Over een ontspannen weekend

Zaterdag

Alexa wekt me, maar ik blijf nog een kwartiertje liggen. Dan zie ik Rick ook aanstalten maken om op te staan en we beginnen aan onze dag.

Natuurlijk halen we eerst koffies en egg white bites van Starbucks. Dan spelen we wat Pokemon Go en gaan naar de paarse glasbak. 

We zijn daarna vroeg bij de Vienna markt. Opeens horen we onze namen en zien Mary, David en Niall staan. We hebben hen al een tijd niet gezien en we praten elkaar even bij over hoe het met "de kinderen" gaat. 

Mary en haar nichtje hebben haast, dus lang duurt het niet. Wij lopen naar het kraampje van Quail & Hound voor een dozijn eieren. Ik vertel dat van het laatste dozijn een aantal eieren er als omelet beslag uitkwamen. Ze hebben geen idee hoe dat kwam. Dat verwachtte ik ook al niet, maar wie weet was het eerder voorgekomen. 

Voor we naar huis gaan brengen we nog een kort bezoek aan de Safeway. Het is prachtig weer en vrijwel geen luchtvochtigheid voor de verandering. We brengen alle boodschappen thuis en gaan dan naar de hoofdstraat van Vienna. 

We besluiten van het begin van Vienna naar onze bank aan de andere kant van de stad te lopen. Dat is een fijne wandeling. Bij de Truist bank zet ik mijn verdiensten van de afgelopen week op mijn spaarrekening. 

We lopen zo'n vijfduizend stappen en zijn om kwart voor elf weer bij de auto. Thuis frissen we ons op en gaan dan aan lunch denken. 

We besluiten naar The Boro te gaan. Onderweg zien we gekleurde wolken, het begin of einde van een prisma. Bijzonder, dat heb ik zo nog niet eerder gezien. 

Natuurlijk haal ik hier een poke bowl van Poki DC. Rick gaat naar Paris Baguette en koopt een stokbrood met ham en kaas. Ik moet zeggen dat dat er ook heel erg lekker uitziet, maar ja, teveel koolhydraten. 

Na het eten maken we ons klaar voor het zwembad. Als we daar tegen tweeen aankomen vinden we nog net een paar ligstoelen en een parasol. Het is niet druk, maar er zijn veel te weinig parasols. 

Het water is lekker fris, zelfs bijna te koel. Tijdens de eerste kinderpauze zwem ik tien baantjes en dan is het weer genoeg voor vandaag. Maria komt net als Rick vertrekt en we zijn het erover eens dat de muziek weer eens veel te hard staat. 

Rond half vijf loop ik terug naar huis. Rick is naar de AT&T winkel om een nieuwe telefoon te kopen. Zijn eerste generatie van de Surface telefoon is helemaal gebroken en hij wil een betere camera. Het wordt de Samsung S22 Ultra en hij kan hem maandag ophalen. 

Via Open Table heb ik gereserveerd voor het terras van SER, een voor ons nieuw Spaans restaurant. We krijgen er geen spijt van, alle tapa's zijn heerlijk. Ik denk dat ik vanavond ook voor het eerst haai eet, welke haai kan de serveerster ons niet vertellen. 

We delen de charcuterie en wat vleeskroketjes, dan komen een paddenstoelen tapa en de haai hapjes. Rick heeft ook nog een gerecht met gamba's en oesters besteld. Het smaakt allemaal voortreffelijk en Stacy, onze serveerster, is zeer attent. Hier gaan we zeker nog eens heen!

We proberen al een tijdje een strandvakantie met Katja en Kevin te regelen. Dat is eindelijk gelukt. We gaan naar zuid New Jersey, de tweede week van september. Het is leuk om naar iets samen met hen uit te kunnen kijken. 

Zondag

Voor de verandering ben ik eens niet vergeten Alexa op een weekend dag af te zetten. We slapen als rozen tot net na achten. Uitgerust staan we op.

Na Orions wandeling rijden we Vienna in en halen onze Starbucks bestelling op. Dan is het tijd voor de markt in het Mosaic District. We besluiten ook een stuk door het district te wandelen om wat stappen bijeen te krijgen. 

Er is een nieuwe sappen en smoothies winkel, Pressed. Die heeft sap met dezelfde groenten als mijn Rooster van Greenheart. Een versie heeft zeezout als extra ingredient. Ik koop een flesje, maar dat zeezout proef ik niet echt. Ik houd het maar bij de Rooster, want die glazen flessen kunnen recycled worden. 

Bij het King Mushroom kraampje haal ik mijn bestelling maitake en cantharellen op. Natuurlijk maak ik ook de nodige foto's. Al die gekleurde tomaten en pepers zijn zo vrolijk. 

Een ouderwetse Fiat 500 bij het nieuwe pizza restaurant

Eenmaal weer thuis begin ik aan mijn cardio. Rick gaat de hot tub schoonmaken. Hij roept me naar beneden, want hij ziet een grote vlinder. Het blijkt een cecropia mot te zijn, een van de grootste in Noord Amerika.

Al gauw gaan de magen weer rommelen en we willen het nieuwe Indiase fast food restaurant in het Mosaic District uitproberen. Het is hier helemaal in om je eigen bowl samen te stellen. De poke bowl is bekend, maar we hebben ook Mexicaanse, Mediterraanse en nu Indiase restaurants met dat concept. 

Rasa ziet er leuk uit en het is er druk, altijd een goed teken. Ik kies spinazie als basis in mijn bowl, daarbij de gember-kurkuma garnalen, warme spinazie, komkommer en tomaat salade, een heel lekkere tomaat-knoflook saus en wat getoaste linzen en zonnebloempitten. 

Ricks bowl ziet er heel anders uit en hij heeft lamskabob als proteine. Er zijn geen tafeltjes buiten meer vrij, maar we zien aan de overkant wel een bankje open. We smullen en zijn het erover eens dat dit restaurant ook voor herhaling vatbaar is. Dit is allemaal lekkerder en gezonder dan de traditionele fast food ketens.

De voorspelde regen is helaas gearriveerd. We besluiten snel onze boodschappen bij de Giant in Fairfax Circle te gaan doen. Dan kunnen we ook uitzoeken waar het nieuwe Koreaanse restaurant met zelf samen te stellen bowls is. Die gaan we binnenkort ook proberen. 

Met dit sombere weer hebben we zin om een film te kijken. We kijken welke tekenfilm we nog niet gezien hebben en dat wordt Hotel Transylvania 4. Het is de laatste van de serie en het verhaal is heel leuk bedacht. 

De rest van de middag gaan we verder aan de Disney puzzel, die al maanden op onze eettafel ligt. Hij leek heel makkelijk, maar dat valt flink tegen. Allemaal verschillende Mickey's en Donald Duck's en andere figuren. Je gaat er bijna scheel van kijken!

Om het weekend af te sluiten gaan we kijken of er plaats is aan de bar van Bear Branch Tavern. Dat is het geval en we komen toevallig naast onze vriend Michael te zitten. Dat is een van de leuke bijkomstigheden van ergens lang wonen, we kennen enorm veel mensen.

Terwijl we met Michael praten en een paar van zijn vrienden ontmoeten bestellen we eten. Met dit regenachtige weer hebben we allebei zin in uiensoep. Die van mij wil ik zonder brood en ik mis dat helemaal niet, zo lekker is het. 

Als hoofdgerecht heb ik buikspek met wortelpuree, wilde paddenstoelen en erwtjes. Dat is lekker! Met de uiensoep kan ik het niet helemaal op, maar ik begrijp waarom Chris, de serveerster, het aanbeval. Het is weer eens wat anders dan de gewoonlijke salade, die ik hier bestel. 

En zo is er alweer een weekend voorbij, het gaat te snel! Hieronder wat Fiona foto's van vandaag en Kai en Raquel zijn in Scandinavie. Na Denemarken zijn ze nu in Noorwegen en deden een georganiseerde wandeling naar een uitkijkpunt over een van de fjorden.

Allemaal een heel fijne week gewenst!

Hier is wat zand, Mommy! (Fiona is dol op het strand en eet volgens Katja de helft op)

Ze is dol op bramen!

Kai en Raquel zijn op vakantie in Scandinavie. Ze hebben Denemarken bezocht en zijn nu in Noorwegen

Over een vochtige rondleiding

Alweer zijn alle ramen beslagen van de vochtigheid. Buiten is het ook nat  van de regen vannacht, dus ik eet mijn ontbijt maar binnen. Vrijdag vind ik het altijd het lekkerst, want dan maak ik de paddenstoelen en spinazie op en heb daardoor een bord vol.

Omdat ik vanmiddag een rondleiding heb houd ik me vanochtend koest. Rick en ik nemen de tijd om Pokemon Go te spelen in Vienna en halen natuurlijk onze koffies op van Starbucks. 

Dan ga ik op ons vlinderbankje voor het huis koffie leuten. Het is weleens leuk om 's ochtends alle tijd te hebben. Ik maak een paar keer een korte wandeling om toch wat beweging te krijgen, want dit drukkende weer zorgt ervoor dat ik nogal wat pijn heb. 

Rick en ik gaan nog voor twaalven lunch halen. We gaan voor de verandering eens naar Zoe's Kitchen. Daar bestel ik mijn geliefde bloemkoolrijst bowl met zalm. Alleen hebben ze het recept van de bloemkoolrijst veranderd en ik vind het een stuk minder lekker.

Om half een brengt Rick mij naar het metrostation. Ik heb mijn paraplu mee, want het ziet er telkens heel dreigend uit. Een half uur later stap ik bij het Smithsonian station uit. Zoals gewoonlijk maar ik een pit stop in het Smithsonian kasteel.

Helaas ben ik vergeten water mee te nemen en dat heb ik met deze warmte wel nodig tijdens de rondleidingen. Gelukkig is hier een cafe, maar mijn hemel, een doodgewoon flesje water kost meer dan $4. Dat ga ik voortaan niet meer vergeten!

Na de metro van het Smithsonian naar Capitol South te hebben genomen wacht ik op mijn groepje van vandaag. Het is goed dat ik vroeg ben, want we hadden om twee uur afgesproken, maar om kwart voor twee is iedereen er al. 

Vandaag leid ik twee gezinnen rond, een met drie kinderen en een met twee, in totaal negen mensen dus. Het blijkt dat alleen de dames elkaar al kenden en uitvonden dat ze op dezelfde dag in Washington zouden zijn. De mannen en kinderen ontmoeten elkaar dus voor het eerst. Gelukkig kan iedereen het meteen goed met elkaar vinden.

Eindelijk is het me gelukt om kaartjes voor de Library of Congress te bemachtigen. We gaan door de veiligheidscontrole en dan worden mijn kaartjes gescand. Eenmaal boven vertel ik over de grote leeszaal en die gaan we vervolgens van boven bewonderen. 

Daarna vertel ik van alles over wat er te zien is op de muren, trappen en grond van het gebouw. Dat is nogal wat. We bekijken de bibliotheek van Thomas Jefferson, een van de originele Gutenberg bijbels en de oudste kaart van de Verenigde Staten en dan staan we weer buiten.

Via het Hooggerechtshof gebouw en Capitool lopen we naar Pennsylvania Avenue. Via 7th Street lopen we vervolgens  naar de Chinese boog. Onderweg nemen we een pauze in de airconditioning van Gregorys Cafe. Na wat koude koffies en muffins zijn we klaar om verder te lopen. 

We wandelen mijn gewoonlijke route langs het oudste kerkje in de stad en Ford's Theater en komen dan bij het FBI gebouw weer op Pennsylvania Avenue terecht. Inmiddels begint het te spatten en niet veel later te regenen. 

Niemand van mijn groepje heeft een paraplu mee, dus we schuilen even onder de bomen. Dan proberen we de achterkant van het Witte Huis te gaan bekijken, maar dat is afgezet. Het regent weer en we schuilen nog wat.

Uiteindelijk besluit iedereen de regen te trotseren. Ik ben blij met mijn paraplu, maar die is niet zo groot dat ik anderen er ook droog mee kan houden. Bij de voorkant van het Witte Huis vertel ik snel over de geschiedenis ervan en worden de nodige foto's genomen.

Dan nemen we afscheid en ik zoek het McPherson Square metrostation op. Daar wacht ik op de oranje trein naar Vienna. Te laat zie ik dat Rick naar Shipgarten is gegaan en ik de zilver trein naar McLean had moeten nemen. 

Bij Foggy Bottom stap ik uit en wacht op de zilver trein. In het station van McLean staat Rick me al op te wachten. Hij heeft ook al uitgevogeld waar we gaan eten: Agora. Dat is een modern Mediterraans restaurant en we nemen plaats aan de bar.

Het eten is voortreffelijk! Ik heb een heerlijke koude komkommer en waterkers soep en daarna een salade met watermeloen en feta. 

Mijn laatste mezze zijn de St. Jacobsschelpen met zalm "kaviaar" in een saffraan yoghurt. Allemaal om mijn vingers bij af te likken. 

Thuis zijg ik dankbaar in mijn luie stoel neer. Nog een rondleiding in augustus en dan heb ik er een paar te boek staan in oktober, maar de drukke tijd lijkt voorbij. Het blijft leuk om te doen. 

Allemaal een heel fijn weekend gewenst!

Over een actieve dag

Alweer wekt Alexa me om half acht. Ik luister even naar Let It Go en sta dan op. Het belooft weer een warme dag te worden en dat is zo vroeg al te voelen. Het heeft voor de verandering niet geregend vannacht, maar de ramen zijn van buiten beslagen zo vochtig is het.

Als ik mijn ontbijt gemaakt heb draai ik me even om om koffie in te schenken. In die paar seconden speelt Orion het klaar om mijn eiwit wrap met ei erin van mijn bord te stelen. In paddenstoelen en spinazie heeft hij gelukkig geen interesse. 

Met een opnieuw bereide eiwrap met ei ga ik op het deck eten. Al gauw hoor ik het gezoem van de vleugeltjes van onze kolibrie. Ik heb het idee dat we er dit jaar maar een hebben, maar ze zijn moeilijk uit elkaar te houden, dus het kunnen er meerdere zijn. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt doe ik alvast wat cardio. Zo heb ik er al twintig minuten opzitten als we naar Starbucks gaan. Rick heeft om negen uur een vergadering en is wat laat dus we gaan naar het Pan Am Center. Vind ik niet erg, ik kan de bespaarde tijd goed gebruiken. 

Thuis doe ik de rest van mijn cardio. Mijn Canadese broer belt intussen en we praten gezellig bij. Daardoor moet ik me haasten om op tijd te zijn voor personal training. Sharon heeft weer een pittig half uur met gewichten voor me in elkaar gezet. 

Op weg naar huis stop ik her en der om foto's van de mooie crape myrtle's te maken. Ook de echinacea bloeit nog net en is favoriet van de bijen. 

Rick wil zijn lunch voor zijn vergadering van twaalf uur halen. Prima, ik eet ook graag vroeg zodat ik daarna meteen naar het zwembad kan. We halen onze salades van Cava en Subway. Zoals altijd mag Orion mijn bowl schoonlikken als ik de salade opheb.

Na mijn douche heb ik me meteen in badkleding gekleed. Zo is er niet veel nodig om nog klaar te maken voor het zwembad. Net na twaalven loop ik er al heen. Het is zo lekker om in dat koele water te springen!

Net als gisteren verdeel ik mijn te zwemmen banen tussen de kinderpauzes. Het lukt me vandaag 600 meter te zwemmen en zo wordt het langzaam meer. Tot nu toe heb ik 8,5 kilometer gezwommen, veel minder dan vorig jaar, maar dat valt te verwachten. 

Halverwege de middag komt Maria naast me zitten lezen en om vier uur sms-t Rick dat hij eraan komt. Volgens de radar zou het moeten plenzen, maar we voelen slechts een paar druppels. Gelukkig dondert het ook niet. 

Rick trekt een aantal baantjes. Daarna droogt hij wat op en tegen half vijf lopen we samen terug naar huis. Volgens mij is dit mijn langste middag in het zwembad geweest dit seizoen. 

We bedenken ons dat we geen happy hour snack hebben. Ik rijd snel naar The Italian Gourmet in de hoop een bakje van hun heerlijke garnalensalade te bemachtigen. Helaas is die op, maar ze hebben ook plakjes worst met paprika en dat ziet er ook lekker uit.

Dan is het tijd voor ons wekelijkse happy hour met Chuck en Christine. Zij zijn weer in isolatie, want Chuck wordt over twee weken geopereerd en krijgt een nieuwe heup. Natuurlijk kunnen ze niet riskeren dat een van hen ziek wordt. 

Het happy hour is zoals altijd heel gezellig en vliegt voorbij. Voor we het weten is het tijd voor Chucks gewoonlijke vraag voor we afscheid nemen: wat gaan wij vanavond eten. Rick gaat taco's halen van een food truck bij het zwembad. Ik bestel mijn gewoonlijke Passion Fin sashimi maal.

Morgen heb ik mijn laatste rondleiding deze week. Ik maak me er een beetje zorgen over, want het is 's middags en er wordt zwaar onweer voorspeld halverwege. Ik kan dus wel wat schietgebedjes gebruiken dat het tot na vijven droog blijft.

Over een lekker luie dag

Als ik Rick net voor zevenen op hoor staan besluit ik me nog eens om te draaien. Het volgende dat ik hoor is de Alexa Disney wekker. Ik ging gisteren op tijd naar bed en voel me goed uitgerust. 

Beneden staat de koffie al klaar en ik maak mijn ontbijt. Een aantal van de donkerbruine eieren van Quail & Hound, zo te zien van dezelfde soort kip, zien er bij het openmaken al uit als een omelet. 

Waardoor dat is weet ik niet, maar het ziet er niet zo smakelijk uit. Ik ga zaterdag vragen hoe dat kwam. Gelukkig hebben de anders gekleurde eieren wel gewoon een dooier. 

Na mijn ontbijt begin ik vast aan mijn cardio tot Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. Ik heb mijn nitro brew de afgelopen paar dagen echt gemist. Hij smaakt dan ook extra lekker. 

Na bij elkaar vijftig minuten op de mini elliptische machine getrapt te hebben vind ik het genoeg voor vandaag. Ik ga douchen en dan mijn korte lijstje van boodschappen afwerken. 

Als eerste haal ik Orions medicijnen op bij Walgreens. Dan rijd ik naar H Mart voor wat meer paddenstoelen, de heerlijke Turkse yoghurtdrank en een fles sake. Zo, nu heb ik de rest van de dag "vrij". 

Omdat we gisteren geen virtuele lunch konden doen hebben Judith en ik die naar vandaag verzet. We beginnen een half uur eerder dan gewoonlijk om twaalf uur. Dat is wel fijn, want dan kan ik nog vroeger naar het zwembad. 

Zoals vrijwel altijd heb ik een Subway salade als lunch. We hebben zoals gewoonlijk geen enkele moeite de anderhalf uur vol te kletsen. Het blijft gezellig dit wekelijks video bellen. 

Hard aan het werk

Een interessante vlieg, de "tiger bee fly"

Binnen de kortste keren heb ik mijn bikini aan en loop naar het zwembad. Daar vind ik een ligstoel onder een parasol en ga meteen het water in. Dat is lekker fris. Ik besluit iedere kinderpauze wat baantjes te trekken tot ik een halve kilometer bijeen hebben. 

Zo gezegd zo gedaan en tussendoor vermaak ik me met een nieuwe "speurtocht" in het Two Dots spel. Het is weer eens wat anders dan woord- en breinspelletjes. Voor die speurtocht is het belangrijk op de kleine details te letten om dingen te vinden en dat lijkt me ook wel ergens goed voor. 

Om vijf uur zie ik Rick opeens het zwembad binnenlopen. Hij heeft de voortuin gemaaid en had het zo warm dat hij even afkoeling in het water komt zoeken. Het is letterlijk erin springen en er weer uit. 

We zien buurvrouw Mel op een ligstoel en gaan even met haar praten. Rick heeft haar kat Froggy bij de ingang van het zwembad gezien. Volgens haar wacht Froggy op haar. Inderdaad loopt hij achter ons aan terug naar ons plein. 

Rick stelt voor om naar Bear Branch Tavern te gaan nu we vroeg klaar zijn. Daar ben ik zeker voor te vinden. Alleen is het restaurant propvol en de hele parkeerplaats ook. Alternatief is Patsy's. Daar is het ook druk, maar we vinden nog een paar krukken aan de bar. Hoezo inflatie en recessie?

Het wordt een lekker maal. Ik houd het bij twee voorafjes, de gerookte zalm en de spinazie en artisjokken dip. Iets heel anders dan ik gewoonlijk bestel, maar ik smul ervan. Rick kiest de biefstuk en is ook dik tevreden. Shana spreekt mijn naam correct uit (Leonora) en alleen daarvoor al krijgt ze een goede fooi. 

Blij dat we toch lekker en gezellig hebben kunnen eten, al was het niet buiten, gaan we huiswaarts. Daar zoeken we onze luie stoelen op en met een op zijn botje knagende Orion is het een huiselijk tafereel. 

 

Over rondleiding twee van drie deze week

Vannacht heb ik heerlijk geslapen en sta om tien voor half acht op. Ik maak me klaar en kleed me voor de stad. Het zal vandaag een heel stuk koeler zijn dan gisteren. Voor ons doen koeler althans, want het is bij het opstaan al 27 graden.

Na mijn ontbijt en kop koffie brengt Rick me naar het station. Ik neem dezelfde trein als gisteren en kom om tien voor half tien bij het Smithsonian station aan. De rondleiding gaat vandaag langs de gebouwen, maar zo kan ik in het Smithsonian kasteel even naar de wc.

Op de borden staat dat de volgende trein over een kwartier komt, perfect. Binnen tien minuten ben ik terug op het perron en neem de blauwe lijn trein naar het Capitol South station. Daar arriveer ik om kwart voor tien, dus dit werkt allemaal precies zoals ik het wilde. 

Het gezin van vandaag bestaat uit moeder J., vader D, dochter C. en zoon D. Zij hebben er duidelijk zin in en ik krijg meteen heel veel vragen, vooral van de jonge D. Dat vind ik altijd heel fijn en ook dat ik op de meeste vragen een antwoord heb. Zo niet dan zoek ik het even op.

Ook vandaag is de Library of Congress gesloten, maar ik laat ze zien hoe ze kaartjes voor morgen kunnen reserveren. Ze gaan geen spijt van het bezoek aan dat gebouw hebben. 

Na ook nog het Hooggerechtshof en Capitool op deze heuvel bewonderd te hebben lopen we Capitol Hill af naar de voorkant van het Capitol. Het hoofdgedeelte staat in de steigers, maar het uitzicht over de Mall is hier mooi. 

Via Pennsylvania Avenue en langs de sterrenbeeldenfontein, de National Archives en het Marine Monument lopen we 7th Street NW op. Hier wijs ik onze favoriete restaurants van Jose Andres (lokale chef, die World Central Kitchen runt) aan. Ook komen we langs de Capital Arena, het stadion van de Wizards en Capitals. 

Na de Chinese boog bekeken te hebben slaan we linksaf en lopen naar 10th Street, die nemen we weer terug naar Pennsylvania Avenue. Onderweg komen we onder anderen langs Ford's Theater en aan de overkant het huis waar Lincoln overleed. 

Jonge D. vindt het FBI gebouw enorm interessant en heeft daar ook veel vragen over. Ook zijn vader maakt goed gebruik van mijn kennis van de stad. Heel slim, want zo krijgt hij van een plaatselijk iemand tips over wat de moeite waard is.

Op Freedom Plaza laat ik de plattegronden van het Capitool en Witte Huis op de grond zien. Er staan ook allerlei spreuken van prominente mensen over Washington, DC. Na door het Eerste Wereldoorlog monument gelopen te hebben komen we bij de achterkant van het Witte Huis aan. 

Daarna lopen we naar de voorkant wat ook nog best een wandeling is. Daar vertel ik over de geschiedenis van het "Presidentiele Paleis" zoals het voor 1902 heette. Toen pas maakte Teddy Roosevelt de naam officieel "The White House". 

Na afscheid genomen te hebben loop ik naar de Old Ebbitt Grill. Ik ga mezelf daar trakteren op een lunch. Onderweg kijk ik waar ik Tinkelbel kan fotograferen. Dat wordt op het overblijfsel van wat vroeger een kastje was om de politie of brandweer te bellen. 

De Old Ebbitt Grill is zoals gewoonlijk flink druk. Ik zoek een kruk aan de bar en gelukkig zijn er nog een paar. Het menu heeft nog steeds veel van de gerechten, die ik me van drie jaar geleden herinner. Het is vreemd dat het al zo lang geleden is. 

De zalmsalade smaakt heel goed en ik heb een gesprek met de barman over mijn achternaam. Hij vraagt zich af of die frans is vanwege de -le in plaats van -el. Maar nee, de Engel's zijn uit de Elzas hierheen gekomen met -el. Ooit is er bij het aangeven van een kind de foute spelling gebruikt en daaruit is de Engle tak gegroeid. 

Als ik weer afgerekend heb loop ik naar het McPherson Square metrostation. Daar moet ik even op mijn trein wachten. Ik sms Rick dat ik op weg naar huis ben en bij West Falls Church nog een keer. Hij staat er al als ik uit het station loop. Dit is wel een groot voordeel van het thuis werken van Rick!

Het bewolkte en nu regenachtige weer maakt dat ik me heel moe voel. Twee rondleidingen achter elkaar zal ook wel bijdragen. In ieder geval vind ik dat ik verder een rustige middag op de bank verdiend heb. 

Voor het avondeten wil ik heel graag Vietnamees van Viet Aroma. Rick haalt het op, maar hij gaat naar een kebab restaurant in de buurt. Mijn eten is zoals altijd heerlijk en een goede afsluiting van een leuke dag. 

Morgen staat er helemaal niets op het programma en dat vind ik fijn na een heel drukke week.