Over een dag genieten van de kleintjes

We staan om zeven uur op en treffen Kevin en Fiona beneden op de bank. Fiona was al om zes uur op dus we sturen Kevin terug naar bed. Fiona vindt het toch prachtig met Omi en Grandpa te zijn. 

Na Fiona wat yoghurt en een banaan gegeven te hebben maak ik ontbijt voor Katja en mij. Als ik dat klaar heb is Katja ook beneden. Zij moet vandaag werken en is blij met mijn bord vol spinazie, paddenstoelen, ei en kaas. 

Katja gaat naar ons bioscoopje om daar haar telefoontjes te plegen. Aan ons de taak om de basement stil te houden. Dat zal makkelijk zijn, want we hebben van alles om de kinderen bezig te houden. Om te beginnen Paw Patrol tattoo's voor onze grote fan. 

Na onze ontbijten en een bagel met cream cheese voor Kevin rijden we naar Starbucks. Fiona gaat gezellig mee en kletst de oren van ons hoofd. Heerlijk wat een vierjarige allemaal opmerkt. Ze vindt mijn draakje ook leuk om mee te spelen. 

Kevin en Rick houden de kinderen bezig en ik doe mijn cardio buiten. Het is wel heel warm, maar als ik het goed heb verbrandt dat ook meer calorieen. Alleen vergeet ik het elliptische machientje weer naar binnen te halen en het wordt later in de middag nat geregend. Hopelijk krijg ik hem als hij droog is weer aan de praat. 

Helaas heb ik om elf uur een tandartsafspraak, die ik niet kon verzetten. Dat was al twee keer gebeurd omdat de mondhygieniste ziek was en ik wil er nu vanaf zijn. Gelukkig is er weinig schoon te maken en ik sta na drie kwartier alweer buiten.

Voor de lunch maak ik mijn gewoonlijke salade voor Katja en mij en we hebben er gerookte zalm bij. Rick maakt zijn eigen salade en Kevin eet een paar broodjes met vleeswaren. Fiona smult zoals altijd hier van haar Paw Patrol macaroni met kaas in haar Paw Patrol bowl. Nico heeft eerder gegeten en ligt te slapen. 

Na het eten maak ik de doos met magnetische tegeltjes open. Fiona vindt die prachtig en samen met Kevin bouwt ze een hele stellage. Deze tegels zijn super, want ze kunnen hun fantasie er helemaal in kwijt. 

Rick heeft Fiona vanochtend geleerd te remmen op haar step en dat wil ze Kevin en mij natuurlijk laten zien. Het gaat inderdaad erg goed. Iedere keer dat we de kinderen zien zijn ze alweer zo gegroeid in wat ze kunnen. 

Het is warm, warm, warm, dus tijd voor spelen met water. Eerst rent Fiona door de schildpad sproeier en dan spelen zij en Rick met waterpistolen. Daarna is Fiona echt moe en Nico wordt net wakker. 

Fiona en Kevin gaan slapen en Rick ook. Dat betekent dat ik het rijk alleen heb met het schattige ventje Nico. Ik heb hem wat autootjes gegeven die oplichten en daar speelt hij een uur mee! Intussen plenst het opeens. 

Als Rick weer boven water komt wil ik naar buiten. Ik doe Nico in de sling en neem een paraplu mee. Rick besluit mee te gaan. De zon komt langzaam weer tevoorschijn en we zoeken tevergeefs naar een regenboog.

Nico zegt zijn eerste woordjes! Hij zegt "Ba ba ba" als hij een hond ziet, alsof hij blaft. Het is zo schattig en iedere keer dat we een hond tegenkomen zegt hij het weer. Het is zo schattig!

Als Katja klaar is met haar werk beginnen we aan het avondeten. We eten zalm- of hamburgers (in Kevins geval). De kinderen smullen van een paar hot dogs. We hebben er maiskolven en komkommersalade bij. Nico blijkt dol op komkommer te zijn. 

Na het eten kijken we allemaal naar het einde van Fiona's Paw Patrol film. Dan gaat Nico naar bed en Kevin leest Fiona een Paw Patrol boek voor. Dat heb ik van iemand uit Vienna gekregen wiens kinderen er al te oud voor zijn. 

Morgen hebben we het avontuur van de Nederlandse paspoortfoto's. Ik ben benieuwd hoe ze dat met de kinderen gaan doen. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!

Over een drukke donderdag

Alweer zijn we vroeg uit de veren. Ik ben blij het bed te verlaten, want het draagt zeker bij aan mijn pijnen. Rick heeft nog niets gehoord van zijn werk dus hij heeft lekker een dagje vrij.

Na mijn ontbijt doe ik mijn cardio en dan gaan we naar Starbucks voor onze koffies. Onderweg spelen we Pokemon Go, iets wat Rick bijna nooit doet op doordeweekse dagen. We krijgen een voorproefje hoe het zal zijn als hij eenmaal met pensioen is. 

Thuis maak ik me snel klaar voor personal training. Het wordt weer een pittig half uur. Sharon is echt een heel goede personal trainer. Ik hoop dat ze tegen de tijd dat Rick het ook wil doen een opening heeft, want nu zit ze helemaal vol.

Op weg naar huis ga ik weer bijtjes kijken. Dit keer is er een hard aan het werk op een allium bloem. Ik heb nog nooit van allium honing gehoord. Ik ben benieuwd of die ook de geur van allium heeft. Er zit in ieder geval meer dan genoeg stuifmeel aan de pootjes van de bij. 

Tegelijkertijd vind ik de Faeloria foto van vandaag

Nadat ik me opgefrist heb gaan Rick en ik op stap. Katja, Kevin en de kinderen zouden zaterdag komen, maar nu is dat opeens vanavond! We klagen niet, maar moeten nu wel alle boodschappen, die ik over twee dagen ging verspreiden nu doen.

We beginnen met de verste winkel, H Mart. Daar kopen we paddenstoelen en wat fruit. Daarna is Hallmark aan de beurt. Fiona's verjaardagscadeau is een fietsje en die willen we zo goed en zo kwaad als het gaat inpakken.

In de winkel hangen de kerstversieringen al! Zaterdag om acht uur is daar de officiele onthulling van, maar daar gaan we niet bij zijn. De manager geeft ons een catalogus mee met alle 2025 versieringen. 

Wat zie ik daar? Een Disney Electrical Parade wagen, die dat deuntje speelt! Die wordt het voor mij dit jaar. Ik was dol op die parade en vind het nog steeds zo jammer dat hij er niet meer is in Disney World!

Een mens naar mijn hart, de zeeotter is een van mijn favoriete dieren

Het is opeens na twaalven en we besluiten met de rest van de boodschappen te wachten tot na de lunch. Ik maak weer een salade en heb daarbij gerookte zalm. We eten de laatste perzik en een abrikoos. 

Dan gaan we eerst naar het mobiele museum dat maar een paar dagen in Vienna is. Het gaat over de rol van Virginia in het ontstaan van de Verenigde Staten en is heel interessant. Ik had er bijvoorbeeld geen idee van dat er in Virginia ook een Tea Party was.

Vienna is net een dorp soms. We zien er een aantal bekenden waaronder Susan en Matt. Dat zijn de ouders van een vroegere vriend van Kai. We zien ze waarschijnlijk voor het laatst, want Matt is gepensioneerd en ze gaan naar de Virginiaanse hoofdstad Richmond verhuizen. 

Laten we hopen dat deze uitspraak nog steeds geldt

Nu is het tijd voor de boodschappen. We werken een hele lijst af bij de Giant en daarna bij Whole Foods. De ijskast zit propvol dus we zijn helemaal gereed om de kinderen te ontvangen. 

Opeens overvalt me bij Whole Foods een allesomvattende vermoeidheid. Het is net of mijn lichaam tot hier en niet verder zegt. Ik laat mijn plan om te gaan zwemmen dan maar varen. In plaats daarvan ga ik in de hot tub. Dat is zeer ontspannend. 

Het kolibrietje neemt vandaag de tijd om te drinken, het is lekkere verse nektar

Rick gaat intussen Orion naar het hondenhotel brengen. Fiona zou hem graag hier hebben, maar Nico is te klein en met Django erbij is het een gekkenhuis. Misschien over een paar jaar als Orion ook wat rustiger is geworden. 

Onderweg terug van Dogs Downtown krijgt Rick heel goed nieuws. De brief om zijn baan terug te krijgen is er eindelijk! Het zal nog wel even duren voor alles weer terug naar normaal is. Dat kan maandag zijn of later. We zijn natuurlijk enorm opgelucht!

Donderdagavond is eindelijk weer tijd voor happy hour met Christine en Chuck. We hebben elkaar weken niet gezien en geen gebrek aan verhalen te vertellen. Het is dan ook al kwart voor zeven als we afscheid nemen. 

Katja, Kevin en de kinderen zijn onderweg en zullen rond acht uur aankomen. Ik bestel mijn eten weer van Genki, heerlijke yakitori. Rick haalt hamburgers van Best Buns voor de anderen. We zijn zo blij een hele extra dag met iedereen te hebben morgen!

Over het maandelijkse happy hour

Als ik om vijf over half zeven naar de wc ga zie ik bij terugkomst dat Rick ook al wakker is. Hij staat op, ik blijf nog even op mijn telefoon lezen en Connections doen. 

Eenmaal beneden vertelt Rick dat het inderdaad gebeurd is. Hij kan niets van Microsoft meer bereiken. Gelukkig heeft hij de belangrijkste dingen gecopieerd. Verder heeft hij de contactinformatie van zijn managers en VPs wel en zendt hen een email. Nu kan Rick niets anders doen dan afwachten. 

Daar ben ik helemaal niet goed in dus na mijn ontbijt ga ik mijn frustratie wegtrappen op mijn elliptische machine. Katja schrijft dat Fiona opeens erg bezig is met de dood en ze vroeg of Omi en Grandpa dood waren. We doen maar gauw een videobel om te laten zien dat we nog springlevend zijn. 

Rick behandelt de dag als een gewone werkdag en kleedt zich als zodanig. Bij Starbucks blijkt dat Rick per ongeluk twee keer zijn koffie heeft besteld en geen nitro brew. Heel aardig krijgen we de nitro brew gratis, terwijl het Ricks vergissing was. 

Terug thuis zie ik dat de tijgerlelies beginnen te bloeien. Ik ben dol op die bloemen en het wordt mijn Weathershot foto. Daarna poseer ik Faeloria tussen de geraniums met mijn nieuwe kolibrie. De kleuren komen mooi overeen. 

Mijn cardio duurt vandaag langer dan gewoonlijk, want ik word telkens afgeleid. Na afloop maak ik een wandeling en leg weer wat bijtjes vast. Ik kan straks een album maken daarmee. De beestjes fascineren me.

Voor ik ga douchen doe ik mijn Duolingo lessen nog. Dan maak ik me klaar voor het zwembad en ga een kilometer zwemmen. Het water is weer heerlijk en ik houd er zoveel van rustig mijn baantjes te trekken. 

Rick en ik eten samen lunch. Hij heeft de ochtend besteed aan wat achterstallige dingen in en om het huis, want echt werken kan niet zonder toegang tot zijn account. We hebben een heerlijke salade, die ik in elkaar flans. Dan wat gerookte zalm en een vruchtensalade toe. 

Terug in het zwembad is Lorraine er ook en we zwemmen samen rustig haar baantjes. Het gaat goed met haar en dat is fijn om te horen. Rond drieen komt Rick er ook bij en dan gaan we om vier uur allemaal naar huis. 

Vanavond is mijn maandelijkse happy hour en Rick gaat naar Jurassic Park nummer zoveel met Chuck en Patricia van hiernaast. Het happy hour is bij Vienna Thai hier vlakbij en ik rijd er tegen vijf uur heen. 

We zijn met zijn vijven en het is weer erg gezellig. Alleen vraag ik me af waarom ik dit restaurant zo vaak kies. Ik vind het moeilijk iets koolhydraatarms te vinden op het menu. Ik ga maar voor de papaya salade en kanom jeeb. 

Terwijl we aan het eten zijn zien we het buiten almaar donkerder worden. Er volgt harde donder, bliksem en zoveel regen dat we een flood warning krijgen. Dat is nog zo als we afscheid nemen. Gelukkig heb ik mijn paraplu mee en Joni, Susan en Suneeta ook. Ik wandel Sara naar haar auto en zo komen we allemaal droog thuis. 

Daar zie ik dat de vrieslade van de koelkast een beetje openstaat. Wat ik ook probeer, hij gaat niet dicht. Dan verhuis ik alles erin maar naar het vriesvak in de basement. Hopelijk kan Rick uitvinden wat er aan de hand is. 

Over gezellig bijpraten met een vriendin

Als ik om kwart voor zes wakker word is Ricks kant van het bed leeg. Ik slaap nog een uurtje door en sta dan op. Rick had teveel pijn en is op een van onze bioscoopstoelen gaan slapen. Ik denk dat er ook spanning over zijn werk bijzit. 

Vandaag zou de dag moeten zijn dat de brieven ondertekend moesten worden om niet uit het Microsoft systeem gegooid te worden. Alleen heeft Rick en met hem nog een stel anderen nog geen brief ontvangen. 

Aan het einde van de dag zal hij dus niet meer op het Microsoft netwerk kunnen. Ik vind het schandalig voor een IT bedrijf! Rick is er gelukkig van overtuigd dat het allemaal wel goed komt, maar stressvol is het wel. 

Na ons ontbijt gaan we naar Starbucks en dan ga ik op het deck mijn cardio doen. Rick gaat naar kantoor en hoopt daar nog met wat anderen die in hetzelfde bootje zitten te praten. 

Voor ik naar Sharon ga voor personal training maak ik weer wat foto's van bezige bijtjes. Voor mijn dagelijkse themafoto helpt mijn draakje Faeloria de buurt veilig houden. 

Sharons halve uur met gewichten gaat zoals altijd snel. Na afloop ga ik naar Whole Foods om een Amazon aankoop terug te sturen. Ook koop ik vis voor het avondeten. Daarna rijd ik naar Walgreens waar wat medicijnen voor me klaar liggen. 

Zoals ik van plan was ben ik net voor elven klaar. Ik trek mijn bikini aan en ga naar het zwembad. Daar is mijn favoriete baan leeg en ik zwem mijn zestiende kilometer. Ik ben blij dat vanochtend gedaan te hebben, want ik weet niet wanneer de onweersbuien zullen komen. 

Mijn spullen in het zwembad latend ga ik naar huis om te lunchen. Ik eet op het deck en geniet enorm van een bakje met zomervruchten. Ik hoor een kolibrie geluidje en inderdaad is er bezoek bij de voeder. 

Na de lunch ga ik terug naar het zwembad en hang gedurende de kinderpauze in het koele water. Als ik terug bij mijn stoel kom belt Christine. We hebben elkaar meer dan een maand niet gesproken en praten tot ik een donderslag hoor. Na meer dan twee uur nemen we afscheid en ik ga terug naar huis. Niet veel later hoor ik de fluit dat het zwembad sluit. 

Heel vaak is onweer hier een hele lijn. Daarna koelt het maar een beetje af.

Thuis maak ik de tray bake met spinazie, kerstomaatjes, olijven, bot en pesto. Dit is een van onze favorieten en super makkelijk te maken. Als Rick thuiskomt zetten we het meteen in de oven en zoals iedere keer smaakt het weer voortreffelijk. 

We kijken naar het plaatselijke nieuws, want Rick staat daarop. Alleen het weer interesseert me wel. Dat wordt morgen weer warm met 's middags mogelijke onweersbuien. Het is echt zomer. 

Over een onverwachts mooie maandag

We hebben heel hard een nieuwe matras nodig, daar zijn we het over eens. We zouden dit weekend gaan kijken, maar dat is weer omgevlogen. Deze week moeten we er echt aan gaan werken. Om kwart voor zeven staan we met de nodige pijnen op.

De zon schijnt, maar die verdwijnt al gauw. Toch eet ik mijn ontbijt buiten en sleep daarna mijn elliptische machientje het deck op. Rick moet naar de tandarts dus vandaag geen vroege ochtend Starbucks koffie.

Om kwart voor negen ben ik net klaar met mijn cardio als het begint te regenen. We krijgen een heel klein staartje van tropische storm Chantal over ons heen. Ik trap nog vijf minuten op de Scoop en maak dan een korte wandeling in de regen. Het is enorm warm en vochtig. 

Dat deert de bijtjes niet. Ik fotografeer er een aantal op de echinacea en allium bloemen. Die laatste vind ik zo mooi en bijna buitenaards. Het is iedere keer weer een genot deze tuin te bezoeken. 

Twee hibiscus-achtige planten, die hier 's zomers bloeien

Thuis maak ik me klaar voor de dag en als ik beneden kom is Rick terug van de tandarts. Ik ga Vienna in en krijg ook van Rick wat boodschappen om te doen. Als eerste ga ik naar de Starbucks in het Pan Am Center om een lekkere nitro brew op te halen.

Het regent best hard en ik vind het ook een echt tropische regen, die bij vlagen naar beneden komt. Mijn volgende stop is Petco voor wat Nulo eten voor Zorro. Daar is hij dol op en hij kan wel wat extra calorieen gebruiken. 

Mijn themafoto voor vandaag is Faeloria met een gebaarde agama (in het Engels bearded dragon) Het beestje is heel nieuwsgierig naar die rare draak

Bij Whole Foods koop ik ingredienten voor het avondeten en ga dan door de regen naar huis. Daar haal ik mijn paspoorten uit de kluis. Die heb ik nodig om het aanvraagformulier voor het Nederlandse paspoort in te vullen. 

Helaas is Nico gisteren ziek geworden. Hij heeft het coxsackie virus (hand, voet en mondziekte). Hij is er niet erg ziek van, dus we hopen dat hij tegen het weekend weer beter is. Anders moeten we hun paspoortafspraak verzetten en dat is zo'n gedoe. 

Na mijn Duolingo lessen zie ik buiten de zon. Dat is onverwachts, want de regen van Chantal zou volgens het verhaal de hele middag duren. Het klaart helemaal op en het ziet ernaar dat ik toch naar het zwembad zal kunnen gaan.

Voor de lunch maak ik een groente- en een fruitsalade voor Rick en mezelf. Rick gunt zich de tijd niet voor al dat snijden en hij heeft die vitamines ook hard nodig. Het smaakt bijzonder goed. Ik heb er tonijn en een eiwrap met kaas bij. 

Dan gaat mijn zwempak aan en ik wandel naar de overkant. Het is heel stil in het zwembad. Er zijn maar een paar kinderen en volwassenen. Ook staat de muziek uit, wat een verademing. Helaas duurt dat niet lang en dan gaat de country muziek aan, gelukkig op een normaal niveau.

Het water is heerlijk en na een kilometer wil ik er nog niet uit. Ik zwem er nog een halve kilometer bij en dan protesteren mijn spieren en ik hijs me uit het water. 

Mijn zwem maatjes

Met mijn Rick Steves IJsland gids ga ik een tijdje zitten lezen. Ik zie een beetje door het bos de bomen niet meer, maar met die gids moet het lukken.

Als Lorraine komt ga ik het water weer in en niet veel later komt Rick er ook bij. Het is dan ook zulk heerlijk zwemweer! Pas tegen half zes lopen we terug naar huis.

Daar grilt Rick Griekse lamsvlees spiesjes. Die eten we in een koolhydraatarme tortilla (in plaats van pita) met tzatziki. We hebben er een komkommer, tomaat en olijven salade bij met tzatziki als slasaus. Het smaakt opperbest. 

Het was dus een veel fijnere dag dan was voorspeld en ik heb er optimaal van genoten.