Over een drukke donderdag

Alexa wekt me vanochtend om zeven uur, want ik heb een vroege tandarts afspraak. Ik maak en eet ontbijt, poets mijn tanden en rijd dan naar Vienna Smiles. 

Sharon, onze mondhygiëniste, wacht me al op. Ik ben de eerste patiënt van de dag. Ik heb een gebroken kroon, waarvoor ik maandag de eerste afspraak heb, maar verder ziet alles er goed uit. 

Verder worden er röntgenfoto's genomen. Die komt een van de tandartsen bekijken. Alles is op zich prima, alleen houden ze al jaren bepaalde kronen in de gaten. Tenzij ze zeggen dat die echt vervangen moeten worden laat ik ze lekker zitten. 

Na een uur ben ik van deze halfjaarlijkse kwelling af. Thuis zie ik maar liefst vijf zwaluwstaart vlinders op onze buddleia. Daar moet ik natuurlijk foto's van maken. 

Gauw doe ik tien minuten cardio, zodat mijn spieren opgewarmd zijn voor personal training. Dat begint om kwart voor tien en alle spiergroepen komen aan bod met Sharons oefeningen. 

Na mijn douche ga ik naar de Safeway om wat wijn te kopen. Alles gaat precies goed qua tijd, want keurig om elf uur loop ik Pro Nails 3 binnen. 

Phuong is net klaar met de klant voor mij. Ik kies zilver glitter voor mijn teennagels en twee kleuren blauw voor mijn vingers. Mijn nieuwe nagel is bijna helemaal volgroeid en krijgt ook een likje nagellak. 

Nadeel van dit hete weer en een auto met zwartleren bekleding is dat ik mijn billen zowat brand als ik ga zitten. Ook het stuur is bloedheet. Ik moet even wachten tot de airco iets gekoeld heeft voor ik het vast kan pakken. 

Na deze drukke ochtend heb ik het zwembad wel verdiend, vind ik. Ik maak dezelfde lunch als gisteren, gezond en lekker. Tegen enen loop ik naar de overkant en hoor de muziek van het zwembad al als ik halverwege ons plein ben. Dat is dus veel te hard. 

Zodra ik ons lidmaatschap nummer aan de lifeguard heb gegeven, vraag ik of ze de muziek zachter kunnen zetten. Dat doen ze en tot mijn verbazing blijft het de hele middag zo. 

Lorraine heeft hetzelfde plekje als gisteren. Zij heeft haar baantjes al getrokken. We praten even en dan begin ik aan mijn kilometer. De eerste dertig banen zwem ik achtereen, zodat ik een goed half uur aan een stuk bezig ben. Als Lorraine vertrokken is zwem ik de overige tien. Dat is kilometer nummer twaalf dit seizoen. 

Halverwege de middag komt Maria naast me zitten. Als zij aan haar zwemtraining begint ga ik het water weer in. Het is zo ontzettend warm, 38 graden, het zwembad is "the place to be". Het wordt nog gezellig, want een aantal andere buurvrouwen zijn er ook. 

Tegen half vijf sms-t Rick dat hij een duik komt nemen na de voortuin gemaaid te hebben. Alleen Rick is zo gek om dat met een gevoelstemperatuur van 41 graden te doen. Hij kan nog even zwemmen voor we allemaal een flinke donderslag horen. Het feest is opeens voorbij. 

Op donderdagavond heeft het zwembad telkens een food truck en vanavond is dat Empanadas de Mendoza. We besluiten er onze happy hour snack te halen. We bestellen er een met kaas, een met biefstuk en een met kip. Ik vind die met kaas het lekkerst, de anderen zijn me te zoet en Rick eet ze met graagte op. 

Dit keer wil ik blauwe bloemen en vlinders op mijn nagels. Ik heb nog net genoeg tijd om dat voor ons happy hour begint te doen. De lavendel brengt herinneringen aan Frankrijk terug. 

Om half zes beginnen we aan ons happy hour. Dat is iedere week weer zo gezellig! Chuck krijgt maandag een nieuwe heup en daarom hebben Chuck en Christine zichzelf in quarantaine gezet. Ze kunnen niet riskeren dat een van hen iets oploopt. Het virtuele happy hour is dus extra welkom. 

Rick en ik hebben beiden zin in koud eten en de keuze valt op Passion Fin. Dat is altijd lekker en past goed in mijn dieet zonder rijst. Ik heb met de empanadas al teveel koolhydraten op. 

Morgen nog een vrij drukke dag en dan ook een vol weekend met twee rondleidingen. We vervelen ons in ieder geval niet. Hieronder het late zomer concert van de cicaden , krekels en andere insecten.