Over Fiona's eerste Halloween

Zaterdag 

Nog voor zevenen staan we op. We doen Zorro in zijn drager, want die mag na vijf maanden bij ons eindelijk naar huis. Orion krijgt zijn wandeling en de spullen liggen al gauw in de auto. 

Klokslag acht uur rijden we naar het Vienna marktje. Vandaag is de laatste markt van het jaar. Ik ga het wekelijkse uitstapje missen. We kopen een aantal sappen van Greenheart en gaan dan naar Starbucks. 

In de drive thru overhandigt Nick ons onze bestelling. Om half negen, precies zoals we gehoopt hadden, rijden we de Beltway op. Met uitzondering van een korte "rubbernecking" file vanwege een enorm ongeluk de andere richting op schieten we goed op. 

We maken zoals altijd een pit stop bij het Biden Welcome Center in Delaware en zijn een paar minuten voor twaalf al bij Katja en Kevin. Dit was een van de vlotste ritten hierheen. Natuurlijk moeten we meteen Fiona even knuffelen. Het is zo'n goedlachs meisje! Ik mag haar aankleden en kies een pompoenen ensemble. 

Als dat gedaan is gaan we lunchen bij de Marina Grille. We krijgen een tafel buiten, want het is lekker weer. Fiona vindt het allemaal prachtig. We delen eerst de tonijn nachos. Dan nemen Katja en Kevin een hamburger en Rick en ik de salade met ei, kaas en bacon. Het smaakt allemaal heel goed. 

Fiona heeft haar duimpje gevonden 

Na het eten maken we een wandeling langs de rivier. We vergapen ons aan de jachten, die er aangemeerd liggen. Honderdduizenden dollars liggen daar in het haventje.

Katja en Kevin nemen Fiona vervolgens mee naar huis en Rick en ik gaan inchecken bij de Residence Inn. Daar krijgen we een fijne suite met keukentje. 

Op weg terug naar hun huis stoppen we bij de slijter. Hier in New Jersey kun je geen alcohol in de supermarkten krijgen, dus ook voor wijn en bier moet je naar de slijter. Rick neemt wat Grolsch biertjes mee om met Kevin te delen en ik sake voor Katja en mij, aangezien we Japans gaan eten.

Terug bij K en K spelen we met Fiona, die probeert overal naar te grijpen en alles gaat in haar mondje. Als ze wat moe wordt geef ik haar een flesje en prompt valt ze tegen mij aan in slaap. Kennelijk lig ik lekker, want Fiona slaapt zo lang dat ik haar van Katja wakker moet maken, maar dat lukt niet. Pas als ik haar aan Katja overhandig doet ze haar oogjes open. 

We bestellen eten van Sumo, dat een heel lekker en ongewoon menu heeft. Rick en ik gaan het ophalen. Nu Katja en Kevins keuken bijna klaar is kunnen we daarin aan de eettafel eten. 

Mijn maal bestaat uit een bouillon met champignons, een hijiki zeewier salade en een paar in komkommer gerolde "sushi" rollen. Het is erg vers en goed allemaal! Volgende keer ga ik voorstellen weer van dit restaurant te bestellen. 

Het is tijd voor Fiona's bedtijd routine. Vanavond gaat ze voor het eerst in haar grote ledikant slapen, want haar wiegje is te klein geworden. Katja heeft daar wel moeite mee, zie ik. We laten het gezinnetje alleen en nemen afscheid tot morgen.

Halloween

Om kwart voor zeven word ik wakker van Katie's berichtje dat ze op weg naar Orion is. Ze houdt me goed op de hoogte, want een half uur later volgt een berichtje dat Orion verzorgd is. 

Het lukt me niet meer terug in slaap te vallen, maar ik houd me zo stil mogelijk voor Rock. Als Katja echter om half negen bericht dat zij ook wakker zijn, vind ik het tijd om op te staan. Terwijl ik me douche en aankleed komt Rick ook langzaamaan tot leven. We krijgen de koffie en ontbijt bestellingen van Katja en Kevin en gaan op pad. 

De Starbucks heeft geen amandelmelk, dus ik probeer kokosmelk. Daar ben ik minder van gecharmeerd, het heeft teveel bijsmaak. Bij Comfi staat ons ontbijt al te wachten en in de nieuwe keuken van Katja en Kevin laten we het ons goed smaken. 

Na het eten ontfermen Rick en ik ons over Fiona. Haar ouders hebben zodoende kans om lekker onbezorgd te douchen. Fiona's haar is aan het uitvallen en volgens Katja komt er lichter haar voor in de plaats.We zijn benieuwd wat de uiteindelijke kleur gaat worden. 

Na haar flesje valt Fiona als een blok in slaap in haar schommel. Rick en ik hebben zin in wat buitenlucht en geven Django een lange wandeling. 

Het is prachtig herfstweer met zo'n 19 graden en de bomen zijn mooi gekleurd. Als we terug lopen toetert een FedEx bezorgwagen naar ons. Het blijkt dat hij hondenkoekjes voor Django heeft, zo aardig! 

Terwijl Fiona slaapt gaan wij pompoenen uithollen om uit te snijden. Daarna maken Katja en Kevin ieder hun eigen Jack O' Lantern. Vanavond gaat er een kaarsje in. Deze Halloween traditie blijft leuk. 

Als het kleine madammeke weer wakker is gaan we foto's maken. Eerst in haar "My First Halloween " ensemble en dat vindt Fiona prima. 

Dan doen we Fiona's Halloween kostuum aan. Dat is een avocado. Fiona vindt het eerst maar helemaal niets, maar dan raakt ze eraan gewend en is een schattige avocado. 

Het is zulk lekker weer dat we besluiten naar de boardwalk in Asbury Park te gaan. Daar vinden we een tafel op het terras van de Langosta Lounge. Katja en ik hebben wat sushi met bruine rijst en de mannen een warm maal. Het is zo gezellig en mooi met zicht op zee. 

Na het eten maken we een wandeling over de boardwalk. Er zijn allemaal verklede mensen en vooral veel honden in kostuum. FIona krijgt veel bekijks in haar kinderwagen. 

Tegen half vier gaan we met zijn allen naar Sue en Ralph, Kevins ouders. Daar zijn ook Kevins broer Mike en schoonzus Erin met hun eenjarige Kay, die als aapje verkleed is. Tot Sue's ongenoegen willen haar zonen en hun vrouwen niet naar binnen met de babies.

Als we er een tijdje zijn blijkt waarom. Kevins zus en haar man wonen met hun twee dochtertjes bij Sue en Ralph in. Als zij terugkomen van Trick or Treat-en blijkt het jongste meisje een nare hoest te hebben. Katja vindt het nu met COVID niet verantwoord om Fiona dicht bij jonge schoolgaande kinderen te laten komen. Wij dragen ook nog steeds een mondkapje rond Fiona. 

Gelukkig wordt het ook buiten een leuk bezoek. De kinderen komen hier een stuk vroeger langs voor Trick or Treat dan bij ons in de buurt. Hele groepen in schattige kostuums komen aan de deur. Ze kunnen bij Sue kiezen uit snoep, chips of een speeltje. 

Wij krijgen allemaal een glas champagne, want Sue is vrijdag met pensioen gegaan en dat moeten we vieren. Wij kunnen het altijd goed met Kevins ouders vinden en dat is natuurlijk heel fijn. Helaas is Fiona tegen vijven aan het einde van haar latijn en nemen we afscheid. 

Het Halloween huis van Sue en Ralph

Django in zijn kostuum, een Mexicaan, hij vindt het maar matig

Katja moet kolven en ik geef Fiona nog een wat eten. Dan is ze duidelijk doodmoe, maar dit keer valt ze niet op mijn schoot in slaap. Kevin haalt de wandelwagen te voorschijn en na wat heen en weer lopen is Fiona in slaap.

We zitten wat op de veranda met de pompoenen aan. Er komen een paar groepjes Trick or Treaters langs, maar lang niet zoveel als bij Kevins ouders. 

Voor het avondeten bestellen we Mexicaans van een authentiek Mexicaans restaurant. Ik heb de vissoep, die erg lekker is, maar het stuk vis erin zit vol graten en ik moet de garnalen eruit vissen om helemaal te pellen. Zelfs in Mexico is dat me nog nooit overkomen. 

De anderen hebben quesadilla's en dat is duidelijk een "veiligere" keuze. Gelukkig hebben ze per ongeluk ook een gerecht met maistortilla's, queso fresco, champignons en sla meegegeven. Daar eet ik er een van en dat blijkt zeer smakelijk te zijn. 

We helpen nog even mee opruimen en afwassen, althans Rick, want ik houd Fiona intussen vast. Dan nemen we afscheid van Kevin, want Katja zullen we morgen nog zien. We hebben genoten vandaag en zijn zo blij dat we er voor Fiona's eerste Halloween waren!

Over herfst hondenweer

Het is aardedonker in onze kamer als Alexa een Toy Story deuntje begint te spelen. Even overweeg ik maar te blijven liggen, maar dan bedenk ik me dat Safelite tussen 8 en 12 uur zal komen om mijn autoruit te vervangen.

Toch maar opstaan en aankleden, dus. Rick heeft beneden keihard het nieuws aanstaan en ik erger me meteen weer kapot aan alle politieke reclamespotjes. Wat zullen we blij zijn als het woensdag is en dat, althans tijdelijk, weer ophoudt!

Mijn ontbijt smaakt me weer prima en als Rick klaar is met zijn douche gaan we naar Starbucks. Het waait en regent flink en de overstromingswaarschuwingen komen van alle kanten. Wij zien een omgewaaide boom in iemands tuin, maar verder zijn de wegen goed begaanbaar. 

Met onze koffies zijn we net thuis als James van Safelite belt dat hij er binnen tien minuten zal zijn. Rick heeft de auto achteruit de garage ingereden, zodat hij droog staat. Een ruit vervangen in de stromende regen is niet te doen, natuurlijk.

James komt en ik heb al zo'n donkerbruin vermoeden om de een of andere reden. Hij kijkt naar mijn model Nissan Pathfinder en jawel, ze hebben de verkeerde voorruit besteld. Degene, die hij mee heeft, heeft een regensensor en dat heeft de mijne niet.

De juiste ruit moet besteld worden en die zal pas donderdag voorradig zijn. Ik zal dus nog een weekje met een barst rond moeten rijden. Gelukkig is die aan de passagierskant en belemmert het zicht dus niet. 

Terwijl ik in de garage sta komt mijn buurvrouw Carole vragen of ze een paraplu kan lenen. Ze moet de rugzakken van haar kinderen dragen en wil niet dat die nat worden. Geen probleem, wij hebben een idioot aantal paraplu's en ze neemt een grote mee, die alles zeker droog zal houden.

Als ik aan mijn stappen bezig ben belt Carole aan om de paraplu terug te brengen. Ik vertel haar dat ik tijdens het sporten mijn Franse lessen doe en we hebben een goede Franse conversatie. Carole belooft mij uit te nodigen voor een emaillijst met Frans sprekenden uit de omgeving en mensen, die Frans willen leren. Dat lijkt me echt wat!

Voor ik het weet is de ochtend voorbij. Ik heb geen zin ergens heen te rijden met dit vreselijke weer. Ik laat pho van Roll Play Grill bezorgen en wat is dat toch heerlijk op zo'n grijze dag. Ik zou het wel iedere dag kunnen eten. 

Het is voor Orion wel erg saai om niet echt naar buiten te kunnen. Gelukkig heb ik nog een groot bot, waar hij met veel enthousiasme op aanvalt. 

Het plenst maar door en de achtertuin van onze buren verandert in een vijver. Verscheidene wegen in onze omgeving zijn overstroomd en afgesloten. "When it rains it pours" is een gezegde en dat is in dit gebied vaak letterlijk waar. 

Rick is om half vijf klaar met zijn werk en stelt voor ergens een drankje te gaan drinken. Dat wordt het nieuwe restaurant Wren in het net zo nieuwe Watermark hotel. Wij kregen er een paar maanden geleden een rondleiding en zien ernaar uit het te proberen.

Vandaag las ik op Facebook in de Vienna VA Foodies groep dat hier een Petra cocktail op het menu staat. De Slowakische Petra blijkt die bedacht te hebben en ik maak kennis met mijn naamgenote. De cocktail is zeer smakelijk en helemaal niet zoet, precies zoals ik het wil. 

Het is maar goed dat we hier vroeg waren, want voor we het weten is het een drukte van jewelste. Het vergt dan ook wat moeite om de aandacht van de barkeepers te krijgen. Rick bestelt een paar bao broodjes met speklap en ik het voorafje van forel sashimi, heel apart. 

Rick ziet opeens een oud-collega en daar praten we een tijdje mee. Dan bestelt Rick de biefstuk voor zijn avondeten en ik de voorafjes van spruitjes (super lekker!) en een hamachi tartaar met zelfgemaakte chips. Zo lekker!

We zijn zeer te spreken over dit restaurant en al helemaal als we de rekening zien. Meer dan de helft van wat we besteld hebben staat er niet op. We laten het aan Amar en Petra weten, maar de manager haalt zijn schouders op en zo betalen we veel minder dan verwacht. 

Rick hoopt dat goed te maken door een enorme fooi erbij te schrijven. Dit restaurant werkt duidelijk nog niet perfect, maar het eten is voortreffelijk en de bediening (als je hun aandacht krijgt) super vriendelijk. We gaan hier zeker vaker heen. 

Katja heeft vandaag heel erg goed nieuws gekregen. Ze heeft gesolliciteerd voor een baan bij de vruchtbaarheidskliniek, die haar geholpen heeft, en die heeft ze gekregen. Dat betekent gewone uren en feestdagen vrij. 

Katja zag er enorm tegenop om terug naar haar ziekenhuisbaan te gaan. Dan zou ze dagenlang Fiona niet te zien krijgen en daar had ze erge moeite mee. 

Katja begint 8 november, een week eerder dan haar zwangerschapsverlof eindigt, maar dat heeft ze ervoor over. Deze baan ligt haar na aan het hart en is dus nog een reden om deze dag te vieren. 

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!