108 graden, hitte record aller tijden verbroken

De thermometer in mijn van

De erge hitte is het gesprek van de dag natuurlijk en op het nieuws vraagt men zich af, of het officiele hitterecord aller tijden vandaag verbroken zal worden. Als ik met Saskia naar de sportschool rijd net voor tienen is het al 34 graden.

Voor de verandering is het binnen bij de sportschool lekker koel. Sharon vertelt, dat haar klant voor ons niet lekker werd en overgaf. Waarschijnlijk had hij niet genoeg vocht binnen. Ook haar dochter van 12 voelde zich na de hele middag zwemmen gisteren niet lekker, omdat ze niet gedronken had. Als je zwemt lijk je geen dorst te hebben, maar ongemerkt transpireer je wel.

Gelukkig hebben Saskia en ik grote flessen water mee en drinken regelmatig. Geen overgeven voor ons, al zijn we intensief bezig. Ik heb flink wat spierpijn van mijn Max Capacity training van gisteren. Mijn arme spieren weten niet, hoe ze het hebben. Maar ik las net over een 75-jarige vrouw, die de oudste body builder is, en die urenlang gewichten heft, dus dan moet ik dit ook wel kunnen.

Na afloop gaan Saskia en ik naar Whole Foods. Daar halen we lunch (voor mij de multigrain sushi, wat een traktatie!) en Saskia is dol op de maaltijden van Amy's, die ze hier verkopen. De Mydailyplate.com website helpt haar erg, ik zie haar weer gezond, maar genoeg eten, gelukkig. Ik ben Leah erg dankbaar voor die suggestie. Hopelijk houdt Saskia het vol.


Vaak lees ik op het forum hoe duur groente en fruit hier zouden zijn. Koop lokaal en in seizoen en dan valt het alles mee.

Na de lunch komt Laura en Saskia en zij gaan naar het zwembad. Dat ben ik ook van plan, maar eerst belt mijn Canadese broer en daarna mijn zus. Met beiden heb ik al een tijdje niet gesproken, dus we praten gezellig bij. Daarna praat ik nog met Katja op MSN, die erge moeite heeft met het afscheid van Ecuador en alle vrienden, die ze heeft gemaakt.

Net als ik naar het zwembad loop, komen Saskia en Laura weer terug. Ze vonden het te heet buiten en het water ook te warm. Het is ongewoon rustig in het zwembad, maar ik vind het allemaal wel meevallen. Het is bijna 41 graden, waarmee vandaag inderdaad de recordboeken ingaat als warmste dag allertijden hier, maar niet zo vochtig.

Het water is lauw te noemen, wat ik wel lekker vind. Mijn spieren zijn helemaal blij met dit weer. Ik trek tien baantjes, maar daarvoor is het wel te warm. Gelukkig heb ik mijn waterdichte hoes voor de Kindle mee, want ik ben een leuk romannetje, dat in Italie speelt, aan het lezen.

Daarmee ga ik in het diepere gedeelte van het zwembad staan. Dat ligt in de schaduw en ik kan nog net bij de grond. Om mij heen spelen kleine kinderen en hun moeders proberen die in alle macht bij mij weg te houden.

Een vierjarig jongetje is daar veel te nieuwsgierig voor. Hij wil weten, wat dat ding is, dat ik in mijn handen heb. Hoe kan ik daarop lezen? Zou hij zijn Dr. Seuss boek daar ook op kunnen lezen?

Heel schattig en ik stel zijn moeder gerust, dat ik het echt niet erg vind met hem te kletsen. Ik weet, dat zij mij benijden. Ik herinner me de tijd goed, dat al mijn aandacht naar de kinderen moest gaan in het zwembad en ik wenste, dat ik ook kon lezen, zoals anderen. Nu mis ik die "goede oude tijd" toch wel een beetje.

Ook van volwassenen krijg ik allerlei vragen over de Kindle en de hoes. Iedereen vindt het fantastisch, dat ik daar zo mee in het zwembad kan lezen. Ikzelf trouwens ook, want een boek was allang doorweekt geweest.

Zo kletsend ontmoet ik een paar nieuwe mensen, die allemaal ook deel uit blijken te maken van de buurt Buncogroep. Ook de hostess van deze maand, Nellie, is er en haar kende ik al wel vaag via andere buren. Zij blijkt ook een Australische herder te hebben en ze is half Italiaans, dus we hebben heel wat gesprekstof.

Het loopt al tegen vijven, als we opeens een enorme donderklap horen. Het is compleet zonnig en later op de radar zie ik, dat de bui zich wel heel plotseling gevormd moet hebben. Na donder gaat het zwembad voor drie kwartier dicht, dus er zit niets anders op, dan naar huis te gaan.

Nellie en ik spreken af eens koffie te gaan drinken. Zij lijkt me een leuk iemand en klaar voor wat sociaal contact, dus dat wil ik ook echt gaan afspreken. De honden zijn al een goed raakvlak, die vinden het enig om met elkaar te spelen.

Katja is inmiddels in Panama City gearriveerd. Ze vond het afscheid enorm moeilijk. We kletsen wat op MSN, voor ze op haar vlucht naar Washington stapt. Het waren dan ook een zeer avontuurlijke paar maanden voor haar. Ik kan me voorstellen, dat het "gewone" leven dan weer afkicken is. Al is haar gewone leven verre van saai.

Kai en ik hebben enorme zin in Vietnamees eten. Die cuisine is perfect voor warme dagen. Rick heeft daar ook wel oren naar, dus we gaan naar Four Sisters. Saskia houdt niet van Aziatisch eten, dus eet liever thuis met Laura.

Het is heel druk in het restaurant met een wachttijd van een half uur en we krijgen een "beeper". Bij de bar bestellen we vast spring rolls, Vietnamese loempiaatjes, die mij altijd aan toen ik vroeger in Senegal woonde doen denken. Daar waren veel Vietnamese restaurant en hun "loempiaatjes" smaakten net zo, nostalgisch voor mij dus.

Er komen opeens drie stoelen vrij, dus we besluiten dan maar aan de bar te eten. Eigenlijk net zo gezellig, want we zitten vlak naast elkaar, en veel sneller. Als hoofdgerecht bestel ik mijn favoriete gehakt in druivenbladeren, die ik in rijstpannenkoekjes wikkel.

Het is, zoals altijd, heerlijk. Ook de anderen smullen. Vietnamees is een van mijn favoriete keukens, ik heb het vast al eerder geschreven, omdat niet alles in een saus zwemt.

Thuis begint dan het lange wachten, want Katja zal pas na middernacht aankomen en moet dan nog door de douane. We zien er allemaal wel heel erg naar uit haar weer te zien. Twee maanden is toch best lang. Dat zal wat worden, als ze meer dan twee jaar het Peace Corps ingaat!

We gaan wel erg voorzichtig zijn met haar bagage, want in Ecuador schijnt ze bedwantsen te hebben opgelopen. Daarna heeft ze daar wel alles laten wassen, maar wij zitten zeker niet op die beestjes te wachten!