Over woensdag

Gisteravond kon ik maar niet in slaap komen. Die opmerking van Trump over de Proud Boys vervult me met grote angst. Ik ben bang dat als Trump verliest die mensen in opstand gaan komen met al hun wapens. 

Hierdoor heb ik niet goed geslapen en sta ietwat geradbraakt op. Gelukkig heeft Rick de koffie al klaarstaan en na mijn gewoonlijke ontbijt voel ik me helemaal wakker. In mijn nieuwe auto rijden we als Rick klaar is naar de Starbucks drive thru. Ik moet zeggen dat hij heel fijn rijdt!

Rick daarna gaat aan het werk en ik begin aan mijn stappen. Intussen lees ik de gebruikershandleiding van de Pathfinder. Daar zitten heel wat snufjes aan! Tienduizend stappen in een keer zit er vandaag niet in, ik wil veel te graag mijn auto leren kennen. 

Orion wacht geduldig tot ik klaar ben

Het duurt een paar uur, maar dan denk ik de knopjes en elektronische handigheden van de auto te kennen. Alleen de garagedeur programmeren lukt maar niet. Ik volg de gebruiksaanwijzing perfect, maar er gebeurt niets. Ook Rick lukt het niet. Morgen zal ik er een paar telefoontjes aan wagen. 

Intussen zijn de Verizon mensen gekomen om ons internet sneller te maken. Verder wordt de oprit van de buren opnieuw geasfalteerd. Dit alles zorgt ervoor dat wij niet weg kunnen. Ik besluit mijn lunch dus thuis te eten. Het wordt een Italiaans/Griekse combinatie. Eerst een kop gazpacho met wat plakjes mortadella en dan komkommer met de overgebleven taramosalata van gisteren. Het smaakt heel goed!

Na het eten probeer ik nog eens de garage code in de auto te krijgen, maar zonder succes. Dan ga ik maar een wandeling door de buurt maken. Het is prachtig weer en ik fotografeer, al is alles nog voornamelijk groen, wat vroege herfstkleuren. 

Verderop zie ik weer een monarch en een heel aantal vlijtige hommels in een tuin. Een paar huizen verder is de veranda leuk versierd voor Halloween. Dichtbij huis kom ik nog een monarch tegen. Het blijven zulke prachtige vlinders!

De schoonmaakploeg is er inmiddels en ik wil Orion, die in zijn bench zit, niet laten weten dat ik er ben. Ik ga dus voor het huis in de zon zitten lezen. Het is weer boven de twintig graden en dat is in de zon nog best warm. Af en toe zoek ik dan ook de schaduw op.

Rick is nog steeds bezig met ons internet en wil naar Micro Center voor een nieuwe router. Ik ga mee, dan kan ik even bij de Michaels ernaast rondneuzen. Daar is van alles te krijgen, maar ik gun mezelf de tijd niet om te zien of er iets van mijn gading tussen zit. 

In dit winkelcentrum is ook California Shabu Shabu en ik mis de shabu shabu enorm. Nu las ik gisteren dat iemand dat had afgehaald. Ik ben wel benieuwd hoe dat dan gaat, maar helaas zijn ze nog dicht als ik het wil gaan vragen. 

Thuis gaat Rick verder aan het internet en ik geniet van de laatste zonnestralen. Als ik weer binnen kom is het internet inderdaad vele malen sneller dan voorheen. Wat een verschil, mijn blog foto's laden in een paar seconden op!

We hebben beiden zin in pizza en Ledo Pizza heeft een bloemkoolkorst, die maar weinig koolhydraten bevat. Dat is bij andere zaken wel anders. Het is meestal wel minder dan een gewone korst, maar niet veel. Het helpt dus om dat even op te zoeken. Deze smaakt in ieder geval heel lekker.

Gisteren kregen we goed nieuws, Virginia's coronavirus gevallen gaan steeds verder omlaag en onze staat werd van de quarantaine lijst van New York en New Jersey gehaald. Dat betekent dat Katja en Kevin nu wel hierheen kunnen komen zonder dat Kevin bij terugkomst twee weken in quarantaine moet van zijn werk. Hopelijk blijft het tot en met de feestdagen zo!

Over een nieuwe auto

Volgens mijn Fitbit heb ik vannacht negen uur en een kwartier geslapen! Dat is ongekend! Ik word pas wakker als Rick tegen half negen met Orion naar boven komt om te douchen. Ik moet het nodig gehad hebben.

Gauw maak ik mijn ontbijt en eet dat buiten op het deck op. De weersverwachting was regen, maar de zon schijnt en het is een aangename temperatuur. 

Als Rick klaar is gaan we naar het Pan Am winkelcentrum. Ik werk een lijstje af bij de Safeway en Rick haalt onze koffies van Starbucks. Zo zijn we op tijd klaar voor Ricks afspraak bij het DMV. Hij gaat een nieuw rijbewijs aanvragen en voor deze moet je in persoon verschijnen.

Vorige zomer heb ik daar drie uur voor in de rij moeten staan en ik ben dus een beetje jaloers dat Rick een afspraak kon maken en hooguit een half uur zal moeten wachten. Zo is de COVID tijd toch ergens goed voor. Terwijl hij daarmee bezig is, besluit ik naast de auto op de plaats te gaan hardlopen. Men zal het wel vreemd vinden, maar zoals mijn oma altijd zei: "Je ziet ze toch nooit meer."

Tegen de tijd dat Rick terug is heb ik meer dan 5000 stappen bijeen. Buiten op het deck ga ik verder tot ik mijn doel bereikt heb. Zo vliegt de ochtend voorbij en ik zoek de douche op als ik klaar ben. 

Eigenlijk wilde ik pho gaan halen als lunch, omdat ik dacht dat het een regenachtige dag zou worden. Niets is minder waar dus ik houd het toch maar weer bij een Subway salade.

Terwijl ik daarheen rijd krijg ik een sms-je van Wali. Op de parkeerplaats lees ik het en mijn auto is er vandaag al! Klein probleem is alleen dat het geld wat wij ervoor nodig hebben weliswaar op onze rekening staat, maar meestal kun je daar pas een dag later bij. 

Nu zijn wij al decennia klanten van Suntrust, dus ik probeer het toch voor elkaar te krijgen dat ik het vandaag al kan opnemen. Na wat soebatten en met een manager overlegd te hebben mag ik vanmiddag de kascheque ophalen. Rick vindt dat ik op zijn Nederlands mezelf niet met een kluitje het riet in liet sturen. 

Een minuut te laat voor mijn virtuele lunch met Judith video bel ik haar via Facebook. We hebben iedere week weer zoveel gespreksstof dus voor we het weten loopt het tegen tweeen. Judith heeft een vergadering en ik wil die kascheque gaan halen. 

Bij de bank moet ik allerlei vragen beantwoorden om zeker te zijn dat ik ben wie ik zeg. Uiteindelijk vertrek ik met het geld voor de auto. Wali heeft beloofd hem tussen drie en half vier te brengen. 

Als een kind zo opgewonden wacht ik. Door wat oponthoud wordt het uiteindelijk vier uur voor ik de prachtige blauwe Pathfinder het plein op zie rijden. Wali legt het een en ander uit en paart mijn telefoon met de Bluetooth van de auto. Dan vertrekt hij in mijn oude vertrouwde minivan. 

Rick gaat terug aan het werk en ik besteed de rest van de middag met het leren kennen van deze auto. Er zitten zoveel snufjes aan! Een van de meest begeerde is een verwarmd stuur. Ik heb dat zo vaak gewenst in de winter!

Deze auto heeft ook vierwielaandrijving, een andere wens, die we al heel lang hadden. Hij heeft minstens zoveel bergruimte als de van en als we ooit mensen achter hebben zitten met koud weer kunnen zij ook hun stoelen verwarmen. Verder natuurlijk veel moderne manieren om elektronica op te laden. 

De tijd gaat zo snel dat ik het echt gaan rijden met de auto tot morgen uitstel. Ik ben opeens doodmoe en mijn plannen om nog avondeten te gaan halen laat ik varen. In plaats daarvan halen we Grieks eten van Plaka Grill. 

Intussen plenst het dus de beloofde regen is toch gekomen. Liever dat het 's nachts regent, hopelijk is het morgenochtend weer verdwenen. Ik zie ernaar uit een ritje in mijn nieuwe DRAAKJE te maken. Ik weet trouwens de nieuwe naam al, maar daarvan moet het nummerbord worden aangevraagd en als dat er is zal ik die onthullen (al weten sommigen hem al). 

En zo heb ik opeens een nieuwe auto. Dat had ik echt niet verwacht, ik zou willen dat ik mijn schoonvader nog kon bedanken. 

Vanavond is het eerste presidentiele debat tussen Trump en Biden. Rick gaat kijken, maar ik kan geen minuut Trumps stem horen zonder te walgen. Ik kijk wel op Twitter wat mensen schrijven. 

Het is voor mij en vele anderen zo onvoorstelbaar waar Trump mee wegkomt. Teflon Don gaat helemaal op, hopelijk zijn er genoeg redelijke mensen om hem weg te stemmen.

Over maandag

Het begin van de werkweek is er weer en Rick staat om zeven uur op. Het is bewolkt en dus donker in de kamer. Ik blijf nog een uurtje liggen. 

Rick kondigt aan dat hij vandaag zijn Starbucks koffie in Reston gaat halen, daarna heeft hij een afspraak bij zijn orthopeed. Hij wil daarvoor eerst een stuk lopen, want dan komt de pijn in zijn knie tevoorschijn en kan hij die precies aanwijzen (uiteindelijk wordt hij doorgestuurd voor een MRI binnenkort).

Na mijn gewoonlijke ontbijt rijd ik dan alleen naar de dichtstbijzijnde Starbucks. Ik ben helemaal verslaafd aan de nitro brew. Er zit vandaag een gezellige sticker op mijn beker. 

Terug thuis doe ik een deel van mijn cardio op het deck. De rest komt later vandaag wel. Om tien uur fiets ik naar Sharons huis. Het is warm en vochtig, de laatste dag met zomerse temperaturen voorlopig. 

In Sharons garage staat de airconditioning aan. We gaan er weer hard tegenaan met de gewichten. Alleen mijn schouders ontzien we, want ik heb pijn in mijn linker schouder en het naderende slechte weer helpt ook niet. Het halve uur is weer zo voorbij. 

Op de terugweg maak ik een tochtje door de buurt. Langzamerhand worden meer tuinen voor Halloween versierd. Ik kan tijdens de Halloween- en Kersttijd nooit genoeg krijgen van die vrolijke tuinen. 

Rick heeft het druk en eet in zijn kantoor. Ik haal een sla wrap met allerlei lekkere Italiaanse dingen erin van The Italian Gourmet. Daar hebben ze zoveel lekkers en ook leuke Italiaanse bordjes e.d. Alleen wel schreeuwend duur, dus die neem ik niet mee. Wie betaalt nu zo'n prijs???

Buiten op het deck smul ik van de wrap. Hun plakjes salami, ham, prosciutto en provolone zijn flinterdun gesneden. Het lekkerste is om ze een voor een te eten. Een beetje rotzooierig, maar oh zo smakelijk. 

Na de lunch is het tijd om Fairyville in een feetjes Halloweentown te veranderen. Ieder seizoen is het weer zo leuk te zien welke spulletjes ik ook alweer heb. De feetjes hebben hun eigen pompoenen standje en verder allerlei griezeligs. 

Om de rest van mijn stappen bijeen te krijgen ga ik een wandeling maken. In een van de tuinen zie ik een monarch en een gele vlinder. Daar ga ik foto's van maken, de monarch poseert mooi. 

Terwijl ik mijn wandeling voortzet krijg ik een sms van de Nissan garage. Zij willen mijn van meenemen om de inruilwaarde te bepalen. Ik haast me terug naar huis, onderweg toch nog even een paar Halloween foto's nemend. 

Wali komt al gauw en merkt meteen op dat de van er prima uitziet en ik er een goede prijs voor zal krijgen. Rick en ik hebben dit weekend al gekeken wat een redelijke prijs is en laat deze garage ons nu precies die prijs geven. Geen onderhandelingen nodig dus, dat is wel heel fijn. 

Tommy, de manager, stuurt mij vervolgens de prijs voor de nieuwe auto met de inruilprijs eraf getrokken. Rick en ik vinden die heel redelijk en gaan ermee akkoord. De auto moet uit Tennessee komen en zal tussen woensdag en vrijdag hier zijn. 

Wali komt terug met allerlei papierwerk om te tekenen en de titel van de van mee te nemen. Als de auto er eenmaal is zal hij hem komen brengen en dan de van mee terug nemen. 

Op dat moment zal ik de check overhandigen. De manager wilde die nu al, maar we hebben pas vandaag het overboeken van het geld aangevraagd en ik wil niet betalen voor een auto, die ik nog niet eens gezien heb.  

Nu zie ik er wel heel erg naar uit om in de nieuwe auto op vakantie te gaan zondag. Dit is volgens mij de makkelijkste koop van een auto ooit en ik heb hem helemaal zelf geregeld. Dat is best goed voor mijn zelfvertrouwen, want voorheen dacht ik altijd Rick nodig te hebben bij dit soort dingen. 

Zo is de middag voorbij gevlogen en is het tijd om aan het avondeten te denken. Maar eerst happy hour, dat bestaat tegenwoordig uit een glas met half groentesap, half bloody Mary mix. Voor de smaak hoeft er geen wodka bij. Het is een heerlijk drankje. Rick en ik hebben er een paar crackertjes met zalmsalade bij.

Rick maakt zijn befaamde gevulde omeletten. De vulling is dit keer meerdere kleuren paprika, ui, champignons, spinazie en ham. Het is altijd weer een makkelijk en prima maal. 

Groot nieuws voor Katja, ze heeft vandaag haar manager in de ER laten weten dat ze een verplaatsing krijgt naar de verloskunde en kraamafdeling. Vrijdag kreeg Katja daar bericht van en nu is het dus officieel. Zij (en wij) is zo blij om op 1 november niet meer in de ER te hoeven werken. De COVID gevallen zullen ongetwijfeld weer omhoog gaan tegen die tijd. 

Jammer genoeg gaat het minder goed met Saskia. Ze is nog steeds heel erg verdrietig en probeert werk te vinden, maar dat lukt maar niet. Dat zal vast ook bijdragen aan haar stemming. Hopelijk kan ze nu vrijwilligerswerk voor een professor gaan doen. Dat zal haar gedachten tenminste wat afleiden. 

Over het weekend

Zaterdag

Na een onrustige nacht, want ik had last van de arm met de griepprik, sta ik nogal onuitgeslapen op. Dit weer werkt ook niet mee met mijn spieren. Rick heeft Orion al uitgelaten, waardoor we meteen ontbijt kunnen gaan halen. De nitro brew maakt me goed wakker en de egg bites zijn weer lekker. 

We spelen wat Pokemon Go, gooien een doos met flessen in de glasbak en brengen dan het marktje in Vienna een bezoek. Ik heb mijn "Rooster" groentesap weer besteld bij Greenheart Juice en we kopen een dozijn eieren zo van de boerderij. 

Dit is maar een derde van de appelsoorten, die deze boerderij mee heeft

Vervolgens rijden we naar Reston, waar we bij Total Wine & More drankjes inslaan. Ook alvast voor als we naar het strand gaan. Gek genoeg hebben ze hier geen authentieke Duitse riesling voor ons Oktoberfest vrijdag. 

Thuis worden we zoals altijd door Orion begroet met een speeltje in zijn bek. Het blijft schattig. Hij heeft er intussen vijf, een grote beer, een kleine beer, een uil, een lam en een onherkenbaar kerstbeest. Die liggen dan ook overal over de vloer, alsof we een peuter hebben. 

Voor het eerst ooit hebben we dit jaar een politiek bord in de tuin. Meestal vinden we dat niet nodig, maar deze verkiezingen zijn zo belangrijk. We moeten wel even bedenken waar we het willen zetten, want mijn vriendin, die ze ging halen, heeft het midden in de tuin gezet. Niet handig met maaien etc., uiteindelijk zetten we het aan de rand, zodat iedereen, die langs rijdt het kan zien. Nu maar hopen dat Biden ook verkozen wordt. 

Terwijl Rick nog een IKEA kast in elkaar zet voor onze fotoalbums doe ik wat stappen op de plaats. Ik ga tot 6500, de rest zal er vast gedurende de dag nog bijkomen. Eigenlijk had ik helemaal niets willen doen, maar ik weet dat dat zeker met dit weer niet aan te raden is.

Voor we het weten is de ochtend voorbij en Rick stelt voor Elevation Burger eens te proberen voor de lunch. Zij hebben de optie om de burger in slabladeren te wikkelen in plaats van een broodje. We eten het buiten op hun terrasje op. Ik moet zeggen dat het lekker smaakt voor een keer. Ik ben niet zo'n enorme hamburger liefhebster.

In de wijn- en bierzaak naast het restaurant vinden we een paar authentieke Duitse rieslings. Het is wel even zoeken welke droog zijn, want die zoete vind ik niet te pruimen. Nu nog wat echt Duitse snacks bedenken. Rick heeft al pretzels van de Duitse bakkerij besteld en we bakken worstjes en dachten daar zuurkool en aardappelsalade bij te serveren. Als jullie nog leuke ideeen hebben hoor ik het graag. 

Aangezien we volgende week een heel druk weekend hebben, besluiten we vandaag de tuin voor Halloween te gaan versieren. We zijn niet de eersten in onze straat, twee huizen aan het plein zijn al versierd. 

Met vereende krachten halen we alles van zolder en een paar uur later hebben we weer een leuke "spooktuin". We weten dan wel niet of er zoals gewoonlijk Trick or Treat wordt gedaan, maar dat weerhoudt ons er niet van om te versieren. De kinderen missen al zoveel in deze tijd, leuk versierde tuinen zijn dan tenminste nog iets om van te genieten. 

Het is ondanks de bewolking lekker genoeg om buiten te zitten. We gaan beiden een poosje op het deck zitten lezen. Ook bedenken we waar we willen gaan eten. We willen eens een restaurant waar we al een tijd niet geweest zijn. 

Dat is niet makkelijk zo op het laatste moment, want nu bijna iedereen buiten wil eten zitten de terrassen vol. We vinden nog een tafeltje bij Agora, een Turks, Grieks en Libanees restaurant. Daar bestel ik een overheerlijke super verfrissende cocktail met wodka, champagne, gember, limoen en komkommer. Hij wordt geserveerd met een ijsje van de cocktail. 

Ook het eten is genieten. Ik neem de taramosalata, de gegrilde inktvis (ik bedenk me dat er in het Nederlands geen aparte benamingen voor "squid" en "octopus" zijn) en de adana kebap, gegrild gehakt van lams- en rundvlees. Rick is ook heel tevreden met zijn keuzes. We hebben heel wat keuze in restaurants met de cuisine, maar ze zijn allemaal toch net weer iets anders. 

Thuis zien we het resultaat van onze lichtjes, die we bij daglicht ophingen. Het ziet er goed uit. Ik vind het altijd leuk om de tuin te versieren, want dat waren we in Nederland natuurlijk nooit gewend. Sommige typisch Amerikaanse dingen vind ik na zoveel jaren nog steeds als een kind zo leuk. 

Buiten is het een heel concert van krekels en andere insecten. Grappig genoeg zie je er gedurende de dag vrijwel geen, maar 's avonds is het zo luid dat we het binnen ook horen. 

Zondag

We slapen voor ons doen wat uit, maar zijn toch nog voor negenen op pad. De koffies en egg bites van Starbucks gaan er weer goed in. Daarna werken we een boodschappenlijstje af bij de Giant. Alles is nu zo leuk met herfstspullen versierd. We besluiten te wachten met onze pompoenen tot na onze vakantie. 

Op een van de plaatselijke Facebook groepen werd geadverteerd dat we gratis dingen kunnen laten slijpen vandaag. De slijper is net een bedrijf begonnen en wil zo klanten winnen. Het enige wat we ervoor hoeven te doen is een goede recensie op hun website achterlaten. Rick en ik brengen een zak met scharen en messen, die later vanmiddag klaar zullen zijn. 

Dan rijden we naar het Mosaic District waar we even in de rij moeten staan om de markt in te gaan. Ik heb exotische paddenstoelen besteld bij King Mushrooms en die liggen inderdaad klaar. Ik ben benieuwd! We praten nog even bij het standje met augurken en kombucha, want zij verkopen op hun website augurkensap, blijkt. Jammer genoeg niet op de markt, dus we lopen verder. 

Binnenkort wil ik ook een paar potten chrysanten kopen, maar dan paarse

Online heb ik grappige Halloween bordjes gekocht en zet die in de tuin. Ze zijn kleiner dan ik had verwacht, maar staan toch leuk. 

Na drie kwartier op de plaats hardlopen houd ik het wel voor gezien. Ik maak vanmiddag nog wel een wandeling om mijn doel te halen. 

Aangezien de mogelijkheid bestaat dat ik de van deze week ga inwisselen voor een nieuwe auto ruim ik hem op van binnen. Ik dacht altijd dat ik vrij netjes was, maar wat een spullen komen er nog uit! Ik heb een zak met dingen, die ik ook in de volgende auto wil hebben, en een zak met rotzooi. Die tweede zit nog best vol!

Voor de lunch haalt Rick zijn gewoonlijke salade van Cava. Even overweeg ik die ook te bestellen, maar Subway wint weer. Ik vind dat werkelijk de lekkerste salades en een stuk goedkoper. 

Na het eten nemen we beide auto's mee naar de wasstraat. Voor het DRAAKJE is dit dus misschien de laatste wasbeurt in ons bezit. Ik moet zeggen dat ik de van best zal missen en als het deze week niet lukt met de nieuwe auto rijd ik er graag nog wat langer in. Nu is hij van binnen en van buiten weer helemaal schoon. 

Rick krijgt een telefoontje dat de scharen en messen klaar zijn en die gaan we meteen ophalen. De man demonstreert hoe scherp ze nu zijn en wauw! Nu is het wel uitkijken met ze gebruiken en onszelf niet te snijden. Maar het was duidelijk hard nodig. 

Om mijn tienduizend stappen bijeen te krijgen maak ik een korte wandeling door de buurt. Het is lekker weer en ik klets gezellig met twee buurvrouwen, op gepaste afstand natuurlijk. Virginia doet het op het moment heel goed qua coronavirus gevallen (hoewel onze gouverneur vrijdag positief testte) dus dat is heel fijn. Hopelijk blijft het zo. 

De hommeltjes blijven een favoriet fotoonderwerp

Als ik terugkom halen Rick en buurman Ray een paar kleine bomen naar beneden in de achtertuin. Die zijn gegroeid uit onkruid en overschaduwen planten in de tuin. In de tuin van onze achterburen staan een paar enorme uit dat onkruid gegroeide bomen, die vooral onze dogwoods bedreigen. Maar ja, ze staan in hun tuin. Wij mogen alleen takken, die in onze tuin groeien, weghalen. 

Gisteren lukte het niet, maar vanavond hebben we een reservering op het terras van het super populaire restaurant Founding Farmers. Duidelijk hebben ze te weinig personeel, waardoor de bediening tergend langzaam is. 

Het is echter een heerlijke avond en wat er uiteindelijk uit de keuken komt zeer smakelijk, voor mij althans. We delen een voorafje van gevulde eieren en mijn stuk tonijn is als boter zo zacht. Het komt met gefrituurde spruitjes bladeren en drie bonen salade. Het is een bijzonder lekkere combinatie. Ricks biefstuk is helaas een stuk leer, maar hij wil niet nog langer wachten om een nieuwe te laten maken. 

Ray heeft Rick uitgenodigd om bij de buitenhaard in hun tuin een biertje te komen drinken. Dat zullen er wel meer worden, denk ik. Ik heb de uitnodiging afgeslagen, want Jennifer is niet thuis en die mannen vermaken zich prima zonder mij. 

Wat gaan weekenden toch snel voorbij! Ik wens jullie een heel fijne week toe!