Over een record warme dag

Vandaag belooft het weer een prachtige lenteachtige dag te worden en dat maakt dat het makkelijker opstaan is. Rick moet weer naar Washington en ik pocheer een ei en snijd een tomaat voor mijn ontbijt.

Orion probeert intussen de snoepjes uit zijn nieuwe speeltje te krijgen. Dat duurt langer dan gewoonlijk. 

Dan besluit ik voor het huis in het zonnetje mijn stappen bijeen te krijgen. Dat ziet er vast vreemd uit voor langslopende mensen, maar dat zijn er maar een paar. Met dit weer wil ik gewoon niet binnen sporten!

Elf graden voelt veel warmer in de zon, die al flink sterk is

Als ik mijn tienduizend passen bijeen heb neem ik Orion mee voor zijn wandeling. Het is druk met mensen, die hun honden uitlaten, dus ik loop even bij het zwembad en ga dan weer terug. Orion trekt ondanks zijn harnas zo enorm. Hij is veel sterker dan Cosmo was.

Het is al twintig graden inmiddels en ik trek lentekleding aan en ga naar het centrum van Vienna. Orion mag ook mee want het is nog net niet te warm voor hem om in de van te blijven. Op de radio hoor ik dat vandaag een warmterecord voor 5 februari is met 22 graden.

Na mijn bij Panera bestelde salade op te hebben gehaald rijd ik naar het parkje bij de oude locomotief in Vienna. Hier zoek ik een bankje op om van mijn lunch te genieten. Het W&OD pad is druk met fietsers en voetgangers dus Orion blijft in de van op me wachten. Het is zo luxe om op 5 februari zonder jas buiten te lunchen!

Thuis lijn ik Orion aan en we gaan voor het huis zitten. Ik op mijn vlinderbankje en Orion ligt op het koele gras. Zo zitten we een uurtje tot ik Patricia zie vertrekken om onze buurkinderen van school te halen. Wetend dat die buiten gaan spelen en Orion er dus achteraan zal willen doe ik Orion naar binnen.

De bollen komen op, gisteren was er nog niets te zien

Zonder trekkende en blaffende hond blijf ik tot tegen vijven buiten. Ik heb een nieuw verslavend spelletje gevonden, Happy Glass. Je moet een glas water vullen ondanks allerlei obstakels. Het vergt best wat denkwerk, leuk!

Het is vandaag het Chinese Nieuwjaar dus we besluiten ons eens per jaar etentje bij de Chinees te gaan eten (meestal laten we het bezorgen). Het is het jaar van het varken en dat is Rick's jaar.

Lotus Garden is een echt Chinees restaurant en er staan allerlei exotische dingen op het menu. Zo zijn er zeekomkommer, kwal, tripe, kikker en meer van dat soort gerechten.

Als we er binnenlopen zit het er propvol met Chinese families. We zijn de enigen, die niet van Chinese afkomst zijn. Gelukkig is er nog net een tafeltje over. Ik heb thuis het lange menu al gelezen, maar Rick weet niet wat hij ziet. Hij houdt het maar bij zijn bekende biefstukgerecht.

Na enig twijfelen ben ik iets avontuurlijker en bestel de soft shell crabs met gember en groene ui. Alleen verwachtte ik niet dat die gefrituurd zouden zijn. Dat past niet in mijn dieet, maar ja, ik smul er toch van al kan ik nog niet de helft op. De bediening is ondanks de drukte ook heel attent.

Vanavond is de uitgestelde State of the Union, de speech, die de president eens per jaar voor het Congres komt houden. Ik ben er nog niet uit of ik wil kijken. Aan de ene kant ben ik benieuwd naar de reacties op wat ongetwijfeld een tenenkrommende speech wordt en aan de andere kant kan ik nog geen minuut naar dat gesnuif van Trump luisteren. We zullen zien wat het wordt.

Over een heerlijke lentedag

Ricks wekker gaat om kwart over zeven, maar ik blijf nog een half uurtje liggen. De zon schijnt vrolijk en het belooft een prachtige dag te worden. Gelukkig voel ik me ook een stuk beter dan gisteren. De vreemde rillingen zijn weg.

Rick heeft de koffie al aan het pruttelen en vertrekt naar Washington waar hij vandaag en morgen een grote show heeft. Ik eet wat overgebleven gerookte zalm en een tomaat als ontbijt. De mannen hebben gisteravond goed hun best gedaan met eten, want er is veel minder over dan ik had verwacht.

Dan rijd ik Vienna in waar de sneeuw vrijwel helemaal weg is. Bij Anytime Fitness doe ik mijn uur cardio op de ARC trainer. Voor me rent een man op de loopband en die geeft zichzelf luidkeels instructies en complimenten. Het is hilarisch, maar ik zie ook een paar mensen geergerd kijken.

Die man daar is zijn eigen personal trainer

Sharon heeft weer een intensief half uur gewichten voor me in elkaar gezet. Ik blijf het knap vinden dat ze zoveel verschillende routines heeft dat de personal training nooit hetzelfde is. Zo'n half uur vliegt dan ook voorbij.

Het voelt intussen al lekker warm buiten en ik besluit de gezellige Church Street (genoemd naar het kerkje op de foto) af te lopen. Onderweg speel ik Pokémon Go want er zijn hier veel Pokestops en gyms. Er zijn heel wat voetgangers, allemaal genietend van het mooie weer.

Dit lijkt een klein kerkje maar ernaast ligt een enorm gebouw voor de huidige kerk!

Thuis neem ik Orion ook nog mee voor een wandeling en verruil mijn sportplunje dan voor gewone kleding. Nadat ik een douche heb genomen uiteraard. Ik weet niet goed wat ik aan moet trekken en kies maar "tussen winter en zomer" kleding. Het is zo vreemd opeens geen warme trui aan te hoeven.

Voor mijn lunch ga ik naar Noodles & Company. Even denk ik erover buiten in de zon te gaan eten, maar daar is het nog net iets te koel voor. Ik smul weer van de Med salade met kip. Zo heb ik bij bijna elk restaurant een favoriete salade, allemaal heel anders.

De van is ontzettend vies van al het zout, maar ik heb Orion mee en zie een lange rij bij de wasstraat. Dat moet dan maar een andere dag. Mijn benzine is ook bijna op en bij de Shell gooi ik het DRAAKJE vol. Met mijn 20 cent korting van Giant betaal ik maar liefst $2,25 per gallon! Super goedkoop is het opeens weer.

Het is inmiddels achttien (!) graden en dat voelt na de ijskoude temperaturen van vorige week als wel dertig graden! Ik doe Orion aan de lijn en ga voor het huis in de zon zitten lezen. Het wordt zelfs bijna te warm en ik stroop mijn mouwen en broek op.

Als de postbode komt wordt Orion vervelend en gaat blaffen. Als Chuck dan ook nog eens naar buiten komt met zijn Deense doggen kan ik Orion bijna niet meer in bedwang houden. Die gaat dus naar binnen, want nu komen de kinderen uit school en gaan buiten spelen.

Pas om half vijf ga ik zelf naar binnen. Ik voel me zelfs een beetje verbrand, heerlijk! Deze week zullen er nog een paar van deze ongewoon warme dagen zijn en ik ben van plan van iedere minuut te genieten!

Rick komt later thuis dan gewoonlijk en neemt een salade van Plaka Grill mee. Die komt met gyro vlees en verder veel groentes en een lekkere taramosalata saus. Het was een goed begin van de week vandaag!

Over nog een sneeuwdag

Als ik opsta zie ik tot mijn verbazing dat het sneeuwt. Dat was volgens mij niet voorspeld en de scholen waren er duidelijk ook niet op voorbereid. Februari begint dus winters.

Mijn buurvrouw klaagt op Facebook dat Fairfax County een half uur voor haar zoon naar de schoolbus moest opeens de scholen sloot. Een goede beslissing blijkt, want het blijft bijna de hele dag sneeuwen en met een maximum temperatuur van -6 blijft ieder vlokje liggen.

Rick vindt het altijd leuk om in sneeuw te rijden en verrast mij met een Starbucks ontbijt. De nitro brew is heerlijk, maar als ik mijn egg bites op wil warmen blijkt het een croissant te zijn. Ik zeg nog tegen Rick dat ik wel zelf een ei kan pocheren, maar hij staat erop terug te gaan voor mijn (inmiddels) favoriete egg bites met cheddar en paprika.

Het sneeuwt maar door en Sharon vraagt of ik er doorheen durf te rijden. Dat wel, maar door het Starbucks gedoe ben ik ietwat verlaat dus vraag haar of we om half elf kunnen beginnen. Dat kan gelukkig.

Op weg naar de sportschool verbaas ik me erover dat de zijstraten redelijk schoon zijn, maar de hoofdweg door Vienna helemaal niet. De van is zwaar en heeft all wheel drive dus ik voel me redelijk veilig, ondanks mijn angst voor gladheid. Ricks auto vind ik enger want die slipt veel sneller.

Het is vrij rustig bij Anytime Fitness. Ik doe mijn uur op de ARC trainer en dan heeft Sharon weer een goede gewichten routine voor me. Ik blijf het goed van haar vinden dat het halve uur nooit hetzelfde is. Dat houdt het voor ons beiden nieuw. Het enige wat altijd terugkomt is de minuut planken.

Rick sms-t dat hij op pad gaat naar de stad. Hij heeft daar een presentatie en wil met dit weer geen risico nemen te laat te zijn. De wegen in Vienna zijn in ieder geval goed schoon gehouden. Dat is wel een groot voordeel van in dit stadje wonen, want Fairfax County is veel slechter ermee.

Voor mijn lunch heb ik zo'n zin in pho, maar ja, die heb ik twee dagen geleden ook al gegeten. Dan bedenk ik me dat er geen wet is die verbiedt om meer dan een keer per week pho te eten. Bij Viet Aroma smul ik er dan ook weer van.

Bij Bird Watchers haal ik een nieuwe zak vogelvoer en ga dan thuis ontspannen. Open haard aan, boek uitlezen en daarna een paar episodes van The Marvelous Mrs. Maisel kijken, wat kleuren op mijn app en dan komt Rick alweer thuis. Ondanks de pijnen vind ik het ook wel iets hebben deze wintermiddagen.

Zo gaat het vogelzaad ook sneller op (tweede foto is toen Orion tegen het raam sprong)

Rick stelt voor naar B Side te gaan. Daar vinden we nog net twee stoelen aan de bar. We bestellen de komkommersalade om te delen en zes verschillende soorten charcuterie. Zij hebben heerlijke olijven gevuld met andouille worst en daar bestellen we twee porties van. Het is zo lekker!

De film Harry Potter and the Chamber of Secrets speelt intussen op hun tv scherm. We kijken er met een half oog naar. Ik heb nu weer zin om alle Harry Potter films nog eens te zien, of de boeken weer te lezen. Sommige boeken zijn het waard om herlezen te worden en de Harry Potter serie hoort daar wat mij betreft zeker bij. En nu ben ik opeens benieuwd of jullie boeken hebben, die jullie herlezen.

Thuis gaan de tv en de kaarsen aan en de verwarming hoog. Gelukkig is dit de laatste heel koude dag voorlopig. Vanaf morgen gaat het kwik weer oplopen tot zelfs lentetemperaturen aan het begin van volgende week. Ik zie ernaar uit!

Over ijskou en een gezellig happy hour

Als ik wakker word zie ik staalblauwe lucht buiten. Echt zo'n lucht zonder enig spoor van vochtigheid, die we hier vaak krijgen als het ijskoud is. En dat is het, het vriest 14 graden en het voelt als -18.

Zin om mijn warme bed uit te komen heb ik dan ook niet en ik blijf nog een tijdje op mijn telefoon liggen lezen. Maar ja, in bed blijven is geen optie dus net na achten sta ik toch maar op. Rick komt rillend boven na zijn ochtendwandeling met Orion.

De warme koffie smaakt me goed en ik pocheer een ei met uit Michigan meegebrachte geraspte Goudse kaas en snijd een tomaat op als ontbijt. Zin in de elliptische machine heb ik vanochtend niet. Ik besluit mijn passen hardlopend op de plaats bijeen te krijgen.

Intussen kijk ik toe hoe allerlei vogels komen eten bij ons vogelvoederhuisje. Het is een drukte van jewelste met dit koude weer. Een hele groep musjes komt eerst en ik weet dat die ook honger hebben, maar ik vind ze niet zo mooi als de andere vogels.

Gelukkig komen er ook spechtjes, vinkjes, meesjes en mevrouw en meneer Kardinaal op af. Die twee laatsten zijn te herkennen aan hun tikkende geluid. Binnenkort gaan ze weer zingen en dat kondigt dan voor mij altijd de lente aan. Ik vind het zulke mooie vogeltjes, kleur in de sneeuw.

Mevrouw en meneer Kardinaal 

Iets meer dan een uur later heb ik mijn 10000 stappen bijeen. Tijd voor wat administratie want opeens krijg ik een aantal aanvragen voor rondleidingen. Jammer genoeg zeggen sommigen dan ook weer af, maar de interesse is er.

Met deze kou wil ik alleen maar soep als lunch en ik hoop dat ze bij Whole Foods de Italian wedding soep hebben. Die is koolhydraatarm en heeft bijna geen suikers. Het is moeilijk koolhydraatarme soepen te vinden, tenzij je ze zelf maakt. De soep is er niet warm, maar ik neem er een bak van mee om thuis op te warmen.

Ook daar doe ik weer geraspte Goudse kaas in. Wat zou ik graag willen dat we die hier ook zouden kunnen krijgen. Geen enkele kaas smelt zo lekker als Goudse kaas. Het smaakt me allemaal heel goed en warmt lekker op.

Na het eten bel ik Katja op. Zij heeft wat gezondheidsproblemen en dan is het fijner om eens aan de telefoon te praten in plaats van sms-en of Facebooken. Jammer genoeg is heeft Katja slecht bereik dus ik moet me echt concentreren om te horen wat ze zegt. We praten voor meer dan een half uur en het is zoveel beter dan die enkele sms. Als Katja lunch wil gaan eten klikken we weer weg (ophangen doen we toch tegenwoordig niet meer, meestal).

De rest van de middag lees ik in mijn spannende nieuwe boek van Barbara Freethy. Zij schrijft zulke spannende mystery romantische boeken, iedere keer word ik er weer in meegesleept. Ik had ook het plan meer van The Marvelous Mrs. Maisel te kijken, maar ik kan dit boek niet wegleggen.

Rond kwart over vijf roep ik een Uber om naar Red Galanga te gaan voor ons maandelijkse happy hour met de dames uit de buurt. Dit keer verwacht ik zes anderen en vraag om wat tafeltjes bij elkaar te zetten.

Met een hete sake wacht ik op de eerste dame. Dat is Laura en we praten gezellig tot Suneeta en haar dochter Shalini komen. Shalini is Saskia's leeftijd en zo'n leuke jong volwassene! Ik ben even bang dat zij zich gaat vervelen tussen al ons veel oudere dames, maar niets is minder waar.

Susan volgt al snel en dan Marielle en Chris. We bestellen wat te eten, voor mij de sashimi, en het gesprek is zeer geanimeerd. Gewoonlijk vertrekt iedereen voor zevenen, maar het is al half acht voor we afscheid nemen.

Een zeer succesvol happy hour dus en iedereen bedankt mij weer voor het organiseren. Dit is het makkelijkste ooit, ik zet een evenement op Facebook en wie kan komt. Geen moeite, maar iemand moet het initiatief nemen.

Chris brengt me naar huis en we spreken af volgende week samen te gaan eten. Rick wacht me al op en we kijken de achterstallige afleveringen van The Big Bang Theory. Het blijft een leuke serie, jammer dat dit het laatste seizoen is.

Nog een superkoude nacht en dan wordt het hopelijk alweer warmer. Ik zou echt niet noordelijker kunnen wonen.

Over bittere koudag nummer een

Het is toch altijd wel een mooi gezicht zo'n wit besneeuwde wereld. Alsof er iemand met poedersuiker heeft staan strooien. Met de staalblauwe lucht is het een plaatje. Rick komt ook enthousiast terug van zijn wandeling met Orion maar drukt mij op het hart binnen te blijven. Het vriest zeven graden.

Na koffie en ontbijt vertrekt Rick naar zijn werk. Ik doe mijn uur op de elliptische machine en kleed me dan heel warm aan. De thermostaat beneden hangt al twintig jaar (deze maand wonen we hier zo lang, voor Rick en mij beiden het langst ooit in een huis) op de verkeerde plaats.

Als de zon schijnt, hoe koud het buiten ook is, verwarmt die de thermostaat en daardoor geeft die warmer aan dan het in huis is. Aangezien de familie kamer waar ik voornamelijk zit achter is en geen zon krijgt, heb ik het altijd koud. Vandaar dat extra warm kleden en warme dekens nodig zijn.

De eekhoorns doen zich tegoed aan ons proviand  

Met dit weer is pho mijn favoriete lunch. Lani bij Viet Aroma weet al wat mijn bestelling is. Ik ben niet de enige met een vaste keuze. Ik hoor haar vaker "your usual?" vragen. De pho smaakt weer super.

Tijdens het eten is het begonnen met zachtjes sneeuwen. Het koufront dat ons helemaal de diepvries in doet gaan is hier. Toen ik naar het restaurant reed was het -1 en nu staat er een keiharde wind en is het opeens -6 en voelt als -11.

Gelukkig hoef ik verder niet veel buiten te zijn. Ik haal wat botjes voor Orion bij Petco en medicijnen bij Walgreens. Dan hoef ik dat morgen als het nog kouder zal zijn niet meer te doen. Eigenlijk heb ik ook benzine nodig, maar daar wacht ik maar mee tot mijn handen niet aan de pomp vastvriezen.

Fairyville is ook ondergesneeuwd

Thuis maak ik Orion en mijzelf klaar voor mijn massage. Als Lisa de bel indrukt doe ik Orion in de badkamer. Zodra de tafel klaarstaat haal ik hem eruit en ga op de tafel liggen. Orion komt dan gewoon bij me liggen. Zo grappig, hij reageert dan tijdens de massage zelfs niet op Lisa, behalve om de olie van mijn schouders en haar handen te likken.

Voor de massage had ik al heel veel pijn en Lisa begint hard op mijn rug. Ik vraag haar toch maar het wat minder te doen, want er is maar zoveel pijn die ik kan verdragen. Gelukkig maakt ze het dan wat minder, maar hopelijk helpt het nog wel.

Zoals altijd ben ik na de massage heel moe en ik zoek mijn luie stoel op. Ik begin aan het eerste seizoen van The Marvelous Mrs. Maisel en als Rick thuiskomt ben ik al de derde aflevering aan het kijken. Wat een leuke serie is dat!

Door de wind valt Ricks sneeuwpop bijna omver

Rick verzuchtte gisteren dat hij zo'n zin in chili heeft met dit koude weer. We besluiten daarvoor naar het Hard Times Café te gaan. Daar is het best druk dus we zijn niet de enigen. We krijgen eerst een sampler, een klein beetje van hun vier chili's, om te kiezen welke we willen.

Rick neemt een bowl van de vegetarische en een bowl van de Texas chili. Ik neem de salade met de Cincinnati chili. Meestal neem ik Texas, maar deze is ook erg lekker. We smullen er beiden van en het is ook nog eens een goedkoop maal. Inmiddels is het -13 en voelt het met de bijtende wind als -20.

Wat ben ik blij dat onze auto's stoelverwarming hebben! Voor het eerst in lange tijd heb ik ook handschoenen in de auto aan. Vannacht gaat het kwik naar -15 en met de wind voelt dat als -23.

Het is ten noorden van ons nog veel kouder en we maken ons wel wat zorgen om Ricks vader en Carol. Voor ouden van dagen is zulke kou echt gevaarlijk. Gelukkig hoeven zij hun huis niet uit sms-te Ricks vader vandaag.

Een koud, maar mooi weekend

Zaterdag

Het is ijskoud in de kamer als Rick om kwart voor acht opstaat. Ik vraag hem de verwarming aan te zetten en wacht tot het tenminste twintig graden is voor ik opsta. Buiten waait het hard en het is maar net boven het vriespunt. Opeens is de winter hier en niet uitgenodigd!

Zoals gewoonlijk gaan we ontbijt halen bij Starbucks. Ondanks het koude weer neem ik toch weer een koude nitro brew. Rick snapt dat niet en bestelt een cappuccino. Thuis eet ik de egg bites en ga dan naar boven voor mijn uur cardio.

Jose is intussen aangekomen en Rick en hij gaan het gedane werk bewonderen. Rick is zeer tevreden. Ze komen ook naar de sportkamer en Jose is helemaal verbaasd mij te zien sporten. Vaak hebben mensen sportmachines en gebruiken ze niet. Wij dus wel, althans ik, Rick gaat slechts sporadisch op de loopband. Als de kinderen thuis zijn gebruiken zij die wel.

Rick heeft van alles te doen als Jose vertrokken is. Hij gaat naar Home Depot en een batterij voor de rijdende grasmaaier halen. Dan verpulvert hij daarmee veel van de bladeren, die vandaag door de harde wind zijn afgewaaid. Er is nog wat kleur te zien, maar het merendeel is na deze wind weg.

Na mijn douche kleed ik me in een warme trui en doe voor het eerst ook kousen aan. Als Rick terugkomt gaan we lunch eten bij Panera. Mijn salade is weer lekker met kip en allerlei groentes. Ook Rick heeft een salade.

Vroeg voor ons doen hebben we voor half twee kaartjes voor de bioscoop. Dit is de enige tijd vandaag dat Bohemian Rhapsody in het Dolby Cinema theater speelt. Het wordt een fantastische ervaring! Ik ben al sinds Killer Queen een hit werd grote fan van Queen en weet ook over Freddie Mercury's persoonlijke problemen.

Tot mijn verbazing was dit allemaal nieuws voor Rick. Hij wist niet dat Freddie Mercury biseksueel was en ook niet dat hij aan de gevolgen van AIDS stierf. Voor Rick was de film dus een openbaring. Ik denk erover hem volgende week nog eens te gaan kijken, zo goed vond ik het. Het gebeurt vrijwel nooit dat ik een film twee keer wil zien.

Het is nog net licht genoeg als we thuiskomen. Rick gaat dus verder met bladeren ruimen met de maaier. Ik knip Orions nagels en geloof het of niet, dat neemt heel wat tijd in beslag! Hij "schaatste" zo'n beetje over onze vloer achter arme Zorro aan.

Orion laat het knippen wel toe, maar een nagel tegelijk. Daarna rent hij weg en moet ik hem weer vangen voor de volgende! Vast heel vermakelijk voor een toeschouwer. Uiteindelijk horen we Orions nagels niet meer op het hout, maar dat was een uitputtend iets!

Voor ons avondeten hebben we een reservering bij Ten Penh. Ik heb daar een $50 korting bon voor via Open Table. We gaan op weg en zijn bijna bij het restaurant als ik Rick vraag of hij de bon mee heeft genomen. Dat is niet het geval en ik ook niet, terwijl we hem beiden minuten voor vertrek in onze handen hadden!

Vijftig dollar is nogal wat om te laten gaan dus Rick keert terug naar huis om de bon op te halen (gelukkig maar tien minuten rijden). Ik vraag intussen ons tafeltje om de reservering niet kwijt te raken. Het is een goede locatie, maar zo koud! Ik houd mijn jas dan ook aan.

Als Rick er weer is delen we een voorafje van pittige calamari salade. Dan neemt Rick het lamsgerecht met groentes. Ik neem de sashimi met gefrituurde spinazie. Toen dit restaurant in Washington was, was dit mijn favoriet en gelukkig hebben ze het nog. Alles is voortreffelijk bereid en de bediening heel goed.

Rillend lopen we naar de valet die binnen een paar minuten de auto brengt. Met de stoelverwarming aan en de verwarming heel hoog rijden we huiswaarts. Vorige week liepen we nog op teenslippers, een paar dagen geleden was het nog warm genoeg om buiten te zitten en opeens is het winter. Ik ben er niet blij mee!

Zondag

Tot mijn verbazing heb ik de hele nacht doorgeslapen en word pas om zeven uur wakker. Als ik de badkamer binnenloop blijkt dat Orion daar de hele nacht in door heeft gebracht. Nu is hij wakker en wil naar buiten dus Rick staat op en kleedt zich aan. Ik lees nog wat, maar om half acht sta ik ook naast mijn bed en dat op een zondag!

Het is overal dan ook heel rustig. Bij Starbucks staat onze bestelling al klaar. Aangezien het onder het vriespunt is overwoog ik even een warme koffie, maar kan de nitro brew toch niet laten gaan. Ik vraag me af of Rick daar de hele winter opmerkingen over gaat maken. Ik ben wel de enige in de koffiezaak met een koud drankje, zie ik.

Rick heeft al een ontbijt van zijn dieet op en ik bestel dit keer mijn ontbijt van Panera. Ze hebben mijn gewoonlijke ham en ei boterham nog steeds niet dus ik bestel een brioche met ei, bacon, spinazie en tomaat.

Natuurlijk eet ik de brioche daar niet van, Orion heeft een lekker zondags ontbijt ermee. Het smaakt me wel erg goed dus ik ga dit vaker halen. Hun bacon is erg lekker en knapperig, precies hoe ik het het liefst heb.

Vandaag is het Veteranendag en honderd jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog afliep. Overal zie ik daar herdenkingen van. Ik moet vandaag altijd aan mijn Opa denken. Die was officier in de Marine tijdens de Tweede Wereldoorlog en bracht een aantal jaren door in een officieren concentratie kamp in Duitsland. Hij was een heel lieve opa, maar wilde nooit over die jaren vertellen, helaas.

Hij zou dit jaar 115 jaar oud geweest zijn

Rick gaat de tuin in want nu hij zijn maaimachine aan de praat heeft gaat hij de bladeren op het gazon verpulveren. Ik vertrek naar boven voor mijn uur cardio. Net na tienen heb ik mijn 10000 stappen bijeen. Lekker vroeg, het loont toch wel om vroeg op te staan.

Onze Thanksgiving boodschappen (donderdag over een week) worden bezorgd door Peapod en daar zit Ricks lunch ook bij. Ik heb een deel van mijn lunch ook al, maar ga de rest bij Whole Foods halen. Daar neem ik ook ontbijt voor de week mee en mijn zeewier snacks.

Na de harde wind van gisteren zijn veel bomen kaal, maar er is nog kleur te vinden

Zoveel verschillende Nederlandse kazen! Ik had van sommigen nog nooit gehoord.

Rick heeft zijn salade als lunch en ik een blikje sardientjes met de meegebrachte salade van de Whole Foods salad bar. De sardientjes zijn net kleine snoepjes, ik zou er wel twee blikjes van op kunnen, zo lekker. Het doet me ook aan Snickers denken, die toen hij nog vief was mijn laatste sardientje zo van mijn vork stal!

Na het eten planten we wat tulpen- en narcissenbollen in de voortuin. Dit is voor het eerst in twintig jaar dat we dat doen. Ik ben benieuwd of ze op gaan komen. We hebben ze rond de brievenbus en de lantaarn in de voortuin gepoot.

Eindelijk na zeker een jaar is onze hot tub weer gemaakt. Ik zie mijn kans schoon erin te gaan. Het is koud buiten, maar het waait niet zoals gisteren. Perfect weer, dus. Het water is lekker warm en ik lees en speel spelletjes op mijn telefoon.

Intussen gaat Rick naar Dick's Sporting Goods. Hij moet de vijver van bladeren ontdoen, maar het water is ijskoud. Hij gaat dus zo'n waterdicht pak want vissers, die in het water staan dragen, kopen. Als hij terugkomt ziet hij er als een professionele visser uit. Gelukkig hoeft hij de vissen niet uit de vijver te halen, enkel de bladeren.

Als de zon onder begint te gaan wordt het te koel in de hot tub. Het wordt ook donker dus Rick kan niet verder in de tuin. Ik kijk nog even de aflevering van Boer Zoekt Vrouw vandaag. Gelukkig zijn er drie paren, die elkaar ook echt leuk lijken te vinden.

Deze aflevering ergerde ik me aan het gezeur van de twee overgebleven boeren over wie te kiezen en niet de verkeerde keuze te maken. Kom op, zeg! De vrouwen maakten gewoon hun keuzes en zijn vrolijk verliefd, boem!

Rick wil al een tijdje chili gaan eten bij Hard Times Café. Vanavond is het daar de perfecte temperatuur voor. We proeven eerst de vier chili's, die op hun menu staan, maar ik weet eigenlijk al dat ik de Texas chili ga bestellen. Die vind ik altijd het lekkerst.

Het is heel andere chili dan chili con carne

Rick neemt een bowl van de Texas en een bowl van de Terlingua Red met ui en jalapeno's. Voor mij komt er een flinke salade met sla, tomaten, chili en Parmezaanse kaas (ik houd niet zo van cheddar). Het smaakt ons allemaal prima en als de rekening komt hadden we voor deze prijs ook thuis kunnen eten, maar nu dus zonder de moeite.

Wat gaan weekends toch altijd snel voorbij! Volgende week heb ik iedere dag wel iets gaande dus dat is altijd fijn (afhankelijk van wat het is natuurlijk). Nu voeten omhoog en tv kijken. Gelukkig zijn er veel leuke shows op zondagavond.

Katja en Kevin hebben hun keuken ingeruimd en het zal dus hopelijk niet lang duren voor ze eindelijk hun eigen huis kunnen betrekken. Dan kan Zorro ook daarheen verhuizen. Kai kwam vandaag weer terug uit Engeland waar hij Raquel bezocht. Hij gaat misschien na zijn studie naar Lyon verhuizen als het aan blijft. Ik ga vrijdag naar Richmond om Saskia te zien. Ik kan niet wachten!

Weer een gezellige Nederlandse ontmoeting

Rick staat op zijn gewoonlijke tijd op maar ik weet al dat het verschrikkelijk weer zal zijn dus heb allerminst zin mijn warme nest uit te komen. Als ik mijn telefoon pak zie ik dat de scholen gesloten zijn. Ik verwacht dus heel wat ijs op de bomen en straten en ben verbaasd als de bomen er gewoon droog uitzien.

Onze county (een soort provincie) is heel groot en het schijnt elders wel heel glad te zijn. Ik ben blij bij ons niet want met gladheid kom ik mijn huis niet uit. Rick vertrekt toch maar wat later dan gewoonlijk.

Na mijn ontbijt ga ik gauw naar boven voor een half uur interval op de elliptische machine. Voor meer heb ik geen tijd want ik heb om elf uur afgesproken bij Caffe Amouri in het centrum. Daar ontmoet ik Lies, die alweer bijna een jaar in Vienna woont met haar gezin.

Op weg naar Caffe Amouri kom ik dit tegen, hij is ietwat laat

We bestellen thee en Lies trakteert, zo aardig! Zij neemt een chai tea latte en ik een ijsthee van gember koekjes thee. Die klinkt lekker op papier maar is niet zo geschikt voor een ijsthee. De volgende keer moet ik hem heet bestellen.

Lies en ik kunnen het meteen met elkaar vinden en voor we het doorhebben is er anderhalf uur voorbij! Zelfs buiten kletsen we in de ijzige koud nog wat verder, moed verzamelend om door de koude regen het stukje naar onze vans terug te lopen. Dit is zeker voor herhaling vatbaar!

Orion heeft op me gewacht in de van en kijkt eigenwijs vanaf de chauffeursplaats rond. Volgens mij toch veel leuker dan in een bench zijn voor hem. Het is inmiddels lunchtijd en ik besluit naar Viet Aroma vlakbij te gaan.

Op zulke dagen heb ik altijd zin in pho. Ik ben ook blij te zien dat het druk is in het restaurant. Dat is vooral eigen belang want drukke restaurants blijven bestaan en zij zijn erg goed. De kip pho smaakt me dan ook weer voortreffelijk.

Omdat Orion zo lief is besluit ik wat Milk-Bones voor hem te gaan kopen. Cosmo was daar dol op, maar Orion heeft ze nog nooit geproefd. Bij Petco haal ik een doos en dat is een groot succes. Zo groot zelfs dat ik de van moet stoppen omdat Orion naar voren komt en zijn kop in de Milk-Bones doos steekt.

Hij zou er zo reclame voor kunnen maken!

Intussen heb ik op de webcam (een nieuwe, Rick werkt eraan hem bovenaan dit blog te krijgen) gezien dat de schoonmaaksters er zijn. Ik wil expres Orion eens van ze weghouden want ik stel me zo voor dat hij flink tegen ze blaft.

Onderweg 

Gelukkig heb ik genoeg te doen en Orion ligt inmiddels lief te slapen. Hij vindt het allemaal prima. Ik zal zijn aanwezigheid als het te warm wordt weer missen. Hij komt me ook iedere keer als ik terugkom van iets even likjes op mijn wang geven.

Bij Whole Foods neem ik de doos met Milk-Bones maar mee naar binnen. Anders zou er zeker weten niets van over zijn! Ik koop mijn benodigdheden en zie eindelijk dat de drie schoonmaaksters na bijna drie uur wegrijden. Kun je nagaan hoe lang het zou duren als ik het huis schoon zou moeten houden. Ik ben ze heel dankbaar!

Het is altijd weer fijn om in een schoon huis terecht te komen. Ze hebben zelfs Orions bench gestofzuigd.  Intussen "klets" ik via Facebook met de meisjes.

Saskia gaat goed terug op haar Amerikaanse school. Ze haalt tot nu toe goede cijfers en gaat zelfs (vrijwillig) bijles geven aan scheikunde studenten. Het Australische semester heeft haar zeker goed gedaan en haar medicijnen helpen ook.

Katja en Kevin hebben morgen een spannende dag want dan wordt hun nieuwe huis geinspecteerd. Ze hopen dat er dan niets onverwachts naar boven komt. Een paar van hun eerdere huizen gingen niet door omdat er structurele problemen waren. Deze ziet er echter goed onderhouden uit. Duimen dus  maar weer even!

Als Rick thuiskomt stelt hij voor taco's te gaan eten bij Taco Bamba. Lekker met dit koude weer en goedkoop ook, iedere taco kost $3 of $4. Het is altijd heel druk maar we hebben geluk met een paar stoelen aan de bar.

Dit keer houd ik het bij een paar klassieke taco's met kip, die ik nog niet eerder had en nu een favoriet is, zo zacht en smakelijk, en met varkensvlees en ananas. Rick heeft aan twee niet genoeg dus bestelt er drie.

Gelukkig is het inmiddels weer droog. Ik heb al de hele dag een fikse hoofdpijn dus hoop dat die morgen minder zal zijn. In ieder geval zal de zon weer tevoorschijn komen.

Een gewone maandag

Ricks wekker gaat weer ouderwets om kwart over zeven af en hij en Orion gaan naar beneden. Ik voel me nog heel moe en probeer nog wat te slapen. Een uurtje later moet ik van mezelf uit bed. Gelukkig heeft Rick de koffie al aan het pruttelen.

De zon schijnt vrolijk, een fijn gezicht na het nare weer van gisteren. Ik warm een ontbijtquiche op in de magnetron en geniet van het eenvoudige ontbijt. Ik heb een vervelende hoofdpijn en ik weet dat het dan zaak is te gaan sporten.

Bij Anytime Fitness doe ik eerst drie kwartier cardio en dan komt Sharon me halen voor het halve uur personal training. Mijn lichaam werkt niet erg mee maar ik kan nog wel een minuut planken en de andere oefeningen lukken tot mijn verbazing ook.

Lady Gaga heeft vandaag haar concerten afgezegd vanwege fibromyalgie. Ik heb met haar te doen, dat moet inderdaad zwaar zijn met de pijnen. Ik negeer ze zoveel mogelijk maar soms is dat gewoon niet mogelijk, vroeger al helemaal niet. Concerten zijn meestal 's avonds en dat zou voor mij ook onmogelijk zijn.

Thuis neem ik Orion de tuin in en we spelen weer "voetbal". Helaas voor hem komt Mia niet naar buiten. Het is wel modderig na de regens van gisteren. Gelukkig heb ik nu de Paw Plunger, die Orions pootjes helemaal schoon maakt.

Dan is het lunchtijd en met Orion in de van rijd ik naar Chop't. Zin in een salade heb ik met deze kou niet, maar ze hebben ook een heerlijke rode kerrie linzensoep. Met een turmeric drankje maakt het een smakelijke lunch.

Mijn themafoto van vandaag, onze watertoren

Op de terugweg haal ik bij Whole Foods een paar bosjes rode tulpen om het binnen weer op te vrolijken. Ook koop ik avondeten en reken dan af. Ik verbaas me over hoe laag de rekening is maar denk er verder niet over na.

Orion vermaakt zich de hele middag met dit bot!

Pas als ik thuis uitlaad realiseer ik me dat de kassajuffrouw de zalm voor de salade bar aanzag en $20 minder rekende daarom! Zo wordt het opeens een goedkope maaltijd!

In de voorkamer kan ik lekker in het zonnetje op de bank zitten en daar ga ik dan ook lezen. Ik kijk ook een aflevering van Victoria want loop er opeens vier achter. Ze doen hier van het tweede seizoen twee afleveringen per zondagavond.

Als Rick thuiskomt maken we het eten klaar, zalm, erwtjes en rozemarijn brood. Het gaat er goed in. Dan wordt het weer een avondje bankhangen want we zijn beiden heel moe.

Een "Vietnamees" dagje

Alexa wekt me om half negen om het alarm uit te zetten. Dat mijn hoofd soms een zeef is blijkt wel als ik even later de achterdeur opentrek om Orion de tuin in te laten. Als een luide sirene gaat het alarm af! Oeps!

Met een sterke kop koffie en een ontbijtquiche word ik wakkerder en haast me daarna naar de sportschool. Daar doe ik een uur cardio op de ARC trainer voor Sharon me komt halen. Dit keer doen we een heel aantal oefeningen met een soort buis en een kleine bal. Het is nooit saai en de tijd vliegt altijd.

Het is rillen als ik bezweet terug naar de van loop. De wind gaat door merg en been. Thuis douche ik dan ook gauw voor ik Orion uitlaat. Onderweg zien we Lorraine en Orion is dol op haar. Als ze wegloopt begint hij dan ook boos te blaffen. Lorraine loopt dan maar heel lief mee terug. Gek beest!

Met dit koude weer heb ik zin in soep en het wordt kip pho bij Pho Thang Long waar ze me allang kennen. Het smaakt weer heel goed en Orion wacht intussen in de van. Hij vindt dat helemaal prima, van alles te zien natuurlijk in dit drukke shopping center.

Een paar deuren van Pho Thang Long ligt Michaels. Daar wil ik eens ideeen opdoen voor versieringen voor Katja's shower. Het lijkt me leuk iets met schelpen te doen en langzaamaan heb ik wel een plannetje. Ik denk aan iets van glas gevuld met gekleurd "zee glas" en schelpen en dan een grote turquoise strik eromheen om op de tafels te zetten.

Dan rijd ik Vienna in en ga naar het postkantoor. Daar wil ik kijken of ze postzegels, die iets met een bruiloft te maken hebben, verkopen. Er zijn een paar verschillende met het woord "Love" erop en die koop ik om op de shower uitnodigingen te doen.

 

Bij Rite Aid ga ik Orions medicijnen ophalen en die zijn opeens ongeveer drie keer zo duur! De apotheker legt uit dat dat komt doordat ze nu Walgreens zijn. Nou, fijn is dat, nu kosten zijn medicijnen meer dan $75 per maand en voorheen zo'n $20. Leuk, zo'n verandering van bedrijf.

Nu ga ik uitzoeken hoe ik het ook van Walgreens goedkoper kan krijgen, maar er is steeds minder competitie, Walgreens en CVS hebben een flinke greep op de drogisterij/apotheek markt. Voor Orion kan ik onze verzekering natuurlijk niet gebruiken.

Mijn van stinkt en ik heb al gezien dat er diverse overgebleven dingen van Saskia achterin liggen die ik daarvan verdenk. Tijd om wat uit te mesten dus. Tegelijkertijd breng ik de recycling en vuilnis naar de rand van de stoep. Die worden morgen opgehaald. Dit is iets wat Rick gewoonlijk doet dus ik ben blij dat ik het niet vergeet.

Mijn doel is vanmiddag de shower uitnodigingen te adresseren en voor de postbode komt in onze brievenbus te leggen. Katja heeft me de adressen in label formaat gestuurd, maar ik weet niet hoe ik labels moet printen dus ben van plan de enveloppen met de hand te adresseren.

Als ik de adressen afgedrukt heb bedenk ik echter dat labels wel vele malen sneller zouden gaan. Ik besluit eens uit te vinden hoe die met onze printer af te drukken. Maar eerst moet ik naar Micro Center om label papier te halen. Gelukkig is dat maar vijf minuten hiervandaan.

Natuurlijk blijkt het ontzettend makkelijk om labels te printen en binnen het halve uur heb ik veertig shower uitnodigingen klaar met adreslabel, afzender en postzegel. De postbode rijdt net ons plein op als ik ze in de postbus doe, weer een stap verder naar een leuke shower. Katja en Kevin hebben nu ook een website voor hun bruiloft, erg leuk gedaan vind ik.

Intussen loopt het tegen vijven en Chris komt me halen voor een vroeg avondeten bij Viet Aroma. Zij moet om zeven uur wallybal spelen. Ze vertelt me echter ook dat ze zondag heel hard gevallen is, ook op haar hoofd, en sindsdien heeft ze hoofdpijn. Ik raad haar af te gaan spelen, maar ze gaat het toch proberen, tja.

Het eten is zoals altijd heerlijk. Ik heb vier kleine spiesjes met gegrild varkensvlees, biefstuk, kip en garnalen, die ik met allerlei groentes in rijstpapier wikkel, zeer smakelijk en ook licht. Chris heeft de sinaasappel kip, die er ook heel goed uitziet. Het is dat ik die rijstpapier wraps altijd weer verkies bij Vietnamese restaurants anders zou ik die kip ook bestellen.

We zijn ondertussen diep in gesprek en een klein plannetje wordt gesmeed om in Chris' paasvakantie samen een reis te gaan maken. Chris is nog nooit in de parken in het westen van het land geweest en ik stel voor naar o.a. Bryce Canyon en Zion te gaan. We zouden dan op Salt Lake City vliegen, een nieuwe stad voor mij. Ik hoop dat het doorgaat!

Opeens schrikt Chris van de tijd want ze heeft nog beloofd Denise, een andere vriendin van ons, op te halen voor wallybal. Onderweg terug druk ik haar toch op het hart naar haar lichaam te luisteren, maar gelukkig is ze niet mijn kind en meer dan volwassen genoeg om te doen wat haar het beste lijkt. We nemen afscheid tot half februari.

Op zondag leek het zo'n lange tijd zonder Rick, maar opeens heb ik nog maar twee nachten! Ik ben blij met vandaag want ik heb heel veel gedaan gekregen. Ondanks de kou weinig pijn en veel energie, daar teken ik voor! Nu voeten omhoog en tv aan, Snickers ronkt in mijn oren achter op mijn stoel en Orion slaapt naast mijn stoel, mijn vriendjes.

Gezellige maaltijden met vriendinnen

Mijn plan om vanochtend wat vroeger op te staan lukt niet helemaal. Ik was om zeven uur klaarwakker, maar word daarna opeens om kwart voor negen door Alexa gewekt, die mij maant het alarm uit te zetten. Dat doe ik dan ook maar meteen.

Het raam staat half open en daardoor is het koud in de kamer. De warme temperaturen zijn duidelijk weer vertrokken, helaas. De wind waait door de bomen en maakt dat het voelt als onder het vriespunt. Rillend laat ik Orion uit, hem kan het allemaal niets schelen.

Met een bak koffie en weer een ontbijtquiche eet ik snel ontbijt en ga dan naar boven voor mijn uur op de elliptische machine. Wordscapes, Wordfeud en Candy Crush zorgen ervoor dat de tijd snel gaat. Mijn hartslag gaat goed omhoog dus spelletjes spelen heeft geen invloed op de intensiteit van mijn sporten.

Meteen erna spring ik onder de douche en als ik eenmaal weer warm aangekleed ben neem ik Orion de achtertuin in. Daar wacht Mia hem al ongeduldig op. Ze blaft naar hem en lijkt wel over het hek te willen klimmen. Zo jammer dat die buren zo afstandelijk zijn, de honden zouden elkaar zo goed kunnen vermaken!

Nu "praten" ze met elkaar en rennen langs het hek. Het is goede beweging voor Orion al wordt hij er wel modderig van. Gelukkig kan ik hem meteen in zijn bench doen om op te drogen want ik moet weg.

Bij California Shabu Shabu vraag ik vast een paar stoelen al ben ik weer de enige hier. Ik wacht op Marielle en dan komen er nog een paar dames binnen. Die zijn hier net als ik duidelijk bekende klanten want zij weten meteen wat te bestellen.

Als Marielle komt leg ik haar uit hoe het allemaal in zijn werk gaat. De serveerster helpt ook mee. We nemen beiden de tomatensoep en ik biefstuk en zalm en Marielle kip en zalm. Daarbij krijgen we een flinke bak groentes en we bestellen er nog enoki paddestoelen bij, die vind ik zo lekker!

Zoals altijd is het weer smullen en erg gezellig. Een gezonde fondue is het eigenlijk. Marielle en ik hebben heel wat gesprekstof en ook na het eten blijven we nog een tijd napraten. Opeens hoor ik mijn naam en blijkt het Mona, mijn kapster, te zijn, die hier ook komt eten.

Het is al na tweeen als Marielle en ik afscheid nemen. Bij de Safeway op de hoek pin ik wat geld en loop dan naar Pro Nails 3. Daar kies ik een paarse kleur nagellak met paarse en andere kleuren glitters eroverheen.

Als ik om een tweede laag glitters vraag doet de styliste heel moeilijk terwijl ik dat altijd heb. Ik zeg haar dat ik het zo wil en zuchtend doet ze het dan maar, maar ik ben niet zo blij met het resultaat. De anderen proberen de glitters over de hele nagels te verspreiden maar dat is dit keer niet het geval. Nou ja, over twee of drie weken hopelijk iemand anders.

Intussen zijn de schoonmaaksters bezig in ons huis en kan ik niet terug want Orion moet in zijn bench blijven. Ik ga dus maar een ijsthee drinken bij Starbucks. Ook rijd ik door het oude gedeelte van ons stadje om wat ouds te vinden voor de maandthema foto. Dat wordt de oude locomotief aan het W&OD pad.

Net na vijven is de schoonmaakploeg eindelijk klaar na 2,5 uur (kun je nagaan hoe lang ik erover zou doen om het huis schoon te maken, zij zijn met zijn drieen). Gauw laat ik Orion uit en geef hem zijn avondeten want ik heb om half zes afgesproken met Sara voor happy hour.

De Uber die ik besteld heb komt maar niet dus die zeg ik maar af. Het restaurant is hier maar anderhalve kilometer vandaan dus ondanks mijn nachtblindheid waag ik het er maar op. Zolang ik niet teveel tegenliggers heb gaat het wel.

Gelukkig is er een perfecte parkeerplek recht voor Red Galanga vrij. Gisteravond genoot ik nog van de warmte, nu sneeuwt het en de wind is ijskoud! Sara wacht me al op en we bestellen lekkernijen van het happy hour menu. Die zijn allemaal halve prijs en erg lekker!

We delen echt Japanse (volgens Sara die daar vorig jaar was) inktvis gefrituurd in deegballetjes, de mini groente loempia, de gestoomde kip dumplings en verschillende sushi.  Het smaakt heel goed en ook wij hebben heel wat nieuws om elkaar te vertellen.

Tegen zevenen nemen we afscheid en rijd ik door een sneeuwbui naar huis. Het is dan ook twintig graden kouder dan gisteravond om deze tijd! Thuis zet ik de verwarming aan en met de voeten omhoog luier ik voor de tv. Orion heeft zijn bot en ik heb geen hond aan hem.