Wauw, het is weer zomer! En dat eind oktober! Staalblauwe lucht, prachtig gekleurde bomen en een heerlijke temperatuur, natuurlijk konden we niet binnen gaan oefenen vandaag!
Dus reden mijn vriendin Christine en ik naar Burke Lake Park. De naam zegt het al, in dit park ligt een groot meer en daaromheen loopt een pad van ongeveer 5 mijl. Ik heb een stel mooie foto's genomen, hoewel de herfstkleuren, ik denk mede door de orkaan, dit jaar minder indrukwekkend zijn, dan vorig jaar. We zagen ook nog een hele groep Blue Jays, prachtige vogels.
Voor we gingen moest ik Rick nog helpen, want diens auto had het midden op de weg opgegeven. Het is een auto van pas een jaar oud en hij heeft al allerlei mankementen gehad. Een "lemon" dus. Maar Rick houdt niet van confrontaties en dus staat hij (volgens mij) niet op zijn rechten, want ik zou allang een nieuwe auto hebben geeist. Maar goed, gelukkig hebben we AAA en kon hij gratis naar de garage gesleept worden.
Gisteren tijdens de Halloween parade was er een kleine ramp gebeurd: Saskia was, door Rick's toedoen, gevallen en had een gat in de broek van haar kostuum. Natuurlijk kan dat niet, dus ik naar Party City om een nieuw kostuum te kopen. Gelukkig was het niet zo duur.
Ik moest daar ook papieren borden kopen voor Katja's "fiesta" morgen tijdens haar Spaanse les op school. De lerares had de kinderen gezegd, dat ze iets Spaans zelf moesten maken en meenemen. Natuurlijk is wat de lerares zegt wet voor Katja, vreemd, want wat wij zeggen is dat niet ;). Maar onze keuken zou geverfd worden en ik had geen zin in een tiener, die mijn pas geverfde keuken onveilig zou maken. Katja wilde niets weten van iets meenemen van een van de vele Mexicaanse restaurants in de buurt, dus heb ik een brief naar die lerares geschreven. Het antwoord was, dat zij dan de papieren bordjes mee mocht nemen, maar volgende keer moest ze iets koken. Ik vind dat toch zo raar! In mijn geval dwingt ze mij daarmee te koken, want Katja's kookkunst is nihil. En ik weet zeker dat ze niet de enige 13 jarige is.
Vervolgens naar Home Depot, voor een deurknop voor Saskia's kastdeur. Ik kom vrijwel nooit bij Home Depot en nu opeens 2 keer in een week. Natuurlijk kon ik geen knop voor een linker deur vinden en probeerde hulp te krijgen. Ik vroeg het aan een meisje, maar die werkte natuurlijk niet op die afdeling. Ze deed wel ontzettend haar best degene, die er wel werkte, te vinden voor me, maar na 15 minuten heb ik het opgegeven en maar een rechter knop gekocht, zo belangrijk is het ook weer niet.
Bij Panera heb ik gauw even een kaasbroodje gekocht voor de lunch, erg lekker, Asiago heet die kaas.
Daarna thuis Brynna uit de wc gehaald, waar ze tijdens deze schilderwerkzaamheden in opgesloten zit. Met haar ben ik 40 minuten gaan wandelen, want ik kon gewoon niet binnen zitten.
Om half vier hadden we het oudergesprek met Kai's lerares. Zij is een grootmoeder, die al 2 keer met pensioen is gegaan en toch weer les is gaan geven. Naar haar eigen zeggen houden de kinderen haar jong en ze is een prima lerares, Katja had haar ook. Kai doet het gelukkig prima op school, dus over hem geen zorgen.
En nu is het dan tijd voor het jaarlijks ritueel: pompoen snijden. Eerst al het vlees eruit scheppen (en daar is heel wat van in een 30 pond pompoen!), dan het patroon erin prikken en uiteindelijk het eruit snijden. Dan een waxine lichtje erin en klaar is Kees. Ik heb waanzinnig veel zin in morgen, het is altijd zo'n leuke dag met verklede kinderen en volwassenen.
Vandaag was er nog een grappig iets, tenminste, als het echt was geweest was het allerminst leuk, maar nu wel. Een van de gebouwen van het Capitool werd afgesloten, omdat iemand een vermeend pistool door de veiligheid had gekregen. Het bleek, nadat alle politie en SWAT teams waren gearriveerd, dat het een plastic pistool was, deel van een Halloween kostuum. Trick or Treat!
Vroeger, toen we nog geen kinderen hadden, gingen we op Halloween avond naar Georgetown, een oude wijk in Washington met veel bars, cafe's en restaurants. Vooral nu Halloween op een vrijdag valt en het mooi weer zal zijn, zal het daar gigantisch druk zijn morgen. De mooiste en uniekste kostuums zie je daar lopen en je kunt wel vergeten er doorheen te rijden, ook al zijn de straten open.
Avonturen vanuit ons hoekje van de wereld
Ons pleintje nu:
Thursday, October 30, 2003
Wednesday, October 29, 2003
Met een zak knabbelnoten naast me even mijn blog schrijven. Wat zijn die dingen toch heerlijk! Duyvis zou ze moeten exporteren!
Om 7 uur vanochtend stonden de schilders op de stoep. Met een groep van 6 man maakten ze het huis schilderklaar. Ze waren hier de hele dag en zijn enorm opgeschoten. Ons huis lijkt niet zo groot, totdat je het moet schoonmaken of moet schilderen! De schilders waren ontzettend aardig en voorkomend en heel stil. Ik moest hier blijven voor geval er vragen waren en ik verbaasde me erover hoe ze op alle manieren probeerden niet ons dagelijks leven te verstoren, voor zover dat dan kan, als je moet schilderen.
De zonnestorm, die veel erger was dan voorspeld, was de hele dag op het nieuws. In Nederland vast ook. Het schijnt, dat we vanavond noorderlicht kunnen waarnemen, wat natuurlijk ontzettend ver naar het zuiden is, gezien het feit, dat Washington op de hoogte van Madrid ligt. Aangezien ik geen kans zie naar het platteland te rijden, hoop ik maar, dat onze achtertuin donker genoeg is. Ik zou het wel dolgraag willen aanschouwen!
Vanmiddag kwam onze financieel adviseur om over (wat anders?) onze financien te praten. Het hebben van een financieel adviseur is vrij normaal en niet alleen voor de allerrijksten. De kosten om een kind naar college te sturen bijvoorbeeld alleen al zijn zo hoog, dat je wel een professioneel iemand nodig hebt om zowel daarvoor als voor je oude dag te plannen. Wij hebben een heel aardige man van Merrill Lynch, die zelf ook een jong gezin heeft en niet te veel risico's neemt. Ik ben heel voorzichtig met geld en sparen, terwijl Rick volgens mij zo junkbonds uit Mexico zou kopen, bij wijze van spreken. Ik ben dus dolblij met deze man, die in mijn ogen heel verstandig adviseert.
Op het moment is Rick met de kinderen naar de Halloween parade in Vienna. Heerlijk even een uurtje complete rust hier. Het is me de laatste weken een in en uit geloop van vriendjes en vriendinnetjes! Ik was de au pair van een van Saskia's vriendinnetjes heel dankbaar vanmiddag, want ze nam de meisjes mee schaatsen.
De Halloween parade is overigens altijd wel leuk, met allerlei wagens en bands en veel mensen in mooie kostuums. Ook veel politici, want dinsdag zijn de verkiezingen. Ik ben vandaag wel 5 keer gebeld door de ene of de andere politieke campagne. Vooral Steve Shannen's campagne is actief. Ik heb vanmiddag, omdat ik toch thuis moest zijn, de partij programma's van de verschillende kandidaten eens doorgenomen en heb nu een vrij goed idee op wie ik ga stemmen. Bij sommigen weifel ik nog, dus moet ik meer informatie vinden. De bordjes langs de weg hebben inmiddels astronomische proporties aangenomen!
Ik ga me nu het nog rustig is in huis, maar even verder in de partijprogramma's verdiepen. Het belangrijkst voor mij zijn verkeer en school en iedereen heeft daar uitgesproken ideeen over. Heel wat te lezen dus!
Oh ja, en ik kan jullie deze niet onthouden, hij is te grappig. Het is een serieuze kandidaat voor de staatssenaat (gelukkig zijn er meerdere!):
C.W."Levi" Levy
Independent - challenger
Biography: Politician, cat lover and dreamer.
TAXES: No tax increases.
EDUCATIONAL NEEDS: Use school buildings 24 hours a day.
AIR QUALITY: Use less coal.
STATE ISSUES: Folks, Levi Levy says you have a right to happiness and there's only one way you're going to get it. You'll have to fight for it. You and I know that those people in power are trying to hang on to it. Some of them have been in office for decades. There is one issue they can't get around folks; they're blocking your happiness. No matter what they say they're going to do to change things, the question is what have they done to make you happy? If they claim that they're going to do things to change things, why haven't they done them? They've been in power so long. When are they going to do something to make you happy? You have a right to happiness and the way you're going to get it is to vote. Vote for independent candidate Levi Levy. Vote for your own happiness. Levi Levy says you have a right to happiness. Fight for it. Let's be specific, folks, issue by issue. What have the people in power done to solve the transportation problems of Northern Virginia? Levi Levy says that they haven't done as much to solve these problems as a chicken scratching in the dust. Levi Levy asks where's the clean air that we've been promised for decades? Let's face it folks, these people in power will promise anything to stay in office.
En nog zo'n engerd, deze voor de schoolboard, die over onze kinderen en hun onderwijs beslist:
Andrew G. Purves
ISSUES(s): Since the 1980s, Fairfax County Public Schools' expulsion cases have increased from about 30 per year to 800 per year. Schools have tried to supplant the Ten Commandments, Bible, and prayer with more guidance counselors, police, Family Life Education, and "alternative education" programs. This expensive experiment is not working. Also, schools should stop suppressing the scientific evidence against evolution, e.g., the fossil record does not support it; the Miller-Urey "primordial soup" experiment made assumptions now considered invalid, that embryo development reflects evolution was based on notoriously inaccurate drawings of embryos, etc.
Brrrr!!! Geen moeilijke keus daar!
Om 7 uur vanochtend stonden de schilders op de stoep. Met een groep van 6 man maakten ze het huis schilderklaar. Ze waren hier de hele dag en zijn enorm opgeschoten. Ons huis lijkt niet zo groot, totdat je het moet schoonmaken of moet schilderen! De schilders waren ontzettend aardig en voorkomend en heel stil. Ik moest hier blijven voor geval er vragen waren en ik verbaasde me erover hoe ze op alle manieren probeerden niet ons dagelijks leven te verstoren, voor zover dat dan kan, als je moet schilderen.
De zonnestorm, die veel erger was dan voorspeld, was de hele dag op het nieuws. In Nederland vast ook. Het schijnt, dat we vanavond noorderlicht kunnen waarnemen, wat natuurlijk ontzettend ver naar het zuiden is, gezien het feit, dat Washington op de hoogte van Madrid ligt. Aangezien ik geen kans zie naar het platteland te rijden, hoop ik maar, dat onze achtertuin donker genoeg is. Ik zou het wel dolgraag willen aanschouwen!
Vanmiddag kwam onze financieel adviseur om over (wat anders?) onze financien te praten. Het hebben van een financieel adviseur is vrij normaal en niet alleen voor de allerrijksten. De kosten om een kind naar college te sturen bijvoorbeeld alleen al zijn zo hoog, dat je wel een professioneel iemand nodig hebt om zowel daarvoor als voor je oude dag te plannen. Wij hebben een heel aardige man van Merrill Lynch, die zelf ook een jong gezin heeft en niet te veel risico's neemt. Ik ben heel voorzichtig met geld en sparen, terwijl Rick volgens mij zo junkbonds uit Mexico zou kopen, bij wijze van spreken. Ik ben dus dolblij met deze man, die in mijn ogen heel verstandig adviseert.
Op het moment is Rick met de kinderen naar de Halloween parade in Vienna. Heerlijk even een uurtje complete rust hier. Het is me de laatste weken een in en uit geloop van vriendjes en vriendinnetjes! Ik was de au pair van een van Saskia's vriendinnetjes heel dankbaar vanmiddag, want ze nam de meisjes mee schaatsen.
De Halloween parade is overigens altijd wel leuk, met allerlei wagens en bands en veel mensen in mooie kostuums. Ook veel politici, want dinsdag zijn de verkiezingen. Ik ben vandaag wel 5 keer gebeld door de ene of de andere politieke campagne. Vooral Steve Shannen's campagne is actief. Ik heb vanmiddag, omdat ik toch thuis moest zijn, de partij programma's van de verschillende kandidaten eens doorgenomen en heb nu een vrij goed idee op wie ik ga stemmen. Bij sommigen weifel ik nog, dus moet ik meer informatie vinden. De bordjes langs de weg hebben inmiddels astronomische proporties aangenomen!
Ik ga me nu het nog rustig is in huis, maar even verder in de partijprogramma's verdiepen. Het belangrijkst voor mij zijn verkeer en school en iedereen heeft daar uitgesproken ideeen over. Heel wat te lezen dus!
Oh ja, en ik kan jullie deze niet onthouden, hij is te grappig. Het is een serieuze kandidaat voor de staatssenaat (gelukkig zijn er meerdere!):
C.W."Levi" Levy
Independent - challenger
Biography: Politician, cat lover and dreamer.
TAXES: No tax increases.
EDUCATIONAL NEEDS: Use school buildings 24 hours a day.
AIR QUALITY: Use less coal.
STATE ISSUES: Folks, Levi Levy says you have a right to happiness and there's only one way you're going to get it. You'll have to fight for it. You and I know that those people in power are trying to hang on to it. Some of them have been in office for decades. There is one issue they can't get around folks; they're blocking your happiness. No matter what they say they're going to do to change things, the question is what have they done to make you happy? If they claim that they're going to do things to change things, why haven't they done them? They've been in power so long. When are they going to do something to make you happy? You have a right to happiness and the way you're going to get it is to vote. Vote for independent candidate Levi Levy. Vote for your own happiness. Levi Levy says you have a right to happiness. Fight for it. Let's be specific, folks, issue by issue. What have the people in power done to solve the transportation problems of Northern Virginia? Levi Levy says that they haven't done as much to solve these problems as a chicken scratching in the dust. Levi Levy asks where's the clean air that we've been promised for decades? Let's face it folks, these people in power will promise anything to stay in office.
En nog zo'n engerd, deze voor de schoolboard, die over onze kinderen en hun onderwijs beslist:
Andrew G. Purves
ISSUES(s): Since the 1980s, Fairfax County Public Schools' expulsion cases have increased from about 30 per year to 800 per year. Schools have tried to supplant the Ten Commandments, Bible, and prayer with more guidance counselors, police, Family Life Education, and "alternative education" programs. This expensive experiment is not working. Also, schools should stop suppressing the scientific evidence against evolution, e.g., the fossil record does not support it; the Miller-Urey "primordial soup" experiment made assumptions now considered invalid, that embryo development reflects evolution was based on notoriously inaccurate drawings of embryos, etc.
Brrrr!!! Geen moeilijke keus daar!
Tuesday, October 28, 2003
Ik bedacht me met schrik, dat we morgen en donderdagmiddag afspraken hebben en dat we dus vanmiddag absoluut onze costuums en pompoenen moesten kopen!
Vanochtend werden we met heerlijke zon wakker, dus dacht ik, nadat ik de kinderen naar school had gebracht, dat ik lekker even foto's kon nemen van de mooi gekleurde bomen en bladeren. Maar niets hoor, zodra ik thuis kwam, werd het bewolkt en dat is het de hele dag gebleven. Maar als alles goed gaat, wordt het donderdag prachtig weer. Ik hou mijn vingers, tenen en ogen gekruist, want nu is de kleur op zijn hoogtepunt.
Na het oefenen heb ik heerlijk met een paar vriendinnen geluncht bij Artie's, een salade met pecannoten en warme geitenkaas. Het is een restaurant, dat heel goede recensies krijgt, dus het is er altijd druk.
Daarna even naar Michael's, om lijsten te kopen en nieuwe plaatjes voor de badkamer van de kinderen.
Ik was net op tijd thuis voor de schilder, die kwam om een offerte te doen. Hij gaat morgen beginnen en denkt vrijdagmiddag klaar te zijn. Fantastisch! Dan is het hele huis gedaan en kunnen we er weer jaren tegenaan.
Zodra de kinderen thuiskwamen van school loodste ik ze allemaal meteen de auto in. Katja moest naar bijles en intussen nam ik Kai en Saskia mee naar de danswinkel, om schoenen voor tap en jazz dansen te kopen voor Saskia. Ze hadden daar ook een heel stel costuums, inclusief wat ik besloot te kopen voor mezelf: Chinees afhaaleten.
Toen weer terug om Katja op te halen en doorgeracet naar Party City, uw Halloween costuum paradijs. Saskia besloot, dat ze een rood duiveltje wilde zijn, een schattig costuum! Katja wordt een vampier priesteres (bestaan die?) en Kai een donker figuur uit Lord of the Rings. Verder nog allerlei lichtgevend spul gekocht, omdat ze in het donker gezien moeten worden. En make-up voor Katja en mij.
Party City heeft een fantastisch systeem, er zijn tig mensen daar om costuums te kopen, dus is er een persoon met een walkie talkie, die de bestelling doorgeeft en een ander, die het costuum vindt en luid roepend naar buiten brengt. Het duurt zo helemaal niet lang, ook al is het flink druk.
Het was al donker toen we eindelijk op weg waren naar Cox's Farm voor onze pompoenen. Omdat het zo'n nat jaar is geweest, hoorde ik gisteren op tv, is de pompoenen oogst dit jaar niet zo goed. Gelukkig konden we nog een mooi stel op de kop tikken, ook al is het zo dicht bij Halloween. Allemaal over de 30 pond. Wel flink prijzig: 59 cent per pond! Maar het is nu eenmaal traditie, dat alle 3 de kinderen hun eigen pompoen uitkiezen om uit te hollen. En het is altijd weer leuk, lekker over hooibalen hollen en pompoenen uitkiezen.
Eindelijk hadden we alles om een fantastische Halloween avond te hebben, want Peapod bracht vanavond alle snoepgoed. En dit jaar valt het op vrijdag, des te leuker, want de volgende dag is het uitslapen geblazen. Ik heb er zelf ook zin in. Er zit iets magisch en ontzettend gezelligs aan die avond, je gaat langs buren en vrienden en overal is er wel een gezellig praatje en soms een drankje.
Nu zijn we allemaal hard bezig aan Kai's autobiografie, die morgen ingeleverd moet worden. Hoe leer je kinderen niet tot het laatste moment te wachten??
Vanochtend werden we met heerlijke zon wakker, dus dacht ik, nadat ik de kinderen naar school had gebracht, dat ik lekker even foto's kon nemen van de mooi gekleurde bomen en bladeren. Maar niets hoor, zodra ik thuis kwam, werd het bewolkt en dat is het de hele dag gebleven. Maar als alles goed gaat, wordt het donderdag prachtig weer. Ik hou mijn vingers, tenen en ogen gekruist, want nu is de kleur op zijn hoogtepunt.
Na het oefenen heb ik heerlijk met een paar vriendinnen geluncht bij Artie's, een salade met pecannoten en warme geitenkaas. Het is een restaurant, dat heel goede recensies krijgt, dus het is er altijd druk.
Daarna even naar Michael's, om lijsten te kopen en nieuwe plaatjes voor de badkamer van de kinderen.
Ik was net op tijd thuis voor de schilder, die kwam om een offerte te doen. Hij gaat morgen beginnen en denkt vrijdagmiddag klaar te zijn. Fantastisch! Dan is het hele huis gedaan en kunnen we er weer jaren tegenaan.
Zodra de kinderen thuiskwamen van school loodste ik ze allemaal meteen de auto in. Katja moest naar bijles en intussen nam ik Kai en Saskia mee naar de danswinkel, om schoenen voor tap en jazz dansen te kopen voor Saskia. Ze hadden daar ook een heel stel costuums, inclusief wat ik besloot te kopen voor mezelf: Chinees afhaaleten.
Toen weer terug om Katja op te halen en doorgeracet naar Party City, uw Halloween costuum paradijs. Saskia besloot, dat ze een rood duiveltje wilde zijn, een schattig costuum! Katja wordt een vampier priesteres (bestaan die?) en Kai een donker figuur uit Lord of the Rings. Verder nog allerlei lichtgevend spul gekocht, omdat ze in het donker gezien moeten worden. En make-up voor Katja en mij.
Party City heeft een fantastisch systeem, er zijn tig mensen daar om costuums te kopen, dus is er een persoon met een walkie talkie, die de bestelling doorgeeft en een ander, die het costuum vindt en luid roepend naar buiten brengt. Het duurt zo helemaal niet lang, ook al is het flink druk.
Het was al donker toen we eindelijk op weg waren naar Cox's Farm voor onze pompoenen. Omdat het zo'n nat jaar is geweest, hoorde ik gisteren op tv, is de pompoenen oogst dit jaar niet zo goed. Gelukkig konden we nog een mooi stel op de kop tikken, ook al is het zo dicht bij Halloween. Allemaal over de 30 pond. Wel flink prijzig: 59 cent per pond! Maar het is nu eenmaal traditie, dat alle 3 de kinderen hun eigen pompoen uitkiezen om uit te hollen. En het is altijd weer leuk, lekker over hooibalen hollen en pompoenen uitkiezen.
Eindelijk hadden we alles om een fantastische Halloween avond te hebben, want Peapod bracht vanavond alle snoepgoed. En dit jaar valt het op vrijdag, des te leuker, want de volgende dag is het uitslapen geblazen. Ik heb er zelf ook zin in. Er zit iets magisch en ontzettend gezelligs aan die avond, je gaat langs buren en vrienden en overal is er wel een gezellig praatje en soms een drankje.
Nu zijn we allemaal hard bezig aan Kai's autobiografie, die morgen ingeleverd moet worden. Hoe leer je kinderen niet tot het laatste moment te wachten??
Monday, October 27, 2003
Een echte maandag vandaag: saai, regenachtig en koud (nou ja, voor ons gevoel dan). Maar de kleuren! De bladeren zijn nu echt flink gekleurd en ieder jaar ben ik toch weer vergeten hoe mooi dat is. De felrode bomen naast de felgele en diepbruine. En de regen verdiept die kleuren nog. Dus, ondanks de druilerigheid was het toch ook weer heel mooi. Ik krijg echt de kriebels om er met mijn fototoestel op uit te gaan. Maar de grandeur van al die kleuren goed weergeven op de foto lukt niet echt.
Iedere herfst hebben we een lieveheersbeestjesplaag. Overal zijn die rood-zwarte beestjes. Zelfs in de gootsteen, ik heb er vanochtend bijna eentje verdronken! Maar het zijn nuttige diertjes en dus heb ik hem gered. Ook de Halloween "spinnenwebben" zitten onder, nogal een tegenstelling: iets griezeligs vol met schattige insectjes.
Over Halloween gesproken, nog 4 nachtjes slapen en wij zijn niet klaar!! Normaal gesproken hebben we allang onze grote pompoenen gekocht, maar door al het geschilder dit weekend is het er niet van gekomen en vandaag plensde het de hele dag. Morgen dus maar.
Kai en Katja zijn nog niet zeker van hun costuums, dus dat wordt donderdagmiddag nog rondracen. Katja denkt, dat ze als jongen verkleed wil gaan, dat zou makkelijk zijn, tenminste. Rick en ik gaan in onze inmiddels over de jaren vrij grote verzameling costuums graven en een daarvan aandoen.
Bij Peapod heb ik voor morgen een hele lading mini chocolade Marsen (die hier Milky Way heten), Milky Ways (die hier Three Musketeers heten), Butterfingers and Baby Ruths en meer besteld. Er komen hier altijd veel kinderen trick or treaten, dus die gaan compleet op. Maar gelukkig is er dan de buit van de kinderen, waaraan ik me alsnog te goed kan doen :D.
Vanavond hadden we een vergadering over Katja's bijles. Ze krijgt bijles bij Score! Education Centers. Veel ouders sturen hun kinderen naar dit soort "enrichment" programma's om ze nog beter op school te laten zijn. Hoe academischer hoe beter. Maar Score geeft dus ook bijles aan kinderen, die echt niet goed meekomen en Katja had problemen met wiskunde vorig jaar. Het is allemaal heel professioneel en dus ook vergaderingen. Katja doet het goed, gelukkig.
En nu de kinderen helpen met hun huiswerk.
Iedere herfst hebben we een lieveheersbeestjesplaag. Overal zijn die rood-zwarte beestjes. Zelfs in de gootsteen, ik heb er vanochtend bijna eentje verdronken! Maar het zijn nuttige diertjes en dus heb ik hem gered. Ook de Halloween "spinnenwebben" zitten onder, nogal een tegenstelling: iets griezeligs vol met schattige insectjes.
Over Halloween gesproken, nog 4 nachtjes slapen en wij zijn niet klaar!! Normaal gesproken hebben we allang onze grote pompoenen gekocht, maar door al het geschilder dit weekend is het er niet van gekomen en vandaag plensde het de hele dag. Morgen dus maar.
Kai en Katja zijn nog niet zeker van hun costuums, dus dat wordt donderdagmiddag nog rondracen. Katja denkt, dat ze als jongen verkleed wil gaan, dat zou makkelijk zijn, tenminste. Rick en ik gaan in onze inmiddels over de jaren vrij grote verzameling costuums graven en een daarvan aandoen.
Bij Peapod heb ik voor morgen een hele lading mini chocolade Marsen (die hier Milky Way heten), Milky Ways (die hier Three Musketeers heten), Butterfingers and Baby Ruths en meer besteld. Er komen hier altijd veel kinderen trick or treaten, dus die gaan compleet op. Maar gelukkig is er dan de buit van de kinderen, waaraan ik me alsnog te goed kan doen :D.
Vanavond hadden we een vergadering over Katja's bijles. Ze krijgt bijles bij Score! Education Centers. Veel ouders sturen hun kinderen naar dit soort "enrichment" programma's om ze nog beter op school te laten zijn. Hoe academischer hoe beter. Maar Score geeft dus ook bijles aan kinderen, die echt niet goed meekomen en Katja had problemen met wiskunde vorig jaar. Het is allemaal heel professioneel en dus ook vergaderingen. Katja doet het goed, gelukkig.
En nu de kinderen helpen met hun huiswerk.
Sunday, October 26, 2003
Dankzij het extra uur vandaag vrij vroeg op. Fijn, want we wilden de laatste hand leggen aan al ons geschilder en toch ook meer van de zondag genieten.
Ik was gisteren nog vergeten over een heel goed voorbeeld van "de klant is koning" te schrijven. Rick had te weinig verf en vroeg mij naar Duron te gaan om meer te halen. Aangezien hier de meeste winkels tot laat open zijn, ook op het weekend, had ik geen haast en deed eerst mijn andere boodschappen. Om vijf over drie stonden Katja en ik bij de Duron winkel en wilde ik binnen gaan. Maar helaas, de deur was op slot en op de deur stonden de uren: 8 tot 3 en zondag gesloten. Ik baalde ontzettend, natuurlijk, want dat betekende, dat we dit weekend niet klaar zouden zijn met schilderen.
Er waren nog mensen in de winkel en toen die naar buiten werden gelaten, besloot ik toch nog te proberen. Ik ben naar de deur gerend en heb de verkoper gesmeekt om me te helpen. En hij liet me warempel binnen! Eerst dacht hij nog, dat hij mijn soort verf niet had, maar gelukkig ook daar waren nog twee blikken van in voorraad. Ik heb hem uitvoerig bedankt, want hij had natuurlijk onverbiddelijk kunnen zijn en de deur voor mijn neus weer op slot kunnen doen. Hoera voor aardige Duron werknemers! En onze kamer ziet er fantastisch uit!
Katja vond vanochtend uiteindelijk vrijwilligerswerk bij een heel oud bejaardentehuis hier in Vienna. Zo oud, dat de airconditioning in de ramen hangt. Er wonen ongeveer 7 mensen. Wel een heel gezellig huis om je laatste dagen te slijten, beter dan zo'n enorme fabriek.
Rick en Kai moesten nodig hun haar laten knippen en Saskia en ik wilden wel mee naar de mall. Terwijl de mannen bij de kapper waren, keken Saskia en ik naar Halloween versieringen en kreeg zij een paar Halloween haarspeldjes.
Onze babysitter, Jimmy, arriveerde om 17:30, zodat Rick en ik een gezellig avondje uit konden hebben. De kinderen kregen KFC, een zeldzame tractatie voor ze, want ik vind het maar slecht eten. Maar lekker is het wel, ik kon de verleiding niet weerstaan ook een paar popcorn chicken stukjes te eten. En Kai's barbecue chicken pieces roken ook heerlijk.
Wij hebben bij Morton's steakhouse gegeten, een van de heel goede steakhouses hier in de buurt. Je wordt bij naam genoemd door de bediening en je krijgt geen menu te zien, maar een karretje met hun produkten. De bediening is fantastisch en de serveerster ratelt een heel verhaal af met het menu. Op het karretje liggen verschillende stukken biefstuk (enorme stukken!) en zalm en zwaardvis. En, wat ik heel zielig vond, een levende kreeft. Die zou ik dus niet kunnen eten daar, want ik vind het idee, dat ik mijn voedsel net levend heb gezien helemaal niet prettig. Rick plaagt me daarmee, want natuurlijk is vlees ook ooit levend geweest. Maar ja, dat ligt daar niet naar je te kijken.
Toen ze de aardappel, waarmee ze de frieten en puree maken, liet zien moest ik echt moeite doen niet in lachen uit te barsten. Dit omdat Rick daarmee altijd hun verhaaltje nadoet: "En hier is onze enorme aardappel, speciaal uit Idaho voor u overgevlogen, die wij met liefde... enz".
Na het eten zijn we naar de film "Intolerable Cruelty" met George Clooney en Catherine Zeta-Jones. Een leuke film, over een advocaat, die scheidingen regelt en zorgt, dat zijn klanten het grootste gedeelte van het vermogen van hun ex krijgen. Natuurlijk is er romance en een hele twist aan het plot. Maar het einde vond ik zwak. Ook ben ik geen grote George Clooney fan, maar dat mocht de pret niet drukken.
Ik was gisteren nog vergeten over een heel goed voorbeeld van "de klant is koning" te schrijven. Rick had te weinig verf en vroeg mij naar Duron te gaan om meer te halen. Aangezien hier de meeste winkels tot laat open zijn, ook op het weekend, had ik geen haast en deed eerst mijn andere boodschappen. Om vijf over drie stonden Katja en ik bij de Duron winkel en wilde ik binnen gaan. Maar helaas, de deur was op slot en op de deur stonden de uren: 8 tot 3 en zondag gesloten. Ik baalde ontzettend, natuurlijk, want dat betekende, dat we dit weekend niet klaar zouden zijn met schilderen.
Er waren nog mensen in de winkel en toen die naar buiten werden gelaten, besloot ik toch nog te proberen. Ik ben naar de deur gerend en heb de verkoper gesmeekt om me te helpen. En hij liet me warempel binnen! Eerst dacht hij nog, dat hij mijn soort verf niet had, maar gelukkig ook daar waren nog twee blikken van in voorraad. Ik heb hem uitvoerig bedankt, want hij had natuurlijk onverbiddelijk kunnen zijn en de deur voor mijn neus weer op slot kunnen doen. Hoera voor aardige Duron werknemers! En onze kamer ziet er fantastisch uit!
Katja vond vanochtend uiteindelijk vrijwilligerswerk bij een heel oud bejaardentehuis hier in Vienna. Zo oud, dat de airconditioning in de ramen hangt. Er wonen ongeveer 7 mensen. Wel een heel gezellig huis om je laatste dagen te slijten, beter dan zo'n enorme fabriek.
Rick en Kai moesten nodig hun haar laten knippen en Saskia en ik wilden wel mee naar de mall. Terwijl de mannen bij de kapper waren, keken Saskia en ik naar Halloween versieringen en kreeg zij een paar Halloween haarspeldjes.
Onze babysitter, Jimmy, arriveerde om 17:30, zodat Rick en ik een gezellig avondje uit konden hebben. De kinderen kregen KFC, een zeldzame tractatie voor ze, want ik vind het maar slecht eten. Maar lekker is het wel, ik kon de verleiding niet weerstaan ook een paar popcorn chicken stukjes te eten. En Kai's barbecue chicken pieces roken ook heerlijk.
Wij hebben bij Morton's steakhouse gegeten, een van de heel goede steakhouses hier in de buurt. Je wordt bij naam genoemd door de bediening en je krijgt geen menu te zien, maar een karretje met hun produkten. De bediening is fantastisch en de serveerster ratelt een heel verhaal af met het menu. Op het karretje liggen verschillende stukken biefstuk (enorme stukken!) en zalm en zwaardvis. En, wat ik heel zielig vond, een levende kreeft. Die zou ik dus niet kunnen eten daar, want ik vind het idee, dat ik mijn voedsel net levend heb gezien helemaal niet prettig. Rick plaagt me daarmee, want natuurlijk is vlees ook ooit levend geweest. Maar ja, dat ligt daar niet naar je te kijken.
Toen ze de aardappel, waarmee ze de frieten en puree maken, liet zien moest ik echt moeite doen niet in lachen uit te barsten. Dit omdat Rick daarmee altijd hun verhaaltje nadoet: "En hier is onze enorme aardappel, speciaal uit Idaho voor u overgevlogen, die wij met liefde... enz".
Na het eten zijn we naar de film "Intolerable Cruelty" met George Clooney en Catherine Zeta-Jones. Een leuke film, over een advocaat, die scheidingen regelt en zorgt, dat zijn klanten het grootste gedeelte van het vermogen van hun ex krijgen. Natuurlijk is er romance en een hele twist aan het plot. Maar het einde vond ik zwak. Ook ben ik geen grote George Clooney fan, maar dat mocht de pret niet drukken.
Saturday, October 25, 2003
We zijn weer een jaar beschermd tegen de griep. Om 9 uur waren we present bij de kinderarts, met 2 angstige meisjes en een dapper jochie. We hadden het er nog over, hoeveel kleiner de naalden tegenwoordig zijn, dan toen Rick en ik prikken kregen vroeger. En we kregen er veel, want we hebben beiden veel in het buitenland gewoond, in derde wereld landen.
De griepprik wordt overigens ontzettend gepushed. Je kunt ze zelfs bij het benzinestation halen op bepaalde dagen. En bij Safeway, Giant en andere supermarkten. Nu is er ook een nieuwe op de markt, een neus spray. Die kregen we vandaag niet, helaas voor de meisjes, want dat is een live virus en er zijn nog niet genoeg testen mee gedaan volgens onze kinderarts
Daarna is Rick gaan verven (yay! ik had er genoeg van na twee volle dagen) en ben ik met Katja naar Great Falls national park gegaan. Daar was het zoals gewoonlijk prachtig. Ook de weg erheen is heel mooi, met enorme kastelen van huizen langs de weg. We kijken onze ogen altijd uit.
De watervallen waren weer watervallen, niet die kolkende massa, die we in september zagen na de orkaan. Het was vrij druk en we hebben wel een uur zitten kijken, hoe een stel kayakkers via de watervallen naar beneden gingen. Heel spannend, ze duiken zo naar beneden en vallen om en komen dan weer boven. Net zo'n duikeleend.
Vervolgens hebben we de hele middag doorgebracht met zoeken naar vrijwilligerswerk voor Katja voor morgen. Katja wacht nogal tot het laatste moment en natuurlijk zijn de vrijwilligersbaantjes voor een zondag niet voor het oprapen. Tenminste, niet degenen die zij wil doen. Ze gaat nu waarschijnlijk naar een bejaardentehuis of naar de soep keuken om maaltijden uit te delen aan de daklozen. Ik vind het wel een heel goed programma, want het laat haar ook zien, hoeveel hulp er nodig is overal. Maar vanwege verzekering tegen eventuele ongelukken, hebben de meeste bedrijven tenminste een week nodig om een vrijwilliger aan te nemen. Bovendien zijn er duizenden vrijwilligers.
Onze family room ziet er fantastisch uit in kobalt en donkerblauw met witte accenten! Ook de badkamer van de kinderen, die felgroen is geverfd ziet er heel leuk uit. Morgen nog wat laatste vergissinkjes schoonmaken en dan is het schilderwerk wat we zelf doen gedaan en moet er een professionele schilder komen voor de rest, want we hebben 2 verdiepingen hoge muren.
Vanavond lekker vroeg naar bed en ook nog de klok een uur terug voor de winter, lekker, morgen een extra uur!
De griepprik wordt overigens ontzettend gepushed. Je kunt ze zelfs bij het benzinestation halen op bepaalde dagen. En bij Safeway, Giant en andere supermarkten. Nu is er ook een nieuwe op de markt, een neus spray. Die kregen we vandaag niet, helaas voor de meisjes, want dat is een live virus en er zijn nog niet genoeg testen mee gedaan volgens onze kinderarts
Daarna is Rick gaan verven (yay! ik had er genoeg van na twee volle dagen) en ben ik met Katja naar Great Falls national park gegaan. Daar was het zoals gewoonlijk prachtig. Ook de weg erheen is heel mooi, met enorme kastelen van huizen langs de weg. We kijken onze ogen altijd uit.
De watervallen waren weer watervallen, niet die kolkende massa, die we in september zagen na de orkaan. Het was vrij druk en we hebben wel een uur zitten kijken, hoe een stel kayakkers via de watervallen naar beneden gingen. Heel spannend, ze duiken zo naar beneden en vallen om en komen dan weer boven. Net zo'n duikeleend.
Vervolgens hebben we de hele middag doorgebracht met zoeken naar vrijwilligerswerk voor Katja voor morgen. Katja wacht nogal tot het laatste moment en natuurlijk zijn de vrijwilligersbaantjes voor een zondag niet voor het oprapen. Tenminste, niet degenen die zij wil doen. Ze gaat nu waarschijnlijk naar een bejaardentehuis of naar de soep keuken om maaltijden uit te delen aan de daklozen. Ik vind het wel een heel goed programma, want het laat haar ook zien, hoeveel hulp er nodig is overal. Maar vanwege verzekering tegen eventuele ongelukken, hebben de meeste bedrijven tenminste een week nodig om een vrijwilliger aan te nemen. Bovendien zijn er duizenden vrijwilligers.
Onze family room ziet er fantastisch uit in kobalt en donkerblauw met witte accenten! Ook de badkamer van de kinderen, die felgroen is geverfd ziet er heel leuk uit. Morgen nog wat laatste vergissinkjes schoonmaken en dan is het schilderwerk wat we zelf doen gedaan en moet er een professionele schilder komen voor de rest, want we hebben 2 verdiepingen hoge muren.
Vanavond lekker vroeg naar bed en ook nog de klok een uur terug voor de winter, lekker, morgen een extra uur!
Friday, October 24, 2003
Vanochtend vroeg belde de detective van het politiebureau. Hij kwam hier langs om de chats van Katja en die "Chris" op te halen en maakte een afspraak om vanavond met Katja te komen praten.
Hij arriveerde om half zes en sprak eerst met mij om uit te vinden, wat mijn gedachten waren. Daarna had hij een lang gesprek met Katja, die zei, dat hij flink streng was en haar vertelde van zijn andere ervaringen op dit gebied. Na zijn gesprek met haar vertelde hij ons, wat de volgende stappen zullen zijn. Hij zal de informatie over die screen naam van Yahoo en AOL opvragen. Als het een volwassene blijkt te zijn, wordt de FBI ingeschakeld, omdat hij in Oregon lijkt te wonen. Als het inderdaad een tiener is, zoals hij zelf schrijft, worden zijn ouders en de locale politie ingelicht over zijn dreigementen aan mijn kant. Ook nam de detective Katja's computer mee voor verder onderzoek. Het onderzoek kan maanden duren, maar hij zal ons op de hoogte houden. Ik hoop toch zo, dat Katja een flinke les heeft geleerd!
Nog even bij haar blijvend, zij zit in de 8ste klas en dan moeten de kinderen een bepaald aantal uren vrijwilligerswerk doen. Katja wil dat bij het dierenasiel van Fairfax County doen, dus zullen we dat dit weekend opbellen. Dit vrijwilligerswerk zal ze tot ze uit high school komt blijven doen. Het is een vereiste als je je diploma wilt behalen. De verhalen over de lakse schoolpraktijken in de VS gaan absoluut niet voor Fairfax County op. Wat mijn kinderen op school krijgen is flink pittig.
Kai en Saskia hadden vandaag een afspraak met de oogarts. De kinderoogarts wel te verstaan. Zijn praktijk is helemaal ingericht naar kinderen. Bij het oogdruppelen kregen ze bijvoorbeeld eerst een verdovende druppel, zodat het helemaal geen pijn zou doen. Verder mochten ze tekenfilms kijken terwijl ze wachtten. Zo is zo'n bezoek zelfs voor de allerkleintjes niet erg en er waren een paar ukjes daar.
Alle medische specialiteiten hebben ook een kinderspecialist. Zo heb je een kindertandarts, ook daar hebben we kennis mee gemaakt. Die zorgt ervoor, dat kinderen zo weinig pijn hebben bij behandelingen, dat ze niet bang worden. Ik had er als kind wel zo een kunnen gebruiken, want ik ben doodsbang van de tandarts! Saskia heeft al een stel vullingen en vindt het leuk om erheen te gaan!
Bij de kinderarts is er een gezonden en zieken ingang. Morgen gaan we daarheen om een griepprik te halen (de ouders mogen ook) en dus nemen we dan de gezonde kant. Kinderen gaan hier veelal voor alles naar een kinderarts. Er zijn wel familiedokters, maar niet veel. Tot je 18e ga je naar de kinderarts.
Specialisten zijn ook voor volwassenen vaak het eerste bezoek. Gynecologen voor vrouwen en hun jaarlijkse onderzoek (veel vaker, dan in Nederland!), dermatologen ook jaarlijks en zo nog meer. De huisarts bestaat niet.
Verder zijn we verder gegaan met het huis verven. Vandaag de badkamers, eentje "peach" (perzikkleur?) en de ander een donker zeegroen. Het ziet er goed uit.
Morgen meer verven. Na de griepprik, dus. De kinderen krijgen Emla op hun arm, dat verdooft, zodat de prik minder pijn doet. Dit is vooral goed voor Saskia en Katja, die beiden een angst voor prikken hebben. Als ik er zo over nadenk, wordt er veel gedaan om angsten bij kinderen te verminderen. Heel goed, vind ik, als ik bij mezelf naga hoe ik nog steeds angsten uitsta voor tandartsen en prikken!
Nu lekker een rustige vrijdagavond, nou ja, rustig...voor zover dat lukt met 3 kinderen :D.
Nadat ik de kinderen weer naar school had gebracht na de dokter, ben ik weer aan het schilderen geslagen. Ditmaal onze badkamer (perzik kleur) en
Hij arriveerde om half zes en sprak eerst met mij om uit te vinden, wat mijn gedachten waren. Daarna had hij een lang gesprek met Katja, die zei, dat hij flink streng was en haar vertelde van zijn andere ervaringen op dit gebied. Na zijn gesprek met haar vertelde hij ons, wat de volgende stappen zullen zijn. Hij zal de informatie over die screen naam van Yahoo en AOL opvragen. Als het een volwassene blijkt te zijn, wordt de FBI ingeschakeld, omdat hij in Oregon lijkt te wonen. Als het inderdaad een tiener is, zoals hij zelf schrijft, worden zijn ouders en de locale politie ingelicht over zijn dreigementen aan mijn kant. Ook nam de detective Katja's computer mee voor verder onderzoek. Het onderzoek kan maanden duren, maar hij zal ons op de hoogte houden. Ik hoop toch zo, dat Katja een flinke les heeft geleerd!
Nog even bij haar blijvend, zij zit in de 8ste klas en dan moeten de kinderen een bepaald aantal uren vrijwilligerswerk doen. Katja wil dat bij het dierenasiel van Fairfax County doen, dus zullen we dat dit weekend opbellen. Dit vrijwilligerswerk zal ze tot ze uit high school komt blijven doen. Het is een vereiste als je je diploma wilt behalen. De verhalen over de lakse schoolpraktijken in de VS gaan absoluut niet voor Fairfax County op. Wat mijn kinderen op school krijgen is flink pittig.
Kai en Saskia hadden vandaag een afspraak met de oogarts. De kinderoogarts wel te verstaan. Zijn praktijk is helemaal ingericht naar kinderen. Bij het oogdruppelen kregen ze bijvoorbeeld eerst een verdovende druppel, zodat het helemaal geen pijn zou doen. Verder mochten ze tekenfilms kijken terwijl ze wachtten. Zo is zo'n bezoek zelfs voor de allerkleintjes niet erg en er waren een paar ukjes daar.
Alle medische specialiteiten hebben ook een kinderspecialist. Zo heb je een kindertandarts, ook daar hebben we kennis mee gemaakt. Die zorgt ervoor, dat kinderen zo weinig pijn hebben bij behandelingen, dat ze niet bang worden. Ik had er als kind wel zo een kunnen gebruiken, want ik ben doodsbang van de tandarts! Saskia heeft al een stel vullingen en vindt het leuk om erheen te gaan!
Bij de kinderarts is er een gezonden en zieken ingang. Morgen gaan we daarheen om een griepprik te halen (de ouders mogen ook) en dus nemen we dan de gezonde kant. Kinderen gaan hier veelal voor alles naar een kinderarts. Er zijn wel familiedokters, maar niet veel. Tot je 18e ga je naar de kinderarts.
Specialisten zijn ook voor volwassenen vaak het eerste bezoek. Gynecologen voor vrouwen en hun jaarlijkse onderzoek (veel vaker, dan in Nederland!), dermatologen ook jaarlijks en zo nog meer. De huisarts bestaat niet.
Verder zijn we verder gegaan met het huis verven. Vandaag de badkamers, eentje "peach" (perzikkleur?) en de ander een donker zeegroen. Het ziet er goed uit.
Morgen meer verven. Na de griepprik, dus. De kinderen krijgen Emla op hun arm, dat verdooft, zodat de prik minder pijn doet. Dit is vooral goed voor Saskia en Katja, die beiden een angst voor prikken hebben. Als ik er zo over nadenk, wordt er veel gedaan om angsten bij kinderen te verminderen. Heel goed, vind ik, als ik bij mezelf naga hoe ik nog steeds angsten uitsta voor tandartsen en prikken!
Nu lekker een rustige vrijdagavond, nou ja, rustig...voor zover dat lukt met 3 kinderen :D.
Nadat ik de kinderen weer naar school had gebracht na de dokter, ben ik weer aan het schilderen geslagen. Ditmaal onze badkamer (perzik kleur) en
Thursday, October 23, 2003
Poeh, ik ben lichamelijk en emotioneel uitgeput! We hadden nogal een avontuur gisteravond.
Om een uur of half elf kreeg ik een instant message op Katja's Yahoo account voor een "age/sex" check. Ik vond dat heel raar, maar dacht, dat Katja een grapje maakte. Dus ik antwoordde iets raars. De persoon bleef vreemd reageren, dus vroeg ik Katja waarom ze zo raar deed. Bleek, dat ze haar paswoord aan een onbekende jongen had gegeven, die dus nu naar mij aan het schrijven was.
Zijn eigen screennaam had het woord "pimp" (pooier) erin en bij navraag bleek Katja niet eens te weten, wat dat betekent. Ik check haar instant message lijsten wekelijks, maar kan niet constant ieder berichtje scannen, hoewel ik me daarover nu verschrikkelijk schuldig voel.
Toen hij doorhad wie ik was, begon hij scheldwoorden te schrijven en in de volgende zin mij met verkrachting te bedreigen. Hij eindigde met "of ik schiet een kogel door je hoofd". Allemaal niet zo leuk, dus.
Omdat Katja niet wist wie hij was, was ik aanvankelijk echt in paniek, hij kon tenslotte zo dichtbij wonen. Gelukkig bleek uit een andere chat, die ze met hem had, dat hij aan de westkust zit.
Toch zat het ons helemaal niet lekker en besloten we de politie te bellen (en een bericht naar Yahoo te sturen, die tot nu toe niet gereageerd hebben). Daar werd het heel serieus genomen en een vrouwelijke agent kwam naar ons huis om met Katja en ons te praten. Het was goed voor Katja om te zien, dat het zo serieus werd genomen, want ze had twee kardinale regels gebroken: met een onbekende gechat en haar paswoord uitgegeven.
De agent heeft lang met haar gepraat en een copie van de dreigementen meegenomen naar het bureau. Nu gaat er een detective aan werken. Ik moet morgen langs het bureau, want ik wil de rest van de chats ook aan ze geven, want die vent was flink sexueel expliciet tegen een dertienjarige.
Natuurlijk hebben we uitgebreid met Katja gepraat en is het Internet voorlopig uit voor haar. Een grote straf, want het sociale leven van een tiener gaat tegenwoordig via instant messenger, het is de moderne telefoon.
Ik hoop, dat die vent na te trekken is, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik vond het in ieder geval indrukwekkend, hoe meteen er door de politie werd gereageerd en dat nog wel tegen middernacht!
Verder heeft de dag in het teken van mijn angsten en twijfels hierover gestaan, dus veel is er verder niet te melden. Dit was al avontuur genoeg voor vandaag!
Om een uur of half elf kreeg ik een instant message op Katja's Yahoo account voor een "age/sex" check. Ik vond dat heel raar, maar dacht, dat Katja een grapje maakte. Dus ik antwoordde iets raars. De persoon bleef vreemd reageren, dus vroeg ik Katja waarom ze zo raar deed. Bleek, dat ze haar paswoord aan een onbekende jongen had gegeven, die dus nu naar mij aan het schrijven was.
Zijn eigen screennaam had het woord "pimp" (pooier) erin en bij navraag bleek Katja niet eens te weten, wat dat betekent. Ik check haar instant message lijsten wekelijks, maar kan niet constant ieder berichtje scannen, hoewel ik me daarover nu verschrikkelijk schuldig voel.
Toen hij doorhad wie ik was, begon hij scheldwoorden te schrijven en in de volgende zin mij met verkrachting te bedreigen. Hij eindigde met "of ik schiet een kogel door je hoofd". Allemaal niet zo leuk, dus.
Omdat Katja niet wist wie hij was, was ik aanvankelijk echt in paniek, hij kon tenslotte zo dichtbij wonen. Gelukkig bleek uit een andere chat, die ze met hem had, dat hij aan de westkust zit.
Toch zat het ons helemaal niet lekker en besloten we de politie te bellen (en een bericht naar Yahoo te sturen, die tot nu toe niet gereageerd hebben). Daar werd het heel serieus genomen en een vrouwelijke agent kwam naar ons huis om met Katja en ons te praten. Het was goed voor Katja om te zien, dat het zo serieus werd genomen, want ze had twee kardinale regels gebroken: met een onbekende gechat en haar paswoord uitgegeven.
De agent heeft lang met haar gepraat en een copie van de dreigementen meegenomen naar het bureau. Nu gaat er een detective aan werken. Ik moet morgen langs het bureau, want ik wil de rest van de chats ook aan ze geven, want die vent was flink sexueel expliciet tegen een dertienjarige.
Natuurlijk hebben we uitgebreid met Katja gepraat en is het Internet voorlopig uit voor haar. Een grote straf, want het sociale leven van een tiener gaat tegenwoordig via instant messenger, het is de moderne telefoon.
Ik hoop, dat die vent na te trekken is, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik vond het in ieder geval indrukwekkend, hoe meteen er door de politie werd gereageerd en dat nog wel tegen middernacht!
Verder heeft de dag in het teken van mijn angsten en twijfels hierover gestaan, dus veel is er verder niet te melden. Dit was al avontuur genoeg voor vandaag!
Wednesday, October 22, 2003
De hele dag geschilderd, vandaag! Het resultaat is fantastisch, vind ik zelf. Ik zal een paar fotootjes onderaan dit bericht plakken.
Tijdens het verven heb ik heerlijk naar Golden Oldies geluisterd en luidkeels meegezongen, tot schaamte van de kinderen, toen die eenmaal thuis waren. We hebben satelliet tv (vandaar ook BVN) en die heeft ook ongeveer 15 zenders, die enkel muziek zijn. Allerlei verschillende genres, o.a. oldies, easy listening, klassiek, jazz, 80's, 70's, hitlijst, blues en nog veel meer. Erg leuk vind ik dat, want er is geen reclame of geklets bij.
Raar weer vandaag, koud en winderig, maar net opeens een erg onweer. Het schijnt de komende dagen koud te worden, dus hopelijk wordt het dit weekend prachtig Shenandoah weer. Volgens Foliage Network, waar ik bijhou hoe ver het verkleuren gevorderd is, is dit een vreemde herfst. En ik ben het met ze eens: sommige bomen zijn al helemaal prachtig gekleurd of zelfs kaal en anderen van hetzelfde soort nog helemaal niet. Gewoonlijk kleuren de bomen min of meer tegelijkertijd. Ik merkte op mijn wandeling vandaag op, dat het lijkt te maken te hebben met de hoeveelheid zon, die de bomen krijgen. De orkaan en de vele wind, die we de afgelopen week hebben gehad, helpen natuurlijk ook niet mee.
Op het moment is de rest van het gezin naar de "Ice Cream Social" op de school van Kai en Saskia. Die avond begint om 18:30 en dus eten de kinderen voor hun avondeten ijs. Ach, twee keer per jaar is dat ook niet zo erg. De kinderen vinden die avond natuurlijk prachtig, maar mij kan het gestolen worden. Gelukkig was Rick bereid ze dit keer mee te nemen.
Er zijn vrij veel van dit soort sociale avonden op de school. Er wordt veel aan "community" (gemeenschap) opbouwen gedaan. Wel een fijn gevoel, want als je hulp nodig hebt, wordt iedereen ook ingezet om te helpen.
Intussen heeft de sniper van vorig jaar, John Muhammad, vandaag weer besloten om toch maar advocaten in de arm te nemen. Twee dagen lang verdedigde hij zichzelf en moesten zijn slachtoffers zijn vragen ondergaan. Vreselijk lijkt me dat! Maar hij had, volgens zeggen, kiespijn en liet het dus nu weer aan advocaten over. Het is wat! Die man heeft met zijn maatje Lee Malvo dit gebied toch bijna 3 weken in een angst greep gehad, het is een wonder, dat er een jury gevonden is voor zijn rechtzaak!
Ik ben doodop van het verven en vind het herfstachtige weer buiten lekker gezellig om vanavond vroeg naar bed te gaan!
Mijn verfresultaten:
Tijdens het verven heb ik heerlijk naar Golden Oldies geluisterd en luidkeels meegezongen, tot schaamte van de kinderen, toen die eenmaal thuis waren. We hebben satelliet tv (vandaar ook BVN) en die heeft ook ongeveer 15 zenders, die enkel muziek zijn. Allerlei verschillende genres, o.a. oldies, easy listening, klassiek, jazz, 80's, 70's, hitlijst, blues en nog veel meer. Erg leuk vind ik dat, want er is geen reclame of geklets bij.
Raar weer vandaag, koud en winderig, maar net opeens een erg onweer. Het schijnt de komende dagen koud te worden, dus hopelijk wordt het dit weekend prachtig Shenandoah weer. Volgens Foliage Network, waar ik bijhou hoe ver het verkleuren gevorderd is, is dit een vreemde herfst. En ik ben het met ze eens: sommige bomen zijn al helemaal prachtig gekleurd of zelfs kaal en anderen van hetzelfde soort nog helemaal niet. Gewoonlijk kleuren de bomen min of meer tegelijkertijd. Ik merkte op mijn wandeling vandaag op, dat het lijkt te maken te hebben met de hoeveelheid zon, die de bomen krijgen. De orkaan en de vele wind, die we de afgelopen week hebben gehad, helpen natuurlijk ook niet mee.
Op het moment is de rest van het gezin naar de "Ice Cream Social" op de school van Kai en Saskia. Die avond begint om 18:30 en dus eten de kinderen voor hun avondeten ijs. Ach, twee keer per jaar is dat ook niet zo erg. De kinderen vinden die avond natuurlijk prachtig, maar mij kan het gestolen worden. Gelukkig was Rick bereid ze dit keer mee te nemen.
Er zijn vrij veel van dit soort sociale avonden op de school. Er wordt veel aan "community" (gemeenschap) opbouwen gedaan. Wel een fijn gevoel, want als je hulp nodig hebt, wordt iedereen ook ingezet om te helpen.
Intussen heeft de sniper van vorig jaar, John Muhammad, vandaag weer besloten om toch maar advocaten in de arm te nemen. Twee dagen lang verdedigde hij zichzelf en moesten zijn slachtoffers zijn vragen ondergaan. Vreselijk lijkt me dat! Maar hij had, volgens zeggen, kiespijn en liet het dus nu weer aan advocaten over. Het is wat! Die man heeft met zijn maatje Lee Malvo dit gebied toch bijna 3 weken in een angst greep gehad, het is een wonder, dat er een jury gevonden is voor zijn rechtzaak!
Ik ben doodop van het verven en vind het herfstachtige weer buiten lekker gezellig om vanavond vroeg naar bed te gaan!
Mijn verfresultaten:
Tuesday, October 21, 2003
Pff, op sommige dagen ben ik blij even te zitten! Vandaag was dus zo'n dag. Eerst naar Centreville naar de "verre" sportschool gegaan. Onderweg zag ik allemaal standjes met pompoenen, appels, chrysanthen en Indian corn, heel kleurig en leuk. Al die producten komen van locale boerderijen, dus ik stop meestal wel en koop iets, al is het maar pepper jelly (pittige groene of rode jam, heerlijk met cream cheese!). Maar vanochtend had ik haast, dus was het alleen maar "eye candy" (oogsnoep, uitdrukking voor als je iets mooi vind om naar te kijken).
Na het oefenen vloog ik naar de Duron winkel om verf te kopen voor onze "family" room. Dit is de kamer waar ik nu zit en waar we het meest vertoeven. Ik wil die kamer 2 verschillende kleuren blauw verven. Het zal nog wat worden, want hij is 3 meter hoog, dus ik moet wachten tot Rick kan helpen. We hebben hier een Friese stoeltjes klok hangen en daardoor wil ik de muur niet te donker, anders valt die klok weg.
Nu wordt het donker rond de tv en open haard en lichter op de grote muren. Zo'n beetje de blauwe kleuren, die je in Delfts Blauw vindt. Dit ook, omdat we veel Delfts Blauw hebben in huis. Grappig, he? In Nederland zou ik er niet over denken om daar zoveel van te hebben, maar hier vind ik het gewoon passen. Ik heb ook allerlei van die tegeltjes met Nederlandse gezegden, zoals "Praat hier niet over uzelf, dat doen wij wel als u wegbent" en andere cliche's.
Toen ik een keer foto's liet zien aan Nederlanders van de inrichting van ons huis, merkte er een op, dat het er wel erg Amerikaans uitzag. Tja, nogal logisch, toch! Maar we zijn goede klanten van IKEA, hoor, dus er is veel Europees spul te vinden in ons huis. Maar je kunt nu eenmaal geen klein bankstelletje in een enorme kamer zetten, dat zou niet staan.
Toch vind ik dit een heel gezellig huis met veel Nederlandse accenten. Gek genoeg vinden de Amerikanen het er hier erg Europees uitzien. Zij zijn over het algemeen dol op antiek en Rick en ik op modern(er).
De katten zijn dol op onze Luxaflex (het is een ander merk, maar ik weet niet hoe ze anders in het Nederlands heten). Ze kauwen door de draden, die ze op moeten trekken. Dus, omdat we toch aan het huis bezig zijn, besloot ik maar nieuwe te gaan bestellen. Maar ik was in de verkeerde buurt, want de winkel, waar we ze hebben gekocht, Blinds To Go lag 10 mijl verderop. Ik had geen tijd om zo ver weg te gaan, dus maar proberen bij een concurrent, Next Day Blinds. Helaas, zij verkochten geen vinyl, enkel aluminium. Maar, en dit vond ik heel aardig, hij mat mijn Luxaflex voor mij en vertelde me, dat ik waarschijnlijk succes zou hebben bij Home Depot, als ik niet zo ver wilde rijden. Dus hij was ontzettend behulpzaam, ondanks dat hij niets aan mij kon verkopen.
Ik had alweer genoeg van het rondgerij en stopte nog bij Whole Foods Market voor ons avondeten en ging daarna huiswaarts. Ik hoorde onderwijl op het nieuws, dat zij als eerste supermarkt keten de omstandigheden waarin dieren voor de slacht verkeren werkelijk in acht nemen bij inkoop van hun producten.
Verder vernam ik op het nieuws iets vreselijks, wat ik hoop, dat de Supreme Court zal veranderen. Namelijk, dat een late abortus, in geval van gevaar voor het leven van de moeder, nu verboden is. De senaat heeft zo'n wet net goedgekeurd en natuurlijk tekent conservatieve George Bush die meteen. Grrr!!! Ik vind het gewoon niet kunnen, dat mannen over het lichaam van een vrouw beslissen. Republikeinse Olympia Snowe uit Maine stemde tegen, maar Democratische Tom Daschle stemde voor. Van wat ik lees stemden de meeste vrouwelijke representatives tegen, maar ja, die zijn in de minderheid.
Ook heeft Florida gouverneur Jeb Bush (George's broer) een wet getekend om een vrouw, die al 12 jaar in coma ligt, in leven te houden. De man van deze vrouw en haar ouders vechten hierom. De man vindt, dat zijn vrouw zo niet zou willen leven, de ouders willen haar in leven houden. De man had bij het gerecht gewonnen en dus werd haar voedingsbuis verwijderd. Maar nu zal die weer worden aangebracht, vanwege deze nieuwe wet van Jeb Bush. Dit toont aan hoe autonoom de staten zijn, want als gouverneur heeft hij heel wat te zeggen. Maar wat is hier het antwoord? Moeten de ouders het recht hebben hun dochter in leven te houden of moet de man mogen besluiten het te eindigen. Duidelijk een moeilijke zaak en nationaal nieuws.
Een plaatselijke student wordt voor het gerecht gesleept, omdat hij mesjes in vliegtuigen van Southwest Airlines heeft verstopt. Zo wilde hij laten zien, dat het beveiligingssysteem niet deugt. En het lukte. Hij schreef email met allerlei details (inclusief zijn naam en telefoon nummer) naar de Transportation Security Administration, maar die namen het niet serieus. Tot de mesjes werden gevonden. Het plaatselijk sentiment is, dat hij een goede daad heeft gedaan, want de Administration is "caught with its pants down" (gesnapt met zijn broek naar beneden). Maar hij kan tot 10 jaar gevangenisstraf krijgen hiervoor!
Tot slot ben ik blij een partner gevonden te hebben hier, want het blijkt, dat Washington 100 alleenstaande vrouwen voor iedere 79 alleenstaande mannen heeft!
Morgen lekker de hele dag verven! En nu even het vervolg van Man Bijt Hond, bij de brandweer in Richmond, kijken. Leuk!
Na het oefenen vloog ik naar de Duron winkel om verf te kopen voor onze "family" room. Dit is de kamer waar ik nu zit en waar we het meest vertoeven. Ik wil die kamer 2 verschillende kleuren blauw verven. Het zal nog wat worden, want hij is 3 meter hoog, dus ik moet wachten tot Rick kan helpen. We hebben hier een Friese stoeltjes klok hangen en daardoor wil ik de muur niet te donker, anders valt die klok weg.
Nu wordt het donker rond de tv en open haard en lichter op de grote muren. Zo'n beetje de blauwe kleuren, die je in Delfts Blauw vindt. Dit ook, omdat we veel Delfts Blauw hebben in huis. Grappig, he? In Nederland zou ik er niet over denken om daar zoveel van te hebben, maar hier vind ik het gewoon passen. Ik heb ook allerlei van die tegeltjes met Nederlandse gezegden, zoals "Praat hier niet over uzelf, dat doen wij wel als u wegbent" en andere cliche's.
Toen ik een keer foto's liet zien aan Nederlanders van de inrichting van ons huis, merkte er een op, dat het er wel erg Amerikaans uitzag. Tja, nogal logisch, toch! Maar we zijn goede klanten van IKEA, hoor, dus er is veel Europees spul te vinden in ons huis. Maar je kunt nu eenmaal geen klein bankstelletje in een enorme kamer zetten, dat zou niet staan.
Toch vind ik dit een heel gezellig huis met veel Nederlandse accenten. Gek genoeg vinden de Amerikanen het er hier erg Europees uitzien. Zij zijn over het algemeen dol op antiek en Rick en ik op modern(er).
De katten zijn dol op onze Luxaflex (het is een ander merk, maar ik weet niet hoe ze anders in het Nederlands heten). Ze kauwen door de draden, die ze op moeten trekken. Dus, omdat we toch aan het huis bezig zijn, besloot ik maar nieuwe te gaan bestellen. Maar ik was in de verkeerde buurt, want de winkel, waar we ze hebben gekocht, Blinds To Go lag 10 mijl verderop. Ik had geen tijd om zo ver weg te gaan, dus maar proberen bij een concurrent, Next Day Blinds. Helaas, zij verkochten geen vinyl, enkel aluminium. Maar, en dit vond ik heel aardig, hij mat mijn Luxaflex voor mij en vertelde me, dat ik waarschijnlijk succes zou hebben bij Home Depot, als ik niet zo ver wilde rijden. Dus hij was ontzettend behulpzaam, ondanks dat hij niets aan mij kon verkopen.
Ik had alweer genoeg van het rondgerij en stopte nog bij Whole Foods Market voor ons avondeten en ging daarna huiswaarts. Ik hoorde onderwijl op het nieuws, dat zij als eerste supermarkt keten de omstandigheden waarin dieren voor de slacht verkeren werkelijk in acht nemen bij inkoop van hun producten.
Verder vernam ik op het nieuws iets vreselijks, wat ik hoop, dat de Supreme Court zal veranderen. Namelijk, dat een late abortus, in geval van gevaar voor het leven van de moeder, nu verboden is. De senaat heeft zo'n wet net goedgekeurd en natuurlijk tekent conservatieve George Bush die meteen. Grrr!!! Ik vind het gewoon niet kunnen, dat mannen over het lichaam van een vrouw beslissen. Republikeinse Olympia Snowe uit Maine stemde tegen, maar Democratische Tom Daschle stemde voor. Van wat ik lees stemden de meeste vrouwelijke representatives tegen, maar ja, die zijn in de minderheid.
Ook heeft Florida gouverneur Jeb Bush (George's broer) een wet getekend om een vrouw, die al 12 jaar in coma ligt, in leven te houden. De man van deze vrouw en haar ouders vechten hierom. De man vindt, dat zijn vrouw zo niet zou willen leven, de ouders willen haar in leven houden. De man had bij het gerecht gewonnen en dus werd haar voedingsbuis verwijderd. Maar nu zal die weer worden aangebracht, vanwege deze nieuwe wet van Jeb Bush. Dit toont aan hoe autonoom de staten zijn, want als gouverneur heeft hij heel wat te zeggen. Maar wat is hier het antwoord? Moeten de ouders het recht hebben hun dochter in leven te houden of moet de man mogen besluiten het te eindigen. Duidelijk een moeilijke zaak en nationaal nieuws.
Een plaatselijke student wordt voor het gerecht gesleept, omdat hij mesjes in vliegtuigen van Southwest Airlines heeft verstopt. Zo wilde hij laten zien, dat het beveiligingssysteem niet deugt. En het lukte. Hij schreef email met allerlei details (inclusief zijn naam en telefoon nummer) naar de Transportation Security Administration, maar die namen het niet serieus. Tot de mesjes werden gevonden. Het plaatselijk sentiment is, dat hij een goede daad heeft gedaan, want de Administration is "caught with its pants down" (gesnapt met zijn broek naar beneden). Maar hij kan tot 10 jaar gevangenisstraf krijgen hiervoor!
Tot slot ben ik blij een partner gevonden te hebben hier, want het blijkt, dat Washington 100 alleenstaande vrouwen voor iedere 79 alleenstaande mannen heeft!
Morgen lekker de hele dag verven! En nu even het vervolg van Man Bijt Hond, bij de brandweer in Richmond, kijken. Leuk!
Monday, October 20, 2003
Ik ga nog als een gebarsten plaat klinken, alweer prachtig weer! Ik wilde eerst naar de Shenandoah gaan met Kai en Saskia vanmiddag, omdat ze een korte schooldag hebben op maandag. Maar ik las, dat de bomen daar nog niet in volle kleur zijn en het is best ver weg, dus maar tot dit weekend of volgende week wachten.
Maar vlak voor ik naar de sportschool vertrok ging de telefoon en het was een van mijn vriendinnen, die een dochtertje van Saskia's leeftijd heeft, die vroeg of we mee naar Cox's Farm gingen. Cox's farm heeft een "fall festival" van eind september tot begin november met van alles te doen voor de kinderen. Glijbanen, rollen in het hooi, slingeren aan een touw en klimmen op hooibalen. Er is kettle corn (zoetzoute popcorn), gratis cider en appels. En een "hay ride", een rit door de velden op een kar met hooi achter een tractor aan met een "alien" die handen komt schudden en allerlei Halloween beelden, inclusief een gekke George Bush en Hil en Bill. En je gaat door een "spook" schuur, donker met enge geluiden.
Mijn vriendin nam de twee meisjes op sleeptouw en ik bleef bij de jongens, beiden 11. Ik was eerst nog een beetje bezorgd, dat ze er te oud voor zouden zijn, maar niets was minder waar. Ze gleden, sprongen, rolden en schommelden als de besten.
Ik had een jas meegenomen, want vorig jaar, toen ik daar was, was het ijskoud. Maar vanmiddag werd het waarempel warm. Ik ben zelfs verbrand in mijn gezicht. Wie had dat gedacht!
Als afsluiting van de leuke middag mochten de kinderen een pompoen(tje) uitzoeken. Na nog een gallon cider te hebben gekocht, vertrokken we weer richting huis.
En nu zit ik Man bijt Hond te kijken op BVN en ze zijn op bezoek in Montana, bij een ouder stel. Kostelijk, die mensen hebben een heerlijk gevoel voor humor en zijn echt het stereotype cowboy stel. Natuurlijk is Montana heel anders, dan hier in het dichtbevolkte oosten. Maar toch zijn de mensen hier ook zo hartelijk.
Nu hebben ze een paar Belgische brandweermannen in Richmond, Virginia, hier maar 2 uur vandaan. "Onze" brandweerwagens zijn zo gigantisch vergeleken bij de Europese. En de brandweermannen (veelal vrijwilligers) zijn er supertrots op, ze zien er dan ook altijd pas gepoetst uit. Kai heeft een keer een verjaarspartijtje bij de Fire Department gehad. Die zijn gratis, fantastisch dus! Een brandweerman liet de kinderen de auto zien, de sirene horen en het pak voelen. Ze mochten de helm niet opzetten, want die is zo zwaar, dat het hun nek zou kunnen breken (de kinderen waren 3 en 4). Als herinnering mochten ze een plastic brandweerhelm meenemen. Het was een van de beste verjaarspartijtjes, die Kai gehad heeft!
Hieronder een paar foto's van Cox's farm:
Maar vlak voor ik naar de sportschool vertrok ging de telefoon en het was een van mijn vriendinnen, die een dochtertje van Saskia's leeftijd heeft, die vroeg of we mee naar Cox's Farm gingen. Cox's farm heeft een "fall festival" van eind september tot begin november met van alles te doen voor de kinderen. Glijbanen, rollen in het hooi, slingeren aan een touw en klimmen op hooibalen. Er is kettle corn (zoetzoute popcorn), gratis cider en appels. En een "hay ride", een rit door de velden op een kar met hooi achter een tractor aan met een "alien" die handen komt schudden en allerlei Halloween beelden, inclusief een gekke George Bush en Hil en Bill. En je gaat door een "spook" schuur, donker met enge geluiden.
Mijn vriendin nam de twee meisjes op sleeptouw en ik bleef bij de jongens, beiden 11. Ik was eerst nog een beetje bezorgd, dat ze er te oud voor zouden zijn, maar niets was minder waar. Ze gleden, sprongen, rolden en schommelden als de besten.
Ik had een jas meegenomen, want vorig jaar, toen ik daar was, was het ijskoud. Maar vanmiddag werd het waarempel warm. Ik ben zelfs verbrand in mijn gezicht. Wie had dat gedacht!
Als afsluiting van de leuke middag mochten de kinderen een pompoen(tje) uitzoeken. Na nog een gallon cider te hebben gekocht, vertrokken we weer richting huis.
En nu zit ik Man bijt Hond te kijken op BVN en ze zijn op bezoek in Montana, bij een ouder stel. Kostelijk, die mensen hebben een heerlijk gevoel voor humor en zijn echt het stereotype cowboy stel. Natuurlijk is Montana heel anders, dan hier in het dichtbevolkte oosten. Maar toch zijn de mensen hier ook zo hartelijk.
Nu hebben ze een paar Belgische brandweermannen in Richmond, Virginia, hier maar 2 uur vandaan. "Onze" brandweerwagens zijn zo gigantisch vergeleken bij de Europese. En de brandweermannen (veelal vrijwilligers) zijn er supertrots op, ze zien er dan ook altijd pas gepoetst uit. Kai heeft een keer een verjaarspartijtje bij de Fire Department gehad. Die zijn gratis, fantastisch dus! Een brandweerman liet de kinderen de auto zien, de sirene horen en het pak voelen. Ze mochten de helm niet opzetten, want die is zo zwaar, dat het hun nek zou kunnen breken (de kinderen waren 3 en 4). Als herinnering mochten ze een plastic brandweerhelm meenemen. Het was een van de beste verjaarspartijtjes, die Kai gehad heeft!
Hieronder een paar foto's van Cox's farm:
Sunday, October 19, 2003
Alweer zo'n perfekte herfstdag en de kleuren komen steeds meer naar voren. Ik denk, dat het volgende week hier wel op zijn hoogtepunt is, dus dan moet ik toch weer eens met mijn fototoestel op stap. Morgen hoop ik, dat het lukt om naar Skyline Drive te gaan, want daar is het nu top kleuren tijd. In het weekend beginnen we daar niet aan, want dan sta je uren in de file.
Wel heb ik met Christine een uur door het bos gelopen vanochtend. De lucht is van dat diepe blauw en dan de gele en rode bomen erbij, prachtig! Ik kan niet genoeg zeggen, hoe ik van dit seizoen geniet!
Ook het rondrijden is een plezier, overal versierde huizen en tuinen en fel gekleurde bomen. Echt mooi!
Ik heb trouwens in de dierenwinkel wel Halloween costuums voor honden gezien, maar van costuums voor vogels had ik nog niet gehoord. Tot ik deze site hier zag. Kan het nog gekker? Ik lach me rot! Moet mijn vriendin Claudia hier eens van op de hoogte stellen, die heeft iets van 10 parkieten, papegaaien en kakatoe's! En wist je dat je luiers voor vogels kunt krijgen? Die heeft zij, zodat ze de vogels over mee naartoe kan nemen, ze heeft zelfs als ze autorijdt een vogel op haar schouder mee.
Het is ongelooflijk, maar ik ben al aan kerstinkopen aan het denken. Natuurlijk moet ik het meeste versturen, soms naar het buitenland, dus dat vergt tijd. Ik bestel over het algemeen online, want echt veel tijd om net als vroeger gezellig te winkelen, heb ik niet. Bovendien wordt winkelen met de kinderen helemaal niets, want dan zitten we de hele tijd in winkels die hen interesseren. Dus het internet biedt uitkomst. Ik heb mezelf dit jaar tot doel gesteld om voor Thanksgiving (27 november) klaar te zijn met alle cadeautjes behalve voor ons gezin. We hebben een uitgebreidde familie met neefjes, nichtjes en alles, dus heel wat mensen om voor te shoppen!
De rest van de middag lekker voor in het zonnetje mijn boek uitgelezen en gekeken naar de buurman, die met de kinderen een spelletje touch football (straatspelletje met een Amerikaanse voetbal) speelde. Kai en Saskia vonden het prachtig. Dit is echt van dat perfecte buitenspeelweer, niet te warm, ook niet koud. Heerlijk, heerlijk, heerlijk (vooral als ik bij weerkamer.nl naar het Nederlandse weer kijk, dan voel ik me helemaal supergelukkig!). Het is nu, om 17:30, nog 18 graden!
Vanavond hebben we goedkoop, maar heerlijk gegeten bij Hard Times Cafe, een chili restaurant. Je kunt daar kiezen uit 4 soorten chili: Texas, Cincinnati, Terlingua Red en vegetarische. Ik vind de Texas het lekkerst. Je krijgt het over spaghetti geserveerd en kunt er kaas op krijgen (hoewel ik het met sla nam, minder zwaar). Het is een heel simpel, gezellig restaurant, waar je ook biljart en darts kunt spelen. Rick was in zijn element, want hij kon Grolsch drinken.
Nu zit een programma te kijken over de 10 lekkerste voedselfabrieken in de VS. Wel leuk om hier te noemen, want van de meeste van deze dingen had ik in Nederland nog nooit gehoord. O.a. Krispy Kreme donuts (hmmm!!!), Jelly Belly jelly beans (hmmm!!!) en Coca Cola (in Atlanta), Hershey (wat hier niet ver vandaan is in Pennsylvania, en inderdaad ontzettend leuk!), Kellogg's cereals (vlakbij Rick's vader, in Michigan een bezoekje waard.), Hammonds snoepjes, Sturgis pretzels, Ben & Jerry's (onvoorstelbaar lekker ijs!), Tootsie rolls en lollies, Twinkies en nog veel meer lekkers!
En de Redskins hebben weer verloren, dit keer van de Buffalo Bills. Snik!
Wel heb ik met Christine een uur door het bos gelopen vanochtend. De lucht is van dat diepe blauw en dan de gele en rode bomen erbij, prachtig! Ik kan niet genoeg zeggen, hoe ik van dit seizoen geniet!
Ook het rondrijden is een plezier, overal versierde huizen en tuinen en fel gekleurde bomen. Echt mooi!
Ik heb trouwens in de dierenwinkel wel Halloween costuums voor honden gezien, maar van costuums voor vogels had ik nog niet gehoord. Tot ik deze site hier zag. Kan het nog gekker? Ik lach me rot! Moet mijn vriendin Claudia hier eens van op de hoogte stellen, die heeft iets van 10 parkieten, papegaaien en kakatoe's! En wist je dat je luiers voor vogels kunt krijgen? Die heeft zij, zodat ze de vogels over mee naartoe kan nemen, ze heeft zelfs als ze autorijdt een vogel op haar schouder mee.
Het is ongelooflijk, maar ik ben al aan kerstinkopen aan het denken. Natuurlijk moet ik het meeste versturen, soms naar het buitenland, dus dat vergt tijd. Ik bestel over het algemeen online, want echt veel tijd om net als vroeger gezellig te winkelen, heb ik niet. Bovendien wordt winkelen met de kinderen helemaal niets, want dan zitten we de hele tijd in winkels die hen interesseren. Dus het internet biedt uitkomst. Ik heb mezelf dit jaar tot doel gesteld om voor Thanksgiving (27 november) klaar te zijn met alle cadeautjes behalve voor ons gezin. We hebben een uitgebreidde familie met neefjes, nichtjes en alles, dus heel wat mensen om voor te shoppen!
De rest van de middag lekker voor in het zonnetje mijn boek uitgelezen en gekeken naar de buurman, die met de kinderen een spelletje touch football (straatspelletje met een Amerikaanse voetbal) speelde. Kai en Saskia vonden het prachtig. Dit is echt van dat perfecte buitenspeelweer, niet te warm, ook niet koud. Heerlijk, heerlijk, heerlijk (vooral als ik bij weerkamer.nl naar het Nederlandse weer kijk, dan voel ik me helemaal supergelukkig!). Het is nu, om 17:30, nog 18 graden!
Vanavond hebben we goedkoop, maar heerlijk gegeten bij Hard Times Cafe, een chili restaurant. Je kunt daar kiezen uit 4 soorten chili: Texas, Cincinnati, Terlingua Red en vegetarische. Ik vind de Texas het lekkerst. Je krijgt het over spaghetti geserveerd en kunt er kaas op krijgen (hoewel ik het met sla nam, minder zwaar). Het is een heel simpel, gezellig restaurant, waar je ook biljart en darts kunt spelen. Rick was in zijn element, want hij kon Grolsch drinken.
Nu zit een programma te kijken over de 10 lekkerste voedselfabrieken in de VS. Wel leuk om hier te noemen, want van de meeste van deze dingen had ik in Nederland nog nooit gehoord. O.a. Krispy Kreme donuts (hmmm!!!), Jelly Belly jelly beans (hmmm!!!) en Coca Cola (in Atlanta), Hershey (wat hier niet ver vandaan is in Pennsylvania, en inderdaad ontzettend leuk!), Kellogg's cereals (vlakbij Rick's vader, in Michigan een bezoekje waard.), Hammonds snoepjes, Sturgis pretzels, Ben & Jerry's (onvoorstelbaar lekker ijs!), Tootsie rolls en lollies, Twinkies en nog veel meer lekkers!
En de Redskins hebben weer verloren, dit keer van de Buffalo Bills. Snik!
Saturday, October 18, 2003
Vanochtend lekker uitgeslapen, tenminste tot 8:30, voor mij laat. Rick bleef er tot 10 uur in. Een heerlijk ontbijt gemaakt: "smoothies". Frambozen, ananas, banaan, melk en vanille yogurt met wat ijs in een mixer doen en tot puree malen. Heerlijk en gezond! De kinderen vonden het ook fantastisch.
Daarna van alles rond het huis gedaan. Katja heeft voor het eerst de rijende maaimachine bestuurd. Ze deed het onder toezicht goed. Ik hou wel mijn hart vast en heb Rick gezegd, dat ik haar er nooit zonder toezicht op wil zien!
Vanmiddag zijn we met een bevriende familie naar de film "Good Boy" geweest. Heel leuke film, zowel voor de kinderen als volwassenen. Het gaat over honden, die van de "hondenster" Sirius komen en een jongetje, die ze kan verstaan. We zagen ook een flink aantal "previews" van komende films, die erg leuk leken: "The Cat in the Hat" van Dr. Seuss, "Brother Bear" van Disney. "The Elf" een kerst film en een Looney Tunes film. Voor Thanksgiving zullen we nog een aantal keer in het filmtheater te vinden zijn. Ik weet nog wel, toen ik mijn eerste film hier ging zien. Ik was natuurlijk de pauzes in Nederland gewend. Hier zijn die er dus niet en ik moest toch nodig naar de wc! Inmiddels heb ik geleerd, dat je gewoon gaat, ook al mis je het belangrijkste deel van de film. En natuurlijk hoort Diet Coke en een emmer met popcorn bij het filmgebeuren :D.
Na de film hebben we eten gehaald. Mexicaans en Libanees, een goede combinatie. Dat hebben we gezellig bij onze vrienden thuis opgepeuzeld en we zijn nog lekker wat na blijven kletsen. Het gesprek kwam al gauw op politiek en het verschil tussen Nederlandse en Amerikaanse politiek (mijn vriendin en ik zijn van Nederlandse afkomst, onze mannen Amerikaans). We kwamen er al gauw uit: de twee zijn niet te vergelijken. Beter om per staat te vergelijken.
We hebben allemaal weinig sympathie voor de "superintendent of schools" hier in Fairfax County, Virginia. We vinden, dat hij, om zo rechtvaardig mogelijk te zijn, de top naar beneden haalt, in plaats van de bodem naar boven. Dit zou een lange uitleg vergen, waar ik nu geen energie voor heb. Maar er zijn "GT" centra (gifted and talented, dus hoger begaafd), gewone scholen en "centra" (minder begaafd, vooral mentaal). Hij verlaagt de toelatingseisen voor de GT centra ieder jaar en dat zit velen niet lekker. Het doet de kwaliteit van het onderwijs geen goed. Beter hard werken om die onderste laag op te vangen, vindt hij. Tja. De bovenste laag is ook belangrijk. Van mijn kinderen vallen Kai en Saskia in de "GT" categorie en die zou ik toch niet graag zien verdwijnen.
Na gezellig geboomd te hebben, lieten we Saskia daar achter om te logeren en is het nu tijd voor bed. Gaap!
Daarna van alles rond het huis gedaan. Katja heeft voor het eerst de rijende maaimachine bestuurd. Ze deed het onder toezicht goed. Ik hou wel mijn hart vast en heb Rick gezegd, dat ik haar er nooit zonder toezicht op wil zien!
Vanmiddag zijn we met een bevriende familie naar de film "Good Boy" geweest. Heel leuke film, zowel voor de kinderen als volwassenen. Het gaat over honden, die van de "hondenster" Sirius komen en een jongetje, die ze kan verstaan. We zagen ook een flink aantal "previews" van komende films, die erg leuk leken: "The Cat in the Hat" van Dr. Seuss, "Brother Bear" van Disney. "The Elf" een kerst film en een Looney Tunes film. Voor Thanksgiving zullen we nog een aantal keer in het filmtheater te vinden zijn. Ik weet nog wel, toen ik mijn eerste film hier ging zien. Ik was natuurlijk de pauzes in Nederland gewend. Hier zijn die er dus niet en ik moest toch nodig naar de wc! Inmiddels heb ik geleerd, dat je gewoon gaat, ook al mis je het belangrijkste deel van de film. En natuurlijk hoort Diet Coke en een emmer met popcorn bij het filmgebeuren :D.
Na de film hebben we eten gehaald. Mexicaans en Libanees, een goede combinatie. Dat hebben we gezellig bij onze vrienden thuis opgepeuzeld en we zijn nog lekker wat na blijven kletsen. Het gesprek kwam al gauw op politiek en het verschil tussen Nederlandse en Amerikaanse politiek (mijn vriendin en ik zijn van Nederlandse afkomst, onze mannen Amerikaans). We kwamen er al gauw uit: de twee zijn niet te vergelijken. Beter om per staat te vergelijken.
We hebben allemaal weinig sympathie voor de "superintendent of schools" hier in Fairfax County, Virginia. We vinden, dat hij, om zo rechtvaardig mogelijk te zijn, de top naar beneden haalt, in plaats van de bodem naar boven. Dit zou een lange uitleg vergen, waar ik nu geen energie voor heb. Maar er zijn "GT" centra (gifted and talented, dus hoger begaafd), gewone scholen en "centra" (minder begaafd, vooral mentaal). Hij verlaagt de toelatingseisen voor de GT centra ieder jaar en dat zit velen niet lekker. Het doet de kwaliteit van het onderwijs geen goed. Beter hard werken om die onderste laag op te vangen, vindt hij. Tja. De bovenste laag is ook belangrijk. Van mijn kinderen vallen Kai en Saskia in de "GT" categorie en die zou ik toch niet graag zien verdwijnen.
Na gezellig geboomd te hebben, lieten we Saskia daar achter om te logeren en is het nu tijd voor bed. Gaap!
Friday, October 17, 2003
Het is klaar, mijn "Mexico" verslag. En de foto's staan er ook op, klik hier.
Kai ging vandaag op schoolreis. Er zijn, vooral voor de 6e klassers (groep 8 in Nederland?) meerdere schoolreizen per jaar. Zo'n schoolreis is leuk, maar nooit zomaar een pretreisje, er wordt wel degelijk geleerd. Deze reis ging naar Hemlock, een park, waar aan teambuilding wordt gedaan. Door allerlei fysieke uitdagingen in teams te doen, leren de kinderen met elkaar onderhandelen en in een groep problemen op te lossen. Naderhand bespreken ze wat wel en niet werkte. Kai heeft genoten. Hij kwam onder de modder thuis, want hij was in de "peanut butter pit" gevallen.
Ik ben vanmiddag het harde schilderwerk van een vriendin gaan bekijken. De herfst wordt door velen van ons gebruikt om een goede schoonmaak en verfrissing van het huis te doen. Dit is het seizoen waarin het weer niet zo heet is en ook niet te koud. In de lente is dat ook wel zo, maar de lente duurt hier nooit zo lang, het wordt al heel gauw warm.
Toen ik weer naar huis reed, zag ik een prachtige havik op het hek zitten. Dat blijf ik fantastisch vinden, de wilde dieren! Soms zien we gewoon een hert in de buurt grazen. En natuurlijk, zeker in dit seizoen, want ze maken zich klaar voor de winter, honderden eekhoorns. Zou het Amerikaanse woord voor eikel "acorn" van "eekhoorn" afkomstig zijn? Saskia en ik vroegen ons dat gisteren af. Toch eens opzoeken. Het is toch te toevallig, dat het eten van de eekhoorn een hetzelfde klinkende naam heeft.
Het zou niet de eerste keer zijn, zo zijn er nog een heel stel woorden in het Amerikaans, die van het Nederlands afkomstig zijn. Denk aan "cookie" en "cole slaw", dat zijn geen Engelse woorden. En "Yankee"? Komt van Jan Kees. En natuurlijk is er een website met zulke woorden. Toch leuk om te lezen!
Kai ging vandaag op schoolreis. Er zijn, vooral voor de 6e klassers (groep 8 in Nederland?) meerdere schoolreizen per jaar. Zo'n schoolreis is leuk, maar nooit zomaar een pretreisje, er wordt wel degelijk geleerd. Deze reis ging naar Hemlock, een park, waar aan teambuilding wordt gedaan. Door allerlei fysieke uitdagingen in teams te doen, leren de kinderen met elkaar onderhandelen en in een groep problemen op te lossen. Naderhand bespreken ze wat wel en niet werkte. Kai heeft genoten. Hij kwam onder de modder thuis, want hij was in de "peanut butter pit" gevallen.
Ik ben vanmiddag het harde schilderwerk van een vriendin gaan bekijken. De herfst wordt door velen van ons gebruikt om een goede schoonmaak en verfrissing van het huis te doen. Dit is het seizoen waarin het weer niet zo heet is en ook niet te koud. In de lente is dat ook wel zo, maar de lente duurt hier nooit zo lang, het wordt al heel gauw warm.
Toen ik weer naar huis reed, zag ik een prachtige havik op het hek zitten. Dat blijf ik fantastisch vinden, de wilde dieren! Soms zien we gewoon een hert in de buurt grazen. En natuurlijk, zeker in dit seizoen, want ze maken zich klaar voor de winter, honderden eekhoorns. Zou het Amerikaanse woord voor eikel "acorn" van "eekhoorn" afkomstig zijn? Saskia en ik vroegen ons dat gisteren af. Toch eens opzoeken. Het is toch te toevallig, dat het eten van de eekhoorn een hetzelfde klinkende naam heeft.
Het zou niet de eerste keer zijn, zo zijn er nog een heel stel woorden in het Amerikaans, die van het Nederlands afkomstig zijn. Denk aan "cookie" en "cole slaw", dat zijn geen Engelse woorden. En "Yankee"? Komt van Jan Kees. En natuurlijk is er een website met zulke woorden. Toch leuk om te lezen!
Thursday, October 16, 2003
Keuzes, keuzes, keuzes, soms denk ik, dat er hier voor alles wel een keuze is. Neem nu in restaurants alleen al, smoking of non-smoking, soep of salade vooraf (komt meestal bij de maaltijd), welke soort slasaus op je sla, noem maar op.
Soms zou ik wel willen, dat iemand anders die keuzes voor me zou maken, want ik kan knap besluiteloos zijn, merk ik. Vandaag had ik zo'n besluiteloze bui en dan is het pas duidelijk, hoeveel beslissingen je moet maken!
Ten eerste, welke sportschool? Mijn beste vriendin ging naar degene, die verder van ons weg ligt en ik wilde eigenlijk dichtbij, omdat ik zoveel te doen had. Maar, dat zou betekenen geen kletsgenoot en dus saai oefenen. Toch maar dichtbij gekozen. Daar had ik geen spijt van, want ik kwam een andere vriendin tegen en had zo dus nog een gezellige oefentijd.
Gistermiddag had ik de auto al uitgemest, wat na ettelijke lange autotochten echt hard nodig is. De kinderen leven gewoon in zo'n ding. Allerlei half gegeten snacks en half gedronken drankdoosjes, boeken, videos (we hebben een vcr in de auto), uitgedroogde stiften, volle kleurboeken, half-gesmolten krijtjes noem maar op. Een hele vuilniszak kwam eruit, zonder gekheid!
Omdat ik zo ijverig was geweest, vond ik, dat de auto nu ook wel een wasbeurt verdiende. Dus na het oefenen en benzine tanken (wat heerlijk vind ik toch de Speed Pass van Mobil en Exxon, dat maakt tanken een plezier, even reclame maken), naar de autowasserij (heet dat zo?). Mr. Wash Car Wash heet die en natuurlijk is er weer een keuze: welke "was" wilt u? De "Basic", die enkel zeep en water en natuurlijk van binnen stofzuigen en ramen lappen inhoudt. Of de "DeLuxe", dan wordt de auto ook in de was gezet en krijgt van binnen een betere beurt. Of de "Super", nog meer was en glimmende wielen en wat al niet meer. Tja, mijn auto is vrij nieuw en dan wil je hem toch mooi houden. Dus ik heb maar de middenweg gekozen dit keer, want zo vies was hij nou ook weer niet, dat ik de "Super" nodig zou hebben.
Ik rijd dus weer in een prachtig blinkende, blauwe "De Smurf" (nummerbord) rond, met NL sticker op het achterraam (dit in geval iemand hier in Washington op bezoek komt, weet je ook wie daarin rijdt en kun je even zwaaien).
We hadden om de een of andere reden opeens een nijpend tekort aan toiletpapier vandaag, dus stopte ik daarna bij Giant Food, om dat en ingredienten voor het avondeten te kopen. Even over het toiletpapier, omdat we het over keuzes hebben. Nou, er zijn dus zeker 4 merken toilet papier, die allemaal zeker 5 soorten verkopen, van zacht tot extra zacht. Snel uitgerekend, kun je dus kiezen uit 20+ soorten toiletpapier. Na jaren proberen zijn wij uiteindelijk uitgekomen op een favoriet: de extra zachte Cottonelle van Kleenex. Want comfort op de wc heeft toch ook veel voordelen ;), vooral Rick vindt het soort toiletpapier uiterst belangrijk.
Goed, ik wist dus tenminste welke te kiezen, dus dat nam geen tijd. Voor het avondeten besloot ik mijn versie van Shepherd's Pie te maken: in een ovenschaal in laagjes leggen: 1 pond vegetarisch gehakt, 1 groot blik tomatensaus, 2 blikken boontjes, een laag aardappelpuree en dan geraspte kaas erbovenop. Dat 20 minuten in de oven, heerlijk!
Nu schrijf ik wel zo simpelweg geraspte kaas, maar ook daarvan zijn weer 10+ keuzes, van simpele geraspte cheddar tot Mexicaanse mix. Ik koos ditmaal Sargento 4 kaassoorten, minder vet. Die smelt namelijk altijd goed.
Eindelijk klaar om te gaan afrekenen. En wat zag mijn oog? Een self-checkout! Jippie! Wat een fantastische uitvinding! Je kunt gewoon zelf je aankopen scannen en dan met je pinkaart betalen, ze inpakken en klaar. Ik vond het wel heel bijzonder, dat niemand mij checkte of ik niet iets had gestolen. Maar wat een heerlijk iets, vooral als je haast hebt en niet veel koopt. Er staan toch al bijna nooit lange rijen om te betalen, maar zo is het helemaal snel.
De middag stond in het teken van het huis. De zon is hier zo onerbarmelijk, en de verf op de kozijnen buiten aan de voorkant bladdert na 2 jaar alweer. Dus komt het bedrijf, dat het twee jaar geleden geverfd heeft, het gratis opnieuw verven. Gelukkig voor de eigenaar willen we ook binnen laten verven, want dat ziet er ook erg groezelig uit en ik wil wat meer kleur, niet alles wit.
Verder kwam er iemand om de tegels in de badkamers te maken, want daarvan waren er veel los en we waren bang voor lekkages.
Kortom, een drukke dag en zeer productief! En nu lekker donderdagavond op NBC kijken: de nieuwe Friends en ER!
Soms zou ik wel willen, dat iemand anders die keuzes voor me zou maken, want ik kan knap besluiteloos zijn, merk ik. Vandaag had ik zo'n besluiteloze bui en dan is het pas duidelijk, hoeveel beslissingen je moet maken!
Ten eerste, welke sportschool? Mijn beste vriendin ging naar degene, die verder van ons weg ligt en ik wilde eigenlijk dichtbij, omdat ik zoveel te doen had. Maar, dat zou betekenen geen kletsgenoot en dus saai oefenen. Toch maar dichtbij gekozen. Daar had ik geen spijt van, want ik kwam een andere vriendin tegen en had zo dus nog een gezellige oefentijd.
Gistermiddag had ik de auto al uitgemest, wat na ettelijke lange autotochten echt hard nodig is. De kinderen leven gewoon in zo'n ding. Allerlei half gegeten snacks en half gedronken drankdoosjes, boeken, videos (we hebben een vcr in de auto), uitgedroogde stiften, volle kleurboeken, half-gesmolten krijtjes noem maar op. Een hele vuilniszak kwam eruit, zonder gekheid!
Omdat ik zo ijverig was geweest, vond ik, dat de auto nu ook wel een wasbeurt verdiende. Dus na het oefenen en benzine tanken (wat heerlijk vind ik toch de Speed Pass van Mobil en Exxon, dat maakt tanken een plezier, even reclame maken), naar de autowasserij (heet dat zo?). Mr. Wash Car Wash heet die en natuurlijk is er weer een keuze: welke "was" wilt u? De "Basic", die enkel zeep en water en natuurlijk van binnen stofzuigen en ramen lappen inhoudt. Of de "DeLuxe", dan wordt de auto ook in de was gezet en krijgt van binnen een betere beurt. Of de "Super", nog meer was en glimmende wielen en wat al niet meer. Tja, mijn auto is vrij nieuw en dan wil je hem toch mooi houden. Dus ik heb maar de middenweg gekozen dit keer, want zo vies was hij nou ook weer niet, dat ik de "Super" nodig zou hebben.
Ik rijd dus weer in een prachtig blinkende, blauwe "De Smurf" (nummerbord) rond, met NL sticker op het achterraam (dit in geval iemand hier in Washington op bezoek komt, weet je ook wie daarin rijdt en kun je even zwaaien).
We hadden om de een of andere reden opeens een nijpend tekort aan toiletpapier vandaag, dus stopte ik daarna bij Giant Food, om dat en ingredienten voor het avondeten te kopen. Even over het toiletpapier, omdat we het over keuzes hebben. Nou, er zijn dus zeker 4 merken toilet papier, die allemaal zeker 5 soorten verkopen, van zacht tot extra zacht. Snel uitgerekend, kun je dus kiezen uit 20+ soorten toiletpapier. Na jaren proberen zijn wij uiteindelijk uitgekomen op een favoriet: de extra zachte Cottonelle van Kleenex. Want comfort op de wc heeft toch ook veel voordelen ;), vooral Rick vindt het soort toiletpapier uiterst belangrijk.
Goed, ik wist dus tenminste welke te kiezen, dus dat nam geen tijd. Voor het avondeten besloot ik mijn versie van Shepherd's Pie te maken: in een ovenschaal in laagjes leggen: 1 pond vegetarisch gehakt, 1 groot blik tomatensaus, 2 blikken boontjes, een laag aardappelpuree en dan geraspte kaas erbovenop. Dat 20 minuten in de oven, heerlijk!
Nu schrijf ik wel zo simpelweg geraspte kaas, maar ook daarvan zijn weer 10+ keuzes, van simpele geraspte cheddar tot Mexicaanse mix. Ik koos ditmaal Sargento 4 kaassoorten, minder vet. Die smelt namelijk altijd goed.
Eindelijk klaar om te gaan afrekenen. En wat zag mijn oog? Een self-checkout! Jippie! Wat een fantastische uitvinding! Je kunt gewoon zelf je aankopen scannen en dan met je pinkaart betalen, ze inpakken en klaar. Ik vond het wel heel bijzonder, dat niemand mij checkte of ik niet iets had gestolen. Maar wat een heerlijk iets, vooral als je haast hebt en niet veel koopt. Er staan toch al bijna nooit lange rijen om te betalen, maar zo is het helemaal snel.
De middag stond in het teken van het huis. De zon is hier zo onerbarmelijk, en de verf op de kozijnen buiten aan de voorkant bladdert na 2 jaar alweer. Dus komt het bedrijf, dat het twee jaar geleden geverfd heeft, het gratis opnieuw verven. Gelukkig voor de eigenaar willen we ook binnen laten verven, want dat ziet er ook erg groezelig uit en ik wil wat meer kleur, niet alles wit.
Verder kwam er iemand om de tegels in de badkamers te maken, want daarvan waren er veel los en we waren bang voor lekkages.
Kortom, een drukke dag en zeer productief! En nu lekker donderdagavond op NBC kijken: de nieuwe Friends en ER!
Wednesday, October 15, 2003
Het was me het nachtje weer wel! Na het enorme noodweer van gisteravond begon het keihard te waaien, 75 tot 100 km per uur! En om kwart voor vier vannacht hoorden we "woem!!!" en uit was alle electriciteit. Het deed echt aan een paar weken geleden met Isabel denken, alleen was het nu niet warm.
Rick had gauw in het donker zijn horloge wekker gezet, want Katja zou natuurlijk toch om 6 uur op moeten. Iets ging daarbij mis en met schrik werd ik om 7 uur wakker (na een paar uur te hebben geprobeerd wakker te blijven, want ik was bang, dat ze zich zou verslapen, ben ik kennelijk toch in slaap gevallen). Katja heeft zich gauw klaargemaakt, maar had natuurlijk de schoolbus gemist, dus reed Rick haar gauw naar school.
Om half acht was de electriciteit weer aan, gelukkig. We hadden nog geluk, want anderen hadden weer de hele dag geen stroom. Ik hoorde iemand op de radio pleiten alle draden onder de grond te stoppen, hopelijk gaat daar gauw aan gewerkt worden!
Het heeft de hele dag verder flink gewaaid. Het schijnt in New York zelfs zo erg geweest te zijn, dat het een ernstig ongeluk heeft veroorzaakt met een veerboot in de haven. Ik hoorde net zeker 10 doden en verschillende mensen met geamputeerde benen en armen. Afschuwelijk! Die stad krijgt het wel voor zijn kiezen!
Het is nu 's nachts echt koud aan het worden (4 graden vannacht) en ons dekbed is niet dik genoeg, dus besloot ik naar Bed, Bath and Beyond te gaan en daar een extra comforter (een bedrukt dekbed) te gaan kopen. Bed, Bath and Beyond is een gigantische winkel met alles voor slaapkamers, badkamers en nog veel meer. Ik vind het heerlijk er rond te neuzen, want ik ben dol op kamers inrichten.
Ook had Kai absoluut geen passende winterkleding meer en hij heeft er een enorme hekel aan om te winkelen. Dus heb ik het meeste van zijn garderobe online besteld bij Old Navy en Kohl's. Maar het is nu opeens toch wel "nippy", zoals we hier zeggen, koel genoeg om lange mouwen en broek te dragen. Dus heb ik gauw bij Marshall's een broek en sweater voor hem gekocht. Marshall's is zo'n winkel waar je soms slaagt met een fantastisch koopje voor merknaam kleding, maar meestal is (vind ik) alles troep daar. Vandaag had ik geluk: een Adidas broek voor $15 en een Nike sweater voor $20.
Rick had gauw in het donker zijn horloge wekker gezet, want Katja zou natuurlijk toch om 6 uur op moeten. Iets ging daarbij mis en met schrik werd ik om 7 uur wakker (na een paar uur te hebben geprobeerd wakker te blijven, want ik was bang, dat ze zich zou verslapen, ben ik kennelijk toch in slaap gevallen). Katja heeft zich gauw klaargemaakt, maar had natuurlijk de schoolbus gemist, dus reed Rick haar gauw naar school.
Om half acht was de electriciteit weer aan, gelukkig. We hadden nog geluk, want anderen hadden weer de hele dag geen stroom. Ik hoorde iemand op de radio pleiten alle draden onder de grond te stoppen, hopelijk gaat daar gauw aan gewerkt worden!
Het heeft de hele dag verder flink gewaaid. Het schijnt in New York zelfs zo erg geweest te zijn, dat het een ernstig ongeluk heeft veroorzaakt met een veerboot in de haven. Ik hoorde net zeker 10 doden en verschillende mensen met geamputeerde benen en armen. Afschuwelijk! Die stad krijgt het wel voor zijn kiezen!
Het is nu 's nachts echt koud aan het worden (4 graden vannacht) en ons dekbed is niet dik genoeg, dus besloot ik naar Bed, Bath and Beyond te gaan en daar een extra comforter (een bedrukt dekbed) te gaan kopen. Bed, Bath and Beyond is een gigantische winkel met alles voor slaapkamers, badkamers en nog veel meer. Ik vind het heerlijk er rond te neuzen, want ik ben dol op kamers inrichten.
Ook had Kai absoluut geen passende winterkleding meer en hij heeft er een enorme hekel aan om te winkelen. Dus heb ik het meeste van zijn garderobe online besteld bij Old Navy en Kohl's. Maar het is nu opeens toch wel "nippy", zoals we hier zeggen, koel genoeg om lange mouwen en broek te dragen. Dus heb ik gauw bij Marshall's een broek en sweater voor hem gekocht. Marshall's is zo'n winkel waar je soms slaagt met een fantastisch koopje voor merknaam kleding, maar meestal is (vind ik) alles troep daar. Vandaag had ik geluk: een Adidas broek voor $15 en een Nike sweater voor $20.
Tuesday, October 14, 2003
Grappig, ik merk, nu ik dit Blog bijhoud, dat veel meer dingen me opvallen, die ik voorheen als gewoon beschouwde. Zoals bijvoorbeeld, hoe belangrijk Halloween is in deze maatschappij. Overal waar je komt hangt Halloween versiering. Bij de dokter, bij de tandarts, bij de bank, noem maar op. Zelfs een van de benzinestations was versierd vandaag. Dit alles draagt bij aan de oplopende spanning gedurende de maand oktober. Het is echt een groot deel van het herfstgebeuren hier.
Het is nu toch wel echt herfstachtig buiten, bladeren beginnen van de bomen te vallen en dus is het harktijd. We wonen in een ontzettend lommerrijke buurt en zullen er zelf ook binnenkort aan moeten geloven. Wij schuiven de bladeren gewoon de stoeprand en de gemeente komt ze om de zoveel tijd opzuigen. Natuurlijk zijn die hopen bladeren heerlijke speelruimtes voor kinderen, maar er wordt, vooral langs drukkere straten, erg voor gewaarschuwd de kinderen er niet in te laten spelen. Dit omdat het wel eens gebeurd is, dat een auto over zo'n berg heenreed, terwijl er een kind in verstopt zat, met alle nare gevolgen van dien.
Sommige mensen doen hun geharkte bladeren in enorme oranje plastic zakken met een Jack O Lantern gezicht erop gedrukt. Op die manier hebben ze gigantische "pompoenen" in hun tuin. De meeste huizen zijn nu trouwens wel in Halloween spookhuizen omgetoverd, overal spinnerag, heksen, bezems en ketels. Ik heb foto's van de voorkant van ons huis op mijn Engelstalige blog gezet (zodra Blogspot het toelaat zal ik deze blog ook upgraden zodat ik foto's kan plaatsen).
Er zijn Halloween shows op tv (de kinderen (en ik stiekem ;)) kijken nu naar een leuke Halloween film op Disney Channel) en Halloween snoepjes (candy corn, bijvoorbeeld) en koekjes.
Vandaag draag ik een herfst sweater, met een vogelverschrikker en pompoenen erop, het is er eindelijk koel genoeg voor. En gisteren heb ik een Halloween broche gekocht met "Boo" erop. Ik moet toegeven, dat ik me wat Halloween betreft, net als een kind voel. De commercie heeft een goede aan mij. Mijn moeder liet ons vroeger nooit in een gekocht kostuum of "echt" zelfgemaakt kostuum in de gekostumeerde lampionnenoptochten meelopen, wat ik altijd dolgraag wilde en dat ben ik nu vast aan het inhalen. Ik leef me er helemaal op uit. En, en dat vind ik zo heerlijk, niemand die je uitlacht. Je bent niet de freak van de buurt als je meedoet. Nog 16 nachtjes slapen!
In Virginia Beach is vandaag het proces tegen de sniper John Allen Muhammed, die vorig jaar oktober dit gebied terroriseerde, begonnen. Ik ben benieuwd of ze een neutrale jury kunnen vinden.
De Supreme Court heeft besloten een zaak te horen over het gebruik van het woord "God" in de Pledge of Allegiance. Ik ben heel benieuwd waar dat op uitdraait!
Noodweer vanavond! We kunnen niet klagen over saai weer, dat is zeker. Het betekent koelere temperaturen voor de rest van de week, maar nog zomers vergeleken bij Nederland met 20 graden overdag.
Het is nu toch wel echt herfstachtig buiten, bladeren beginnen van de bomen te vallen en dus is het harktijd. We wonen in een ontzettend lommerrijke buurt en zullen er zelf ook binnenkort aan moeten geloven. Wij schuiven de bladeren gewoon de stoeprand en de gemeente komt ze om de zoveel tijd opzuigen. Natuurlijk zijn die hopen bladeren heerlijke speelruimtes voor kinderen, maar er wordt, vooral langs drukkere straten, erg voor gewaarschuwd de kinderen er niet in te laten spelen. Dit omdat het wel eens gebeurd is, dat een auto over zo'n berg heenreed, terwijl er een kind in verstopt zat, met alle nare gevolgen van dien.
Sommige mensen doen hun geharkte bladeren in enorme oranje plastic zakken met een Jack O Lantern gezicht erop gedrukt. Op die manier hebben ze gigantische "pompoenen" in hun tuin. De meeste huizen zijn nu trouwens wel in Halloween spookhuizen omgetoverd, overal spinnerag, heksen, bezems en ketels. Ik heb foto's van de voorkant van ons huis op mijn Engelstalige blog gezet (zodra Blogspot het toelaat zal ik deze blog ook upgraden zodat ik foto's kan plaatsen).
Er zijn Halloween shows op tv (de kinderen (en ik stiekem ;)) kijken nu naar een leuke Halloween film op Disney Channel) en Halloween snoepjes (candy corn, bijvoorbeeld) en koekjes.
Vandaag draag ik een herfst sweater, met een vogelverschrikker en pompoenen erop, het is er eindelijk koel genoeg voor. En gisteren heb ik een Halloween broche gekocht met "Boo" erop. Ik moet toegeven, dat ik me wat Halloween betreft, net als een kind voel. De commercie heeft een goede aan mij. Mijn moeder liet ons vroeger nooit in een gekocht kostuum of "echt" zelfgemaakt kostuum in de gekostumeerde lampionnenoptochten meelopen, wat ik altijd dolgraag wilde en dat ben ik nu vast aan het inhalen. Ik leef me er helemaal op uit. En, en dat vind ik zo heerlijk, niemand die je uitlacht. Je bent niet de freak van de buurt als je meedoet. Nog 16 nachtjes slapen!
In Virginia Beach is vandaag het proces tegen de sniper John Allen Muhammed, die vorig jaar oktober dit gebied terroriseerde, begonnen. Ik ben benieuwd of ze een neutrale jury kunnen vinden.
De Supreme Court heeft besloten een zaak te horen over het gebruik van het woord "God" in de Pledge of Allegiance. Ik ben heel benieuwd waar dat op uitdraait!
Noodweer vanavond! We kunnen niet klagen over saai weer, dat is zeker. Het betekent koelere temperaturen voor de rest van de week, maar nog zomers vergeleken bij Nederland met 20 graden overdag.
Monday, October 13, 2003
Columbus Day, vandaag. "In fourteen ninety two, Columbus sailed the ocean blue" leren de schoolkinderen. Sinds 1934, toen president Roosevelt het zo verklaarde, is de tweede maandag van october een federale feestdag. De regeringsmedewerkers zijn vrij en de schoolkinderen ook. De meeste staten vieren mee. Maar niet allemaal. Al jarenlang is er protest vanuit de Indiaanse hoek, want voor hen was het bezoek van Columbus helemaal geen feestdag. Zeventien staten, waaronder Zuid-Dakota erkennen Columbus Day daarom niet.
De meeste mensen hier in Virginia moesten gewoon werken, Rick dus ook. Maar de kinderen waren thuis van school. En ik heb het gevoel, dat ik de hele dag van hot naar haar heb gereden!
Na een snelle oefentijd bij de gym, racede ik naar huis, want Katja zou voor een schoolprojekt naar het huis van een vriendinnetje moeten worden gebracht. Zoals het tieners betaamt, kreeg ik een vage uitleg over waar dat vriendinnetje woonde. Het witte huis met de blauwe deur. Hmm, natuurlijk was er niet maar een wit huis met blauwe deur, dus dat was wel even zoeken. Ook een vaag antwoord over wanneer ze weer opgehaald zou moeten worden, maar ze wilde om 4 uur naar de film, dus in ieder geval daarvoor. Zucht!
Ik had afgesproken met een vriendin uit onze oude buurt om de honden te gaan wandelen, dus reed ik met Brynna hijgend en piepend naar haar huis. Het is maar goed, dat we haar nooit ver mee hoeven te nemen in de auto! Het was van dat prachtige weer, dat we hier in de herfst vaak hebben, letterlijk geen wolkje aan de lucht en staalblauw. En net zo'n koel briesje, dat je weet, dat het geen zomer meer is. Ideaal dus!
De wet is hier, dat honden aan de lijn moeten en ik doe dat braaf met Brynna, want die luistert absoluut niet en rent als een pijl uit de boog ervandoor. Maar Claudia's hond Sailor is veel beter afgericht en die lijnt ze niet aan. Haar keuze, ik ben nu eenmaal een law abiding citizen ;). Maar vandaag was Sailor niet zo gehoorzaam en at een hot dog van iemands bord in de picknick ruimte van het park. Oef! Dat werd niet in dank afgenomen.
Inmiddels was het al 2 uur en ik moest nog naar de mall met Saskia, voor ik Katja op moest halen. Sas en ik renden letterlijk door die mall, naar de Gap Kids winkel. Daar koos ze in een mum van tijd 3 paar broeken en shirts. Het is een grappig kind om mee te winkelen. Al vanaf haar tweede heeft ze een uitgesproken smaak en ook vandaag kwam die weer goed naar buiten. Veel vertederde glimlachjes van mensen in de winkels later, slaagden we dus goed.
Shoppen maakt hongerig, dus kochten we een werkelijk heerlijke snack van mini-cinnamon rolls bij Cinnabon. Maar goed, dat Saskia het merendeel at, ik had er maar een. Maar oh, wat was die lekker!
Gauw weer naar de auto en terug om Katja op te halen. Die wilde met 3 anderen naar de film "School of Rock". Dus ze heel gauw naar het theater gereden, want ze waren al laat. Eenmaal thuis had Kai ook zin om met een vriendje naar de film te gaan. "Good boy" bleek even later te spelen, dus weer naar het theater, ditmaal met twee jochies.
Na Saskia's dansles en iedereen weer van theaters en danslessen ophalen, zit ik nu eindelijk. Maandagavond, CBS sitcom avond. Leuke shows, vooral Everybody loves Raymond. We gaan er dus voor de verandering eens een rustig tv avondje van maken.
De meeste mensen hier in Virginia moesten gewoon werken, Rick dus ook. Maar de kinderen waren thuis van school. En ik heb het gevoel, dat ik de hele dag van hot naar haar heb gereden!
Na een snelle oefentijd bij de gym, racede ik naar huis, want Katja zou voor een schoolprojekt naar het huis van een vriendinnetje moeten worden gebracht. Zoals het tieners betaamt, kreeg ik een vage uitleg over waar dat vriendinnetje woonde. Het witte huis met de blauwe deur. Hmm, natuurlijk was er niet maar een wit huis met blauwe deur, dus dat was wel even zoeken. Ook een vaag antwoord over wanneer ze weer opgehaald zou moeten worden, maar ze wilde om 4 uur naar de film, dus in ieder geval daarvoor. Zucht!
Ik had afgesproken met een vriendin uit onze oude buurt om de honden te gaan wandelen, dus reed ik met Brynna hijgend en piepend naar haar huis. Het is maar goed, dat we haar nooit ver mee hoeven te nemen in de auto! Het was van dat prachtige weer, dat we hier in de herfst vaak hebben, letterlijk geen wolkje aan de lucht en staalblauw. En net zo'n koel briesje, dat je weet, dat het geen zomer meer is. Ideaal dus!
De wet is hier, dat honden aan de lijn moeten en ik doe dat braaf met Brynna, want die luistert absoluut niet en rent als een pijl uit de boog ervandoor. Maar Claudia's hond Sailor is veel beter afgericht en die lijnt ze niet aan. Haar keuze, ik ben nu eenmaal een law abiding citizen ;). Maar vandaag was Sailor niet zo gehoorzaam en at een hot dog van iemands bord in de picknick ruimte van het park. Oef! Dat werd niet in dank afgenomen.
Inmiddels was het al 2 uur en ik moest nog naar de mall met Saskia, voor ik Katja op moest halen. Sas en ik renden letterlijk door die mall, naar de Gap Kids winkel. Daar koos ze in een mum van tijd 3 paar broeken en shirts. Het is een grappig kind om mee te winkelen. Al vanaf haar tweede heeft ze een uitgesproken smaak en ook vandaag kwam die weer goed naar buiten. Veel vertederde glimlachjes van mensen in de winkels later, slaagden we dus goed.
Shoppen maakt hongerig, dus kochten we een werkelijk heerlijke snack van mini-cinnamon rolls bij Cinnabon. Maar goed, dat Saskia het merendeel at, ik had er maar een. Maar oh, wat was die lekker!
Gauw weer naar de auto en terug om Katja op te halen. Die wilde met 3 anderen naar de film "School of Rock". Dus ze heel gauw naar het theater gereden, want ze waren al laat. Eenmaal thuis had Kai ook zin om met een vriendje naar de film te gaan. "Good boy" bleek even later te spelen, dus weer naar het theater, ditmaal met twee jochies.
Na Saskia's dansles en iedereen weer van theaters en danslessen ophalen, zit ik nu eindelijk. Maandagavond, CBS sitcom avond. Leuke shows, vooral Everybody loves Raymond. We gaan er dus voor de verandering eens een rustig tv avondje van maken.
Sunday, October 12, 2003
Heerlijk vind ik het wakker te worden met staalblauwe lucht en warmte! Het is heerlijk weer nu en dat nodigt natuurlijk uit om naar buiten te gaan. Dus hebben Saskia en ik vanochtend het fitness parcours in het park gedaan. De bomen beginnen al wat te kleuren, hoewel het nog lang niet op het hoogtepunt is, ik schat nog zeker twee weken, voor het zover is. Maar sommige esdoorns zijn al prachtig.
In het park was het een drukte van jewelste, overal voetbal (mannen) en baseball wedstrijden, joggers, fietsers, iedereen was buiten. Saskia reed op haar fiets en kreeg veel vertederde blikken, want haar mondje stond als gewoonlijk niet stil.
Vanmiddag hebben Katja en ik goed gebruik gemaakt van de "Columbus Day Sale", want vrijwel alles was flink afgeprijsd. Heerlijk met mijn tiener shoppen. De Tysons Corner mall was druk (maar dan denk ik weer aan Hoog Catharijne op zaterdag en dan realiseer ik me, gezien we nergens in de rij hoefden te staan om af te rekenen en onze ellebogen niet hoefden te gebruiken om van winkel naar winkel te schuifelen, dat "druk" een relatief begrip is).
Katja en ik vonden heel wat kleding, ik vooral bij de Gap en zij vooral bij PacSun. Als snack halverwege namen we een aardbeien smoothie. Al met al een heel gezellige middag.
Vanavond eten we Turks, yogurtlu kebab, biefstuk met yoghurt en tomatensaus en pita brood. Hmmm!!!
Ik hou het vandaag kort, zodat ik tijd heb om aan mijn Mexico verslag en foto's te werken
In het park was het een drukte van jewelste, overal voetbal (mannen) en baseball wedstrijden, joggers, fietsers, iedereen was buiten. Saskia reed op haar fiets en kreeg veel vertederde blikken, want haar mondje stond als gewoonlijk niet stil.
Vanmiddag hebben Katja en ik goed gebruik gemaakt van de "Columbus Day Sale", want vrijwel alles was flink afgeprijsd. Heerlijk met mijn tiener shoppen. De Tysons Corner mall was druk (maar dan denk ik weer aan Hoog Catharijne op zaterdag en dan realiseer ik me, gezien we nergens in de rij hoefden te staan om af te rekenen en onze ellebogen niet hoefden te gebruiken om van winkel naar winkel te schuifelen, dat "druk" een relatief begrip is).
Katja en ik vonden heel wat kleding, ik vooral bij de Gap en zij vooral bij PacSun. Als snack halverwege namen we een aardbeien smoothie. Al met al een heel gezellige middag.
Vanavond eten we Turks, yogurtlu kebab, biefstuk met yoghurt en tomatensaus en pita brood. Hmmm!!!
Ik hou het vandaag kort, zodat ik tijd heb om aan mijn Mexico verslag en foto's te werken
Saturday, October 11, 2003
Toch wel moeilijk, kinderen opvoeden in een land waar je zelf niet bent opgegroeid. Ook al is zoveel hetzelfde, je bent toch bang, dat het hier net anders genoeg is om schadelijk te zijn. Reden voor deze bezorgdheid vandaag is dat 13-jarige Katja vandaag vertelde, dat ze sinds gisteren een vriendje heeft.
Op zich niets bijzonders. Zo'n "liefde" gaat niet verder op het moment, dan handen vasthouden en een zoentje (op de wang in haar geval, want dat tong gedoe vindt ze niets). Maar toch houd ik mijn hart vast, want wat niet is, kan nog komen.
Ik ben dus bang te veel vrijheid te snel te geven, maar aan de andere kant wil ik ook voorkomen, dat er achter mijn rug dingen gebeuren, omdat ik te streng ben. Zucht!
Ze willen nu met zijn vieren (twee jongens, twee meisjes) naar de film. Mijn man ziet er het kwaad niet van in en ik zie spoken. Wat nu? Een lang gesprek volgde over hoe ze naar zichzelf moet luisteren etc. Vast niet ongewoon. Ze heeft een mobieltje en moet dat zeker meenemen. Het jochie is kleiner en dunner dan zij en ze vindt dat ze hem eventueel makkelijk aankan. Dat zal ook nu nog wel zo zijn, maar niet altijd zo blijven.
Ik krijg de Margriet uit Nederland en daarin staat een column van een moeder met een 14 jarige dochter. Als ik die lees, bedenk ik me, dat het nog zo anders niet is. Misschien zelfs minder vrij hier. Ik vraag me dus al de hele dag af, of dit nou gewoon is voor een moeder met een tiener, of dat mijn bezorgdheid komt door onbekendheid met deze cultuur in dit geval (vreemd, na bijna 20 jaar hier!).
Gelukkig kon ik haar vanmiddag ook heerlijk kind zien zijn. We gingen namelijk naar een Pumpkin Patch (waar je grote pompoenen voor Halloween kunt kopen) in Leesburg animal park, waar ook een kleine dierentuin is, waar je de dieren kunt voeren en aaien. Katja is dol op dieren en ze was vooral niet bij de llama's weg te slaan. Ze wil nu een llama baby voor onze tuin. Op zich is dat mogelijk, er zijn hier heel wat llama boerderijen, maar ik begin er niet aan!
We hebben allemaal ook een babyleeuwtje mogen aaien en een baby nilgai (Indiaanse antiloop) de fles gegeven.
We kwamen er nog een Nederlands gezin tegen, met een 4 jarig jongetje en een 8 jarig meisje (die bijna 2 hoofden groter was dan Saskia! Mijn kinderen zijn niet zo lang, ze aarden naar Rick's kant van de familie). We hadden nog een leuk gesprek met ze. Zij zijn hier voor 3 jaar.
Er was gratis popcorn en appel cider en een pompoen voor iedereen (allemaal voor $8.50 per persoon entree). De kinderen (en wij ook) genoten. We hebben niet eens gebruik gemaakt van de andere speeldingen, zoals een "moonbounce" (een opgeblazen huisje, waar de kinderen op kunnen springen) en hoge glijbanen. Of van de "hooiritjes" met verklede chauffeurs (voor Halloween, wat hier eigenlijk de hele maand oktober duurt).
Met een grote fles appelcider en 5 pompoentjes (de grotere kopen we later, anders rotten ze voor de 31e) togen we weer richting huis. We stopten om bij Chili's te eten. We zijn allemaal verslingerd aan hun boneless chicken wings, kip met een heerlijk picant sausje.
Op zich niets bijzonders. Zo'n "liefde" gaat niet verder op het moment, dan handen vasthouden en een zoentje (op de wang in haar geval, want dat tong gedoe vindt ze niets). Maar toch houd ik mijn hart vast, want wat niet is, kan nog komen.
Ik ben dus bang te veel vrijheid te snel te geven, maar aan de andere kant wil ik ook voorkomen, dat er achter mijn rug dingen gebeuren, omdat ik te streng ben. Zucht!
Ze willen nu met zijn vieren (twee jongens, twee meisjes) naar de film. Mijn man ziet er het kwaad niet van in en ik zie spoken. Wat nu? Een lang gesprek volgde over hoe ze naar zichzelf moet luisteren etc. Vast niet ongewoon. Ze heeft een mobieltje en moet dat zeker meenemen. Het jochie is kleiner en dunner dan zij en ze vindt dat ze hem eventueel makkelijk aankan. Dat zal ook nu nog wel zo zijn, maar niet altijd zo blijven.
Ik krijg de Margriet uit Nederland en daarin staat een column van een moeder met een 14 jarige dochter. Als ik die lees, bedenk ik me, dat het nog zo anders niet is. Misschien zelfs minder vrij hier. Ik vraag me dus al de hele dag af, of dit nou gewoon is voor een moeder met een tiener, of dat mijn bezorgdheid komt door onbekendheid met deze cultuur in dit geval (vreemd, na bijna 20 jaar hier!).
Gelukkig kon ik haar vanmiddag ook heerlijk kind zien zijn. We gingen namelijk naar een Pumpkin Patch (waar je grote pompoenen voor Halloween kunt kopen) in Leesburg animal park, waar ook een kleine dierentuin is, waar je de dieren kunt voeren en aaien. Katja is dol op dieren en ze was vooral niet bij de llama's weg te slaan. Ze wil nu een llama baby voor onze tuin. Op zich is dat mogelijk, er zijn hier heel wat llama boerderijen, maar ik begin er niet aan!
We hebben allemaal ook een babyleeuwtje mogen aaien en een baby nilgai (Indiaanse antiloop) de fles gegeven.
We kwamen er nog een Nederlands gezin tegen, met een 4 jarig jongetje en een 8 jarig meisje (die bijna 2 hoofden groter was dan Saskia! Mijn kinderen zijn niet zo lang, ze aarden naar Rick's kant van de familie). We hadden nog een leuk gesprek met ze. Zij zijn hier voor 3 jaar.
Er was gratis popcorn en appel cider en een pompoen voor iedereen (allemaal voor $8.50 per persoon entree). De kinderen (en wij ook) genoten. We hebben niet eens gebruik gemaakt van de andere speeldingen, zoals een "moonbounce" (een opgeblazen huisje, waar de kinderen op kunnen springen) en hoge glijbanen. Of van de "hooiritjes" met verklede chauffeurs (voor Halloween, wat hier eigenlijk de hele maand oktober duurt).
Met een grote fles appelcider en 5 pompoentjes (de grotere kopen we later, anders rotten ze voor de 31e) togen we weer richting huis. We stopten om bij Chili's te eten. We zijn allemaal verslingerd aan hun boneless chicken wings, kip met een heerlijk picant sausje.
Friday, October 10, 2003
Weer een mooie herfstdag vandaag en dus ben ik de zolder opgegaan om de Halloween versieringen naar beneden te brengen. Samen met Saskia en haar vriendinnetje Laura hebben we de voorkant van het huis als een waar spookhuis versierd.
Dit gaat met "spinnewebben", een heks, een stel vliegende spoken, wat "graven" en meer. Nu de pompoenen nog, die Rick voor ieder kind in een mooi patroon uitholt en waar we dan op Halloween een waxine lichtje indoen.
Veel mensen doen dat, erg leuk! Velen beperken zich tot "Jack o'Lanterns", pompoenen met een grote grijns erin gesneden. Maar we hebben zelfs buren, die een enorme doodskist neerzetten, waaruit een "spook" komt. Ik vind het een enorm leuk feest en doe dus naar hartelust mee.
Kai en Saskia krijgen weer vriendjes te logeren. Soms erger ik me wel, dat wij altijd de ontvangenden zijn van deze kinderen (broertje en zusje). De ouders krijgen zo telkens lekker een avondje vrij en, ook al zeggen ze telkens, dat zij ook een keer onze kinderen zullen nemen, is dat tot nu toe nog niet gebeurd. Toch vind ik het zielig om een logeerpartij om die reden te weigeren, dus zitten wij vannacht weer met een huis vol. Nou ja, the more the merrier, zullen we maar zeggen.
Ik heb net Katja en haar vriendinnetje naar de jeugdclub gebracht. We hadden een interessant gesprek onderweg over drugs en alcohol. Een vriendinnetje van hen is als baby geadopteerd door haar tante en oom, omdat haar moeder drugsverslaafd was. Het meisje heeft ook ontwikkelingsachterstand en daar zijn Katja en Leah erg van onder de indruk.
Er wordt op school ontzettend veel aandacht aan drugs en alcohol besteed, in "Health", een vak waarin ook seksualiteit en hygiene wordt onderwezen. Op zich vind ik het curriculum wel goed, het enige "probleem" dat ik ermee heb, is dat er net wordt gedaan alsof 1 glas alcohol, 1 sigaret of 1 joint meteen tot verslaving leidt. De kinderen zijn niet gek en zien hun ouders ook wijn en bier drinken, bijvoorbeeld. Ik heb eigenlijk vanaf het begin, dat ik in dit land woon, mijn twijfels gehad over het taboe op drugs en sex. Ik ben er vast van overtuigd, dat alles wat verboden wordt, des te meer begeerd wordt.
Daarom mogen mijn kinderen best een glaasje wijn bij het eten hier thuis, als ze dat willen. En wordt er openlijk over sex gediscussieerd hier in huis. En daarin zijn wij kennelijk niet alleen, want toen een klas tieners werd gevraagd, wie er thuis wel eens alcohol mocht drinken en toen gingen er een heel stel handen op.
Intussen heeft onze grote vriend (Not!) de evangelische tv-pastoor Pat Robertson zich populair gemaakt, door te zeggen, dat hij wel een atoombom op het State Department (Buitenlandse Zaken) zou willen gooien. Tja, hij bad vorige maand ook vurig, dat Orkaan Isabel zijn woonplaats Virginia Beach met rust zou laten en toen de orkaan daar toch huishield, gaf hij de schuld aan alle non-religieuze praktijken van tegenwoordig. Alsof God het wel goed zou keuren, dat hij de dood van de onschuldige werknemers bij het State Department wenst. Yeah, right!
En dan is er nog Rush Limbaugh, deze ultra conservatieve radio commentator kon zijn voet in zijn mond steken (mooie uitdrukking, he?) toen hij tijdens een sportprogramma opmerkte, dat de football quarterback van het Philadelphia team enkel zo goed werd gevonden door de media omdat hij zwart is. En nu blijkt vandaag, dat hij verslaafd is aan illegale pijnstillers. Ik vind het altijd grappig naar hem te luisteren, vanwege zijn totale onverschilligheid over hoe hij iets zegt over anderen. Zeker geen saai figuur, maar wel een beetje eng, ook. Alles "ultra" is dat eigenlijk.
En nationale doemdenker Dick Cheney maakte ons allemaal weer lekker depri met de opmerking, dat we allemaal met de honderdduizenden binnenkort in een dag van terreur het loodje zullen leggen. Wat daar nu mee bereikt moet worden, met zo'n opmerking? Natuurlijk support voor het gedoe in Irak. Bij mij wekt het een gevoel van angst op, wat ik gauw weer wegmoffel. In de tussentijd ga ik dus maar lekker genieten van het leven.
Tot slot een leuke website met politieke cartoons: http://cagle.slate.msn.com.
TGIF! (Thank God It's Friday) :)
Dit gaat met "spinnewebben", een heks, een stel vliegende spoken, wat "graven" en meer. Nu de pompoenen nog, die Rick voor ieder kind in een mooi patroon uitholt en waar we dan op Halloween een waxine lichtje indoen.
Veel mensen doen dat, erg leuk! Velen beperken zich tot "Jack o'Lanterns", pompoenen met een grote grijns erin gesneden. Maar we hebben zelfs buren, die een enorme doodskist neerzetten, waaruit een "spook" komt. Ik vind het een enorm leuk feest en doe dus naar hartelust mee.
Kai en Saskia krijgen weer vriendjes te logeren. Soms erger ik me wel, dat wij altijd de ontvangenden zijn van deze kinderen (broertje en zusje). De ouders krijgen zo telkens lekker een avondje vrij en, ook al zeggen ze telkens, dat zij ook een keer onze kinderen zullen nemen, is dat tot nu toe nog niet gebeurd. Toch vind ik het zielig om een logeerpartij om die reden te weigeren, dus zitten wij vannacht weer met een huis vol. Nou ja, the more the merrier, zullen we maar zeggen.
Ik heb net Katja en haar vriendinnetje naar de jeugdclub gebracht. We hadden een interessant gesprek onderweg over drugs en alcohol. Een vriendinnetje van hen is als baby geadopteerd door haar tante en oom, omdat haar moeder drugsverslaafd was. Het meisje heeft ook ontwikkelingsachterstand en daar zijn Katja en Leah erg van onder de indruk.
Er wordt op school ontzettend veel aandacht aan drugs en alcohol besteed, in "Health", een vak waarin ook seksualiteit en hygiene wordt onderwezen. Op zich vind ik het curriculum wel goed, het enige "probleem" dat ik ermee heb, is dat er net wordt gedaan alsof 1 glas alcohol, 1 sigaret of 1 joint meteen tot verslaving leidt. De kinderen zijn niet gek en zien hun ouders ook wijn en bier drinken, bijvoorbeeld. Ik heb eigenlijk vanaf het begin, dat ik in dit land woon, mijn twijfels gehad over het taboe op drugs en sex. Ik ben er vast van overtuigd, dat alles wat verboden wordt, des te meer begeerd wordt.
Daarom mogen mijn kinderen best een glaasje wijn bij het eten hier thuis, als ze dat willen. En wordt er openlijk over sex gediscussieerd hier in huis. En daarin zijn wij kennelijk niet alleen, want toen een klas tieners werd gevraagd, wie er thuis wel eens alcohol mocht drinken en toen gingen er een heel stel handen op.
Intussen heeft onze grote vriend (Not!) de evangelische tv-pastoor Pat Robertson zich populair gemaakt, door te zeggen, dat hij wel een atoombom op het State Department (Buitenlandse Zaken) zou willen gooien. Tja, hij bad vorige maand ook vurig, dat Orkaan Isabel zijn woonplaats Virginia Beach met rust zou laten en toen de orkaan daar toch huishield, gaf hij de schuld aan alle non-religieuze praktijken van tegenwoordig. Alsof God het wel goed zou keuren, dat hij de dood van de onschuldige werknemers bij het State Department wenst. Yeah, right!
En dan is er nog Rush Limbaugh, deze ultra conservatieve radio commentator kon zijn voet in zijn mond steken (mooie uitdrukking, he?) toen hij tijdens een sportprogramma opmerkte, dat de football quarterback van het Philadelphia team enkel zo goed werd gevonden door de media omdat hij zwart is. En nu blijkt vandaag, dat hij verslaafd is aan illegale pijnstillers. Ik vind het altijd grappig naar hem te luisteren, vanwege zijn totale onverschilligheid over hoe hij iets zegt over anderen. Zeker geen saai figuur, maar wel een beetje eng, ook. Alles "ultra" is dat eigenlijk.
En nationale doemdenker Dick Cheney maakte ons allemaal weer lekker depri met de opmerking, dat we allemaal met de honderdduizenden binnenkort in een dag van terreur het loodje zullen leggen. Wat daar nu mee bereikt moet worden, met zo'n opmerking? Natuurlijk support voor het gedoe in Irak. Bij mij wekt het een gevoel van angst op, wat ik gauw weer wegmoffel. In de tussentijd ga ik dus maar lekker genieten van het leven.
Tot slot een leuke website met politieke cartoons: http://cagle.slate.msn.com.
TGIF! (Thank God It's Friday) :)
Thursday, October 09, 2003
Blech, ik ben vandaag heel lui geweest, want ik heb, denk ik, toch een buikvirus of zo uit Mexico meegebracht. Ik werd vanochtend wakker met fikse buikkrampen en de gevolgen van dien. En toch moet de dag verder, op zulke momenten verlang ik toch terug naar mijn kindertijd, lekker vertroeteld worden in bed door moeders.
Maar nu moeten de kinderen hoe dan ook ontbijt, aangekleed en naar school. En vanmiddag Katja van school halen, die na moest blijven voor een project en Saskia naar dansles gebracht en straks weer ophalen. Katja's bijles heb ik lekker afgezegd. Kost ons wel een hap geld, maar het is ook zo'n gedoe, zoals op andere donderdagen al geschreven, zit ik dan 2+ uur in de auto.
Natuurlijk had ik absoluut niets in huis wat ik kon eten met darmproblemen, dus ben ik naar Safeway getogen. Die is lekker dichtbij en ik zag, dat ze de winkel dubbel zo groot gaan maken! Nu is hij ongeveer de grootte van de grote AH's in Nederland en na de verbouwing dus enorm. Hun assortiment is nu al goed, dus ik vraag me dan altijd af, wat voor nieuwe producten er nog bij gaan komen. Tijdens zo'n verbouwing blijft de zaak trouwens gewoon open en staan er overal "please pardon our dust, we're working to improve your shopping experience" bordjes.
Omdat ik wat alledaagse levensmiddelen nodig had, nam ik ook mijn coupon tasje mee. In de zondag editie van de Washington Post zit iedere week een bijlage met 2 boeken vol coupons met kortingen op levensmiddelen. Sommige mensen zijn daar heel serieus in, die kammen er iedere week doorheen en bepalen hun hele boodschappenlijst afhankelijk van de coupons, die ze uitknippen.
Ik heb dat een tijdje ook gedaan en het is eigenlijk best leuk. We konden toen nauwelijks rondkomen en was het iedere week weer een gevogel met geld. Je kunt hier namelijk niet rood staan bij de bank. Natuurlijk kun je wel een credit card gebruiken, maar dat is ook niet handig, als je het geld niet hebt om het terug te betalen. Zo hebben veel Amerikanen ontzettend veel credit card schulden.
Enfin, ik gebruik dus nog wel coupons, maar niet meer zo religieus als vroeger. Ook de supermarkten zelf geven coupons bij de betaling, meestal van een concurrerend product van wat je hebt gekocht. Als je bijvoorbeeld Ragu spaghetti saus hebt gekocht, krijg je een coupon voor Prego saus. En soms zijn ze heel vriendelijk en geven ze je zomaar een dollar korting op je aankopen.
Er zijn eigenlijk voor van alles coupons te vinden, van restaurants (zoals Pizza Hut) tot wasserijen, als je dus echt serieus erover bent, moet je ze wel in categorien verdelen, anders verlies je het overzicht. Daarvoor zijn dan ook handige tasjes te koop, waarvan ik er dus ook een heb.
Ook heeft vrijwel iedere supermarkt of drogist zijn eigen kortingskaart. Ik vind dit heel hinderlijk, want zo heb je behalve je rijbewijs, je credit card(s) en je debit card (pinkaart, die ook als Visa gebruikt kan worden), zo'n 10 andere kaarten in je tas. Van Giant, CVS, Safeway, Petco (dierenwinkel), om er een paar te noemen. Maar goed, die kaart geeft je recht op de aanbiedingen en als je hem niet hebt, betaal je in sommige zaken de volle prijs.
Ik dus allerlei bouillon, bananen, yoghurt en soepstengels (Grissini, die je kennelijk ook in Nederland kunt krijgen, want er staat Nederlands op de doos, naast Spaans en Engels.) gekocht en Gatorade, een drankje waar de kinderen ook dol op zijn, wat je verloren zouten in je lichaam weer aanvult. Dat komt in de lekkerste smaakjes en Aardbeien is mijn favoriet.
Gezellig bij het afrekenen wat met Ed de cassier gekletst, die is altijd bijzonder vriendelijk en herkent iedereen en daarna, omdat ik zo ziek, zwak en misselijk was, voor deze keer gebruik gemaakt van de service waarbij ze je boodschappen voor je in de auto zetten. Meestal draag ik alles gewoon in een keer de parkeerplaats over.
En nu maar hopen, dat dit slechts een eendagsvirusje is en niemand anders ermee besmet wordt!
Maar nu moeten de kinderen hoe dan ook ontbijt, aangekleed en naar school. En vanmiddag Katja van school halen, die na moest blijven voor een project en Saskia naar dansles gebracht en straks weer ophalen. Katja's bijles heb ik lekker afgezegd. Kost ons wel een hap geld, maar het is ook zo'n gedoe, zoals op andere donderdagen al geschreven, zit ik dan 2+ uur in de auto.
Natuurlijk had ik absoluut niets in huis wat ik kon eten met darmproblemen, dus ben ik naar Safeway getogen. Die is lekker dichtbij en ik zag, dat ze de winkel dubbel zo groot gaan maken! Nu is hij ongeveer de grootte van de grote AH's in Nederland en na de verbouwing dus enorm. Hun assortiment is nu al goed, dus ik vraag me dan altijd af, wat voor nieuwe producten er nog bij gaan komen. Tijdens zo'n verbouwing blijft de zaak trouwens gewoon open en staan er overal "please pardon our dust, we're working to improve your shopping experience" bordjes.
Omdat ik wat alledaagse levensmiddelen nodig had, nam ik ook mijn coupon tasje mee. In de zondag editie van de Washington Post zit iedere week een bijlage met 2 boeken vol coupons met kortingen op levensmiddelen. Sommige mensen zijn daar heel serieus in, die kammen er iedere week doorheen en bepalen hun hele boodschappenlijst afhankelijk van de coupons, die ze uitknippen.
Ik heb dat een tijdje ook gedaan en het is eigenlijk best leuk. We konden toen nauwelijks rondkomen en was het iedere week weer een gevogel met geld. Je kunt hier namelijk niet rood staan bij de bank. Natuurlijk kun je wel een credit card gebruiken, maar dat is ook niet handig, als je het geld niet hebt om het terug te betalen. Zo hebben veel Amerikanen ontzettend veel credit card schulden.
Enfin, ik gebruik dus nog wel coupons, maar niet meer zo religieus als vroeger. Ook de supermarkten zelf geven coupons bij de betaling, meestal van een concurrerend product van wat je hebt gekocht. Als je bijvoorbeeld Ragu spaghetti saus hebt gekocht, krijg je een coupon voor Prego saus. En soms zijn ze heel vriendelijk en geven ze je zomaar een dollar korting op je aankopen.
Er zijn eigenlijk voor van alles coupons te vinden, van restaurants (zoals Pizza Hut) tot wasserijen, als je dus echt serieus erover bent, moet je ze wel in categorien verdelen, anders verlies je het overzicht. Daarvoor zijn dan ook handige tasjes te koop, waarvan ik er dus ook een heb.
Ook heeft vrijwel iedere supermarkt of drogist zijn eigen kortingskaart. Ik vind dit heel hinderlijk, want zo heb je behalve je rijbewijs, je credit card(s) en je debit card (pinkaart, die ook als Visa gebruikt kan worden), zo'n 10 andere kaarten in je tas. Van Giant, CVS, Safeway, Petco (dierenwinkel), om er een paar te noemen. Maar goed, die kaart geeft je recht op de aanbiedingen en als je hem niet hebt, betaal je in sommige zaken de volle prijs.
Ik dus allerlei bouillon, bananen, yoghurt en soepstengels (Grissini, die je kennelijk ook in Nederland kunt krijgen, want er staat Nederlands op de doos, naast Spaans en Engels.) gekocht en Gatorade, een drankje waar de kinderen ook dol op zijn, wat je verloren zouten in je lichaam weer aanvult. Dat komt in de lekkerste smaakjes en Aardbeien is mijn favoriet.
Gezellig bij het afrekenen wat met Ed de cassier gekletst, die is altijd bijzonder vriendelijk en herkent iedereen en daarna, omdat ik zo ziek, zwak en misselijk was, voor deze keer gebruik gemaakt van de service waarbij ze je boodschappen voor je in de auto zetten. Meestal draag ik alles gewoon in een keer de parkeerplaats over.
En nu maar hopen, dat dit slechts een eendagsvirusje is en niemand anders ermee besmet wordt!
Wednesday, October 08, 2003
We zijn er weer! Wat een fantastische reis hebben we gehad. Ik zal er een apart verslagje over schrijven. Mexico en de Mexicanen hebben zeer zeker ons hart gestolen en ik heb hernieuwde motivatie om nu eens eindelijk Spaans te leren. Met mijn kennis van Frans, Italiaans en Latijns moet dat toch lukken! En er wonen zoveel Spaans sprekenden in dit gebied, dat ik zeker zal kunnen oefenen. Nu nog even tijd vinden.
Zoals altijd als we op vakantie zijn, hadden we geen idee van het nieuws hier. En toen we gisteravond thuis kwamen, was Arnold Schwarzenegger al tot gouverneur van Californie verkozen. De reacties hierop buiten Californie zijn zeer sceptisch. Ik moet toegeven, dat ik verbaasd was, dat hij zo overweldigend won. We zullen zien in de komende 2 jaar hoe een populaire acteur zonder politieke ervaring het ervan af brengt. Hij lijkt luchtkastelen te willen bouwen, maar wie weet.
Verder vernam ik, dat Roy van de befaamde Siegfried en Roy show in het Mirage Hotel in Las Vegas tijdens de show door een van de tijgers in zijn nek was gebeten. Schokkend nieuws voor ons, want wij hebben die show afgelopen november zelf ook gezien en hij was echt fantastisch. Nu is de show gesloten en is het niet bekend of hij ooit nog te zien zal zijn. Het is een wonder, dat Roy nog leeft en of hij ooit weer in staat zal zijn zijn illusionist carriere te vervolgen is erg onzeker. Wat een vreselijke ervaring zal het geweest zijn voor het publiek en de medewerkers en zijn partner Siegfried. Ik hoop van harte, dat hij er weer bovenop komt! Ook al omdat hierdoor 267 mensen zonder werk zijn komen te zitten.
Het was een heerlijke zomerdag vandaag en dat in october! Echt Indian Summer. Wel fijn om daarin terug te komen van een warme vakantie.
Ik moest vanmiddag met de meisjes o.a. naar de bank en de apotheek. Ik besloot eens lui te zijn en van de drive thru's gebruik te maken. Natuurlijk hebben we hier de drive thru restaurants, maar veel banken hebben ook drive thru pin automaten en twee apotheken hebben hier drive thru's voor recepten. Heerlijk als je ziek bent, want anders sta je daar maar te wachten. Andere drive thru zaken zijn sommige wasserijen en natuurlijk autowasserijen. Je kunt dus heel wat doen zonder de auto uit te komen. En soms is dat wel heel handig! Ja, ja, erg lui en ik maak er ook meestal geen gebruik van, maar als je haast hebt is het heerlijk.
Zoals altijd als we op vakantie zijn, hadden we geen idee van het nieuws hier. En toen we gisteravond thuis kwamen, was Arnold Schwarzenegger al tot gouverneur van Californie verkozen. De reacties hierop buiten Californie zijn zeer sceptisch. Ik moet toegeven, dat ik verbaasd was, dat hij zo overweldigend won. We zullen zien in de komende 2 jaar hoe een populaire acteur zonder politieke ervaring het ervan af brengt. Hij lijkt luchtkastelen te willen bouwen, maar wie weet.
Verder vernam ik, dat Roy van de befaamde Siegfried en Roy show in het Mirage Hotel in Las Vegas tijdens de show door een van de tijgers in zijn nek was gebeten. Schokkend nieuws voor ons, want wij hebben die show afgelopen november zelf ook gezien en hij was echt fantastisch. Nu is de show gesloten en is het niet bekend of hij ooit nog te zien zal zijn. Het is een wonder, dat Roy nog leeft en of hij ooit weer in staat zal zijn zijn illusionist carriere te vervolgen is erg onzeker. Wat een vreselijke ervaring zal het geweest zijn voor het publiek en de medewerkers en zijn partner Siegfried. Ik hoop van harte, dat hij er weer bovenop komt! Ook al omdat hierdoor 267 mensen zonder werk zijn komen te zitten.
Het was een heerlijke zomerdag vandaag en dat in october! Echt Indian Summer. Wel fijn om daarin terug te komen van een warme vakantie.
Ik moest vanmiddag met de meisjes o.a. naar de bank en de apotheek. Ik besloot eens lui te zijn en van de drive thru's gebruik te maken. Natuurlijk hebben we hier de drive thru restaurants, maar veel banken hebben ook drive thru pin automaten en twee apotheken hebben hier drive thru's voor recepten. Heerlijk als je ziek bent, want anders sta je daar maar te wachten. Andere drive thru zaken zijn sommige wasserijen en natuurlijk autowasserijen. Je kunt dus heel wat doen zonder de auto uit te komen. En soms is dat wel heel handig! Ja, ja, erg lui en ik maak er ook meestal geen gebruik van, maar als je haast hebt is het heerlijk.
Wednesday, October 01, 2003
Vandaag stond in het teken van pakken: lijsten uitprinten, post verzorgen, dieren naar de kennel brengen, want... morgenvroeg vertrekken we naar Cancun, Mexico. We gaan op kosten van het bedrijf van Rick 3 dagen bij Aventura Palace en 2 dagen bij Xpu-Ha Palace logeren! Een goede prijs voor al het reizen, dat hij doet!
We halen hiervoor onze kinderen uit school. Dat gaat hier veel gemakkelijker dan in Nederland, een simpel briefje naar de leraren en voila. De kinderen moeten wel schoolwerk meenemen om op reis te doen, maar verder is het prima. Dit omdat er gedurende het schooljaar nauwelijks vakanties zijn. Enkel 1 week Kerst (2 weken dit jaar omdat Kerst midweek valt) en 1 week Pasen en dat is het. Dit is een internationaal gebied en mensen reizen nu eenmaal, dus er wordt niet moeilijk over gedaan (tenzij het constant is, natuurlijk).
Vrijdag werd nog door de school super intendent (hoofd van het schooldistrict) voorgesteld om, als er weer zoveel sneeuw als vorig jaar is, 2 dagen van de paasvakantie af te halen. Op maandag hadden we al email, dat hij dat voorstel had teruggetrokken. Ten eerste was een van die dagen een Joodse feestdag en ten tweede waren de ouders razend (ik incluis, ik had ook geschreven naar onze vertegenwoordiger) omdat de vakantieplannen al vaststonden.
Maar goed. Behalve pakken ben ik ook druk bezig geweest om foto's online te zetten en een reisverslag af te maken. Ik wilde klaar zijn met de zomer voor we aan deze reis begonnen. Dus staan er foto's van het Zuidwesten, New Orleans en Aruba hier. En het reisverslag van onze reis naar New Orleans is hier te lezen.
Ik zit nu mijn favoriete snack te eten: jerky. Deze is buffalo, maar je hebt ook rundvlees en kalkoen. Het is gedroogd, gepeperd vlees. Klinkt vreselijk, smaakt heerlijk, ik raad het een ieder aan bij een bezoek hier.
Alles is schoon, gepakt en klaar en morgen vertrekken we om 6:30 uur om een vlucht van 10 uur te halen, American Airlines heeft nl. altijd gigantische wachttijden bij het inchecken. Dinsdagavond zijn we weer terug. Allemaal een heel prettig weekend!
We halen hiervoor onze kinderen uit school. Dat gaat hier veel gemakkelijker dan in Nederland, een simpel briefje naar de leraren en voila. De kinderen moeten wel schoolwerk meenemen om op reis te doen, maar verder is het prima. Dit omdat er gedurende het schooljaar nauwelijks vakanties zijn. Enkel 1 week Kerst (2 weken dit jaar omdat Kerst midweek valt) en 1 week Pasen en dat is het. Dit is een internationaal gebied en mensen reizen nu eenmaal, dus er wordt niet moeilijk over gedaan (tenzij het constant is, natuurlijk).
Vrijdag werd nog door de school super intendent (hoofd van het schooldistrict) voorgesteld om, als er weer zoveel sneeuw als vorig jaar is, 2 dagen van de paasvakantie af te halen. Op maandag hadden we al email, dat hij dat voorstel had teruggetrokken. Ten eerste was een van die dagen een Joodse feestdag en ten tweede waren de ouders razend (ik incluis, ik had ook geschreven naar onze vertegenwoordiger) omdat de vakantieplannen al vaststonden.
Maar goed. Behalve pakken ben ik ook druk bezig geweest om foto's online te zetten en een reisverslag af te maken. Ik wilde klaar zijn met de zomer voor we aan deze reis begonnen. Dus staan er foto's van het Zuidwesten, New Orleans en Aruba hier. En het reisverslag van onze reis naar New Orleans is hier te lezen.
Ik zit nu mijn favoriete snack te eten: jerky. Deze is buffalo, maar je hebt ook rundvlees en kalkoen. Het is gedroogd, gepeperd vlees. Klinkt vreselijk, smaakt heerlijk, ik raad het een ieder aan bij een bezoek hier.
Alles is schoon, gepakt en klaar en morgen vertrekken we om 6:30 uur om een vlucht van 10 uur te halen, American Airlines heeft nl. altijd gigantische wachttijden bij het inchecken. Dinsdagavond zijn we weer terug. Allemaal een heel prettig weekend!
CompUSA Coupon
Dagboek van het leven van een Nederlands-Amerikaans gezin in Noord-Virginia, vlakbij Washington DC
Mijn email
MSN adres
Previous Posts
- Back to School!
- Labor Day weekend
- Grotten en de Shenandoah
- Ernesto
- Old Town Alexandria
- De westkant van de Mall
- De oostkant van de Mall
- Michelle is hier!
- Het huwelijk van Lauren en Daniel
- Muskegon en de rit naar huis
Gerelateerde pagina's en reisverslagen
- Alles Amerika website
- Onze persoonlijke website
- Onze foto's
- Meer foto's
- En de nieuwste foto's
- Verslag van onze Zuidwest VS reis
- Verslag van onze New Orleans reis
- Verslag van onze reis naar Mexico
- Een ski weekend in West Virginia
- Valentijnsweekend in New York City
- Springbreak in Texas
- Autoreis naar West Michigan
- Reisverslag Noord-Californie, juli 2004
- Reisverslag Atlanta, juli 2004
- Reisverslag Aruba, augustus 2004
- Reisverslag New York City, Republikeinse Conventie
- Reisverslag Breckenridge, CO 2005
- Reisverslag Yellowstone NP 2005
- Paar daagjes zomers New York City 2005
- Reisverslag Aruba, augustus 2005
- Reisverslag Nederland, november 2005
- Reisverslag Orlando amusementsparken, april 2006
- Reisverslag Noordwesten, juni 2006
- Reisverslag Aruba, juli 2006
- Reisverslag Midden-Westen, augustus 2006
Archives
- 09/01/2003 - 09/30/2003
- 10/01/2003 - 10/31/2003
- 11/01/2003 - 11/30/2003
- 12/01/2003 - 12/31/2003
- 01/01/2004 - 01/31/2004
- 02/01/2004 - 02/29/2004
- 03/01/2004 - 03/31/2004
- 04/01/2004 - 04/30/2004
- 05/01/2004 - 05/31/2004
- 06/01/2004 - 06/30/2004
- 07/01/2004 - 07/31/2004
- 08/01/2004 - 08/31/2004
- 09/01/2004 - 09/30/2004
- 10/01/2004 - 10/31/2004
- 11/01/2004 - 11/30/2004
- 12/01/2004 - 12/31/2004
- 01/01/2005 - 01/31/2005
- 02/01/2005 - 02/28/2005
- 03/01/2005 - 03/31/2005
- 04/01/2005 - 04/30/2005
- 05/01/2005 - 05/31/2005
- 06/01/2005 - 06/30/2005
- 07/01/2005 - 07/31/2005
- 08/01/2005 - 08/31/2005
- 09/01/2005 - 09/30/2005
- 10/01/2005 - 10/31/2005
- 11/01/2005 - 11/30/2005
- 12/01/2005 - 12/31/2005
- 01/01/2006 - 01/31/2006
- 02/01/2006 - 02/28/2006
- 03/01/2006 - 03/31/2006
- 04/01/2006 - 04/30/2006
- 05/01/2006 - 05/31/2006
- 06/01/2006 - 06/30/2006
- 07/01/2006 - 07/31/2006
- 08/01/2006 - 08/31/2006
- 09/01/2006 - 09/30/2006
- Current Posts