Over Great Falls en Alexandria

Eigenlijk zou ik gewoon op moeten staan als ik wakker word. Dat is namelijk weer kwart over zes en daarna lukt het me niet meer in slaap te vallen. Klopt ook wel, want ik ging om tien uur slapen en heb dan ruim acht uur slaap gehad.

Toch blijf ik liggen om Rick niet te wekken. Ikzelf kan het wel stil doen, maar Orion wordt dan ook wakker. Hij gaat zich schudden, luid gapen en op het tapijt rollen. Daar slaapt Rick natuurlijk niet doorheen. 

Maar om iets na zevenen zijn we allemaal op. Het heeft vannacht weer geregend en ook vandaag worden er (onweers)buien voorspeld. Niet de hele tijd dus hopelijk zijn wij tijdens de droge periodes buiten. 

Na mijn ontbijt en Ricks douche halen we de koffies van Starbucks. Ik heb nog even tijd voor ik naar de stad moet, maar niet genoeg om wat te sporten. Dat is jammer, want met dit weer heb ik heel wat pijn. 

Rond kwart over negen vertrek ik richting Capitool. M., T. en B. hebben daar om negen uur een rondleiding en ik schat dat die om tien uur af is gelopen. Ik kom precies om tien uur voor het Capitool aan, maar ik zie ze nog niet.

Je mag hier niet blijven staan dus ik rijd een paar rondjes en wacht dan in een zijstraat tot kwart over tien. Dit keer zijn ze er wel als ik voor kom rijden en we vertrekken naar Great Falls Park. Daar laat ik mijn Nationale Parkenpas zien en ik parkeer bij het bezoekerscentrum.

Duidelijk hebben ze hier ook last van de bezuinigingen op het budget van de National Park Service. De wc's zijn gesloten en er staan alleen mobiele toiletten. Die zijn niet zo mijn ding, maar het moet maar, want ik moet nodig plassen. 

We lopen als eerste naar het verste uitkijkpunt. Het is zwaar bewolkt maar nog even droog. Dat duurt niet lang, want als we naar het tweede uitkijkpunt lopen begint het al te spetteren. Eenmaal weer in de auto komt het met bakken naar beneden. 

Dat blijft een groot deel van de rit naar Alexandria het geval, maar het is zowaar droog als we daar aankomen. Ik parkeer onder het stadhuis en dan lopen we de gezellige King Street af. Onderaan de heuvel gaan we lunchen bij Virtue Feed & Grain. 

Dat is een goed restaurant en alle drie de anderen kiezen de wagyu hamburger. Die ziet er lekker uit, maar ik heb liever de tonijn salade met macademia noten op een salade van diverse bladgroenten. We praten gezellig en de bediening is goed. 

Na de maaltijd beginnen we aan onze wandeling door het oude stadje. B. heeft eerst zin in een ijsje en er zijn twee zaken aan de overkant. Pitango heeft gelato, maar daar kost het kleinste ijsje $8. Dan maar Ben&Jerry's proberen, maar daar is het zelfs een dollar duurder. Zo duur zijn ijsjes in Vienna niet!

We lopen naar Prince Street en ik laat ze het 18e eeuwse Captain's Row zien. Dan valt me al op dat M. moeilijk loopt. Ze heeft het in haar rug en probeert wel, maar als je zoveel pijn hebt is het ook niet meer leuk.

We besluiten terug naar de auto te lopen. We komen dan wel nog langs de Staebler-Leadbeater apotheek, die nog precies zo is als in 1933. Verder lopen we de parkeergarage even voorbij zodat ik over het Carlyle House kan vertellen. Dit is een belangrijk huis in de Amerikaanse geschiedenis, want je kunt wel zeggen dat daar het idee van een revolutie tegen Engeland is ontstaan. 

Tijdens de wandeling houden we het droog, maar zodra we wegrijden begint het weer te regenen. Af en toe komt het hard naar beneden. Tussendoor zijn er dan wel opeens zonnige periodes. Wisselvallig is een heel goed woord voor dit weer.

Omdat het spitsuur zelfs om drie uur al begonnen is en ik besluit de binnendoor weg naar hun hotel te nemen. Toevallig loopt die door onze buurt en ik rijd ons plein binnen om te laten zien waar wij wonen. 

Het is natuurlijk ook leuk om door een buurt te rijden. 

Zo zien ze de verschillende architectuur hier in Virginia. Ze zijn regelmatig in Florida en daar is de huizenbouw meestal anders. Niet veel later komen we bij hun hotel aan en nemen we afscheid. Het waren leuke dagen al vond ik het zielig dat T. en M. zo'n moeite met lopen hadden. Dat is balen tijdens je vakantie.

Het is vandaag Cinco de Mayo en na een paar uurtjes rust vertrekken we naar El Bebe om Mexicaans te eten. Gelukkig hebben we gereserveerd, want op Cinco de Mayo, wat overigens geen enorme feestdag is in Mexico, eet iedereen Mexicaans.

El Bebe is meer Tex Mex dan echt Mexicaans, maar dat geeft allemaal niet. Ik ben blij als ik zie dat het happy hour is en de taco's per stuk besteld kunnen worden. Anders worden ze met rijst en bonen geserveerd en ik eet geen van beiden. 

De taco's kun je ook in slabladeren bestellen wat ik dan ook doe. Rick heeft een goedkope date aan me, want mijn maal kost maar $20 zo en ik drink alleen water. Rick heeft de fajita's en drinkt er een lekkere margarita bij. Het is een leuke besteding van een maandagavond.

Op weg naar huis wordt het steeds donkerder en we zien flinke bliksemschichten in de verte. Het begint al gauw te plenzen al krijgen wij het ergste niet over ons heen. Arme Orion moet niets van onweer hebben en blaft als er een plotselinge knal is. Hopelijk is het tegen de tijd dat we naar bed gaan voorbij.