Voor mijn doen sta ik vroeg op, want ik wil aan de computer zitten als de zwembanen voor volgende week gereserveerd kunnen worden. Om acht uur is dat het geval en ik ben duidelijk niet de enige, want de website is super langzaam.
Rick hoort me dan ook heel wat foeteren, maar een kwartier later heb ik tot en met 25 juli een dagelijkse baan gereserveerd. Een heel uur heb ik toch maar niet gedaan, ik kan altijd op de dag zelf kijken of er iets vrijkomt.
Zo is de ochtend voorbij gevlogen en Rick en ik gaan Vienna in om salades voor onze lunches te halen. Ik bestel weer mijn favoriete Subway salade en Rick neemt er een van Cava. Op het deck smullen we ervan. Het is super weer vandaag, dertig graden en lage luchtvochtigheid.
Terwijl ik daarna in mijn hangmatstoel zit te lezen komt de ijscoman langs. Ik heb goede herinneringen daaraan bij mijn opa en oma. Als die langskwam mochten we allemaal een ijsje. Het deuntje staat me nog bij. Deze speelt weliswaar een ander deuntje, maar het is zo echt zomers. Jammer genoeg is een ijsje op het moment geen goed idee voor mij.
Als ontbijt eet ik de andere helft van de Spanish scramble van gisteren. Ik heb er wat koffie bij, maar als Rick aankondigt naar Starbucks te gaan ga ik mee. We spelen een beetje Pokemon Go en mijn "tall" (kleinste maat) nitro brew smaakt me zeer goed.
Dan verdwijnt Rick zijn (iets minder rommelige) kantoor in om te studeren voor een examen. Ik doe mijn uur stappen op het deck. Iedere ochtend doe ik van alles op mijn telefoon om dat uur door te komen. Een van die dingen is de dagelijkse hoeveelheid positieve coronavirus testen checken.
Nu begint er anecdotisch een verschil te zijn tussen hier in het noorden van Virginia en het zuiden van de staat, waar men veelal weigert mondkapjes te dragen. Toen de uitbraak begon waren de meeste gevallen hier in omgeving Washington.
Nu zijn wij minder dan een kwart van de gevallen in Virginia. Onze getallen gaan langzaam omlaag, terwijl die in de rest van de staat, vooral in het strandgebied bij Virginia Beach, hard omhoog aan het gaan zijn. Het is hier dichter bevolkt dus een van de verklaringen moet wel het dragen van mondkapjes zijn.
We zien dat ook in de noordelijkere staten, zoals New York, New Jersey, Connecticut en Massachusetts. Ironisch genoeg dachten bepaalde mensen in de regering hier dat het virus in de zomer wel weg zou gaan, maar juist in de warme staten in het zuiden zijn de nummers angstaanjagend.
Om half elf rijd ik helemaal blij naar Sharons huis. Zij heeft een sportschooltje opgezet in haar garage en ik ben een van de eerste klanten. Het is nog niet helemaal af, maar er is genoeg variatie om een half uur te volbrengen.
Natuurlijk dragen we allebei een mondkapje en het is best vreemd om te sporten met zo'n ding op. Alle klagers dat je dan niet genoeg lucht krijgt spreken onzin. Ik adem net zo door dat ding als gewoonlijk. Het halve uur gaat heel snel voorbij en donderdag kan ik weer. Zoveel fijner dan het zelf boven doen!
Mijn zwembaan reservering is om half vier en ik vind het eigenlijk heel jammer dat ik geen tijd heb om te lezen als ik twintig baantjes trek. Ik vind de gulden middenweg en zwem tien baantjes en de rest van de tijd "mag" ik lezen. Ben ik de enige, die van alles "moet" van zichzelf? Ik word er zelf soms moe van.
Als ik thuiskom is de fan, die we voor het deck hadden besteld, aangekomen. Hopelijk blaast die de muggen weggen. Het helpt zeker en geeft ook wat verkoeling. De wind, die die maakt, doet me bijna in slaap vallen!
Als Rick klaar is met zijn werk houden we happy hour op het deck. Voor mij een Aperol spritz en Rick heeft een van zijn favoriete bieren. We maken samen het avondeten klaar. We hebben ieder een krab cake en een garnalen cake met daarbij gegrilde paprika en ui, tomatensla en bloemkoolpuree. We merken beiden op dat dit maal niet zou misstaan op een restaurant menu.
De dagen gaan me weer veel te snel, zoals altijd in de zomer. Het is alweer bijna half juli! Ik begin er toch steeds meer over te denken om een flink deel van de winter in warmere oorden te besteden. Hopelijk wordt alles in Florida wat rustiger voor die tijd.
7 reacties:
Ik moet wel lachen om je titel 'Een luie maandag'. Je hebt je stappen gemaakt, je bent naar Sharon geweest op te sporten en je hebt gezwommen, dat lijkt me geen luie dag ☺.
Maar kennelijk vindt je het sporten zo gewoon dat je al gauw het idee hebt dat je een luie dag hebt als je de tijd neemt om te lezen.
Ik moet ook weer een fles Prosecco koud leggen, aan het einde van de week gaat de temperatuur weer omhoog en dan wil ik ook aan de Aperol Spritz.
Fijne dinsdag!
Fijn dat je weer bij Sharon kunt sporten. En nu hoef je nooit meer naar die vieze sportschool!
Als je wil, heb ik wel recepten voor ijsjes die passen in een koolhydraatarm dieet.
Grappig, ik heb ook zo'n goede herinnering aan de de ijskar vroeger. Meestal lag ik al op bed als hij klingelde. Mijn vader, gek op ijs, schoot dan naar buiten en bestelde ijsjes. De ijscoman had ook sinaasappelijs (in hoofdletters, haha, want elders kon je alleen nog maar vanille en aardbeienijs kopen) én ik mocht dan naar beneden. Wat een feest was dat.
Interessant om over de relatie tussen het aantal besmettingen en de mondkapjes te lezen.
Rutte gaf nu toe dat ze te stellig waren geweest over de mondkapjes (ze beweerden eerst dat het alleen maar schijnveiligheid gaf). Ik hoop dat het inderdaad helpt en dat het hier op meer plaatsen aanbevolen wordt. Nu draagt haast niemand ze, maar toch zijn er nog maar weinig gevallen (en de temperatuur is laag). Zou het kunnen dat Virginia Beach een uitgaansgebied is? Dat zorgt ook voor veel besmettingen.
Fijn dat je weer bij Sharon kan sporten!
En goed wat je zegt over prima kunnen ademen met een mondkapje. Tests laten inderdaad zien dat de zuurstofsaturatie niet verandert bij het dragen van een mondkapje.
Ik begrijp werkelijk niet waarom er in Nederland zoveel weerstand tegen het dragen van mondkapjes is. Wat mij betreft wordt het daar ook verplicht.
Groeten, Karin.
Hier in Belgïe is sinds zaterdag een mondkapje verplicht in alle winkels, openbare gebouwen, cinema enz. Ik vind dit goed, wij deden dit al van in het prille begin van Corona.
Doen hoor de wintermaanden in Florida doorbrengen. Bij ons is het voorlopig enkele weken, maar het voelt zo goed de zon en de warmte als je weet dat het thuis winter is. Later zullen we wel de wintermaanden daar doorbrengen. Tenminste als alles terug 'normaal' wordt, voorlopig kan reizen naar Amerika niet voor ons. Hopelijk kan volgend jaar onze rondleiding in Washington wel doorgaan!
Groetjes,
Brin
Gelukkig "moet" ik niet van alles van mezelf. Ik herken het wel uit het verleden maar het is ongemerkt over gegaan en dat voelt goed.
Niet te geloven toch dat het al half juli is, de tijd gaat ondanks Corona zo snel.
Van mij mogen de mondkapjes hier ook verplicht worden.
@Anja - Ha ha, dat bedacht ik me later ook, dat ik helemaal niet zo lui was geweest.
@Petra - Daar ben ik zeker in geinteresseerd! Die sportschool overleeft het volgens Sharon en mij niet. Sharon vertelde dat hij maar vijf keer per week schoon wordt gemaakt, jakkes!
@Marion - Uitgaan mag helemaal niet, alle bars zijn nog gesloten en restaurants beperkte capaciteit, maar dat weerhoudt jongeren er natuurlijk niet van om zelf parties te houden. De geinfecteerden zijn nu ook voornamelijk jonger, maar er liggen ook van die leeftijd heel wat in het ziekenhuis met ernstige verschijnselen. Ik denk dat er een grove fout is gemaakt door het te doen voorkomen dat het virus enkel de oudere bevolking zwaar zou treffen.
@Karin - Helemaal mee eens en als je naar de staten kijkt waar het gros van de bevolking wel gehoorzaamt scheelt het inderdaad enorm in besmettingen.
@Brin - Voor Florida moet het aantal corona gevallen daar wel drastisch omlaag gaan, anders voel ik me er niet veilig.
@Anja - Ik word er ook steeds beter in mezelf toe te laten iets niet te doen als ik er geen zin in en het niet echt moet. Een uitzondering is het dagelijks sporten, maar dat komt ook omdat ik weet dat ik me er beter door voel.
Een reactie posten