Over een miezerige dag

Het mooie weer van gisteren heeft plaatsgemaakt voor wolken en regen. Net ten noorden van ons valt er sneeuw, maar tot nu toe hebben we hier nog maar een paar vlokjes gezien. Ook dat is een record.

In ieder geval smaakt mijn warme ontbijt me weer heel goed. Rick is intussen aan het douchen en daarna gaan we op weg naar Starbucks. Onderweg spelen we wat Pokemon Go, altijd weer leuk.

Met onze koffies gaan we huiswaarts en het is pas kwart voor negen. Ik vind het heel erg fijn om vroeg met mijn cardio klaar te zijn, vooral op miezerige dagen als deze. De vogels blijven, behalve onze roodbuikspecht, ook weg. 

Als ik mijn stappen bijeen heb en mijn taallessen gedaan ga ik naar boven. Mijn oude handbagage tas is stuk en voor Kerst heb ik een nieuwe gekregen. Het is weer een Baggallini en hij is anders dan mijn vorige. Hij heeft nog ongeveer net zoveel ruimte en ik vind deze handiger ingedeeld. Mijn spullen passen er in ieder geval perfect in. 

Zo gaat de ochtend snel voorbij en ik bestel weer een bladerwrap "sandwich" van Sweet Leaf. Dit keer met kip, bacon, allerlei groentes en tzatziki saus. Ik haal hem op voor mijn lunch met Judith begint. 

Dat wordt weer een gezellige bijna anderhalf uur. We hebben het o.a. over Nederlandse televisie en omroepen. Wij zijn nog van de tijd van de aparte omroepen. Ik vertrok zelfs voor de commerciele omroepen kwamen. 

Hier in de VS zijn er zoveel streamingdiensten op het moment dat het moeilijk bij te houden is. Wij hebben een abonnement op een heel aantal ervan en toch zijn er shows e.d., die natuurlijk alleen via de ene streamingdienst waar wij niet op geabonneerd zijn te bekijken zijn. 

Het miezert nog steeds en ik heb helemaal geen zin er weer op uit te gaan. Rick stelt al voor vanavond eten te halen en daar ben ik meteen voor. Ik zet de open haard aan en ga ervoor liggen lezen.

Rick heeft ondertussen testen om te checken hoe erg zijn carpaal tunnel syndroom is. In zijn rechterhand is het erger dan in zijn linker, maar gelukkig nog niet ernstig genoeg om te moeten laten opereren. Hij moet nu 's nachts spalken dragen. 

Rick haalt ons avondeten van Plaka Grill. Ik smul van de zucchini fritters en het gyro vlees. Soms is het niet zo gezonde eten net wat ik nodig heb op een pijndag. De rest van de dag heb ik heel gezond gegeten. 

Hopelijk gaan de ijsstormen en sneeuwbuien in het midden van het land onze reis niet belemmeren. Donderdag moet het rustig weer worden, dus duimen maar. 

Over een lenteachtige dag

Alexa wekt me zoals gewoonlijk om half acht. Rick is al beneden en heeft koffie gezet. Ik heb geen ontbijt, dus wacht tot Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. 

Daar bestel ik behalve mijn nitro brew ook dubbelgebakken egg white egg bites. Daarna gaan we naar Greenheart om Rooster groentensap te kopen en naar H Mart voor paddenstoelen voor mijn ontbijt. Nu kan ik er weer even tegenaan. 

Na dertig minuten cardio ga ik naar Sharon. Daar gaat het halve uur met gewichten snel. Als ik klaar ben is het gewoon warm buiten. Deze januari staat op nummer drie van de warmste januari maanden ooit. 

Er zijn zelfs al tekenen van de lente. In een tuin zie ik al krokussen bloeien! Ik kan me niet heugen dat dat in januari al gebeurde. Meestal is het eind februari, begin maart. 

Thuis maak ik mijn cardio af en vermaak me met de vier (!) eekhoorns, die op ons deck dartelen. Een ervan wil telkens op de vogelvoeder klimmen, maar Orion laat dat absoluut niet toe. 

Na mijn Duolingo lessen e.d. ga ik naar boven om mijn truien in vacuumzakken te doen. Voor onze reis naar Colorado moet er natuurlijk warme kleding mee en dit is een manier om meer in mijn tas te kunnen proppen. 

Het ziet er wel naar uit dat ik zeker een tweede koffer mee zal moeten nemen. Wat een gedoe toch altijd om naar de kou te gaan. 

Tijd om me op te frissen en lunch te gaan halen. Ik bestel van de Sweet Leaf app en mijn sla wrap ligt al klaar als ik het restaurant binnenloop. Het smaakt weer zo lekker en ik heb "ongemerkt" een lading groentes binnen. 

Het is zulk heerlijk weer dat ik voor het huis ga zitten. Vanmiddag wordt eindelijk ons alarm gemaakt en gelukkig is de monteur vroeg. Tegen half drie doet het alarm het weer normaal zonder piepen.

Nu kan ik even naar Vienna. Daar zoek ik mijn zwart-wit foto van vandaag. Het wordt een van de wind spinners naast de Diamond Spa. 

Bij Whole Foods koop ik de ingredienten voor ons avondeten. Ook neem ik een nieuw boeket tulpen mee, want toen ik thuiskwam lagen de blaadjes van de vorige lading op de tafel. Rick denkt er dan niet aan om het boeket weg te gooien.

Om zes uur hebben we een Teams afspraak met de reisagenten, die onze reis naar het Midden Oosten gaan samenstellen. Adam is de Jordanie en Israel specialist en Alec die voor Egypte. Er zo over pratend krijg ik er zoveel zin in!

Ons avondeten bestaat uit een tray bake met in bacon gewikkelde St. Jacobsschelpen, spinazie en kerstomaatjes. Het is werkelijk een restaurant kwaliteit maaltijd. Zo ontzettend lekker!

Jeopardy! gaat aan en het is weer leuk de antwoorden hardop naar de tv te roepen. Soms denk ik dat ik me best zou kunnen aanmelden, maar andere dagen is het me allemaal veel te moeilijk. Je moet over van alles en nog wat trivia weten. 

Over een heel leuke zaterdag en afscheid dat te snel komt

Zaterdag

Mijn wekker gaat om zeven uur, maar zo vroeg hoef ik vandaag niet op. Ik blijf nog een half uurtje doezelen en maak me dan klaar om op pad te gaan. 

Dit keer is het tot mijn opluchting niet nodig ijs van de ruit te krabben. Ik heb met Katja afgesproken haar om half negen bij The Little Gym in Sea Girt te treffen. Daar vlakbij zit een Starbucks waar ik onze koffies ophaal. 

Die neem ik mee naar binnen bij de baby gym en ga dan de zaal in om Fiona's les bij te wonen. Die heeft er vandaag veel zin in. Ze doet dit keer alles wat de gymlerares als speciale oefeningen geeft. Volgens Katja is dat niet altijd het geval. Fiona heeft duidelijk plezier. 

Fiona's favorieten zijn de ringen. Daar blijft ze de eerste keer naar mijn gevoel een hele tijd aan hangen. Op het filmpje is het de vierde of vijfde keer dat Fiona aan de ringen hangt. Ik doe het haar niet na!

Aan het einde van de les wordt er met ballen, zeepbellen en ratelende eieren gespeeld. Fiona doet goed mee en helpt ook graag met opruimen. Het is heel leuk om haar zo bezig te zien. We waren vorig jaar bij haar eerste gymles en het verschil is enorm, nu durft Fiona van alles. 

Twee deuren van de Little Gym verwijderd is een Joe's Bagel restaurant. Katja en ik bestellen daar omeletten (eiwit met groentes voor mij en Katja met ham en kaas). Fiona doet zich tegoed aan een bagel en voor Kevin nemen we een bagel met cream cheese mee. 

Thuis spelen we even, terwijl Kevin zich presentabel maakt. Fiona vindt het heel leuk om aan de telefoon te "praten". Ze kijkt er heel serieus bij, waarschijnlijk haar moeder nadoend, zo schattig!

Dan gaan we met zijn allen in Kevins auto naar de Arrow Acres alpaca boerderij. Daar bezoeken we eerst de alpaca's, maar bedenken dan dat het leuk zou zijn ze te mogen voeren. 

We gaan het winkeltje binnen en Fiona vindt meteen een heel zachte pluche alpaca, die ze niet meer los wil laten. Natuurlijk koopt Omi die voor haar. Ze noemt hem "Paca", de "al" weglatend. 

Met een aankoop krijgen we een gratis rondleiding. De boer vertelt interessant over alpaca's en hun wol. Bij deze boerderij verkopen ze de wol van hun eigen dieren. Ook doen ze mee in wedstrijden en een van hun alpaca's won vorig jaar voor beste wol.

Ogenschijnlijk zijn het schattige knuffelwaardige dieren, maar in de praktijk blijken alpaca's niet zo van aanraken gediend te zijn. Er is er slechts een, die het heerlijk vindt geaaid te worden en aan hem voelen we hoe zacht en warm de wol is. 

Fiona vindt het voeren een beetje eng en laat het aan Katja over

Na de rondleiding schommelt Fiona nog even op een hobbelpaard en dan is het duidelijk dat madammeke moe is. Thuis krijgt ze lunch en gaat dan om een uur slapen. Kevin, die vannacht nogal vaak met Fiona op was, gaat ook even liggen. 

Katja en ik bestellen onze lunch van Panchos y Juanchos. Daar hebben ze een heerlijke salade met vijgcactus erin. Die bestel ik en een Mexicaanse garnalencocktail (feitelijk een ceviche). Katja heeft een salade met heel veel vlees en Kevin een quesadilla. 

Terwijl Fiona en Kevin slapen kijken Katja en ik naar de film Bad Teacher met Cameron Diaz. Het is een grappige film en hij is net afgelopen als Fiona wakker wordt. Kevin is inmiddels zijn late lunch aan het eten. 

Kevin zegt dat er een nieuwe brouwerij in Asbury Park is, Wild Air Beerworks. Daar gaan we wat drinken. Het interieur is heel gezellig met een heus VW busje met bankjes en een tafel. Daar zouden we kunnen gaan zitten, maar besluiten een gewone tafel te nemen. 

Er zijn heel veel kleine kinderen en baby's en Fiona kijkt haar oogjes uit. Gewoonlijk drink ik geen bier, maar dat is zo ongezellig. Ik neem twee proefglaasjes met zuur bier. De ene heet Little Fool en de andere Beautiful Little Fool. Ik vind ze allebei lekker en helemaal niet bitter. 

Al gauw is het tijd om naar ons restaurant voor het avondeten te gaan. Dat wordt Marina Grille, een restaurant aan het water waar we vaak heen gaan. Wij drieen beginnen met een krabsoep en Fiona krijgt kipnuggets en frietjes. 

Intussen vermaakt Fiona zich met "tekenen" op het kindermenu. Zij begint nu te kleuren in plaats van de krijtjes op te eten, ook een grote vooruitgang. 

Als hoofdgerecht neem ik de krabcakes, heerlijk! Katja en Kevin delen een pizza en wat pittige vistaco's. Volgens de ober zijn die heel erg heet, maar Katja en Kevin vinden dat alles meevallen. 

Fiona begint duidelijk moe te worden en we gaan huiswaarts. Daar krijgt Fiona haar melk en worden haar tandjes gepoetst. De tandenborsteltjes voor zulke kleintjes zijn heel wat verbeterd. Die van Fiona heeft een lichtje om in het mondje te kunnen zien en werkt op batterijen. 

Om de een of andere reden ben ik uitgeput en als Fiona in slaap is kijk ik nog even kunstschaatsen, maar vraag dan aan Katja om me naar het hotel te brengen. Morgen hoef ik gelukkig niet zo heel vroeg op. 

Het is grappig, want tot Fiona geboren werd waren Rick en ik altijd veel eerder op dan Katja en Kevin. Nu is dat omgekeerd. Ik mis die dagen wel een beetje, want toen hoefden we ons nooit te haasten. Daarentegen zijn de dagen samen nu wel langer. 

Zondag

Het moet gezegd, ik slaap heerlijk in dit hotel. Ik word om tien over zeven wakker, maar besluit nog wat verder te doezelen. Dan is er opeens een half uur voorbij en sta ik snel op. 

Het aankleden en inpakken is zo gebeurd en ik sleep alles naar beneden. Daar geef ik de sleutels af en check uit. Dan laad ik mijn bagage in de auto en ga op pad. 

Aangezien ik via de app heb besteld staat mijn Starbucks bestelling al klaar. Ik rijd door de drive thru om het op te halen en stel de GPS dan in op Katja en Kevins huis. 

Daar is iedereen al op en Fiona vraagt me een van haar favoriete boekjes te lezen. Ze herkent nu allerlei dieren, zelfs een verschrikkelijk lelijke "hond" in een tekenfilmpje op tv. Het is het Disney Channel, maar de tekeningen zijn zeker niet traditioneel Disney. 

Als iedereen aangekleed en klaar is gaan we naar The Turning Point om te ontbijten. Kevin neemt een fles mousserende wijn mee voor mimosa's. Veel restaurants in New Jersey zijn "BYOB" (bring your own booze) en serveren zelf geen alcohol. 

Fiona krijgt weer een kindermenu met krijtjes en die brengen veel vertier. Zij vindt het ook leuk ze te likken, maar gelukkig bijt ze er geen stukken meer vanaf. 

Xavier, onze ober, is zeer gecharmeerd van Fiona en dat is wederzijds. Zij zwaait telkens heel lief naar hem. Hij komt dan ook persoonlijk Fiona's pannenkoeken met banaan en aardbeien brengen. Alle zes de pannenkoeken verdwijnen in dat kleine maagje!

Wij genieten van de koffie (die tegenwoordig eindelijk te drinken is), de mimosa's en ons eten. Ik heb de eiwit omelet met groentes en extra bacon erbij. Katja en Kevin smullen ook van hun keuze. Op de terugweg is Fiona in een opperbest humeur en moet overal om giechelen, ze is echt een lachebekje.

Een van Fiona's kerstcadeaus paste niet in Kevins auto en ik heb het dit keer meegebracht. Het is een houten ladder/glijbaan combinatie. Kevin gaat hem in elkaar zetten en Katja en ik spelen met Fiona. 

Eigenlijk wilde ik wachten tot Fiona op haar nieuwe klimrek kon klimmen, maar ik zie de tijd wegtikken en wil er zeker van zijn dat ik voor donker thuis ben. Met het verkeer in onze omgeving weet je het maar nooit. 

Bovendien vind ik het afscheid nemen helemaal niet leuk, dus dat heb ik maar liever snel gehad. Om twaalf uur rijd ik, uitgezwaaid door Katja en Fiona, de straat uit. Het is bewolkt en miezert wat en dat doet het ongeveer de hele weg. 

Bij het Chesapeake House in Maryland maak ik een pit stop. Ik ben dan ongeveer halverwege. Als ik terug in de auto kom laat Waze opeens een flink latere aankomsttijd zien. Dat betekent dus inderdaad oponthoud. 

Tot ik de ringweg van Washington nader gaat het goed. Maar drie kilometer voor de afrit kom ik in langzaamrijdend verkeer terecht. Gelukkig heb ik interessante podcasts over kaviaar (Engelstalig) en champagne (Nederlandstalig) om naar te luisteren. 

Een stuk verderop is er een ongeluk gebeurd en verlies ik weer een kwartier. Niet voor niets staat ons gebied bekend voor het slechte verkeer. Daarna kan ik zo doorrijden en om half vier rijd ik onze garage binnen. 

Mijn mannen staan me al op te wachten. Rick vertelt dat Orion mij echt mist als ik weg ben. Hij komt dan ook allerlei van zijn favoriete speeltjes brengen. We brengen mijn bagage naar binnen, die pak ik morgen wel uit. 

Rick heeft wat nodig van Micro Center en ik ga gezellig mee. Onderweg bespreken we waar we zullen gaan eten. Ik heb mijn lunch overgeslagen en wil daarom vroeg gaan. Dat vindt Rick ook prima. 

De keuze valt op Burapa Thai, want daar is Rick nog nooit geweest. We delen de mini loempia's en ik heb er Thaise worstjes bij. Ricks hoofdgerecht heet "Larb" en het ziet er goed uit. Dat bestel ik de volgende keer. 

We hebben fijn vroeg gegeten en nu kijkt Rick weer Football in de basement. Ik heb Orion hier in diepe rust en ga zo wat shows kijken waar ik niet bij na hoef te denken. Hoe leuk ook, zo'n weekend haalt ook alle energie uit me, die ik heb. Allemaal een heel fijne week gewenst!

Over een dag met Fiona en etentje met Katja

Na een goede nachtrust gaat mijn wekker om zeven uur af. Ik maak me klaar en twintig minuten later vertrek ik. Althans, niet meteen, want voor het eerst in jaren moet ik het ijs van de voor- en achterruit schrapen. Gelukkig heb ik een ijsschraper mee. 

Als ik weer door de ruiten kan zien rijd ik naar Starbucks. Katja heeft me gisteren haar bestelling al gegeven. Deze Starbucks is heel efficientt, de barista wil het duidelijk niet koud hebben met haar raampje de hele tijd open. De nitro brew heeft hier tot mijn genoegen niet enorm veel schuim.

Fiona en Katja wachten me op. Fiona heeft al gegeten, maar Katja en ik bestellen van Comfi. Dat ga ik met Fiona ophalen en Katja gaat aan het werk. Fiona steelt meteen de harten van iedereen in het restaurant. Op de een of andere manier lukt het me te betalen en het eten mee te nemen met Fiona op mijn heup. 

Fiona vindt het eiwit van mijn omelet en de broccoli ook wel lekker. Ik vind mijn eiwit omelet met broccoli, spinazie en zongedroogde tomaatjes eigenlijk maar matig. De broccoli is verbrand en dat maakt het bitter. Katja is aan de telefoon met een klant en neemt haar ontbijt mee haar kamer in. 

Eerst wilde ik met Fiona naar een speeltuin of op de boardwalk wandelen, maar het is erg koud. Opeens bedenk ik me dat er niet ver weg een aquarium is. Fiona is dol op "pippi's" (fishes) en turtles, dus dat lijkt me perfect. 

Het is handig dat ik onze autostoel in mijn auto heb. Fiona vindt die prima en is de hele weg stil. Misschien vindt ze mijn spa muziek ook wel leuk. Twintig minuten later parkeer ik bij het Jenkinson's aquarium. Ik betaal mijn entree en dan gaan we vissen kijken. 

Fiona is eerst wat stil, maar dan wijst haar vingertje naar iedere "pippi" die ze ziet. Boven kunnen we de zeehonden zien. Daar zijn ook een paar tanks met schildpadden. Dat is Fiona's lievelingsdier en ze zegt het woord "turtle" perfect. 

Als laatste kijken we hoe de pinguïns gevoerd worden. Dan merk ik dat Fiona moe wordt. Ik doe haar jasje weer aan en we lopen naar buiten. Daar schijnt de zon en is het buiten de wind aangenaam qua temperatuur. 

We wandelen nog even langs de boardwalk en dan zet ik Fiona weer in haar autostoel. Even heeft ze praatjes voor tien en dan wordt het stil. 

Bij Katja aangekomen blijkt waarom: Fiona is in slaap gevallen. Ik draag haar slapend naar binnen, maar dan wordt ze wakker. Maar goed ook, want er moet eerst lunch gegeten worden. Ik maak een boterham met pindakaas en jam en daarbij bosbessen. 

Katja en ik hebben een poke bowl besteld voor onze lunch. Katja probeert eerst Fiona in slaap te krijgen, maar dat lukt niet en zij moet weer aan het werk. Aan mij om mijn kleindochtertje te kalmeren en dat doe ik door ritmisch op haar luier te kloppen.

Dat werkt altijd perfect. Na een aantal minuten leg ik Fiona op haar buik in bed en blijf kloppen. Ze blijft liggen en niet veel later is ze in Dromenland. Het zal vast helpen dat ik dit uren zou kunnen blijven doen, maar Katja moest terug aan het werk. Een kind voelt dat.

Na Katja's telefoontje genieten we van de poke bowls en kletsen wat bij. Dan neem ik Django mee voor zijn wandeling. Die hond is dan zo blij, schattig! Helaas wordt Django al wat ouder en heeft wat staat in zijn ogen en hoort minder goed. Hij dartelt wel als een puppy mee tijdens de wandeling. 

Nu heb ik ook wel zin om even te rusten. Ik heb Fiona vanochtend vrijwel de hele tijd gedragen en dat ga ik morgen voelen. Ik doe een paar lessen Duolingo en mijn gewoonlijke woordspelletjes. 

Katja telefoneert intussen met patienten en ik hoor hoe lief zij tegen hen is. Er is natuurlijk veel onzekerheid bij de behandelingen voor IVF en andere vruchtbaarheidsbehandelingen. \

Stuk voor stuk klinken de vrouwen opgelucht nadat ze met Katja hebben gesproken. Zij krijgt dan ook regelmatig cadeaubonnen en chocolade om haar te bedanken. 

Tegen half vier wordt Fiona wakker. Ik had nog gehoopt met haar naar een speeltuin te gaan, maar daar is geen tijd meer voor. Het is ook te koud, want veel is van metaal. 

Katja maakt haar werkdag af, terwijl ik Fiona vermaak en een snack geef. Fiona komt me zelf haar sokken, schoentjes en jas brengen om erop uit te gaan. Vervolgens moet ik ook mijn schoenen aandoen en Katja ook. 

Misschien had Fiona een leuk uitje in gedachte, maar we gaan enkel naar mijn hotel om mijn auto terug te brengen, zodat ik niet in het donker hoef te rijden. Katja rijdt achter me aan en ik ga met hen naar hun huis. 

Daar is Kevin inmiddels ook terug van zijn werk. Vanmiddag heb ik hun volle gootsteen eens leeggehaald  en alles in de afwasmachine gedaan. Daar zijn Katja en Kevin me heel dankbaar voor. Ik kan me voorstellen dat het soms teveel wordt met twee volle banen en een kleintje. Omi kan dan even goed helpen, zodat het in het weekend niet meer hoeft. 

Fiona heeft duidelijk trek en op vrijdagavond mag ze iets wat ze heel erg lekker vindt: Spaghetti-Os. Dat is pasta in tomatensaus met gehaktballetjes uit een blik. Terecht gaat Fiona's bovenkleding uit, want vrijwel dat hele blik verdwijnt in haar maagje met tomatensaus op vrijwel alles in de keuken.

Katja en Kevin geven Fiona een heel nodig bad en ik maak de keuken schoon. Ik denk dat dat baden leuker is en ga dan ook snel van de partij zijn. Ik krijg de grootste lach van Fiona en dat smelt mijn hart. 

Katja heeft zich intussen verkleed en wij gaan gezellig met zijn tweeen eten. We gaan naar Rooney's in Long Branch. Dat is een visrestaurant, natuurlijk helemaal op ons lijf geschreven. We beginnen met de gegrilde oesters en de blackened stukjes vis als voorafje. 

Het is heel fijn om mijn oudste zo even een op een te hebben. We hebben altijd veel contact, maar nu kunnen we dingen wat dieper bespreken. Ik ben blij te horen dat zij en Kevin ook aan hun relatie werken, want dat kan weleens moeilijk zijn met hun drukke levens. 

We smullen van al het lekkers. Ik heb als "hoofdgerecht" uiensoep zonder brood en tonijn op een zeewiersalade. Katja vindt hun tonijngerecht heerlijk. Daarna neemt Katja nog het 's Mores dessert en ik proef daar ook van. Nadat ik de rekening heb betaald brengt Katja me terug naar het hotel. 

Van dit soort een op een zijn met mijn kinderen kan ik zo genieten. Ik had het vorig jaar met Kai en nu met Katja. Om de een of andere reden is het moeilijker met Saskia, maar ik aas erop zoiets ook met haar te doen. 

Terug op de kamer is die nog precies zoals ik hem achter heb gelaten met onopgemaakt bed. Ik vind het altijd fijn als het bed op is gemaakt, maar eigenlijk maakt het niets uit. Ik kan mijn bed rechttrekken. Alleen vind ik de kamerprijs per nacht dan belachelijk hoog. Ach, "it is what it is" zoals ze hier zeggen. 

Nu even ontspannen en dan slapen, want morgen is het weer vroeg dag.