Over de terugrit en prikken

Om vijf voor zes word ik wakker en vraag Rick of hij en Katja niet op moeten staan. Katja blijkt al op en gedoucht te zijn en een paar minuten later neem ik afscheid van haar. Rick brengt haar naar het vliegveld.

Het geeft mij de tijd om me klaar te maken voor de dag en alles in te pakken. Als Rick terug is kunnen we de bagage al gauw in de auto laden. We checken uit en gaan eerst naar Starbucks voor koffies. Rick kiest ook zijn gewoonlijke kalkoenspek broodje. Ik heb dit keer bij de juiste Panera besteld en daar ligt mijn broodje klaar. 

Vol goede moed beginnen we aan de bijna zes uur durende terugrit. We kiezen ervoor een andere route terug te nemen. Deze loopt via de I-76 en I-79 naar de I-68, die we in West Virginia bereiken. Deze route is ietsje langer, maar veel mooier qua uitzichten.

In West Virginia zoeken we een Subway op. Rick neemt een flatbread met vleeswaren en ik een salade met gegrilde kip en avocado. Het smaakt best goed. Daarna maken we nog een pit stop om ook benzine te tanken. 

Op hoger gelegen gebieden zijn al flink wat herfstkleuren te zien

 De enige file, die we tegenkomen hoe kan het ook anders, is op de ringweg rond Washington. We hebben allebei meer dan genoeg van de auto en zijn opgelucht als we om drie uur onze garage binnenrijden. Katja is inmiddels ook thuis, ze werd door Kevin van het vliegveld van Newark gehaald. 

We nemen even een paar uur om te rusten. Ik trap ook twintig minuten op de elliptische machine, want dat helpt me beter voelen. Gewoon even de benen bewegen niets heel intensiefs.

Al jaren slaap ik met een lichaamskussen. Hetgene dat ik op reis meeheb vind ik veel lekkerder liggen dan die op mijn bed thuis. Met de jaren is die laatste keihard geworden en ik heb een nieuwe van een ander merk besteld van Amazon. 

Zo op het eerste gezicht en gevoel is dat een verbetering, maar we zullen het vannacht zien. Jammer genoeg heeft het bedrijf, waar ik de kussens altijd van kocht, het kussen korter en dunner gemaakt. Dat werkt niet voor me. Op hoop van zegen met dit nieuwe kussen dus. 

Om kwart over vijf hebben we een afspraak bij CVS om onze griepprik en de nieuwe coronaprik te krijgen. Ik vind het fijn om die voor we naar Spanje gaan gehad te hebben. 

Nu we toch hier in de buurt zijn halen we mijn medicijnen van Walgreens op en rijden dan door om mijn eten van Genki te halen. Rick heeft liever Grieks eten van Plaka Grill.

Hopelijk slaap ik vannacht goed, want de rest van de week is erg druk. Ik hoop niet dat ik wat dingen af moet zeggen, want op het moment voel ik me er niet toe in staat. Het belangrijkste is de rondleiding morgen en die gaat zeker door. Ik kijk daarna wel of ik puf voor woensdag heb. 

Over een weekend in Ohio

Zaterdag 

Eigenlijk is het zaterdag en zou ik langer moeten slapen. Maar om half zeven ben ik echt wakker en pak mijn telefoon erbij. 

Een kwartier later is Rick ook van de partij. Ik pak wat laatste dingen in en als ik beneden kom staat er een kop koffie klaar. 

Voor we op pad gaan doe ik alvast een half uur cardio. Dan gaan we ons weekend ontbijt en natuurlijk de koffies halen. 

Vervolgens bezoeken we de Vienna markt waar ik een aantal foto's maak. Verder koop ik een fles Pure Green groentesap om mee op reis te nemen. 

op p

Thuis pakken we alles in en vullen de koelbox. Ik neem mijn gisteren gemaakte lunch mee. Dat bevalt me zeer goed tijdens auto reizen. Je weet maar niet wat je onderweg tegenkomt. 

Tegen half elf zijn we klaar om op pad te gaan. De GPS geeft iets meer dan vijf uur rijtijd naar Akron, Ohio. 

Natuurlijk is er eerst een file om het gebied rond Washington uit te komen. Daarna gaat het vlot door Maryland en al gauw rijden we Pennsylvania binnen. 

 

Ondertussen praat ik gezellig bij met Saskia. Zij heeft drie klassen en twee daarvan zijn kinderen, die nog geen Engels spreken. We hebben het over taal en hoe Saskia's kennis van de Nederlandse taal helpt. Dat is meer dan je zou denken. 

Tegen enen beginnen we trek te krijgen en we stoppen bij de Somerset service plaza. Ik doe me tegoed aan mijn salade, garnalen en perzik. Rick koopt een broodje van Roy Rogers. 

De weg door Pennsylvania leidt door de Poconos, die deel maken van het Appalachen gebergte. Het is mooi, maar ook bochtig en daardoor vermoeiend rijden. 

Om klokslag drie uur rijden we Ohio binnen. Het landschap is veranderd in saai en plat. Ook is de zon verdwenen al is het wel 28 graden. 

We logeren bij de Residence Inn Akron en komen daar om vier uur aan. We rusten een uurtje uit op de kamer en gaan dan Akron in om een restaurant te vinden. 

Dit stadje heeft de bijnaam Rubber City, want drie van de grootste autobanden bedrijven in de VS hebben er hun hoofdkantoor (Goodyear, Firestone en BF Goodrich). 

We strijken neer bij Crave in het centrum en nemen plaats aan de bar. We beginnen met een charcuterie plankje en een biertje (La Trapper, Nederlands) en een glas rode wijn voor mij. Daarna proberen we de pierogi's, de specialiteit van dit gebied. Die zijn niet aan mij besteed, ik vind het een melige hap. 

Als laatste delen we de krabcakejes en die zijn wel heerlijk. Jammer genoeg zijn ze morgen gesloten, want we zouden hier graag nog een keer eten. 

Na het eten lopen we nog even door de stad. Er is een openlucht concert gaande. Verder zijn er een aantal architectureel interessante gebouwen en een standbeeld van een man die een band vastheeft. 

Dan gaan we terug naar het hotel en wachten tot Katja landt. Rick gaat haar ophalen, want ik ben op van de pijn. Morgen is het hopelijk wat beter. 

Zondag

Na een pijnlijke nacht heb ik het om kwart voor zeven gehad met het bed. Ik sta stilletjes op en ga in de zitkamer zitten. Het is fijn dat we twee slaapkamers hebben, het maakt het een klein appartement. Rick volgt een half uurtje later en we maken ons klaar. Er zijn ook twee badkamers dus we storen Katja niet. 

We gaan op weg naar Starbucks en Panera voor koffies en ontbijt. Katja en ik zijn altijd eensgezind en bestellen hetzelfde. Nadat we de koffies opgehaald hebben rijden we naar Panera. Rick gaat de bestelling ophalen, maar komt terug met de mededeling dat ze die niet ontvangen hebben. 

Oh nee, ik bedenk me met schrik dat ik hem naar Vienna heb gestuurd. Zo zonde van het geld, maar er zit niets anders op dan het opnieuw te bestellen. We eten op de kamer waar we Katja al gedoucht en wel aantreffen. Dan gaan we naar het wandelpad dat we gisteravond zagen. 

Dat loopt langs het Erie en Ohio kanaal waarvan vijftien sluizen in Akron zijn. Het is een mooi pad langs heel wat geschiedenis. 

Hier werd Quaker Oats opgericht door een Duitse immigrant

We zien een schattige dikke bosmarmot

Op een gegeven moment komen we bij een winkeltje uit. Dit blijkt een klein museum te zijn en de man, die er werkt, vertelt interessant over dit kanaal en zijn geschiedenis vooral in de Burgeroorlog. Er is zelfs een band met ons gebied, want George Washington was hier en wilde dit kanaal hier net als het Chesapeake en Ohio kanaal in onze omgeving. 

Het winkeltje dat hier al sinds midden 19e eeuw staat

De geschiedenis van het winkeltje dat door meerdere generaties werd gerund

De herfstkleuren zijn hier verder dan bij ons

De tijd gaat snel en terug in het hotel maken we ons klaar om naar de herdenkingsdienst van Ricks vaders vriendin Carol te gaan. Katja en ik halen een kleine salade van Panera om wat in onze magen te hebben. Rick kiest een snack wrap van McDonald's. 

Dan gaan we op weg naar Wooster wat nog zo'n drie kwartier rijden is. Het ziet eruit als een leuk historisch plaatsje, maar we hebben geen tijd om daar meer van te zien. We moeten om een uur bij de Trinity United Church of Christ zijn.

De kerk is precies twee honderd jaar oud

We worden hartelijk begroet door Carols dochters Deb en Trisha. Verder maken we kennis met haar overlevende broer en zussen. De dienst is helemaal Carol. Het koor waar ze in zong zingt een lied, verder wat psalmen, een emotionele toespraak van Deb en na drie kwartier is het afgelopen. 

Na afloop is er een lichte lunch. We maken met nog meer mensen uit Carols leven kennis en zijn blij dat wij er als afgevaardigden van de Engle familie zijn. Er komt nog een dienst in Michigan in december waar Ricks zus naartoe zal gaan.

Dit bord vond ik een mooie uitspraak

Als iedereen vertrokken is gaan we met Deb en haar vrouw Brenda mee naar Carols huis. Daar zijn een aantal dingen, die nog van Ricks vader waren, die Katja en Rick mee willen nemen. 

Beau Beau, Dad en Carols hondje, herkent ons nog

Het is altijd heel wat om zo'n huis leeg te halen en Carols dochters wonen beiden ver weg. Gelukkig hebben familieleden het gekocht en hebben ze veel hulp. Het is vreemd dat dit waarschijnlijk de laatste keer is dat we Deb en Beau Beau zien. Maar je weet nooit. 

Het loopt tegen vieren als we afscheid nemen. Op de terugweg nemen we mooie landelijke weggetjes met veel Amish boerderijen. Ik neem een aantal foto's van de typisch rode "Oma Duck" schuren. 

Het is hier best mooi met eindeloze maisvelden en veel pittoreske boerderijen en kleine plaatsjes.

Eenmaal terug in het hotel verkleden we ons in onze gewone plunjes. Dan gaan we naar de Lock 15 Brewery. Daar hebben ze een flink aanbod aan zelf gebrouwde bieren en Katja en Rick zijn tevreden over hun keuze.

Voor onze maaltijd delen Katja en ik, zoals zo vaak als we samen eten, een aantal voorafjes. We hebben heerlijke slawraps met Aziatische kip en pindasaus, watermeloen en feta salade en verrukkelijke kippenvleugeltjes. Rick kiest de lamsvlees shawarma. Het is goede keuze en leuke bediening. 

En nu is het lekker tot rust komen in de hotelkamer. Katja's vlucht gaat morgenochtend heel vroeg dus de wekker zal ons allen bijtijds naast ons bed hebben. Wij rijden daarna terug naar huis. Allemaal een fijne week gewenst!

Over een actieve dag

Om kwart voor zeven staat Rick op en ik blijf nog even liggen en doe mijn gewoonlijke spelletjes. Rick is toch altijd druk in de keuken en dan loop ik hem alleen maar in de weg. Een kwartiertje later maak ik mijn ontbijt onder het genot van een door Rick gezette mok koffie.

Daarna begin ik aan mijn trappen op de mini elliptische machine. Rick is wat langzaam vandaag en ik heb er 42 minuten opzitten als we naar Starbucks vertrekken. Dat is fijn, want zo ben ik vroeg klaar met mijn sporten. 

Terwijl we bij Starbucks op onze drankjes wachten horen we opeens een donderend geluid. Het zijn twee militaire vliegtuigen, die heel laag overvliegen. 

Meteen zijn de Vienna Facebook groepen in rep en roer, want veel mensen schrokken ervan. Gelukkig weet iemand te vertellen dat het bij de vliegtuigshow dit weekend hoort. 

Met onze koffies gaan we onze boodschappen bij Giant en Whole Foods doen. Aangezien we morgenochtend vertrekken tot maandag zullen we er dit weekend geen tijd voor hebben. Het is eigenlijk best handig dit vrijdagochtend te doen, want de supermarkten zijn uitgestorven met iedereen op zijn werk.

Thuis neem ik mijn douche en ga dan naar de H Mart. Daar koop ik paddenstoelen voor mijn ontbijten volgende week. Aan de overkant is een Shell station en daar tank ik. Ik heb 40 cent korting van de Giant en daarmee kost een gallon $2,79. Dat scheelt toch weer flink.

Op weg naar huis stop ik even bij Oakmont. Daar staat een LOVE constructie en de O wordt telkens veranderd. Vandaag is het een monarch vlinder. Ik maak er mijn weersfoto van en ga verder. 

Na de boodschappen weggelegd te hebben is het tijd om mijn nagels te laten doen. Ik kies dit keer een donkergroene kleur met subtiele glitter erin. Thuis plak ik er vlinders, zonnebloemen en een roos op. Het is niet heel zomers, maar ook nog niet herfstachtig. 

Dan snijd ik de groente voor mijn salade en maak dubbel zoveel zodat ik het mee kan nemen als lunch morgen. Ik heb er gerookte tonijn bij en een halve perzik en bramen toe. 

Terwijl ik eet zie ik het kolibrietje. Ze is er nog steeds. Ik las dat ze in deze tijd hun lichaamsgewicht verdubbelen om naar het zuiden te kunnen migreren. 

Het is zulk lekker weer en ik heb me al sinds het zwembad sloot voorgenomen vaker te gaan fietsen. Ik besluit dat langzaam op te voeren. Vandaag fiets ik iets meer dan vijf kilometer door de buurt. Het is hier flink heuvelachtig dus goede extra beweging. 

Rick heeft een succesvolle demonstratie gegeven en we gaan even een drankje van 7 Eleven voor hem halen om het te vieren. Ik ben niet zo'n 7 Eleven fan dus ik ga alleen mee om hem gezelschap te houden. Rick kreeg veel complimenten over zijn demo van collega's en dat stemt hem natuurlijk zeer vrolijk.

Op het deck word ik opgevreten door irritante kleine mugjes. Om half vijf heb ik daar genoeg van en ga naar binnen. Rick maait nog even het gras in de achtertuin en dan gaan we bedenken waar we willen eten.

Dat wordt Sweet Ginger. Rick neemt er de curry met lamsvlees en ik twee sushi rollen. Het is erg lekker, maar zo koud binnen! Ik heb zelfs een jasje aan, maar dat is niet genoeg. Ik krijg er steeds meer pijn door dus dat is wel erg jammer. 

En zo is het alweer weekend! Morgen gaan we naar Ohio, ik ben benieuwd of daar ook nog iets leuks te doen is. Allemaal een fijne paar dagen gewenst!

Over deze 11 september

Vierentwintig jaar geleden alweer werden we geschokt door vliegtuigen, die als wapens gebruikt werden in New York en hier in Washington en duizenden slachtoffers eisten. Lang geleden, maar ik zie die dag nog steeds voor me. Ik sta er dus ook altijd even bij stil.

De regen van gisteren heeft plaatsgemaakt voor blauwe lucht en zon. Het zal vandaag tegen de dertig graden worden, heerlijk dus. Na mijn ontbijt doe ik wat cardio en dan gaan we onze gewoonlijke Starbucks koffies halen. 

Vervolgens maak ik mijn cardio af en ga naar Sharon. Aangezien ik flinke hoofdpijn heb doen we voorzichtig met mijn nek en schouders. Verder komen alle spiergroepen aan de beurt en het voelt goed weer met gewichten bezig te zijn. 

Het halve uur is dan ook snel voorbij en na afloop rijd ik naar Whole Foods. Daar heb ik een aantal dingen nodig en ik breng een topje dat ik niet leuk vind naar de Amazon balie. Soms ziet een kledingstuk er leuk uit op iemand anders, maar absoluut niet op mij.

Voor ik naar huis ga loop ik nog even het parkje naast Whole Foods in. Daar is het meeste uitgebloeid, maar vlinders en bijen vinden toch nog wat om te bezoeken. 

Thuis ververs ik de kolibrie nektar. Er komen nog steeds een paar vrouwtjes regelmatig langs. Ik ben benieuwd tot hoe lang dat gaat zijn. Nu kan ik dat in de gaten houden. In voorgaande jaren wist ik niet precies wanneer het laatste bezoek was.

Dan probeer ik mijn Wacom tablet wat uit. Rick is zo lief geweest het voor me op te zetten. Voor nu oefen ik wat met Microsoft Paint, maar ik wil me als het kouder wordt gaan verdiepen in tekenprogramma's en lessen nemen.

Net voor Judith om twaalf uur belt heb ik mijn komkommer en paprika salade gemaakt. Ik eet op het deck terwijl we gezellig bijpraten. Ik heb er ook garnalen bij en een halve perzik en bramen "toe". Een uur komt al snel en Judith moet weer aan het werk.

Alles doet weer pijn dus ik vraag Rick de hot tub open te doen. Ik ga een half uurtje bubbelen en dat helpt altijd wel wat. Het is zo lekker warm dus ik ga er met moeite weer uit. Ik droog wat op en ga dan aan de fotothema's voor de komende dagen werken. 

Morgen is dat "bold", ik denk dan aan "bold colors" , opvallende kleuren. Ik ga met krijtjes en waterverf kleuren aan de gang. De onderstaande drie foto's vind ik het best gelukt. Ik neig ernaar de middelste te gebruiken. Wat denken jullie?

 En dan is het opeens na vijven en tijd om ons klaar te maken voor het happy hour met Chuck en Christine. We hebben lekkere gerookte zalm als snack. Het wordt zoals altijd later dan half zeven voor we afscheid nemen tot volgende week.

We hebben allebei zin in taco's en Rick gaat die van Taco Bamba halen. Ik blijf het lekker vinden in de knapperige koolbladeren. En nu tijd voor De Slimste Mens! Wat vinden jullie van het nieuwe duo?