Over de terugreis

De wekker gaat om kwart over zes en omdat we vroeg zijn gaan slapen is het makkelijk opstaan. We pakken de laatste spullen in en brengen dan alles naar beneden. 

Het ontbijt gaat om zeven uur open dus we wachten daarop. Ze hebben kennelijk extra gehaast voor ons, want we kunnen om vijf voor zeven al naar binnen. 

We doen ons tegoed aan een laatst Spaans ontbijtje. Als we klaar zijn is onze taxi chauffeur er al. De bagage past allemaal makkelijk. 

De rit naar het vliegveld gaat vlot en 3,5 uur voor vertrek komen we er aan. Ik had allerlei verhalen gelezen over lange wachttijden en dergelijke. 

Nu zijn we wel Gold met United, maar het is sowieso rustig bij het inchecken. Er wordt omgeroepen voor vluchten naar de VS twee uur van tevoren bij de gate te zijn. 

We mogen door de Fast Track veiligheidscontrole en ook dat is zo gepiept. Dan moeten we een heel stuk lopen om bij onze A6 gate te komen. 

Daar zijn we ruim twee uur voor vertrek en het zal ons nooit helemaal duidelijk worden waarom we er zo vroeg moesten zijn. 

We vinden bankjes met stopcontacten en laden onze telefoons op. De "citrus bomen" bij de gate kunnen goed dienen als mijn Vruchten & Groentes themafoto. 

De tijd gaat snel en al gauw kunnen we in de rij gaan staan om te boarden. Ik kijk naar Ricks telefoon en zie dat hij een upgrade naar Premium Plus heeft gekregen. 

We waren nummer twee en drie op de lijst dus ik krijg hem net niet. Maar Rick zou Rick niet zijn als hij die upgrade niet per se aan mij zou willen geven. 

Bij de balie is dat snel geregeld. Rick behoudt zijn gangpad stoel in Economy Plus en ik krijg de Premium stoel. 

Dat houdt in dat ik een bredere stoel met een voetensteun heb. Ook is er een dekbedje in plaats van een deken en een tasje met toiletspullen, sokken en een masker.

 Het eten is volgens mij hetzelfde als in economy, maar wel geserveerd op echte borden en metaal bestek. Ik heb het kipgerecht dat er goed mee doorkan.

De vlucht duurt bijna acht uur. Ik kijk doe spelletjes en lees. Verder kijk ik naar Coco en Encanto, zulke leuke films! 

Het is een lange zit, maar door de gerieflijke stoel heb ik minder last van pijn. Ze komen regelmatig langs met drinken en snacks. Net voor de landing is er dan ook nog een pasta maaltijd met een salade. 

We landen een half uur voor op schema in het zonnige Virginia. De arme beambtes bij immigratie worden al drie weken niet betaald. 

Degene waar wij in de Global Entry langs gaan begroet ons met onze voornamen, vraagt of we wat aan te geven hebben en als we nee zeggen wuift hij ons door. Zo gaat de Global Entry rij heel snel. 

De bagage komt ook snel en nog voor tweeën zitten we al in de taxi. Onderweg zien we dat de herfstkleuren beginnen te komen. 

Natuurlijk is Orion door het dolle heen en ik krijg eindeloos veel hondenzoentjes! Ik heb ons hondenkind gemist. 

Het is nog vroeg in de middag hier, maar wij zijn al moe. Nog even doorbijten, want we willen het tot tenminste acht uur volhouden. 

Voor mijn avondeten bestel ik natuurlijk yakitori van Genki. Rick neemt een eenvoudige pizza. En nu ogen openhouden tot we naar bed mogen.