Over een spookrondleiding en een lekker zomers weekend

Zaterdag

"Jouw telefoon maakt vervelende geluiden midden in de nacht", zegt Rick meteen als we om half acht opstaan. Ik vergeet telkens het geluid uit te zetten en vooral mijn toon voor Facebook reacties is heel irritant als je wilt slapen. Ik moet het echt een gewoonte maken dat uit te zetten, want ik heb het ook gehoord.

Het is weer mooi zonnig. Ik heb een vreemde situatie omhanden. In mijn agenda staat dat ik vandaag een volle dag rondleiding met vier volwassenen zal hebben, geboekt door een Monique. Ik kan er echter op geen enkele sociaal media site iets over terugvinden.

Wel wilde een Monique voor 24 juni zo'n rondleiding boeken, maar toen was ik natuurlijk niet beschikbaar want in Yellowstone. Toch besluit ik me in mijn rondleiding tenue te kleden en om tien uur bij het Smithsonian station te staan.

We halen eerst ontbijt bij Starbucks en dat duurt even. Maar dan gaan we met onze koffies en egg bites richting Washington. Het is net na negenen en al 28 graden. Heel eerlijk gezegd hoop ik van harte dat niemand op komt dagen want ik ben na de kou in Yellowstone deze hitte weer ontwend.

Onze gewoonlijke parkeerruimtes zijn afgezet voor het Folklife Festival wat altijd rond 4 juli wordt gehouden. Gelukkig vindt Rick met gemak een parkeerplaats dichtbij het Smithsonian kasteel. Daar gaan we binnen om van de faciliteiten gebruik te maken.

Als Rick er binnenloopt denkt hij dat hij hier nog nooit binnen is geweest. Ik realiseer me vaak niet op hoeveel plaatsen in Washington ik al vele keren ben geweest en Rick nog nooit. We lopen even door dit mooie historische gebouw, maar het is voornamelijk een administratief gebouw tegenwoordig.

Het is pas half tien als we weer buiten zijn. We lopen langs de Mall en spelen Pokémon Go. Rond vijf voor tien ga ik in de schaduw bij het metrostation wachten op mensen waarvan ik eigenlijk zeker weet dat ze niet zullen komen.

Inderdaad komt er maar een Nederlands jong stel naar boven en die willen naar het natuurhistorisch museum. Verder zijn het allemaal Amerikaanse toeristen en om kwart over tien besluit ik dat ik simpelweg (hoe?) de verkeerde datum in Excel heb gezet.

Nu we toch in de stad zijn wil ik Rick laat zien hoe leuk het is om Pokémon Go te spelen bij het Franklin Delano Roosevelt Memorial. Tot onze verbazing kunnen we vlakbij parkeren.

Terwijl we aan het spelen zijn benaderen een vader en zijn zoon ons. Zij zijn ook aan het spelen en willen vrienden worden want we moeten allemaal een nieuwe vriend maken voor de speciale opdracht. We gaan ook nog samen proberen een bijzondere Pokémon via een raid te vangen, maar dat lukt helaas niet.

Toch grappig zulke onverwachte contacten. We wensen elkaar tot ziens in Pokémon land en dan lopen Rick en ik terug naar de auto. Het loopt inmiddels tegen lunchtijd en we besluiten in de stad te gaan lunchen.

Rick wil graag naar Skewers waar hij toen hij in de stad werkte regelmatig at. Helaas is dat, zoals veel van dat soort restaurants, in het weekend gesloten. Een blok verderop vinden we een Cosi open, een van Ricks favorieten.

We bestellen er beiden de Cobb salade met wat aanpassingen. Geen kip voor mij en geen blauwe kaas voor Rick, ook hoef ik geen slasaus. Die blauwe kaas en de bacon stukjes geven genoeg smaak aan de salade. Het smaakt dan ook erg lekker.

Terug in Vienna doet Rick zijn gewoonlijke dingen in de tuin en dan willen we naar het zwembad gaan. Net als we op pad willen gaan horen we donder en jawel, het zwembad is voor drie kwartier gesloten. Later horen ze nog eens donder, maar eindelijk om drie uur kunnen we erheen.

Ons zwembad heeft een soort waterkanon wat lucht in het water schiet en het zo afkoelt. Het is dus ondanks de hitte nog lekker koel water. Rick en ik gaan een aantal keren het water in en tussendoor lezen we op een ligstoel. Voor we het weten is het vier uur en moeten we weer huiswaarts.

Daar maken we ons klaar om naar de bioscoop te gaan. We hebben kaartjes voor Secret Life of Pets 2 en die is net zo leuk als de eerste. De hele zaal ligt regelmatig dubbel, het is zo goed gedaan! Natuurlijk geen Oscar materiaal maar wel een paar uur vermaak.

Als we weer buiten staan is het etenstijd en we besluiten naar Barrel & Bushel te gaan. Daar is een openlucht bar en er zijn nog twee stoelen aan de bar open. We delen de gevulde eieren, die erg lekker zijn. Dan neem ik de zalm met een tomaat en komkommersalade. Rick heeft biefstuk met gegrilde groentes. We zijn er zeer over te spreken en zo buiten eten is ook leuk.

Op de terugweg zien we een mooie zonsondergang. Ik moet daar natuurlijk een foto van nemen! Thuis gaat Rick verder met zijn pijlen met steden en hun afstand van hier project. Ik ga lekker tv kijken.

Vandaag werkt Rick al 29 jaar bij Microsoft dus volgend jaar is het weer een mijlpaal. Hij geniet nog altijd van zijn baan.

Zondag

Nu ik het geluid van mijn telefoon uitgezet heb slapen we heerlijk. Pas om acht uur staan we op en worden alweer met schitterend weer begroet. De luchtvochtigheid is ook even veel lager dus dit weer kan niet beter.

We gaan als eerste koffies halen bij de Starbucks drive thru in Vienna. Daar staat best een lange rij dus ze hebben ruim de tijd onze bestelling via de app klaar te maken. Rick heeft besloten dat hij sausage mcmuffins met ei van McDonalds dus daar rijden we ook door de drive thru.

Voor mijn broodje met ham, ei, spinazie en tomaat van Panera moet ik wel de auto uit. Zoals altijd inspecteer ik of alles er wel opzit en dit keer is de spinazie vergeten. Ik krijg daar dan alsnog een bakje van mee.

Orion weet als hij het doosje ziet al dat hij het brood gaat krijgen. Zonder dat ik hem daartoe aanspoor doet hij opeens zijn hele repertoire aan kunstjes. Rick en ik liggen dubbel! Maar het wordt beloond met twee sneetjes brood.

Na het eten is het tijd voor mijn op de plaats hardlopen op het deck. Nu wordt het bevestigd dat een van de kolibrietjes daar helemaal niet blij mee is. Ze blijft maar vlak over mijn hoofd vliegen. Ik moet wel lachen om dit David en Goliath scenario.

Rick werkt verder aan zijn pijlen project en meer. Hij gaat daarvoor naar de Home Depot en ik maak een wandeling langs een aantal van de mooie tuinen in onze buurt voor bloemenfoto's. Een drietal tuinen zijn super mooi en een ervan is een officieel "Wildlife Habitat", dus een verblijf voor wilde dieren.

Voor we gaan lunchen zetten we het nieuwe koffiezetapparaat in elkaar. Hier zit ook een waterfilter bij. Die hebben wij niet echt nodig maar we doen hem er toch maar in. Het is een modern apparaat met veel mogelijkheden en roestvrij staal in plaats van plastic.

Intussen is het al ruim lunchtijd en ik sleep Rick mee naar Zoe's Kitchen. Daar bestel ik mijn geliefde bloemkoolrijst bowl met zalm. Rick neemt een salade met kip spiesjes. Die salade ziet er ook erg lekker uit. Misschien moet ik die ook eens bestellen maar voorlopig smul ik van het bloemkoolgerecht.

Thuis verkleden we ons voor het zwembad. Gisteren kwam mijn nieuwe zwembad/strand jurk aan. Hij is turquoise met schelpen, zeepaardjes en krabben erop. Ik vind hem zo leuk en vrolijk en hij kostte maar $25 van Zulily. Dat bedrijf heeft heel goedkope kleding, maar je moet wel drie weken wachten voor het aankomt.

Ik heb vandaag ook precies 30 Amerikaanse ponden (bijna 14kg) verloren en ben daar erg blij mee

Het is drukker dan gisteren in het zwembad en zoals altijd zijn er te weinig parasols. Wij hebben geluk want een gezin gaat net weg en wij kunnen hun ligstoelen in de schaduw overnemen. In de zon liggen met 32+ graden kan ik echt niet hebben. Hoe veel mensen dat wel doen zal voor altijd een raadsel blijven.

Dit keer gaan Rick en ik aan de rand van het zwembad lezen. Het geeft zo'n vakantiegevoel! Onze Kindles zijn waterdicht dus de spetterende kinderen deren ons niet. We blijven tot half vijf en dat hebben we genoeg van de harde muziek, die niet onze smaak is.

Terug thuis maakt Rick een sake bloody Mary voor mij en hij neemt een biertje. Daar genieten we op het deck van.

Intussen praat Rick bij met zijn vader met wie het (naar omstandigheden) goed gaat, gelukkig. Hij sport zelfs weer en gaat naar spinklassen, natuurlijk op het niveau van zijn leeftijd, maar toch. Ik vind het bewonderenswaardig.

Tussen de middag hebben Rick en ik het menu van Shin Se Kai bekeken. Dit is een nieuw ramen restaurant maar ze hebben ook een heel interessante sushi bar. Wij gaan erheen en nemen plaats aan die bar. De sushi chef is authentiek Japans en dat gebeurt in ons gebied niet vaak.

Hij is super aardig maar Rick en ik verstaan maar de helft van wat hij zegt. Rick neemt de meest pittige sushi rolls, die ze hebben. Hij vindt ze heel lekker en hoeft slechts een keer zijn neus te snuiten. Dat terwijl de ober zei dat ze erover denken mensen erg te waarschuwen voor de pittigste.

Mijn sashimi is ook heel vers en lekker. Het wordt ook mooi geserveerd op een "boot". Als we klaar zijn geeft de sushi chef ons nog een paar hapjes. Eentje zijn speciale omelet en de ander een Japanse riviervis uit Kyoto. De chef zelf komt uit Osaka.

Alles smaakt voortreffelijk, vooral dat omelet! Hier gaan we zeker terug en ik wil hun ramen (zonder noedels) ook proberen. Tevreden gaan we huiswaarts.

Deze week is een korte week voor Rick want donderdag is het 4 juli, dus Onafhankelijkheidsdag. Dit weekend ging ook weer heel snel voorbij. Time flies when you're having fun is een heel waar gezegde!

Over een gezellige lunch en een leuk cadeautje

Ja, hoor, de wekker gaat weer om zeven uur en met de zon vrolijk aan de hemel staan wij uitgerust op. Ik althans wel, Rick moet zoals altijd even wakker worden. Ik heb, nu ik ongeveer tegelijkertijd met hem opsta, geleerd maar niet tegen hem te praten tot hij zijn thee opheeft.

Mijn nieuwe koffiezetapparaat is er nog niet dus ik ga weer naar Starbucks voor een nitro brew. Ook ben ik gisteren vergeten ontbijt ingredienten te halen, dus ik geniet weer van de egg bites. Het is al 28 graden om kwart voor acht!

Na mijn ontbijt op het deck te hebben gegeten en afscheid van Rick te hebben genomen ga ik naar boven. Daar doe ik iets meer dan een uur op de elliptische machine en heb dan mijn tienduizend stappen bijeen.

Dan ga ik een uurtje buiten zitten en geniet van de kolibrietjes, die telkens van de nectar komen drinken. Er zijn er zeker twee. Eentje blijft vliegen en lijkt schichtiger. De ander gaat rustig zitten drinken, vleugeltjes opgevouwen. Zo schattig en ik geniet enorm van deze kleine gastjes.

Na een verfrissende douche ga ik Vienna in. Gisteren besloot Orion mijn noodtasje met reistoiletspulletjes uit mijn reistas te vissen en o.a. de tandpasta en mascara op te kauwen. Gelukkig niet op het tapijt, maar ik heb die spulletjes nodig voor het geval we onverwacht ergens moeten overnachten.

Bij Walgreens vind ik de reisspulletjes en precies wat ik nodig heb. Ook haal ik gelijk maar weer een recept op. Ik laat het nu zo instellen dat ik maar een keer per maand hoef te gaan om al mijn herhaalrecepten op te halen.

Orion heeft zijn laatste botje weer op geknauwd dus bij Petco naast Walgreens koop ik nieuwe lekkernijen voor hem. De Whimzees zijn er ook weer, een hondensnack uit Nederland, dus die neem ik ook mee.

Om half een heb ik met Riekje afgesproken bij Zoe's Kitchen. Zij is er nog niet dus ik wacht in de schaduw want het is inmiddels 34 graden. Riekje komt niet veel later en we bestellen beiden de bloemkoolrijst bowl met zalm.

We eten buiten aan een tafeltje in de schaduw. Riekje heeft nog een verrassing voor mij, drie leuke Nederlandse pins. Die kan ik mooi aandoen voor rondleidingen of Nederlandse feestdagen. Hartstikke leuk, ik ben er erg blij mee!

Zoals altijd hebben we heel wat gesprekstof. Voor we het weten is het kwart voor twee en nemen we weer afscheid. Volgende keer wil Riekje mij bij haar thuis uitnodigen. Dat lijkt mij ook heel leuk. Jammer genoeg is het vanwege Orion minder makkelijk voor mij om mensen uit te nodigen.

Thuis verkleed ik me snel in badkleding en loop naar het zwembad. Daar zwem ik twintig baantjes, een halve kilometer. Het water is heerlijk en ik voel me zen. Maar eenmaal weer op mijn ligstoel kan ik me niet echt ontspannen en dat wil ik wel want ik heb veel pijn vandaag om onverklaarbare redenen.

Mijn perfecte plekje maar teveel lawaai!

Op de parkeerplaats voor het zwembad zijn ze bomen aan het vergruizelen. Dat is lawaai. Om dat te overstemmen staat de muziek vandaag extra hard. Ik besluit liever op ons deck te gaan lezen. Intussen houd ik ook de voetbalwedstrijd tussen Frankrijk en de VS in de gaten. Een finale tussen de VS en Nederland zou super zijn!

Opeens begint het vervaarlijk te donderen. Zo hard dat het deck trilt. Maar ik heb blauwe lucht boven mijn hoofd. Op de buienradar zie ik dat de onweersbui net ten noorden van ons zit. Het is vreemd, harde donder en bliksem, maar (nog) geen regen.

Mooie luchten, dat wel

Rick komt vroeg thuis en we besluiten naar B Side te gaan voor ons avondeten. Onderweg begint het met dikke vette druppels te regenen. We zien ook een indrukwekkende bliksemschicht. Gelukkig heb ik mijn paraplu mee en loop droog het restaurant binnen.

Nadat Rick geparkeerd heeft is het alweer droog. Jag begroet ons als oude bekenden en weet al dat ik een glas rose wil. Daarbij hebben gegrilde shishito pepers en allerlei lekkere charcuterie. Het smaakt allemaal weer super lekker!

Intussen zijn de onweersbuien weer weggetrokken. De vuurvliegjes dansen weer leuk. Tijd voor mijn luie stoel en mijn achterstallige tv shows kijken. Het is weer weekend en ik zie ernaar uit dat met Rick door te brengen.

Over een typisch zomerse dag

Tot mijn verbazing sta ik om kwart over zeven helemaal wakker naast mijn bed. Inderdaad heeft het aanhouden van onze tijdzone tijdens de vakantie dus goed gewerkt. Het is mooi weer en al 27 graden als ik beneden kom.

Daar heeft Rick mijn koffie al aan het pruttelen. Alleen sputtert het apparaat enkel maar zet geen koffie. Na meer dan twintig jaar heeft mijn trouwe Black & Decker Spacemaker koffiezetapparaat er de brui aan gegeven.

Jammer genoeg maken ze dat Spacemaker model (onder het keukenkastje gemonteerd) niet meer en kosten die op Amazon nu $400. Dat gaat hem dus niet worden. Ik krijg op Facebook veel adviezen over dure apparaten. Die zullen heerlijke koffie zetten, maar aangezien ik de enige hier ben, die koffie drinkt, vind ik dat het geld niet waard.

Na wel nog een Nespresso apparaat te hebben overwogen ga ik toch voor de gewone Cuisinart. Met Nespresso heb ik het gevoel te veel plastic weg te gooien met die individuele pods. Rick drinkt thuis geen koffie dus het is stukken goedkoper om gewoon ouderwets met een filter koffie te zetten.

Dan ga ik op het deck op de plaats hardlopen. Kennelijk tot ongenoegen van mevrouw kolibrie. Die komt een aantal keren razendsnel over mijn hoofd vliegen. Het lijkt wel om me weg te jagen zodat zij nectar kan drinken. Zo grappig!

Rick is inmiddels naar zijn werk vertrokken en ik heb nog een uur voor mijn personal training begint. Ik pak mijn tas uit en werk dan wat correspondentie af. In Grand Teton en Yellowstone had ik nauwelijks bereik en ik moet o.a. een recept voor Orions medicijnen online vernieuwen.

Sharon wacht me bij Anytime Fitness al op met een intens half uur training. Het is een goed gevoel om weer gewichten te heffen. Als ik mijn douche daarna thuis neem zie ik dat ik geen ons ben aangekomen de afgelopen week. Dat verwachtte ik ook niet maar je weet nooit op vakantie.

Na ook nog bij gekletst te hebben met Christine, die over iets meer dan een week naar Austin, Texas, verhuist, bestel ik lunch van Panera. Ik neem dit keer een halve Griekse salade met feta en olijven en eet hem met Orion als gezelschap op het deck op.

Het is inmiddels 34 graden en het zwembad roept. Ik loop erheen en vind een ligstoel in de schaduw. Naast mij ligt een tiener te zonnen. Ik kan me niet voorstellen hoe ze het uithoudt! In de zon is het minstens veertig graden.

Het water is lekker, verkoelend maar niet te koud. Bij de eerste pauze voor kinderen onder de vijftien ga ik wat baantjes trekken. Twintig minuten later heb ik er een halve kilometer opzitten. Of ik de andere halve kilometer ook nog ga doen weet ik niet.

Nu heb ik het wel verdiend om lekker te gaan zitten lezen. De tijd vliegt voorbij. Op een gegeven moment komt Chris naast me liggen lezen maar vertrekt om half vijf zonder te zwemmen. Ze lijkt een beetje down, misschien heeft zij langer nodig om weer in het gareel te komen.

Om kwart voor vijf zie ik donkere wolken onze kant opkomen en ga huiswaarts. Niet veel later hoor ik donder en wordt het zwembad voor tenminste 3 kwartier (uiteindelijk meerdere uren) gesloten. Niet voorspeld onweer komt over ons heen. Het houdt flink huis en ik hoef zeker de planten geen water meer te geven!

Als Rick thuiskomt komt het nog in bakken naar beneden dus in de stromende regen rijden we naar Neisha Thai. We hebben hiervoor een bon van tien procent korting dus altijd de moeite waard. Jammer genoeg vind ik het eten vanavond niet zo goed als anders.

Mijn soep is bijna alleen bouillon, geen vulling. Mijn gamba gerecht in pindasaus is lauw. Het stond dan ook al een tijdje klaar terwijl men bezig was met Ricks gerecht. Rick is wel te spreken over zijn keuze dus misschien bestelde ik dit keer gewoon verkeerd.

Het is droog als we weer naar buiten lopen. De temperatuur ging tijdens het onweer van 34 naar 20 graden, maar nu is het alweer warmer. Typisch zomers weer voor hier en ik vind het heerlijk.

Vanavond gaan we naar een stukje van het tweede Democratische debat kijken. Gisteren was het eerste met tien andere presidentskandidaten. Uit die meer dan twintig moet uiteindelijk de persoon komen, die het tegen Trump gaat opnemen. Ik hoop maar dat het een sterk figuur zal zijn. Er zitten naar mijn mening heel goede kandidaten tussen.

Over een gezellig middagje zwembad en weer flink onweer

Ricks wekker gaat om zeven uur en ik ben allang wakker. Rick zegt slecht geslapen te hebben. Hij keek van een tot vier enkel naar de klok. Natuurlijk viel hij net voor de wekker afging in slaap. Dat overkomt mij ook best vaak.

De koffie pruttelt al als ik beneden kom en we eten samen op het deck ontbijt. Het is alweer 24 vochtige graden en belooft weer een warme dag te worden. Mijn ei en tomaat en komkommer smaakt me goed. Rick heeft de cereal van zijn dieet.

Na het eten doe ik mijn uur hardlopen op de plaats op het deck. Rick gaat niet naar zijn werk want hij heeft vergaderingen in Richmond vandaag en morgen. Om kwart over tien neem ik dus voor een week afscheid van hem.

Rick gaat morgen ook zien waar Saskia werkt in het laboratorium en dan met haar eten. Aangezien Chris en ik morgenochtend om kwart over zes zullen vertrekken sms ik Lorraine dat Orion dan de hele dag alleen zit. Geen probleem, ze zullen hem een paar keer uitlaten en zijn medicijn geven. Wat zouden we zonder hen doen?

De kolibrietjes vliegen weer af en aan, deze gaat ook rustig even zitten, de anderen niet

Na mijn stappen bijeen te hebben ga ik boven inpakken. Ik neem heel andere kleding mee dan gewoonlijk want ik wil me in laagjes kunnen kleden. Ik neem een regenjas en mijn donzen winterjasje mee. Er is geen peil op het weer daar te trekken, alle weersvoorspelling sites hebben een andere voorspelling. We zijn dus maar op alles voorbereid.

Intussen is het al lunchtijd en ik ga naar Zoe's Kitchen voor hun bloemkoolrijst bowl met zalm. Daar geniet ik buiten op hun terrasje van. Ik snap werkelijk niet waarom iedereen verder binnen in de koude (19 graden) air conditioning blijft. Zo warm is het nu ook weer niet met 27 graden.

Thuis kleed ik me gauw in bikini en raap mijn spullen bijeen voor het zwembad. Net als ik Orion in zijn bench heb gedaan gaat de deurbel en zijn Marielle en haar dochter Yenthe er. We lopen naar het zwembad en vinden er drie droge ligstoelen. Veel zijn nog nat van de regen van gisteravond.

Het is flink warm en de zon komt af en toe kijken. Op een gegeven moment besluiten we om het koele (volgens Marielle koude) water in te gaan. Ik moet toegeven dat ik het niet lang volhoud. Hopelijk is het als we terugkomen weer warm genoeg om baantjes te trekken.

Tegen vieren lopen we huiswaarts en nemen we afscheid. Ik laat Orion uit en geef hem zijn avondeten. Steeds vaker laten we hem buiten zijn bench en dat gaat prima. Ik wil hem er echter eens per dag in hebben zodat hij het niet verleert. Terwijl ik ga eten mag Orion nu dus loslopen in huis (hij gaat op de bank zitten kijken tot ik weer thuis ben).

Heel dreigende luchten terwijl ik naar het restaurant rijd

Voor mijn avondeten ga ik naar California Shabu Shabu. Daar word ik nog net niet omarmd als een oude bekende. Men weet al dat ik biefstuk en zalm wil en een mengsel van tomaten en tonkatsu bouillon. Zoals altijd is het weer heerlijk!

Intussen belt mijn zusje om even bij te praten. Zo eet ik toch niet helemaal alleen. Als ik naar buiten kijk zie ik dat het weer met bakken uit de hemel komt. Het is iets minder als ik klaar ben en ik heb mijn paraplu mee dus trotseer de regen om terug naar de van te lopen.

Volgens mij heb ik alles wat ik nodig heb ingepakt. Ik hoop mezelf om negen uur naar bed te bonjouren want de wekker gaat om half zes morgen. Ik ga voor deze reis weer eens een apart blog aanmaken, zodat ik later foto's toe kan voegen mocht de internetverbinding niet goed zijn.

Het reisblog kun je hier vinden: http://grandtetonenyellowstone2019.blogspot.com

Over een zwoele zomerdag eindigend in onweer

Rick ging gisteravond pas heel laat naar bed en ligt nog helemaal in diepe rust als ik om zeven uur opsta. Het is al 23 graden buiten dus ik open de deckdeur. Ik zet koffie, Douwe Egberts door Rick meegenomen uit Michigan. Ik vind dat nog altijd lekkerder dan Starbucks.

Met mijn mok en mijn cracker met brie en twee minikomkommertjes eet ik ontbijt op het deck. Het kolibrietje komt ook ontbijten. De nieuwe voeder, die ik heb, heeft ook een staafje waar ze op gaat zitten. Wat zijn het toch leuke vogeltjes!

Rick maakt zich langzaam klaar voor zijn werk en als hij afscheid neemt ben ik alweer bijna klaar met mijn op de plaats hardlopen op het deck. Ik trek even een droog t-shirt aan en rijd dan naar Anytime Fitness voor mijn enige personal training deze week.

Een van de historische gebouwtjes aan Church Street vlakbij Anytime Fitness

Het halve uur met Sharon gaat weer snel. Ik vind het ideaal om thuis mijn cardio te doen. Nu ik toch bezig ben ga ik ook maar gelijk wat winkelen. Als eerste haal ik mijn topjes op van de kleermaker/stomerij.

Ze hebben ze werkelijk heel mooi gemaakt. Ik kan een ervan nu eindelijk dragen zonder dat het helemaal openvalt. De andere had een scheur in een van de naden waarvan ook niets meer te zien is.

Blij daarmee rijd ik naar Dick's Sporting Goods. Het wordt flink koud 's nachts in Wyoming en aangezien we waarschijnlijk voor zonsopgang op pad willen wil ik graag een fleece trui. Nu is het natuurlijk zomer dus de meeste kleding is met korte mouw.

Twee verdiepingen met alleen maar sportkleding en -spullen

Gelukkig vind ik nog precies een fleece The North Face sweater in mijn maat en die is nog licht turquoise ook, een van mijn favoriete kleuren. Hij is 50% afgeprijsd dus voor een The North Face trui heel goedkoop.

Verder koop ik nieuwe sportsokken. Om de een of andere reden verdwijnen de mijne in het niets. Nike heeft t-shirts voor maar $20 waarvan ik er ook twee meeneem. Kortom een succesvol bezoek aan deze gigantische sportwinkel.

Inmiddels loopt het al tegen lunchtijd. Ik bestel via de Lei'd Poke app mijn favoriete poke bowl. Die staat dus al klaar zodat ik niet in de lange rij hoef te wachten. Thuis smul ik ervan. De perfecte lunch op een hete dag als vandaag.

Het is inmiddels 33 graden en ik maak me klaar voor het zwembad. Er worden later vanmiddag onweersbuien voorspeld dus ik wil er zo vroeg mogelijk zijn. Het is pauze waardoor het bad leeg is en ik besluit er meteen in te springen. Br, koud, maar wel verfrissend met deze warmte.

Zo ga ik er iedere drie kwartier even in en verder lees ik mijn boek uit en speel Boggle en Scattergories. Het zwembad zal om vier uur sluiten voor een zwemteam wedstrijd en om kwart voor vier begint het te spetteren. Ik ga dus maar huiswaarts.

Links en rechts van ons dondert en bliksemt het maar na die paar spetters is het hier droog. Tot ik om half zes opeens een keiharde donderslag hoor en op dat moment breekt de hemel open. Goede genade wat kan het hier toch hozen!

Rick komt midden in die bui thuis en maakt zich zorgen dat hij nu toch niet kan grillen. Gelukkig is het net zo snel weer afgelopen en kan Rick onze zalm- en garnalenburgers op de grill maken. Die garnalenburgers zijn iets nieuws van Whole Food en krijgen onze volledige goedkeuring.

We hebben er mijn komkommersla bij. Rick wilde die zoals ik hem vroeger maakte, geschilde komkommerplakjes in appelazijn en zout geweekt. Ik maakte die salade de afgelopen tijd met de mini komkommers en niet geschild want dat heeft meer voedingswaarde. Rick smult van deze "oude" versie.

Verder is er een heel lekkere superrode vleestomaat en de bloemkool tots. Al met al een zeer smakelijk maal, maar ik kan lang niet de hele zalmburger op. Ik denk dat ik een volgende keer maar een burger neem.

Intussen dondert het nog steeds en ziet de radar er druk uit. We hebben geluk dat het net even droog was want er komt nog een onweer aan. Dit is typisch zomers weer voor hier. Zolang het verder overdag maar droog is vind ik het prima. Zo hoef ik de planten op het deck geen water te geven.

Rick gaat naar een buurtvergadering over onze daken. Vijf andere buren hebben dezelfde verzekering en willen hetzelfde bedrijf inhuren. Ik verbaas me erover dan vier van de tien huizen aan ons plein niets doet om het dak door de verzekering te laten vervangen. Iedereen heeft dezelfde schade, neem ik aan. Ik ben benieuwd wat er uit de vergadering komt.

Oriontje en ik blijven thuis. Hij ligt lief aan mijn voeten te slapen. Er komt nog een onweer aan dus hopelijk zijn de mannen dan klaar. Ik hoor het vervaarlijk rommelen in de verte. Hopelijk gaat het vannacht niet door.

Over een leuk Vaderdag weekend

Zaterdag

Uitslapen is er niet bij als de zon de kamer binnen schijnt en net na zevenen staan Rick en ik naast ons bed. Hij gaat Orion even uitlaten terwijl ik mijn ogen indoe, zoals ik dat noem, en mijn medicijnen neem.

Oh, en een veegje oogpotlood en mascara moet ook voor ik me aan de buitenwereld kan tonen. Rick heeft het zo makkelijk dat hij gewoon zomaar klaar is als hij wakker wordt.

Voor ons ontbijt gaan we natuurlijk naar Starbucks. Rick bestelt via de app en bij de drive thru in Vienna staat het allemaal klaar. Egg bites als ontbijt, Rick ham en cheddar, ik eiwit met paprika, en nitro brew ijskoffie en cappuccino om te drinken.

Zaterdag is marktdag dus we lopen even door het gezellige wekelijkse marktje. Veel stelt het niet voor, maar het is een leuke zomerse traditie. Dit keer komen we geen bekenden tegen. De markt bij Mosaic op zondag is veel groter en interessanter maar daar gaan we morgen geen tijd voor hebben. 

Er wordt van alles aan gedaan om vlinders en andere insecten aan te trekken

We spelen wat Pokémon Go en gaan dan huiswaarts. Ik doe mijn deck routine en Rick gaat de tuin opruimen, die weer bezaaid ligt met takken na de laatste storm. Rick is altijd een bezige bij op zaterdag.

In de tuinen van de buren bloeien de hortensia's en ik wil ook zo graag zo'n struik!

Als hij klaar is met stokken ruimen neemt Rick Orion mee in de van en brengt zijn oude fiets naar de schroot. Hij heeft gekeken of fietsenmakers er interesse in hadden en dat was niet het geval. Het valt Rick zoals altijd zwaar om afscheid van iets wat hij al lang heeft te nemen. Maar op deze fiets kon niet meer gefietst worden.

Na ons vroege ontbijt hebben we ook al vroeg weer trek in lunch. We rijden naar het Mosaic District en besluiten bij Choolaah Indian Bbq te gaan eten. Ik neem dit keer de salade met zalm want de kip staat me tegen. De zalm is heerlijk en die wordt het voortaan. Ik zou mezelf bijna een pescatarian kunnen noemen als ik niet af en toe biefstuk of varkensvlees zou eten.

Het is zulk bijzonder mooi weer dat we er op het deck van gaan genieten. Halverwege de middag maakt Rick de hot tub klaar voor mij en daar bubbel ik lekker in met een glaasje wijn en mijn boek. Voor ik het weet is het vijf uur en tijd om me klaar te maken voor het avondeten.

We gaan extra vroeg in de hoop aan de bar bij Founding Farmers plaats te kunnen nemen. Daar is het nog lekker rustig. We bestellen drankjes, een bloody Mary voor mij en een Pilsner Urquell voor Rick. Daarbij delen we de overheerlijke gevulde eieren met krab, kreeft en gerookte zalm.

Die eieren zijn erg vullend en ik bestel er verder enkel een voorafje van steak tartaar bij. Die is erg lekker bereid al zit er wel heel veel brood bij wat ik niet eet. Rick heeft een gerecht met stoofvlees en allerlei groentes.

Het eten is hier erg goed, geen wonder dat het altijd zo druk is. Als we om half zeven vertrekken staat er alweer een flinke rij voor een tafel. De bar is als we met zijn tween zijn (of als ik alleen ben) altijd het makkelijkst.

Thuis gaan we buiten zitten computeren. Onze achterburen waar we jammer genoeg geen contact mee hebben, aangezien die man altijd op Orion loopt te vitten terwijl zijn Mia net zoveel blaft, hebben muziek aan. Het is precies de jaren tachtig muziek waar Rick en ik ook van houden. Bijna ga ik naar beneden om hem te feliciteren met zijn muziek keuze, maar zie daar toch maar vanaf.

Het was een ontspannende en leuke zomerse dag vandaag. Onze tuin is zo'n oase omdat we met alle bomen de buren en de straat om ons heen bijna niet zien. Het geeft een gevoel van privacy en natuur.

De kolibrietjes die af en aan vliegen om van onze "nectar" te drinken maken het geheel af. Jammer genoeg zijn ze me telkens te snel af voor foto of film. Nu het donkerder wordt zien we ook de lichtjes van de vuurvliegjes weer. Daarom alleen al ben ik zo dol op de zomer hier.

Zondag


Alweer schijnt de zon vrolijk en we hebben dus geen enkel probleem met gewoon om zeven uur opstaan. Zo zijn we al om half acht bij de Starbucks waar het uitgestorven is. Rick verbaast zich daarover, maar de meeste mensen slapen uit op zondagochtend.

Na het ontbijt doe ik mijn uur op de plaats hardlopen op het deck. Rick probeert intussen een van de sloten van onze schuur met hulp van onze buurman te openen. Het is dicht geroest en het lukt ze niet het open te krijgen. Daar zal een slotenmaker bij nodig zijn.

Rick heeft op deze Vaderdag natuurlijk de keuze van waar we gaan lunchen. Hij kiest Moby Dick's Kabobs. Daar bestel ik een salade met een zalm kabob en Rick de salade met gyro vlees. We zijn er beiden niet van onder de indruk. De zalm en het vlees zijn droog en de salade is heel saai. Alleen de Sumak die we erop strooien geeft het nog een lekkere smaak.

Bij de Giant en Whole Food gaan we ons boodschappenlijstje afwerken. Ik koop ook een aantal dingen om mee op reis te nemen. Bij Starbucks ben ik vanochtend vergeten de oploskoffie te kopen dus we rijden nog even door de Drive Thru om die te halen.

Het is inmiddels heerlijk warm met 30 graden en ik vind het jammer dat we geen tijd voor het zwembad meer hebben. Hopelijk gaat dat morgen of overmorgen lukken al zit er dan wel onweer in de voorspellingen.

Rick zou Rick niet zijn als hij niet naar de bioscoop zou willen voor zijn Vaderdag. We gaan naar Men In Black International in het Dolby theater met de ligstoelen. Wat een leuke film is dat, heel vermakelijk! De twee uur zijn dan ook zo voorbij.

Thuis laten we Orion even uit en geven hem zijn avondeten. Dan roepen we een Uber, die ons naar het Yard House in Springfield brengt. Dit gebied was vroeger vervallen en gevaarlijk, maar nu is het helemaal opgeknapt met een Europees aandoend winkelcentrum. De restaurants hebben ook allemaal een terras.

Yard House heeft dat ook maar wij gaan aan de lange bar zitten. Hier hebben ze al Ricks favoriete Belgische bieren. Hij begint met een Gulden Draak (en daarna Chimay Blauw). Op het menu staat allemaal gerechten met vleesvervangers (behalve de gewone gerechten).  Saskia zou hier lekker kunnen eten.

Nog niet eens de helft van hun tapbieren

Wij bestellen de Gardein buffalo "kipvleugels" en die smaken heel goed! Daarna neem ik de cobb salade met blauwe kaas, bacon, avocado, tomaat, radijs, wortel en meer. Ik neem er gegrilde garnalen bij. Rick zondigt op zijn dieet met zwarte pasta met pittige garnalen en calamari. Ik neem daar ook wat hapjes van en het is heel lekker.

De Uber terug naar huis komt vrijwel meteen want hij is al op de parkeerplaats. Thuis geef ik Rick zijn kaart en cadeau. Dat is een nieuwe barbecue set. Deze is helemaal roestvrij staal want zijn oude had houten handvaten, die helemaal vergingen.

Rick is er erg blij mee en kan niet wachten morgen te grillen, ook omdat hij de kapotte elementen van de grill vorige week heeft vervangen zodat die nu weer perfect werkt.

Nu kijken we het einde van de US Open in golf. Ik vind het een leuke sport om af en toe te kijken. Verder hebben de USA dames vandaag weer gewonnen in Frankrijk. Zouden ze tegen het Nederlandse team moeten spelen op een gegeven moment? Dat zou leuk zijn!

Ook vanavond is de tuin weer vol met vuurvliegjes. Ik probeer het te filmen, maar het blijft een zwart geheel zonder lichtjes. Er is vast een manier om het vast te leggen, maar een telefoon video werkt niet voor mij.

En zo eindigt het weekend weer veel te snel! Geen van de kinderen kon vandaag komen, maar ze hebben Rick allemaal een fijne Vaderdag gewenst.