Over een rustig, productief weekend

Zaterdag

Midden in de nacht werd ik wakker en kon eigenlijk niet meer slapen. De afscheidceremonie en asverstrooiing van mijn moeder is vandaag. Ik stuur mijn broers en zus een appje om ze sterkte te wensen. Kai en Raquel zijn er ook bij.

Hoewel ik bewust heb verkozen niet te gaan en daar ook geen spijt van heb, voel ik me toch geemotioneerd. Het rouwen om wat nooit zou zijn heb ik al lang geleden met iedere afwijzing gedaan. 

Nu probeer ik te vergeven en me de goede dingen te herinneren. Het kost me nog moeite, maar hopelijk komen die positieve herinneringen steeds vaker.

Eindelijk is het kwart voor zeven en mag ik van mezelf opstaan. Het heeft vannacht gesneeuwd en er ligt zo'n vier centimeter nieuwe sneeuw. 

Dat staat mooi en ik fotografeer de vogeltjes weer. Rick gaat met de sneeuwblazer aan de gang en maakt onze oprit en die van de buren schoon. 

Daarna gaan we Vienna in waar ik mijn broodje van Panera ophaal. Vervolgens rijden we naar de "little free pantry", een kastje met eten voor degenen, die dat nodig hebben. 

We hebben een aantal blikjes e.d. over van de feestdagen, die Rick en ik niet zullen eten. Hopelijk heeft iemand anders er een lekkere maaltijd aan. 

Bij Starbucks halen we koffies en Ricks broodje en gooien daarna het lege glas in de paarse glasbak. De kerstversieringen hangen nog in Vienna en met de sneeuw staat dat gezellig. 

Thuis sporten we allebei. Ik trap op mijn makkelijke elliptische machine en Rick zijn Aeroski in de basement. Daarna doe ik mijn Duolingo lessen en Rick ruimt de lades met zijn schilderspullen e.d. op. Ook dat is hard nodig. 

Zo is de ochtend snel voorbij en we gaan lunch halen. De mijne wordt de zalm pho van Roll Play en die van Rick de chili van Potbelly. Die zalm pho is zo ontzettend lekker! Ik hoop dat ik niet de enige ben die daar dol op is. 

 

De opruimwoede heeft nu ook Rick een beetje te pakken. In de kast met onze jassen, handschoenen en sjaals liggen ook tientallen baseball caps van hem. 

Die durf ik niet zonder zijn toestemming weg te doen. We gaan er dus samen doorheen en er komen twee vuilniszakken met petten uit! En nog heeft Rick er heel wat.

Dat is weer genoeg voor mij vandaag. Door de emoties en het slechte slapen ben ik moe. We gaan vanavond uit eten met vrienden dus ik maak er een middagje lezen van. Het waait buiten weer flink wat binnen blijven extra gezellig maakt. Haard aan en thee erbij en ik ben in mijn sas. 

Even onderbreek ik mijn lezen om op zoek te gaan naar mijn zwartwit maandthema foto. Ik maak onderstaande foto met mijn glazen bol in onze kristallen schaal. Ik wil weer meer met die bol gaan doen en ben lid geworden van een speciale Facebook groep ervoor. 

Aan het einde van de middag kleden we ons netjes aan en gaan naar Elyse. Het is het restaurant van onze chef-vriend Jon en we ontmoeten Jeanette en Timo er. Het menu ziet er heerlijk uit!

Het heeft vijf gangen (in mijn geval zes, daarover later). Voor gang 2 en 4 is er een keuze. Jeanette, Timo en ik zijn eensgezind en nemen de ceviche en de skate (vleet?). Rick kiest juist het kreeftgerecht en het hertenvlees. 

Het wordt heel erg gezellig en deze chef kent zijn smaken, alles is zo lekker! We praten over van alles en nog. We zijn blij dat we Timo en Jeanette ontmoet hebben! Chef Jon komt ook nog even hallo zeggen en alles is perfect, de bediening, het eten, de ambiance. Dit kleine restaurantje was een goed idee van hem. 

We krijgen als eerste een macaron gevuld met forel en kaviaar. Ik vergat daar een foto van te maken, maar het is een heel bijzondere combinatie. De rest van de gerechten staan hieronder;

De ceviche van onder anderen zeekomkommer

Paddenstoelen soep met lychee

Mijn extra gerecht, de foie gras

Het vis hoofdgerecht

Een heerlijk fris dessert met o.a. meringue en bloedsinaasappel

Een zelfgemaakte caramelbonbon als afscheid

Na bijna drie uur staan we weer buiten in de kou. Gelukkig konden wij vrijwel naast het restaurant parkeren. We nemen afscheid van Timo en Jeanette en spreken af volgende maand weer ergens samen te gaan eten. 

Als we ons plein binnenrijden zijn de lichtjes in de sneeuw weer zo gezellig. Ik maak er een paar sfeerplaatjes van. We ontspannen nog even en gaan dan naar boven. 

Zondag

We slapen voor ons doen uit tot acht uur. Het belooft vandaag maar liefst 5 graden te worden en dat is gewoon zomer op het moment. De zon doet in ieder geval uitbundig zijn best.

Voor mijn dagelijkse Weathershot foto kies ik vandaag onze mooie amaryllis uit. Ik vind het prachtige bloemen midden in de winter. Naast deze staat nog een bol, die hopelijk weer zulke mooie bloemen zal produceren. 

We gaan op pad en halen eerst ons gewoonlijke ontbijt. In januari opent de Mosaic markt pas om tien uur en als we klaar zijn met het ontbijt is het nog maar net negen uur geweest. 

Dan maar eerst naar de Giant waar we een vrij lange booschappenlijst afwerken. Alles is voorradig dus dat is altijd fijn. Er zijn twee dingen op de lijst, die ik van Whole Foods nodig heb en ik ren daar ook even naar binnen. 

Als ik mijn nodige paddenstoelen bij H Mart heb gekocht is het eindelijk na tienen. De markt is in de winter veel kleiner dan 's zomers, maar "onze" kraampjes zijn er het hele jaar. We brengen een eierdoos terug naar Liberty Farms en dan koop ik mijn maitake paddenstoelen van King Mushrooms. 

De zon valt zo mooi op deze kaarsen

We lopen langs alle kraampjes en bij een ervan zien we Matt en Delia, onze overburen, appels kopen. Rick en ik zijn beiden geen grote appel liefhebbers, maar het is Delia's lievelingsvrucht. Ze staat erop dat we de relatief nieuwe soort Cosmic Crisp proberen en geeft ons er een uit haar net gekochte zak. 

Dat is heel aardig en Rick en ik proberen hem thuis meteen. Deze appel is een kruising tussen een honey crisp en een enterprise appel. Honey crisp is mijn favoriet en deze appel is net iets zuurder en knapperiger. We vinden hem erg lekker voor een appel.

Thuis moet ik toch aan een beetje cardio geloven. Het vrouwelijke kardinaaltje was gisteren op het deck en vandaag is meneer er. Hij komt nieuwsgierig kijken wat ik aan het doen ben, maar zodra ik beweeg is hij weg. Gelukkig kon ik nog net een paar foto's maken. Ze zijn bijna onecht rood en de sneeuw zit nog op zijn snaveltje. 

Rick is hard aan het werk zijn kamer met gereedschappen, verfspullen en dergelijke op te ruimen. Ook daar komt heel wat rotzooi uit. Hij is er nog niet mee klaar als we zin in middageten krijgen.

Voor mij wordt dat weer de pho met zalm. Het is een lekker warme en gezonde soep. Rick neemt een salade van Cava. Als zij garnalen zouden hebben zou ik er ook bestellen. Ik probeer alleen voor het avondeten vlees te eten al lukt dat niet altijd.

Mijn Amazon bestelling van een paar rekjes om alles onder de gootsteen wat netter te maken is aangekomen. Ik zet het in elkaar en het helpt met de organisatie. Zo langzamerhand is de hele keuken nu onderhanden genomen.

Het volgende kastje om op te ruimen is dat onder de wastafel in de wc. Ik heb er zo'n zelfde rekje als onder de gootsteen voor. Ik blijk werkelijk wel vijftig Bath & Body Works luchverfrissers te hebben! Ze zaten in een mandje en waren helemaal naar de bodem gezonken. Nu kan ik weer zien welke ik heb en nog een hele tijd vooruit!

Met vereende krachten halen we onze laatste kerstversieringen van boven de voordeur. Omdat die zo hoog staan vergt dat wat organisatie. Maar Mickey en Minnie en de grote kerstkrans staan nu weer veilig op zolder.

Rick is halverwege de middag klaar met opruimen en komt me trots halen om de nette lades te laten zien. Ik reageer heel enthousiast, want als Rick iets opruimt en dingen weggooit mag dat bijna in de krant. Hij gaat om zichzelf te belonen een X Box spel spelen.

Met mijn lens bal ga ik op zoek naar een leuke zwartwit maandthema foto. Het wordt onderstaande. De groep met fotografen (amateur), die de bal op creatieve manier gebruiken, vind ik inspirerend. 

Terwijl ik in mijn luie stoel vast aan dit blog werk is er buiten een prachtige zonsondergang. Ik ga foto's maken en zie dan ook de bijna volle Wolf maan door de bomen. In de winter kunnen we de zonsondergang zoveel beter zien. 

Voor het avondeten brengen we Lani van Viet Aroma een bezoek. We vinden allebei de gerechten met rijstpapier lekker. 

Dat "papier" week je in water en dan maak je je eigen rol met groentes, vlees en garnalen. Het is gezond, heel erg lekker en een goede afsluiting van het weekend.

Allemaal een heel fijne week gewenst!

Over een bezoek aan de National Gallery of Art

Het vriest flink als we opstaan, maar het waait minder. Ik probeer mijn zeepbel bevriezen experiment nog een keer. Het gaat wel beter en de bel op de foto is bevroren. Alleen zie ik de mooie bloemen, die zouden moeten verschijnen, helemaal niet. Ik probeer het nog een paar keer, maar het is gewoon te koud om buiten te zijn. Hier eindigt mijn project bevroren bellen dus.

Ontbijt maken op vrijdag is altijd makkelijk, want alles mag op. Rick heeft koffie gezet en ook vandaag spuit ik er wat slagroom op. Zorro is er weer als de kippen (katten?) bij, maar helaas voor hem ben ik nu voorbereid.

Na het eten ga ik aan mijn cardio, terwijl Rick zich klaarmaakt voor zijn werkdag. Ik ren op de plaats en doe daarna de Scoop. Ik kan gewoon geen genoeg krijgen van de vogels op ons voederhuisje. Vooral de bluebirds, ik vind ze zo mooi!

Wachten tot er plaats is om te eten

We gaan naar Starbucks en krijgen onze gewoonlijke koffies overhandigd. Alleen is de mijne meer amandelmelk dan koffie. Het is me te duur om dat te laten gaan en ik ga vragen of ze de nitro brew opnieuw kunnen maken.

Kennelijk is er iets mis met de machine, want de twee die volgen zijn net zo licht. Als ze een nieuwe tap erin hebben gedaan is het probleem eindelijk opgelost. Voor het ongemak krijg ik bonnen voor twee gratis drankjes, heel netjes.

Thuis maak ik mijn cardio af en neem dan mijn douche. Vervolgens doe ik, genietend van de nitro brew, mijn Duolingo lessen. Ik sta op het moment nummer 1 in de Diamond League dus even volhouden, want het is leuk de week daarmee te eindigen. 

Rick vertrekt om half twaalf naar Reston waar hij gaat lunchen met een vriend. Ik maak mijn lunch hier met overgebleven garnalensalade, mini paprika's, bramen en frambozen. Daarvan blijven de laatste waarschijnlijk niet het hele weekend goed. 

Orion is dol op bramen en ik doe de laatste van het bakje in zijn etensbak. Die is een puzzelbak en hij is er even mee bezig de bramen eruit te vissen. Dat ga ik vaker doen, het is een goede puzzel voor Orion. Na Orion met een traktatie in zijn bench gedaan te hebben ga ik op weg. Ik rijd naar het Vienna metrostation en ben heel blij met een parkeerplek vlakbij de ingang van het station. 

Bij het Smithsonian station midden op de National Mall stap ik uit. Waar ik niet op had gerekend is dat de Mall een complete sneeuw- en ijsvlakte is! Ik moet naar de andere kant en loop zoveel mogelijk door de nog diepe sneeuw om maar niet uit te glijden. 

Daarbij moet ik ook nog eens enorm plassen en er is geen wc dichtbij. Zo snel als ik kan loop ik naar Cafe Metropolitain naast de ijsbaan langs de Mall. Daar weet ik waar de toiletten zijn en ben daar heel blij mee. 

Hier zijn de stoepen gelukkig wel schoon en ik loop naar de hoofdingang van de National Gallery of Art. Tegenwoordig hoeven de tassen niet meer doorzocht te worden, maar moet ik door een poortje lopen en dan ben ik binnen. 

Mijn reden voor dit bezoek is de tentoonstelling "Paris 1874" met veel impressionistische schilderijen. Als ik naar boven loop zie ik een rij, die maar niet op lijkt te houden. Eindelijk vind ik het einde ervan en van daaraf is het 75 minuten wachten volgens het bord dat een medewerker vastheeft.

Oei, dat ga ik niet trekken met mijn pijnen, vooral mijn rug. Ik vraag de medewerker wat mensen doen, die niet zo lang kunnen staan. Ze vertelt mij dat er in de rotunda (onder de koepel) opvouwkrukjes zijn. Ik loop erheen en pak een krukje. 

Het is niet ideaal, maar beter dan de hele tijd staan. Het gebouw is prachtig en onderweg maak ik een aantal foto's. De wachttijd bedraagt uiteindelijk maar vijfenveertig minuten en dan mag ik de tentoonstelling binnen.

Deze tentoonstelling gaat over het jaar 1874, toen de Impressionisten hun eigen tentoonstelling hielden naast de beroemde Le Salon tentoonstelling. Na de Frans-Pruisische oorlog in 1871 verloren te hebben waren er opstanden in Parijs met veel vernielingen. Mede daardoor ontstonden de "opstandige" Impressionisten. 

Deze tentoonstelling Paris 1874 laat zowel schilderijen van de Le Salon tentoonstelling als van de Societe Anonyme tentoonstelling zien. Ik vind de geschiedenis erachter interessant, maar ben wat teleurgesteld over het aantal bekende impressionistische schilderijen.

Er zijn veel realistische schilderijen over de net gevochten oorlog. Dan is er een zaal met Manet, Renoir, Degas en Berthe Morisot en in een andere zaal hangen twee Monet schilderijen. Tot mijn teleurstelling is er verder nog een religieuze zaal met schilderijen, die mij absoluut niets doen, en dan nog wat impressionistische landschappen. Ik ben blij dat ik gegaan ben, maar ik had er meer van verwacht. 

Een schilderij van de Salon tentoonstelling

Degas

Manet

Een impressionistisch stilleven

Berthe Morisots zus en nichtje

Een van de twee Monet's

Na een half uurtje heb ik de tentoonstelling gezien en ga verder door het mooie gebouw lopen. Onderstaande foto is de wandelweg tussen het oude en nieuwe gedeelte van de National Gallery. Het is een kunststuk op zich. 

Nu heb ik zin om een tijdje wat rust te nemen voor ik terug naar de metro ga. Ik loop naar mijn favoriete gedeelte van het museum, de Nederlandse en Vlaamse meesters. Ik neem plaats op een bankje met uitzicht op een landschap van Hobbema en een schilderij van de Oude Kerk in Amsterdam. 

Na een goed half uur heb ik weer energie om verder te gaan. Ik kan het museum nooit verlaten zonder een blik te werpen op het werk hier van een van mijn favoriete schilders, Jan Steen. Er is zoveel te zien op dit schilderij, het verveelt nooit. 

Aangezien de Mall zo'n troep was besluit ik naar het Federal Triangle station te lopen. Het is wat verder weg, maar de stoepen zijn schoon. Ik heb een enorme hekel aan gladheid sinds ik op mijn twintigste in Utrecht op zwart ijs mijn enkel meervoudig brak. 

Zoveel interessante architectuur in de stad

Mijn trein komt na een minuut of tien. Op de heenweg had ik een hele wagon voor mij alleen, maar terug is het enorm druk. Zolang ik maar een zitplaats heb is het prima en dat lukt.

In Vienna staat mijn auto fijn dichtbij en ik ben binnen vijf minuten thuis. Rick heeft de middag met de loodgieter doorgebracht om uit te vinden waar het lek in ons huis was. Het bleek het toilet in de basement te zijn. Dat is nu gemaakt en we zijn weer een rib uit ons lijf kwijt. Wat zijn dat soort dingen toch altijd duur!

We hebben allebei zin om vroeg te eten en besluiten naar Sweet Ginger te gaan. Rick heeft een nieuw biervat staan bij Norm's Beer & Wine in datzelfde winkelcentrum dus dat komt goed uit. We halen eerst het vat op met winter La Chouffe. 

Dan krijgen we een tafeltje in het behaaglijk warme Sweet Ginger. We nemen beiden een sushi rol als voorafje en wat warme sake. Dat is fijn, want ik ben helemaal verkleumd. Mijn eendenborst hoofdgerecht is verrukkelijk (ik eet bijna nooit eend) en Rick is blij met zijn panang curry.

Thuis steken we de kaarsen aan en alle feeen- en andere lichtjes. Mijn nieuwe sneeuwpop drietal is vandaag gearriveerd. Die van vorig jaar waren op de hete zolder gesmolten en ik vind ze zo leuk dat ik nieuwe heb gekocht. Het staat heel knus en gezellig.

Allemaal een heel fijn weekend gewenst