Over een leuk weekend

Zaterdag

Voor mijn doen word ik laat wakker om vijf voor half acht. Ik blijf liggen tot kwart voor acht en dan sta ik stilletjes op. Zoals altijd kent Orion dat woord niet en schudt zich wakker. Dat betekent dat Rick ook meteen naast zijn bed staat.

We laten Orion uit en gaan dan ons gewoonlijke weekend ontbijt halen. Het broodje van Panera voor mij en een broodje van Starbucks voor Rick en natuurlijk onze koffies. Onderweg halen we Ricks kleding ook nog even van de stomerij.

Dan is het marktje in Vienna aan de beurt. De zonnebloemen zijn prachtig, maar $17 voor een bosje is me veel te veel. Deze boer is sowieso duur in vergelijking met de anderen. Waarom weet ik niet, want een perzik is een perzik. 

Ze hebben wel bijzondere bessen voor hier zoals aalbessen en kruisbessen, maar ook die zijn aan de prijs. Bij een ander kraampje hebben ze gigantische bramen, die ik al een paar weken wil kopen. Vandaag doe ik dat. Verder gaan er drie prachtige rode tomaten mee.

Thuis gaat Rick de voortuin wieden en dat is heel hard nodig. Ik trap intussen op mijn elliptische machientje voor mijn cardio. Dan bedenken we waar we heen willen gaan, want we hebben beiden behoefte aan een wandeling in de natuur.

Onze eerste keuze is Scott's Run, een pad naar een waterval. Daar staat de parkeerplaats echter compleet vol en er staan overal borden dat je weggesleept wordt als je niet op een legitieme plek parkeert. Dat gaan we dus maar niet doen.

Ongeveer vijf kilometer verderop is het Difficult Run pad. Ook dat is populair, maar er zijn nog een paar plekken open. We parkeren en lopen een stuk langs de rivier. Hier in Virginia en in andere zuidelijke staten heet een rivier geen river, maar een run.

Het is een heerlijke wandeling door de stille natuur. Waar al die mensen van de auto's op de parkeerplaats zijn is ons een raadsel. Wij komen niemand tegen. 

Mijn dagelijkse draakje foto, nog vijf dagen

Behalve een aantal mooie wilde bloemen komen we ook een gestreepte skink tegen. Deze hagedissoort is inheems hier in Virginia en ik vind hem altijd prachtig. Deze poseert mooi voor Rick en mij.

Dit mooie bloempje is een Virginia Dayflower

Na een tijdje komen we bij een brug. Als eerste valt de graffiti op, die hier helemaal niet staat. Maar dan zien we een heel aantal nesten van gevlekte lantaarn vliegen. Dat meld ik aan de Fairfax County Park Authority, al ziet het ernaar uit dat de larven er al uit zijn.

Terug bij de auto zien we dat het na twaalven is en tijd om aan de lunch te denken. We zijn niet ver van The Boro dus voor mij wordt het een poke bowl. Rick haalt een wrap van Cava.

De kolibrievoeder doet nog steeds raar. Dan weer doet hij het wel en dan weer niet. Ik heb het bedrijf al aangeschreven, maar nog geen antwoord gekregen. Ik zag dat er een andere, die heel goede recensies krijgt, meer dan half afgeprijsd is op Amazon en bestel die. Als ik er straks twee heb is het nog leuker, maar ik ben bang dat de huidige er de brui aan heeft gegeven. 

Tegen tweeen gaan we naar het zwembad. Nu het zwemteam klaar is is het een stuk rustiger. Veel mensen gaan in deze tijd op vakantie. We genieten van het lekker koele water en bedenken waar we vanavond willen gaan eten.

De keuze valt op een nieuw voor ons restaurant in Falls Church, The Falls. Het is gezellig en duidelijk kindvriendelijk met veel kleintjes. Het gaat meteen op onze radar voor als Fiona en Nico hier zijn.

Het eten is goed, vooral zuidelijke Amerikaanse gerechten. We delen gevulde eieren en iets wat op empanada's lijkt als voorafje. Dan neemt Rick de brisket met bbq saus en zuidelijke groentes. Ik ga voor de watermeloen-tomaat gazpacho en gerookte kippenvleugeltjes. 

Het is verrassend lekker en zeer redelijk geprijsd. We zullen hier de deur niet plat lopen, want de zuidelijke cuisine is mij wat te zwaar, maar we komen hier zeker terug.

Zondag

Om acht uur zijn we klaar om Vienna onveilig te gaan maken. We halen ontbijt en koffies en gaan na die opgegeten te hebben naar de Giant. Daar hebben we een lijstje boodschappen voor en vinden alles daarop. Dat is niet altijd het geval.

De volgende stop is Whole Foods. Hier hebben we maar enkele dingen nodig. Het zijn altijd net die meer bijzondere dingen zoals Goudse kaas uit Nederland, die de gewone supermarkten niet hebben. Voor we verder gaan brengen we alles thuis zodat het niet in de hitte in de auto ligt.

Het is pas voor tienen en al 31 vochtige graden. Toch is het genieten om de markt in het Mosaic District te bezoeken. Al de kleurige zomervruchten en -groentes. Ik zou bijna willen dat we niet maar met zijn tweeen waren zodat ik meer zou kunnen kopen.

Sowieso hebben we best een zak vol als we klaar zijn. We kopen tomaten, perziken en kersen bij een boer. Meerkleurige lange paprika's komen van een andere boer en verder nemen we kip en paddenstoelen mee. 

Faeloria houdt van de vrolijke giraf trap

Thuis maak ik een paar foto's van een van de mooie hibiscus bloemen voor het huis. Dan doe ik een half uur cardio en vind dat wel genoeg voor vandaag. Ik oefen talen met Duolingo en Rick heeft intussen weer van alles te doen gevonden in de tuin.

Rick gaat nog even een duik nemen in het zwembad voor we lunch gaan halen. Ik vind het teveel gedoe om me dan weer te verkleden. Een beetje spijt krijg ik daar wel van, want de onweersbuien, die na vijven zouden komen, zijn nu al in aantocht.

Op weg naar Poki DC horen we al donder en nadat ik mijn poke bowl heb gehaald moet ik naar Ricks auto rennen om niet nat te worden. Het plenst, maar als we Cava bereiken is het alweer droog. Het blijft echter maar donderen en het zwembad gaat pas open als er een half uur geen donder is gehoord. 

We zetten dan maar de nieuwe kolibrievoeder op, want de oude doet het helaas helemaal niet meer. Ik hoop nog op een reactie van het bedrijf, maar lees daar nu heel negatieve dingen over op Amazon.

Als het eindelijk droog is gaan we naar The Perch. Hier, op de elfde verdieping van een gebouw gaan we minigolf spelen. We wilden dit al een tijd doen en eindelijk komt het er eens van. Jammer genoeg is Moeder Natuur nog niet klaar, want het dondert steeds harder in de verte.

We hebben elf van de achttien holes gespeeld als er heel dichtbij bliksem is. Dat vind ik doodeng, want we staan boven op een gebouw.  We breken ons spel af en haasten ons naar binnen. Als we uit de parkeergarage rijden komt de regen met bakken naar beneden. Rick won ruimschoots dus nu wil ik het binnenkort weer doen om beter te spelen.

Het is al na vijven en we gaan direct door naar ons restaurant voor vanavond, Dominion Wine & Beer. Ook dit restaurant is nieuw voor ons. We nemen plaats aan de gezellige bar en bestellen een charcuterie plankje met drie soorten vlees en drie soorten kaas. Het smaakt ons goed en Rick heeft er een biertje bij en ik een glaasje rode wijn. 

En zo is het weekend alweer voorbij! Allemaal een heel fijne week gewenst!