerder een vrij komt. Ik heb geluk, want om half drie zie ik opeens baan 8 voor drie uur open. Ik reserveer hem gauw en houd ook de baan voor half vier. Wie weet kan ik vandaag voor het eerst een uur in het zwembad blijven. 

Als ik naar het zwembad loop is er een onweersbui ten westen van ons, maar ik hoop nog ver genoeg weg dat ik tenminste een half uur kan blijven. Dat gaat inderdaad goed en om half vier ga ik van baan 8 naar baan 1.

Omdat ik mijn Black Lives Matter hoedje zo fijn vind heb ik er ook een met flamingo's besteld. Die heb ik vandaag aan en ook daar krijg ik allerlei complimenten over. Het zijn fijne hoedjes want ze beschermen mijn gezicht en oren, maar hebben ook weer niet zo'n grote flap rand. 

Om tien over half vier wordt het wel erg donker en ik weet zeker dat ik donder hoor. De lifeguards kennelijk niet, maar als het begint te regenen besluit ik naar huis te lopen. In het zwembad lezen in de regen vind ik niet leuk. Het regent een half uur flink en wordt dan weer droog. Dat zware onweer kwam hier vandaag niet (gelukkig).

De gele bloemen zee, black eyed Susans heten ze hier, in de tuin van de buren

Saskia en Laura zijn in de basement aan het kletsen en ik ga in de voorkamer verder lezen. Alles op het deck is nat en nu zullen de muggen wel helemaal bijtgraag zijn. Vandaag heb ik een van de apparaatjes tegen muggen aangekregen. Ik hoop dat het helpt, maar er zijn er meer onderweg. Een paar daarvan moeten die pestbeestjes hopelijk doden. De wereld heeft geen muggen of teken nodig.

Saskia vertrekt net voor het avondeten naar Richmond. Ze moet wat werk verrichten voor een professor van VCU morgen. Ze laat Flapjack en Pig hier, want is van plan morgen terug te komen en dan donderdag Justin op te halen en terug te gaan. Saskia rijdt wat af zo!

Via mijn favoriete Facebook groep, de Vienna VA Foodies, heb ik uitgevonden dat Oath Pizza bloemkool pizza bodems heeft. Die willen Rick en ik proberen en dat is een groot succes! Die houden we erin, het smaakt bijna als een gewone dunne bodem.

Na het eten gaat Rick studeren voor een examen dat hij donderdag moet doen. Het is niet zo zwaar als dat van eind vorig jaar, maar hij wil het in een keer halen dit keer. Ik kijk wat kookshows en de zonsondergang, die een vreemde roze gloed heeft vanavond.

Allemaal een heel fijne woensdag gewenst!

Over maandag

Rick gaat weer vroeg opstaan, maar ik blijf tot kwart voor acht liggen. Ik moet vasten tot half elf dus eigenlijk zou ik langer in bed willen blijven. Maar klokslag acht uur zijn de zwembanen voor volgende week te reserveren.

Vandaag mag ik er maar vijf reserveren. Wij gaan zondag op vakantie, dus dat is een van de twee, die ik kan laten gaan. Donderdag wordt de andere dag in de hoop dat ik die ochtend een baan te pakken kan krijgen. Echt jammer dat we niet tenminste een keer per dag een half uur kunnen gaan, maar alle banen zijn weer bezet dus er waren mensen, die er niet tussendoor kwamen.

Ondanks dat ik moet vasten ga ik met Rick mee naar Starbucks. Onderweg spelen we altijd ook wat Pokemon Go wat de tijd wat sneller doet gaan. Daarna doe ik thuis mijn uur hardlopen op de plaats en fris me dan op om naar de dokter te gaan.

Als ik daar aankom doe ik mijn mondkapje en face shield aan. Dan bel ik het nummer om te laten weten dat ik er ben. Ik mag meteen naar boven Het verbaast me dat de laborante enkel een stoffen mondkapje opheeft. Daar zou ik me in haar geval niet zo veilig mee voelen. Het bloed afnemen is zo gedaan en dan mag ik weer eten. 

Bij de Starbucks drive thru haal ik een nitro brew en de eiwit egg bites, die zijn heel licht, maar zo heb ik iets in mijn maag. Saskia sms-t of ik een koffie voor haar kan halen bij Caffe Amouri. Dat doe ik natuurlijk. Als ze hier nitro brew zouden hebben zou ik ook van dit plaatselijke cafe bestellen. Hun koffie is heerlijk, want die drink ik thuis. 

Op weg naar huis kan ik het niet laten om bij de mooie tuin te stoppen. Het is echt een genot er even rond te lopen. Een mini stukje natuur met blije bijtjes en vlinders. Ik bewonder de heren, die dit allemaal bijhouden. Wij zijn nu alweer onkruid aan het trekken, terwijl de tuin pas een week geleden is gedaan!

De rest van de ochtend doe ik mijn breinspelletjes. Saskia is intussen bezig aan een verfproject, ze schildert een plantenpot in de kleuren van haar kamer in Richmond. Het was moeilijk om van een vrij groot appartement naar een kamer te gaan, maar Saskia is vastbesloten het gezellig te maken. Makkelijker dan een heel appartement, dat geeft ze ook toe. 

Rick maakt weer zijn eigen lunch om aan zijn bureau te eten, maar ik wil dolgraag nog een sla wrap van Italian Goumet. Ik bestel weer The Roman met salami, prosciutto, mortadella en provolone, het smaakt net zo lekker als zaterdag.

Na het eten ga ik naar Whole Foods om wat spullen voor het avondeten en voor Saskia te halen. Zij wil ook ijs van Van Leeuwen. Natuurlijk zijn dat duidelijk afstammelingen van Nederlanders, maar ik vind er online niets over. Uiteindelijk werk ik Saskia's lijstje af, maar vergeet na dit alles uitgerekend het ijs!  

Saskia heeft gisteren een flinke zak met kersen gekocht en ik neem er een handvol van. Zo lekker! Kersen doen me altijd weer denken aan mijn Omaatje (mijn moeder's moeder). Iedere lente zorgde zij ervoor dat we heel veel kersen uit de Betuwe aten. En we mochten de pitten zo ver als we wilden in haar tuintje spugen. Zelfs Rick herinnert zich dat als een van de speciale dingen, die we met Omaatje deden.

Mijn zwembadreservering is vandaag om drie uur. Op weg erheen maak ik wat foto's van de enorme hibiscus bloemen in de tuin van de buren. Deze heten hier Summer in Paradise hibiscus. Het zijn bloemen zo groot als een bord. Ik vind het eigenlijk wel bijzonder dat wij zuidelijk genoeg wonen voor een aantal hibiscus soorten. 

Dit keer heb ik baan acht in het zwembad. Ik lees in het diepere gedeelte en wat een heerlijk ontspannend half uur is het weer! Ik hoop maar dat ik morgen ook kan of een vroegere baan kan scoren, want er wordt onweer voorspeld. 

Saskia en Rick willen naar Ben & Jerry's om veganistisch ijs te halen. Ik heb gelezen dat Ben & Jerry's ook koolhydraat en suiker arm ijs maakt, maar helaas hebben ze dat hier niet. Ik zend de eigenaars een berichtje via Facebook om te vragen of ze dat kunnen bestellen. Ze antwoorden dat ze gaan kijken of hun distributeurs die in voorraad hebben. 

Toch teleurgesteld dat ik nu geen ijs heb, besluit ik naar de Giant in Oakton te gaan. Daar zie ik het merk Enlightened met allerlei opties. De recensies online zijn goed dus ik neem een aantal smaken mee. 

Saskia eet vanavond met Laura dus Rick en ik zijn weer samen. We hebben visburgers, spinazie en tomatensalade als avondeten. Vroeger kregen wij iedere avond een "toetje". Dat was meestal fruit of vla of yoghurt en af en toe een ijsje. Ik voel me dan ook als een kind als ik een van de net gekochte ijsjes eet. Ik ben het met de recensies eens, het is heel lekker en smaakt niet veel anders dan gewoon ijs. 

Op de televisie kijken we naar hoe congresman John Lewis, een grote naam in het vechten voor burgerrechten voor de zwarte bevolking hier, in Washington wordt geeerd. Hij overleed tien dagen geleden en werd vandaag langs het Martin Luther King Jr. Memorial, het Lincoln Memorial (hij was de jongste spreker tijdens de march in 1963 toen Martin Luther King Jr. zijn "I have a dream" speech hield) en Black Lives Matter Plaza, waar hij vlak voor zijn dood nog heen ging, gereden.

Nu ligt hij buiten voor het Capitool  zodat het publiek afscheid kan nemen. Gewoonlijk is dat onder de koepel van het Capitool, maar door COVID gebeurt het dit keer buiten. Ik heb bewondering voor de mensen, die dat doen, want het voelde vandaag als 39 graden en er is daar nergens schaduw. Bovendien moet er zes voet afstand gehouden worden. John Lewis is de eerste Afrikaanse Amerikaanse politicus, die zo geeerd wordt, dus er wordt zeker geschiedenis gemaakt. 

Terwijl ik naar de cicades en af en toe een krekel luister sluit ik dit blog af met een wens voor een gezonde en goede dinsdag voor alle lezers. (PS: reacties worden nog altijd gewaardeerd)

Over het weekend

Rick is al heel vroeg op, half zeven vertelt hij me later. Als ik om kwart voor acht wakker word is het bed naast me dus leeg. Ik krijg een sms van Rick dat hij in de auto op me wacht. Ik kleed me gauw aan en dan gaan we onze wekelijkse zaterdag dingen doen. 

We halen koffies van Starbucks en ik de ham en cheddar egg bites. Rick haalt een sandwich van Chik Fil A. Daarna gaan we naar het marktje bij het Community Center. Ik denk behulpzaam te zijn door de overgebleven onbijtspullen weg te  gooien. 

We gaan in de rij staan voor wat tomaten bij een standje. Een ander standje heeft meerkleurige kerstomaatjes en paarse paprika's, die ik weleens wil proberen. Online heb ik twee flessen met groentesap van Green Heart Juice besteld. Daarmee kan ik de lekkere cocktail weer maken, maar ook af en toe een gezond glas groentesap drinken. 

Op weg naar huis vraagt Rick om zijn Chik Fil A broodje. Oeps! In mijn opruimwoede heb ik dat weggegooid. Rick wil geen nieuwe halen. Ik voel me zo schuldig! Maar Rick stelt me gerust dat hij toch niet zoveel trek heeft. Voortaan verzeker ik me ervan dat er niets in de zakjes zit!

Thuis ga ik aan mijn stappen. Saskia is ook net op en we kijken Pretty Little Liars. Die serie speelde zeven seizoenen vanaf 2010. Tijdens Saskia's tiener jaren en toen keken we het ook al. Het blijft spannend. 

Rick maakt een fietstochtje en gaat dan zoals altijd aan de klusjes. Vorig jaar brak het slot van mijn dashboardkastje in de van. Ik heb het hele jaar dat ding met plakband dicht gehouden, maar nu een nieuwe van Amazon gekocht. Rick zegt dat het super makkelijk was het te vervangen. De van ziet er zo weer helemaal keurig uit. 

De Italian Gourmet is een populaire winkel in Vienna. Ze hebben er de lekkerste Italiaanse broodjes volgens het verhaal, maar ja, wij eten geen brood. Nu zag ik een paar dagen geleden dat ze al hun broodbeleg ook in slabladeren wikkelen.

Dat willen wij natuurlijk uitproberen en wat is dat lekker! Eigenlijk een opgerolde salade. Rick en ik zijn het erover eens dat dit voor herhaling vatbaar is. 

Als ik het in de Vienna VA Foodies Fscebokk groep (zie mijn mondkapje) post zijn er veel dankbare mensen, die gluten vrij of koolhydraat arm eten en dit ook niet wisten. De Italian Gourmet krijgt er zo te lezen heel wat klanten bij dankzij mij.

Saskia gaat weer naar Laura en Rick en ik naar onze zwembad reservering om half vier. Het is zoals we hier zeggen "muggy" (warm en vochtig) en het water is koeler dan het was. We lezen een half uur en dan worden we weer uit het water gefloten.

De rest van de middag zetten we de ventilator op het deck en hopen daarmee de muggen weg te blazen. Dat lukt redelijk, maar niet compleet. Ik kijk nog een van de afleveringen van Islands of America. 

Deze vind ik vooral leuk, omdat die vlakbij ons is opgenomen (voor Amerikaanse begrippen). De Outer Banks waar wij volgende maand heen gaan en Chincoteague, een eiland hier drie uur rijden vandaan. 

Rick en Saskia halen avondeten van District Taco en ik bestel van Passion Fin, het Japanse restaurant dat alles zonder rijst kan doen. We hebben een gezellige en smakelijke maaltijd met zijn drieen. Saskia en ik kijken Prety Little Liars verder en Rick zijn eigen show op zijn PC. 

De airconditioning doet zijn werk en dat is op het moment hard nodig. Vandaag was "koel" met 31 graden, maar morgen wordt het weer 35 graden. Ik houd van de zomer hier, maar 's avonds en 's nachts is die koelte wel erg fijn.

Zondag

Vandaag lukt het me wel bijna tegelijkertijd met Rick op te staan. We zijn dus al vroeg op pad en alle andere Starbucks gangers voor. Er staat voor de verandering geen rij tot op de weg. We bestellen dit keer alleen onze koffies.

Rick haalt ontbijt van McDonald's en ik bestel een omelet met tomaat, champignons en spinazie van The Virginian. Onderweg spelen we wat Pokemon Go. Ik doe mee aan het Fest dit weekend, maar Rick niet. Onderstaande panda is een gym en de restaurant eigenaren hebben hem een mondkapje aan gedaan. 

Vandaag heb ik weinig zin in mijn uur op de plaats hardlopen. Nu heb ik dat feitelijk nooit, maar ik besluit er vandaag eens aan toe te geven. Toch moet ik bewegen om me beter te voelen. Ik besluit vandaag tot 5000 te gaan. 

Als ik daarna op het deck zit komt er opeens een paar keer een mannetjes kolibrie langs. Die zijn mooier dan de vrouwtjes en hebben een rode bef. Deze soort kolibrie heet dan ook ruby-throated hummingbird. Op de foto kun je zien dat zijn kopje donkerder is, maar de belichting is niet zo goed. 

Het is alweer een paar weken geleden dat ik van Kai hoorde en we praten bij via WhatsApp. Hij heeft het enorm druk met vertaalopdrachten, eigenlijk een beetje te druk. Natuurlijk wel fijn dat het zo goed gaat, maar het is moeilijk voor Kai om een gulden middenweg te vinden. 

Raquel werkt ook hard aan haar thesis en ze proberen af en toe een weekendje weg te gaan voor verandering van omgeving. Ik ben er erg trots op dat Kai zo zijn eigen succesvolle bedrijfje heeft opgebouwd.

Voor we het weten is het lunchtijd. Saskia en Rick bestellen een salade van Cava en ik weer een van Subway. We eten gezellig buiten op het deck. Het is ook weleens heel leuk om Saskia alleen hier te hebben. 

Na het eten ga ik even Vienna in om meer Pokemon Go te spelen. Ik heb betaald voor dit Fest en ga dan ook echt spelen. Het maakt het spel  nog leuker, hoewel de Pokemon, die ik graag wil hebben, telkens ontsnapt. Terwijl ik daar rondloop zijn er heel wat anderen, die het spel ook spelen. 

Op het moment bloeien er heel wat exotische planten. De roos van Sharon is er een. Die wil ik ook graag in onze tuin. Het is een hibiscus-achtige bloem en ze komen in drie kleuren. We hebben nu weer plaats in de tuin en ik vind dti mooie bloemen. 

Om half vier gaan Rick en ik weer naar het zwembad. Het is heerlijk om in het koele water te vertoeven, al is het maar een half uur. Vanaf volgende week mag dat nog maar vijf keer per week, zo belachtelijk! Ieder zwembad heeft ook andere regels, Sharon mag bijvoorbeeld een uur en drie kwartier blijven en op ligstoelen liggen. Ik erger me aan het bestuur van ons zwembad, want 2,5 uur per week is idioot. 

Saskia's katten zijn ook mee en moeten niets van Orion hebben. Orion is dan ook bang voor ze, want hij heeft al een aantal nagels gevoeld. Grappig genoeg verdedigen Pig en Flapjack elkaar. Orion heeft dus geen kans. Het is een zeer vermakelijk spektakel soms. 

Rick en ik gaan naar Whole Foods en kopen daar spullen voor ons avondeten. We gaan burgers eten. Voor Saskia zijn er veganistische burgers en Rick en ik hebben zalmburgers. Ik maak mijn komkommersalade en we hebben er bloemkool tots bij. Een zomerse maaltijd en weer het einde van een weekend. 

Rest mij nog iedereen een fijne week te wensen.