Over Ricks 35 jaar jubileum en afscheid van Kai en Raquel

Rick kwam gisteravond rond negen uur thuis en was vol verhalen. Zondag 29 juni is zijn 35-jarig jubileum bij Microsoft en dat werd gisteren uitbundig gevierd. Zijn favoriete biertjes waren er, er waren speeches en zijn vroegere managers kwamen er speciaal voor, zelfs degenen, die al met pensioen zijn. 

Het is de mijlpaal waar Rick naartoe heeft gewerkt. Ik ben blij dat er zoveel aandacht aan werd besteed, want zoiets gebeurt niet vaak. Rick is begonnen toen het nog een klein bedrijf was. Ik vind het wel een beetje jammer dat ik er niet bij was uitgenodigd, maar ik had toch niet gekund met Kai en Raquel hier.

Vanochtend is het weer zoals gewoonlijk om zeven uur opstaan geblazen. Net als gisteren vertrekt Rick na zijn ontbijt. Ik eet het mijne buiten op het deck en neem dan de elliptische machine het deck op. Het is nog niet te warm om buiten te sporten en ik geniet altijd zoveel van de natuurgeluiden om me heen. De cicades zijn ontwaakt zo te horen.

Kai en Raquel komen naar boven en eten gezellig buiten terwijl ik mijn cardio afmaak. Dan gaan we meteen op pad naar Great Falls om de ergste hitte voor te zijn. Het zal iets minder warm dan gisteren worden, maar alles boven de 35 graden is gewoon heet. 

In het Great Falls Park is het rustig. We genieten uitgebreid van de uitkijkpunten en wandelen dan stroomopwaarts richting de dam. Dit park is nooit hetzelfde. We zien eerst een volwassen hert en later twee kleine bambi's. 

Er zit nog veel water in de rivier, maar hij is niet meer zo wild als de vorige keer dat ik hier was. Het is gezellig wandelen met zijn drieen, keuvelend over van alles en nog wat. Na iets meer dan een uur zijn we terug bij de auto en nu is flink warm.

Vissende reigers overal

Op de terugweg gaan we door de drive thru van Starbucks. Kai en Raquel delen een matcha ijsthee en ik drink mijn nitro brew veel later dan gewoonlijk. Thuis nemen we een verfrissende douche, want die is wel nodig.

Kai en Raquel snijden daarna de groentes voor de lunch salade. Dat is heel fijn om een keer niet hoeven te doen. Zij hebben er kippers op een cracker bij en ik gerookte zalm, die vandaag op moet. Dan smullen we van een lekkere perzik en de kersen van de markt gisteren.

We verhuizen naar het deck en spelen in de schaduw een aantal spelletjes Boggle. Dan gaan Kai en Raquel naar beneden om zich klaar te maken voor vertrek. Rick komt net thuis uit zijn werk dus dat is fijn.

Ondanks dat de koffer van Kai drie kilo te zwaar is zetten we alles in de auto en gaan naar Reston. Hier hebben we om vijf uur gereserveerd bij Barcelona. We vertellen dat we voor zessen klaar moeten zijn en de serveerster doet goed haar best.

We genieten van een heel aantal tapa's. Er zijn o.a. kaas en ham kroketjes, chorizo met vijgen, asperges, aubergine, patatas bravas en meer. 

Het is allemaal heerlijk en we moeten hier echt vaker gaan eten. De Spaanse Raquel keurt het allemaal goed en zegt dat het eten erg authentiek is allemaal. 

Kai en Raquel trakteren ons en we krijgen een heel lieve bedankbrief van hen. Ze zijn heel leuk om te logeren te hebben en mee te reizen, dus hopelijk gebeurt dat nog veel vaker. 

Dan is het helaas tijd om naar het vliegveld te gaan. We helpen eenmaal binnen de lading in hun koffers te verspreiden tot de grote koffer onder de 23 kg weegt. Het inchecken bij Icelandair gaat snel en dan moet er afscheid genomen worden.

Het lukt weer niet zonder tranen. Raquel en ik snikken in elkaars armen en de mannen pinken ook een traantje weg. Dan doen we maar een grote group hug. 

Het plan is om volgend jaar lente naar Frankrijk te gaan om hun nieuwe AirBnB uit te proberen. Dat duurt nog lang, maar is in ieder geval iets om naar uit te kijken.

En nu zijn Rick en ik weer met zijn tweetjes. De plannen voor de komende twee reizen zijn er al en daar gaan we dit weekend wat onderzoek naar doen.