Over de Church Street Stroll

Rick en ik staan beiden om zeven uur op en treffen Kevin en Fiona beneden. Fiona slaapt iedere nacht iets beter. Ze werd vanochtend pas om zes uur wakker, veel beter dan kwart over vijf de eerste ochtend. 

Nog steeds wat herfstkleuren te zien

Als Katja ook beneden komt zet ik het cadeautje naast Fiona's schoentje. Eerst denkt ze dat het tasje is om haar schoenen in te doen. Als Katja haar vraagt wat er in het tasje zit haalt Fiona er blij een Miffy (Nijntje) boekje uit. Er zitten ook wat kruidnootjes in en daarvan eet Fiona er meteen een paar. 

Volgend jaar zal Fiona het schoentje zetten waarschijnlijk wat beter begrijpen, maar dit was leuk om te doen. Fiona gaat schattig in haar boekje zitten lezen al heeft het ze het eerst op zijn kop. 

Als iedereen klaar is gaan we ontbijten bij The Virginian, een van de oudste restaurants in Vienna. Het bestaat al sinds 1965 en van binnen ziet het er nog net zo uit als toen. Ze hebben lekker eten en we smullen van onze eieren, bacon en verse fruitbakjes. Fiona eet zelfs al haar ei en twee stukjes bacon op!

Dit restaurant doet mee aan de Kerstversieringswedstrijd met Minions en allerlei bekende Vienna plaatsen op de ramen geschilderd

Thuis doe ik even snel een half uur cardio. Kevin en Katja gaan inpakken. Als ik klaar ben ontferm ik me over Fiona. Die wil MiMou (Mickey Mouse) kijken en gelukkig is een kerst Mickey filmpje net begonnen. 

Rond half elf zit alles weer in de auto en nemen we afscheid van het drietal. Fiona heeft daar nu iedere keer flinke moeite mee. Zo zielig dat droevige snoetje en ze heeft nog geen besef dat we elkaar al snel weer zullen zien. 

Rick en ik ruimen wat op en voelen ons zoals altijd ook een beetje down na alle gezelligheid. Al gauw is het lunchtijd en Rick maakt zijn gewoonlijke na-Thankgiving boterhammen met kalkoen. Ik besmeer een paar sneetjes bloemkoolbrood met gerookte zalmsalade en heb daar een bakje spinazie bij.

Na het eten gaat Rick officieel aan het werk en ik ga boodschappen doen. Eerst naar het postkantoor, want Saskia heeft vrijdag een internationale dag en wil dan mijn Volendamse kostuum dragen. Er staat een lange rij, maar ik moet het vandaag versturen. Gelukkig gaat er nog een loket open en dan gaat het een stuk sneller. 

Omdat we gisteren geen tijd hadden om naar de markt te gaan haal ik vandaag paddenstoelen van H Mart. Dan rijd ik naar Whole Foods voor spinazie en zie dat ze cantharellen hebben! Daar gaat een doos van mee, want die vind ik zo lekker!

De rest van de middag besteed ik aan mijn volgende project: foto's uitzoeken voor onze jaarlijkse familiekalender. Voor ik het weet is het vier uur en tijd om Orion op te halen. 

Die doet het heel goed in de kennel. Ze zeggen dat Orion heel rustig is en lief voor de verzorgers. Kennelijk ben ik echt de reden voor zijn geblaf. Dat zagen we ook toen mijn broer hier was. 

Rond half zes maken Rick en ik ons klaar voor de Church Street Stroll, die altijd op de maandag na Thanksgiving wordt gehouden. We vinden met gemak een parkeerplaats en wandelen (stroll) naar Church Street. 

Het is ijzig koud met een snijdende wind. We zijn warm gekleed, maar zelfs dan gaat de wind door merg en been. Ik merk dat ik er steeds minder goed tegen kan. We gaan eerst het oude kerkje even binnen waar een kwartet kerstliedjes speelt. 

Dan lopen we naar de overkant en bezoeken een nieuwe winkel met interieur design. Het is er warm dus we blijven een tijdje kijken, hoewel dit niet onze smaak is. 

Dan slenteren we verder langs Church Street om de verlichting te bewonderen en gaan in de warmte van een van de kampvuren staan. Daar roosteren mensen marshmallows, maar die zijn ons te zoet. 

Eindelijk is het kwart over zes en komt de antieke brandweerwagen van Vienna aanrijden met Santa aan boord. Die rijdt naar het podium waar Santa burgemeester Linda bijstaat met het aansteken van de kerstboom. 

Tot en met vorig jaar was dat nog een niet indrukwekkende hulstboom, maar dit jaar hebben we een heuse dennenboom, die er mag zijn. Hij heeft rode en witte lichtjes en een zilverkleurige ster. Wij vinden dit een enorme verbetering, want dat hulstboompje (dat er nog steeds staat) is geen kerstboom. 

Totaal verkleumd haasten we ons terug naar de auto. We rijden naar Sweet Ginger waar we al een tijd niet hebben gegeten. We bestellen warme sake en ik een miso soep. Zo ontdooien we weer wat. Rick neemt de nasi goreng en ik de Singapore noedels als hoofdgerecht. Die is lekker, maar die van Southeast Impression veel en veel beter.

En nu is het tijd voor de laatste aflevering van Boer Zoekt Vrouw. Ik hoop dat het een leuke wordt. 

Over een kerstachtig weekend met het gezinnetje

Zaterdag

Als ik mijn telefoon om kwart voor acht pak staat Rick meteen op. Ik vraag hem of hij op mij wachtte, want ik deed dat op hem. Maar volgens Rick is het puur toeval dat we tegelijkertijd opstaan. 

Terwijl ik me klaar maak hoor ik beneden Fiona's kleine stemmetje al. Arme Kevin heeft een zware nacht met haar gehad. Kennelijk was het te koud in hun kamers. Fiona was al om half zes wakker en een bal van energie. Kevin heeft Fiona al ontbijt gegeven, maar de watermeloen van mij gaat er zeker nog goed in.

Rick en ik gaan Starbucks halen voor Katja en ons tweeen. Kevin heeft liever een bagel met Philadelphia cream cheese en zwarte koffie thuis. We eten gezellig en dan haalt Rick onze Disney boom tevoorschijn. Die heeft dansende prinsessen en een rijdende "choo choo".

Fiona is er helemaal door gebiologeerd. We hebben zoveel dingen, die prachtig zijn voor een kleintje. Er vanaf blijven is een dingetje, maar over het algemeen luistert Fiona goed als we zeggen dat het alleen om te kijken is. 

Grote lol met "Biepa"

Als iedereen klaar is gaan we op weg naar de Moose Apple Christmas Tree Farm. Dat is bijna een uur rijden. Het is er druk met mensen, die hun kerstbomen op komen halen. Voor het eerst moet Rick in het verre veld parkeren. 

We beginnen met een bezoek aan de Kerstman. Fiona is absoluut niet bang voor hem en gaat gewillig op zijn schoot zitten. Het is werkelijk schattig! Daarna komen Katja en Kevin er ook bij en dan een paar foto's met Rick en mij. Als laatste maakt de medewerkster daar een foto van ons vijven. 

Dan zetten we Fiona in de slee en Rick en Kevin trekken haar heuvel op en af naar onze boom. Die zien we onmiddellijk staan. Fiona vindt het omzagen prachtig. Ze ligt op Rick en kijkt met aandacht toe. 

Alleen past Fiona daarna niet meer in de slee en dat heeft eerst een grote huilbui tot gevolg. Maar dan mag ze Grandpa helpen trekken en is alles weer goed. Totdat Fiona de hele boom zelf wil trekken en gefrustreerd raakt dat dat niet lukt. Gelukkig leidt Grandpa alles weer in goede banen en eindigt de boom op de plek waar hij uitgeschud en opgebonden zal worden. 

Terwijl de boom op de auto wordt gebonden kopen we een half dozijn donuts, want Fiona heeft honger. Katja neemt warme appel cider en ik een flesje water. De appelcider donuts zijn net gebakken en nog warm. Daar moet ik een halve van eten, zo lekker. 

Fiona wil intussen heel graag "poppy" (koffie), want ze denkt dat dat in Katja's beker zit. Het is duidelijk bijna middagdutje tijd, de driftbui begint. Ik ga een warme chocolade voor Fiona kopen en dat is haar "koffie", want ze heeft nog geen idee waar koffie naar smaakt, driftbui over. 

De rit naar huis gaat ook vlot en natuurlijk valt Fiona in slaap. Katja en ik bestellen van Sweet Leaf en we halen dat op weg naar huis op. Eenmaal thuis legt Katja Fiona in bed en die slaapt zo door. Sleeen trekken maakt moe!

De mannen eten overgebleven Thanksgiving dingen en Katja en ik onze salade wraps van Sweet Leaf. Dan dragen Kevin en Rick gezamenlijk de kerstboom naar binnen. Deze is wat wijder dan mij lief is, maar hij heeft een heel mooie vorm en ruikt heerlijk. 

Als Rick de ster wil proberen flikkert die alleen en gaat dan uit. Ook de gewoonlijke witte lichtjes gaan niet aan. We proberen het in een ander stopcontact en daar werkt alles wel. Rick heeft op alle stopcontacten timers gedaan en die van de kerstboom lijkt niet te werken. Gelukkig vergt het slechts aan en uit zetten en dan zijn er lichtjes en een functionerende ster. 

Terwijl Rick en ik de ster, lichtjes en slingers in de boom hangen speelt Fiona met mijn nieuwe boomversiering. Dat is een dorpje van peperkoek met een treintje en een werkende fontein. Santa Claus zingt kerstliedjes als het aan is. Fiona ontdekt het ene na het andere magische ding bij ons thuis. 

Tegen vijven is de boom klaar voor de versieringen, maar die gaan we morgen doen. We spelen nog wat met Fiona in de basement  en dan is het tijd om naar de Tysons Galleria Mall te rijden. 

Daar is het drukker dan we het ooit gezien hebben! We hebben enorm geluk dat er net een parkeerplek vrijkomt tegenover de Lebanese Taverna waar we hebben gereserveerd. Kevin, die een biertje was gaan drinken met een vriendin, die door een moeilijke tijd gaat, komt niet veel later aan. 

Fiona is een enorme hummus fan en dol op pita. Het is dus niet moeilijk om te bepalen wat zij gaat eten. Katja en ik delen een aantal gerechten en de mannen nemen beiden shawarma. 

Dit restaurant stelt nooit teleur en dat is ook te zien aan de voornamelijk Arabische mede-eters. Als we vertrekken staat er een rij tot in de mall. Kennelijk hebben we een goed tijdstip gekozen om te gaan. 

Het laatste avontuur van vandaag leidt ons naar Oakton Park Ct. Ieder jaar is dit een van de straten waar we heen moeten. Helaas is de tuin van onze kennissen om de een of andere reden donker, terwijl alles klaar staat. 

Het huis tegenover hen is daarentegen volop verlicht en wat is er veel te zien! Fiona ziet een alpaca, Santa's (nu haar meest geliefde kerstfiguur) en zoveel meer. Het is zo ontzettend leuk gedaan. Jammer dat we niet de hele ervaring hebben gezien, maar dit was genoeg voor een tweejarige. 

Voor we naar huis gaan maak ik een foto van de QR code zodat ik via Venmo een bedrag kan storten. Deze huizen zamelen namelijk geld in voor twee plaatselijke goede doelen. 

Een daarvan is de One Neighborhood Foundation waar ik ook actief mee ben via de Foodies groep. Ze krijgen veel bezoekers, dus hopelijk ontvangen ze heel wat. 

Niet alleen Fiona is moe als we thuiskomen. We voelen ons allemaal rozig van het buiten zijn en de drukke dag. Het schoentje zetten verplaatsen we naar morgen, zodat Rick wat Sinterklaas muziek kan regelen. 

Zondag

Als we opstaan horen we het hoge stemmetje van Fiona beneden. Kevin vertelt dat ze vrij goed geslapen heeft voor haar doen, maar al om kwart voor zes helemaal wakker was. 

Het is zo schattig dat we nu heel enthousiast begroet worden als we beneden komen. De Disney boom houdt Fiona's aandacht nog steeds. Katja, Rick en ik kiezen weer Starbucks als ontbijt en Fiona en Kevin smullen van een bagel met cream cheese. 

Na het ontbijt maakt iedereen zich gereed om op pad te gaan. We hebben nog maar weinig benzine dus tanken even bij de Safeway. Daar kost een gallon $3,29, terwijl dat in Vienna zeker 30 cent meer is. Dat scheelt dus flink.

Dan rijden we naar National Harbor en parkeren in de garage bij het Gaylord hotel. Daar is de ICE! tentoonstelling. Het is een gigantisch hotel en we moeten een heel stuk lopen naar de ICE! tent. 

Daar krijgen we blauwe parka's om over onze winterjassen te dragen. Het is namelijk -13 binnen. Gelukkig hebben ze Fiona's maat ook. Alleen wil zij haar wanten niet aan. Ricks handschoenen zijn daarentegen wel goed. 

Het thema dit jaar is Rudolph the Red Nosed Reindeer, gebaseerd op het boek dat in 1964 geanimeerd is. Dit filmpje wordt nog steeds ieder jaar rond Kerst vertoond. Ik kende het helemaal niet toen ik naar de VS verhuisde, maar nu ken ik de liedjes woord voor woord. 

Halverwege zijn er glijbanen van ijs en Fiona is zo dapper om daar alleen af te gaan. Katja gaat ook en dan wil Fiona nog eens. Dit keer mag ze op de jas van de medewerker en dat gaat een stuk sneller.

In de laatste kamer zien we hoe Rudolph de slee van de Kerstman trekt. Als laatste staat er een kerststalletje van ijs. Daar blijven we niet lang, want we hebben het inmiddels zo koud dat het buiten warm aanvoelt. 

We gaan nog even bij een van de restaurants in het hotel kijken, maar daar is een brunch van $65 per persoon en daar hebben we geen zin. We kennen het Public House aan de overkant en dat past veel beter met Fiona. 

Een superleuk peperkoek dorpje

Bij het Public House hebben ze bloody Mary's bij hun brunch en die heb ik al heel lang niet op. Deze komt met Old Bay kruiden en die zijn typisch voor Maryland. Ze worden ook altijd gebruikt om krab en andere vis te kruiden. De bloody Mary is heerlijk!

Na de lunch gaan we huiswaarts en krijgen een serenade van Fiona, die een nieuw liedje kent. Het miezert en opeens begint Fiona tot verrassing van Kevin en Katja "Rain, rain, go away" te zingen. Dat doet ze de hele weg terug.

Als Katja Fiona in bed legt voor haar middagdutjes blijft ze dat nog ongeveer drie kwartier zingen tot ze eindelijk in slaap valt. 

Kevin doet ook een middagslaapje, want hij staat altijd op met Fiona. Rick, Katja en ik tuigen de kerstboom verder op. Hij ziet er weer mooi uit en Fiona helpt als ze wakker is ook mee een paar treintjes in de boom te hangen. 

Vanavond gaan we eten bij Bear Branch Tavern. Het is daar altijd zo gezellig. Ik moet toegeven dat ik niet altijd zo gecharmeerd ben van hun eten, maar de rode trommelvis met flespompoen puree, spinazie en wilde paddenstoelen is wel erg lekker. 

Fiona at heel veel tijdens de lunch maar werkt toch wat pizza en frietjes weg. Omdat het hier zo lawaaierig is met Amerikaanse football wedstrijden maakt de enkele keer dat Fiona een peuter driftbui heeft niets uit. 

Thuis zet Rick wat Sinterklaas liedjes aan en we zeggen tegen Fiona dat ze haar schoentjes bij de haard moet zetten. Dat werkt niet meteen, maar uiteindelijk staan ze er. Natuurlijk snapt Fiona er nog niets van, dat zal volgend jaar al anders zijn. Morgen zal ze wat in haar schoentje vinden. 

Als laatste zet Rick de originele Rudolph film aan. Fiona vindt het prachtig en we denken dat het haar meer zegt vanwege ICE!. Het is zo leuk dat ze nu dingen echt heel leuk kan vinden. Als Rudolph voorbij is zegt Fiona "do again". Maar dat gaat niet door, bedtijd voor het kleintje. 

Het was een lange dag voor haar en voor ons. En wat een leuk weekend om op terug te kijken! Morgen gaan ze terug naar New Jersey, maar we zullen ze over een paar weken weer zien in New York.

Allemaal een heel fijne week gewenst!