Lijstjes afwerken en inpakken

Rick is al heel vroeg uit de veren, maar ik vind kwart voor acht een mooie tijd om op te staan. Het is alweer bewolkt, maar een aangename temperatuur. Ik vind het ook niet erg dat het geen 35 graden is, eerlijk gezegd. Mijn ontbijt smaakt net zo lekker met 23 graden.

Eerste taak vanochtend is natuurlijk sporten. Na een rigoureus uur op de elliptische machine doe ik een gewichtenroutine en loop tien keer de trap op en af. Gek genoeg gaat me dat steeds beter af. Kennelijk had ik dat soort conditie trainen ook nodig.

Kai is in de basement muziek aan het spelen en ik wil nog even gauw voor de lunch wat boodschappen doen in Vienna. Orion springt de van in en het is niet zo warm dus hij mag mee. Hij vindt het heerlijk en steekt zijn kop hijgend uit het raam.

Gisteren bedacht ik me dat ik eigenlijk alleen maar oude make up heb en helemaal geen lippenstift. Bij Walgreens duurt het een tijdje voor ik de juiste kleur lipstick vind. Thuis blijkt die het dan nog niet te zijn, want je kunt niet eens zien dat ik het op heb, zo lijkt het op de kleur van mijn lippen. Vanmiddag nog maar terug dan.

Bij Petco ernaast koop ik een aantal snacks om Orion bezig te houden. Verder nog een kleine zak met voer voor hem, want ik weet niet zeker of hij genoeg heeft tot volgende week. In hun ruime kooi zie ik ook de schattige fretten spelen. Ik moet me er iedere keer van weerhouden er een te kopen. Het zijn zulke leuke diertjes, maar teveel met de vier katten hier en wie weet hoe Orion erop zou reageren.

Later dan ik had gehoopt ben ik thuis en maan Kai tot haast want we moeten naar Reston om zijn pak op te halen. Rick wacht ons al op en we gaan eerst lunchen op het terras van The Counter. Kai neemt een flinke burger en Rick en ik houden het bij de salade met bizon burger erop. Het smaakt weer heel goed.

De tijd dringt echter want ik heb ook nog een kappersafspraak vanmiddag. We vragen dus snel de rekening en lopen naar Joseph A. Bank. Daar probeert Kai zijn pak aan en het staat hem fantastisch! Hier gaat hij ook na de bruiloft nog veel plezier van hebben bij interviews voor banen e.d.

Thuis doe ik mijn schoenen voor de bruiloft aan om die een beetje in te lopen. Ze hebben een klein hakje, maar ik ben helemaal geen hak gewend en zelfs dit kleine hakje voelt vreemd aan. Natuurlijk helpen mijn voetproblemen niet en ik hoop dat met wat pijnstillers minder te maken op vrijdag.

Bij Lofty Salon krijg ik mijn eerste schoonheidsbehandeling van deze week. Donderdag en vrijdag volgen er meer. Carmen kleurt mijn haar en wenkbrauwen bekwaam en ik ben er weer zeer tevreden over. Ook vindt zij een mooie kleur lippenstift voor mij, perfect!

Op weg naar huis gooi ik de van nog even vol en dan is het tijd om eindelijk te ontspannen. De zon schijnt inmiddels en op het deck lees ik tot Rick thuiskomt. Hij heeft gyro salades mee van Plaka Grill en toevallig kijk ik net een aflevering van Check Please, DC waar dat restaurant ook in voorkomt. Het is lekker en authentiek Grieks eten.

We pakken de van in want er moet veel mee morgen waaronder de gigantische tv. Gelukkig gaat het allemaal passen en de dingen zijn van de lijstjes gekrast zodat er hopelijk niets is vergeten. Ik kan niet garanderen dat ik de komende dagen op tijd blogs kan schrijven.

Perfecte temperatuur voor een rondleiding en we hielden het droog!

Alexa begint keurig om half acht haar wekkerdeuntje te spelen, maar ik ben al helemaal wakker. Ik sta dan ook meteen naast mijn bed en maak mijn ochtendtoilet. De mannen zijn al beneden en Rick heeft mijn koffie aan het pruttelen.

Het is bewolkt, maar de radar is schoon en ik hoop dat dat zo zal blijven. Als Rick me bij de metro afzet staat de trein al klaar. Ik speel eenmaal in de stad weer wat Pokémon Go terwijl ik op mijn groepje van vandaag wacht. Hierbij loop ik door de prachtig bloeiende tuinen van het Smithsonian.

Als ik om vijf voor tien weer bij de uitgang van het metrostation ben zie ik drie jonge mensen op een bankje zitten. Ik vraag of ze Belgisch zijn en dat beamen ze. Ik maak kennis met de zusjes J. en M. en M.'s vriend M.

Hun ouders zouden ook komen maar de grootvader van M. en J. werd ernstig ziek waardoor zij moesten annuleren. Als ik vraag hoe het met hun grootvader gaat blijkt helaas dat die is overleden.

Na ze gecondoleerd te hebben beginnen we aan de rondleiding. Het is vochtig, maar met 26 bewolkte graden een aangename temperatuur om te lopen. Er staat ook een fris briesje. Op de buienradar zie ik telkens dat de regen net ten oosten van ons trekt. Hopelijk blijft dat de hele dag zo.

Als ik mijn verhaal over het Washington Monument heb verteld lopen we door naar het Tweede Wereldoorlog monument. Het is vrij rustig in de stad en J., M. en M. stappen goed door. Na iets meer dan een uur hebben we het Vietnam Veteranen Monument, Lincoln Memorial en Koreaanse Oorlogsmonument bekeken. M. neemt de foto's met een toestel, terwijl de meisjes af en toe met hun telefoon fotograferen.

We steken over naar het Tidal Basin en daar is het vloed. Met alle regen van de afgelopen tijd betekent dat dat het pad langs het meertje overstroomd is. Na het Martin Luther King Jr. Memorial lopen we dan ook over de hogere stoep naar het Franklin Delano Roosevelt Memorial.

Daar lopen we door de vier "kamers", die de vier termijnen van zijn presidentschap voorstellen. Vooral de Grote Depressie met zijn mannen in de rij voor brood is altijd zeer treffend uitgebeeld. Als laatste monument langs de mall bekijken we het Thomas Jefferson Memorial.

Dan gaan we terug naar de bewoonde wereld en hebben nog meer dan genoeg tijd om beide kanten van het Witte Huis te bekijken. Bij de voorkant moeten we omlopen want de Italiaanse minister president komt net op bezoek. Wel jammer dat ze nu niet het hele complex met de West Wing kunnen zien, maar ze zijn hier nog een paar dagen dus kunnen altijd teruggaan als ze dat willen.

We zijn zo'n twintig minuten te vroeg voor onze Old Ebbitt Grill reservering van 13 uur, maar dat is geen probleem. We krijgen meteen een tafel in het hoofdgedeelte van het restaurant. Hier zit ik altijd het liefst want de airco staat niet zo koud en het decor is ook het leukst.

Lang hoeft iedereen het menu niet te bestuderen. Ik weet al dat ik de "little gem" salade zonder mais of dressing wil en met extra blauwe kaas (anders zit er nauwelijks kaas op en ik heb wel wat proteine nodig). M. en M. bestellen de pulled pork sandwich en J. de crabcake met een tomaat-maissalade. Iedereen is zeer tevreden met hun keuzes.

De bediening is ook goed en snel en na zo'n drie kwartier beginnen we aan de rest van de rondleiding. Nog steeds is het droog en een goede temperatuur. Koel voor onze zomer, maar prima om door de stad te lopen.

Langs Pennsylvania Avenue waar we voorbij o.a. het FBI gebouw en de National Archives komen wandelen we naar het Capitool. Daar vertel ik de geschiedenis van en we gaan Capitol Hill op. Het blijft een heel indrukwekkend gebouw met zijn prachtige koepel.

We steken over en ik wijs het Hooggerechtshof en daarnaast de Library of Congress. Daar doe ik mijn korte rondleiding en dan besluiten zij via de tunnel naar het Capitool te gaan om daar de rondleiding te gaan doen. We nemen afscheid en ik wens ze nog een fijne tijd verder.

Een (klein) deel van de bibliotheek van Thomas Jefferson

Terug in Vienna komt Kai me van het station halen. Kai wil met zijn vriendin telefoneren en ik ga na hem thuis afgezet te hebben meteen door naar het centrum om avondeten te halen. Bij de Giant en Whole Foods vind ik mijn benodigdheden.

Het spettert nu wel en als ik Whole Foods uitkom regent het. Zodra ik thuis ben gaat dat over in een hoosbui! Ben ik even blij dat we dat vandaag niet over ons heen kregen! Moe maar voldaan ga ik thuis met de voeten omhoog computeren.

Als Rick thuiskomt maken we samen het avondeten. We hebben zalm van Whole Foods, spinazie en bloemkoolpuree. Echt handig al die bloemkoolproducten want die mogen van Ricks dieet ook. Het is een lekker maal, al vindt Rick het nog moeilijk zijn porties zo drastisch te minderen.

Nog een dag om ons voor te bereiden en dan vertrekken we naar New Jersey. Ik heb vannacht gedroomd dat Saskia haar jurk was vergeten dus ik hoop nu dat er niets zo drastisch zal gebeuren!

Lekker zomers weekend

Zaterdag

De zon wekt ons maar we blijven tot acht uur liggen. Kai en Saskia zijn ook al wakker. Zo gezellig met twee van de drie kinderen hier, kon Saskia maar wat langer blijven. Maar we zijn blij met wat we krijgen.

Kai, Rick en ik gaan op weg om ontbijt te halen met Saskia's bestelling op zak. We beginnen bij Starbucks waar Kai (ik heb hem er ook aan) en ik nitro brews bestellen. Rick heeft een ijscapuccino en ik neem de egg bites en Kai een broodje met bacon, ei en kaas.

Bij het wekelijkse marktje wil ik weer tomaten kopen. Dit keer neem ik gele tomaten. Als we terug naar de auto lopen komen we een heel stel bekenden uit de buurt tegen. Iedereen vraagt over de bruiloft. Dit zijn allemaal ouders van kinderen van de leeftijd van de onze en Katja is de eerste daarvan, die gaat trouwen.

Terwijl Rick en Kai bij South Block Saskia's acai bowl gaan halen loop ik naar de Walgreens. Daar zie ik dat de vriendelijke manager van de Rite Aid, die nu gesloten is, hier manager is geworden. Ik begroet haar en zij herkent mij meteen. Ik ben blij dat ze nu hier werkt, want vreesde dat die medewerkers van Rite Aid werkloos zouden zijn.

Het is zulk lekker weer dat ik besluit buiten op het deck "hard" te lopen voor mijn sporten van vandaag. Rick gaat het gras maaien en Kai neemt Orion mee voor een heel lange wandeling. Saskia gaat studeren bij Caffe Amouri en zo zijn we allemaal bezig vanochtend.

Om de een of andere reden voel ik me heel moe. Ik loop nog tien keer de trap op en af voor mijn Fitbit doel en zijg dan dankbaar in mijn hangmat stoel neer. Lang gaat dat niet want Kai wil graag naar Whole Foods om wat boodschappen te doen.

Het is werkelijk het soort weer dat je in een blikje zou willen doen om op een slechte dag te openen. We eten dan ook met zijn drieen lunch op het deck. Ik heb gerookte zalm met de overgebleven salade van eergisteravond. Die smaakt nu nog beter.

Kai en Rick gaan naar Best Buy om Katja en Kevins huwelijkscadeau te kopen. Dat is een enorme tv waar Rick Kai's spieren goed bij kan gebruiken. Saskia gaat met een vriendin naar het zwembad en eigenlijk zou ik mee moeten gaan.

Het is vandaag maar drie uur open vanwege een toernooi vanochtend en een feest vanavond. Maar ik ben helemaal in mijn boek en voel me niet zo lekker dus ik besluit mijn rust te nemen. Dat is geen straf, liggend in mijn hangmat stoel met lekker koud water als drankje.

Het kolibrietje komt ook telkens drinken. Ik hoor haar vleugeltjes en ze wordt steeds minder schuw. Zo kan ik haar ook even filmen. Ik vind het zo bijzonder dat zo'n exotisch vogeltje zo dicht bij ons komt.

Mijn boek is uit en de mannen zijn ook weer thuis. Saskia is nog steeds met haar vriendin en gaat daar ook mee eten. Wij gaan naar Glory Days Grill en bestellen daar eerst gegrilde kip met buffalo knoflook saus als voorafje. Super lekker en ook pittig!

Rick en ik weten al wat we willen, de zalm BLT salade. Voor mij zonder dressing, voor Rick apart erbij. Kai heeft de garnalen taco's, die hij duidelijk ook lekker vindt. Onze salades komen zonder bacon, maar dat is makkelijk te verhelpen door een bakje bacon erbij te geven.

Dit restaurant heeft allerlei tv's, die allemaal een nummer hebben. Op tafel staat een apparaatje waar je dat nummer aan kunt zetten en dan het geluid van dat programma kunt horen. Wij kijken naar Boomerang, een zender, die enkel oude tekenfilmpjes uitzendt. Tom & Jerry is het vanavond, nostalgie!

Rick gaat nog met Saskia naar Whole Foods voor boodschappen voor haar appartement. Dan kijken we tv en de mannen een show in de basement.

Zondag

Weer een mooi zonnige dag daagt. Rond achten zijn we allemaal op. Saskia is nog bezig met haar was en wil daarna terug naar Richmond. Rick en ik gaan op pad om de koffies te halen. Dezelfde als gisteren. Ik haal ook een ham, kaas, ei boterham met tomaat en spinazie van Panera.

Saskia neemt haar koffie mee en vertrekt terug naar Richmond. Ik geef het brood van mijn sandwich aan Orion en heb zo een spinazie "boterham" met tomaat, ei en ham. Rick heeft zijn "omelet" mix, die bij zijn dieet hoort.

Met dit lekkere weer besluit ik weer op het deck te sporten. Een uur later heb ik mijn tienduizend stappen bijeen en doe nog een kwartiertje gewichtenoefeningen. Dan nog tien keer de trap op en af en ik ben weer klaar voor vandaag.

De tijgerlelies zijn nog steeds erg mooi! 

Na mijn douche vertrekken Rick en ik naar de Hallmark winkel. Daar kiezen we een leuke kaart uit voor Katja en Kevin. Dat valt nog niet mee want de meesten zijn heel saai. Degene, die we uiteindelijk kopen, steekt er met kop en schouders bovenuit en is uniek.

Bij de Giant ga ik kijken of ze schouder flessenhouders hebben waaraan je een fles water kan hangen. Die heb ik al jaren van Busch Gardens van het Ierland paviljoen. L., die ik een paar weken geleden rondleidde, liet me vanochtend weten dat ze witte en blauwe had gevonden bij Giant. Die vind ik wat netter ogen dan de mijne dus ben blij als ik ze in deze winkel ook vind.

Verder halen we boodschappen voor het avondeten vanavond hier bij Giant en bij Whole Foods. Intussen heb ik bij Panera lunch voor Kai en mij besteld. Kai heeft de cobb salade en ik weer de halve Thaise salade met allerlei aanpassingen (meer groentes, geen wonton strips).

Na de lunch loop ik naar het zwembad. Daar wuift Lorraine dat ze een stoel onder een parasol voor me heeft. Chuck is net naar huis en ik kan de zijne nemen. Dat is heel fijn, want het is druk en anders had ik geen ligstoel gehad.

Niet dat ik meteen ga liggen want ik wil eigenlijk drie kilometer zwemmen vandaag. Ik besluit dat te proberen door ieder uur een kilometer te zwemmen. Ik ga dus meteen de eerste kilometer doen. Na dat halve uur klets ik gezellig met Lorraine en Rick komt ook.

Als Lorraine naar huis gaat begin ik aan mijn tweede kilometer. Het is water is perfect en ik begin enthousiast, maar na dertig baantjes voel ik me echt moe worden. Rick waarschuwde al dat ik niet teveel moet doen vandaag want ik heb morgen een rondleiding, die ook altijd fysiek zwaar is.

Die derde kilometer wordt het hem dus niet vandaag. Inmiddels is Chris ook gearriveerd en ligt in de stoel naast de mijne. Ik vraag haar hoe ze in 's hemelsnaam iedere dag drie mijl kan zwemmen. Het blijkt dat het meestal twee mijl (iets meer dan drie km)  is, maar dan nog!

Tot half zes blijf ik naast Chris lezen en dan moet ik mijn luie lichaam ertoe dwingen naar huis te lopen. Daar maak ik mijn gepekelde komkommersalade (komkommer schijfjes in azijn en zout wat ik er later afspoel). Rick grilt kipspiesjes en ik maak bevroren bloemkool rijst warm. Daarna nog de pindasaus voor de kip en "rijst" en we kunnen eten.

Het smaakt allemaal zeer goed. Mijn mannen zijn duidelijk dol op de komkommersalade want beiden nemen daar een tweede portie van. Er is dan ook niets over van het eten! Dat komt niet vaak voor. De bloemkool "rijst" vond ik lekker, maar wel met een sausje, niet kaal.

Orion vindt dat hij ook wel wat kip mag hebben, toch?

Maar alleen katten kunnen zelfs de kleinste stukjes kip van een stokje kauwen

We blijven nog een tijdje buiten zitten en luisteren naar het insectenconcert. De krekels leveren een constant geluid dat goed laat horen hoe zuidelijk we zitten. Het is rustgevend, ik zou erbij in slaap kunnen vallen. En zo eindigt weer een weekend veel te snel!

Weer een leuke, maar warme rondleiding

Rick moet vandaag vasten vanwege een bloedtest, die hij voor kwart voor negen moet laten doen. Als ik door hem naar de metro gebracht wil worden moet ik dus ook vroeg weg. De wekker gaat dan ook al om kwart over zeven.

Het duurt voor mij nooit zo lang om me klaar te maken en ontbijt te eten. Dit keer weer een tomaat en Flackers met Roquefort kaas. Rick klaagt dat hij honger heeft dus ik ga dan wel extra vroeg naar de stad.

Daar kom ik nog voor negenen aan en heb dus meer dan een uur voor ik mijn gezelschap van vandaag zal ontmoeten. Ik besluit lekker Pokémon Go te gaan spelen. Er zijn heel veel Pokestops en een gym hier dus genoeg te doen.

Zodoende loop ik ook door de mooie tuinen hier waar veel toeristen nooit komen. De tuin achter het Smithsonian kasteel is altijd prachtig en ik zie hier de eerste elektrische grasmaaier, die ik ooit heb gezien. Als iedereen er zoeen zou hebben zou er heel wat minder lawaai zijn en natuurlijk veel vriendelijker voor het milieu.

 

Een wens aan de Yoko Ono wensboom bij het Hirschhorn museum

De tijd vliegt en voor ik het weet is het tijd om bij de uitgang van het Smithsonian metrostation te gaan wachten. Daar is helemaal geen schaduw en het is al een heel warme 28 graden. Ik ga in de schaduw van een paar bomen staan en al gauw zie ik een Nederlands uitziende man op me aflopen.

Het blijkt inderdaad N. te zijn,  zijn vrouw C. en hun kinderen, tienjarige M. en achtjarige O. volgen al snel. Zij zijn komen lopen vanaf hun hotel en hebben ondanks de warmte zin in de wandeling. De kinderen zijn ook leuk en enthousiast.

We lopen naar het Washington Monument en zoals altijd vertel ik na mijn verhaal erover dat het uiterste puntje een aluminium piramide is. Aluminium was laat 19e eeuw een kostbaar metaal namelijk. Ik druk ze ook op het hart om dit te onthouden voor vanmiddag.

Het Tweede Wereldoorlog monument is populair vandaag want hier mogen mensen met hun voeten in de fonteinen zitten. M. en O. willen dat eigenlijk ook, maar daar steken hun ouders een stokje voor. Ze mogen zich wel wat opfrissen met het water.

Het Vietnam Monument is zo sober in vergelijking met het uitbundige vorige monument. Toch maakt het altijd indruk, al die namen op de muur. Natuurlijk is het Lincoln Memorial altijd een favoriet en de soldaten van het Koreaanse Oorlogsmonumenten helemaal.

 

 

We steken over naar het Tidal Basin en lopen door het Martin Luther King Jr. Memorial. Het is eb in het Tidal Basin dus we kunnen rond het meertje lopen. Het Franklin Delano Roosevelt Memorial spreekt altijd tot de verbeelding. Ook de kinderen vinden het duidelijk interessant.

Als laatste bezoeken we Thomas Jefferson in zijn tempel en dan merk ik wel dat de kinderen wat stoom beginnen te verliezen. Jammer genoeg is het altijd nog een flinke wandeling naar de Old Ebbitt Grill.

We halen het en het is er zoals altijd berendruk. Zonder reservering een wachttijd van een uur, maar gelukkig heb ik gereserveerd en hoeven we maar vijf minuten te wachten op onze tafel. Die krijgen we in de hoofdzaal, die altijd het gezelligst is.

C. en ik nemen de "Little Gem" salade, ik zonder mais en vinaigrette en met extra blauwe kaas. Deze ga ik vaker bestellen. C. vindt de originele versie ook erg lekker. De kinderen smullen van burgers en N. heeft een barbecue varkensvlees broodje. Het is heel fijn even in de koelte te zitten.

We hebben al besloten om de metro te nemen van het Witte Huis naar het Capitool en na het eten lopen we naar de voorkant van het Witte Huis. De achterkant hebben zij gisteren al bekeken. Ik vertel over de geschiedenis van het "Huis van het Volk".

Dan steken we over en ik laat voor de verandering het "kerkje van de presidenten" weer eens zien. Dit is een heel goed voorbeeld van een laat 18e eeuws/begin 19e eeuws kerkje waar sinds 1816 alle presidenten diensten hebben bijgewoond. Ik betwijfel dat Trump die traditie voortzet aangezien hij vrijwel ieder weekend gaat golfen en sowieso niet religieus is.

Bij het McPherson Square metrostation kopen zij Smartrip kaarten en dan nemen we de volgende trein naar Capitol South. Daar moeten we de roltrap oplopen en dat is een hele klim! Dit metro systeem heeft de hoogste roltrappen van het westelijk halfrond.

 

We lopen naar de voorkant van het Capitool en daar vertel ik over dit mooie gebouw. Dan lopen we naar de Library of Congress waar de kinderen nog steeds leuk geinteresseerd zijn. Ik vind dat echt knap van een acht- en tienjarige.

 

 

Buiten nemen we afscheid en zeggen de kinderen ook hoe leuk ze het vonden. Dat is wel ongeveer mijn grootste compliment want als kinderen het niet interessant vonden zijn ze daar ook eerlijk in. We lopen met zijn allen naar de metro.

Daar kunnen zij iedere trein die eraan komt nemen en er komt net een trein aan. We zwaaien gedag en dan ga ik op mijn trein wachten. Die komt een paar minuten later en bij West Falls Church bel ik Kai of hij mij op kan halen in Vienna.

Het duurt even voor Kai komt, maar gelukkig is het nog droog. Mijn hoop om naar het zwembad te kunnen vervliegt meteen als ik op Twitter zie dat ze donder hebben gehoord en het voor drie kwartier gesloten is.

Al krijgen wij niet het voorspelde heel zware onweer, de regen en af en toe donder komen wel. Voor de verandering is het na de bui ook echt afgekoeld. Het is maar 23 graden als we op weg gaan naar ons restaurant voor het avondeten.

Dat wordt Yama en daar is het druk. Gelukkig zijn wij bekenden klanten en maakt de baas nog plaats voor ons aan de sushi bar. In de tafel achter ons blijken onze buren te zitten. Dat is wat ik zo leuk vind hier, drukke stad, maar je komt overal bekenden tegen.

Kai en ik delen een bakje edamame en Rick en ik hebben beiden een bord met sashimi. Kai, die vroeger sushi niet lekker vond, neemt tot mijn verbazing een heel bord vol. Het wordt weer een lekker en gezellige maaltijd.

Thuis gaan de voeten omhoog op mijn ligstoel. De mannen proberen de kubus van Rubik onder de knie te krijgen. Ooit kon Rick die met zijn ogen dicht oplossen, grappig genoeg geleerd in de grote leeszaal van de Library of Congress, en dat wil hij nu weer. Hij leert het Kai ook.

Mij doet de Great British Baking Show helemaal ontspannen. Ik kan niet bakken of koken, dus ik vind het bijzonder als mensen dat zomaar zonder recept wel kunnen. Ik vind het verschil met Amerikaanse shows ook zo leuk. En zo gaan we het laatste weekend voor de bruiloft in.

Mijn "Nederlandse" broer, schoonzus, nichtje en neefje hier

De zon schijnt! We zijn allemaal vroeg op daardoor. Rick moet naar de dokter en vertrekt vroeger dan anders. Kai is ook een vroege vogel en als ik om half acht beneden kom heeft hij ook al ontbijt gegeten.

 

Rick heeft wel al koffie gezet en met een mok, twee gebakken eieren en meerkleurige tomaatjes ga ik op het deck zitten. Wat een verschil is het toch als de zon schijnt! Ik besluit meteen boven mijn uur op de elliptische machine te gaan doen. Dan ben ik nog voor tienen klaar, eerder dan ooit!

Het uur voor het zwembad opent gebruik ik om alles voor het eten vanavond voor te bereiden. Ik maak de tomaat, augurk en olijven salade. Dan was ik de asperges en knak de harde delen eraf. Vervolgens haal ik de bladeren en draadjes van de maiskolven en was die ook. Als laatste was ik de champignons en zo kunnen we vanavond gewoon alles grillen of bakken.

Tot mijn verbazing nam dit alles een uur! Ik ben blij het gedaan te hebben want dat zou vanavond echt vervelend zijn om nog te moeten doen. Voldaan kleed ik me in mijn bikini om eindelijk weer eens baantjes te gaan trekken.

Het water is 26 graden zie ik en ik ben even bang dat dat te koud is. Maar het is juist erg lekker en in drie kwartier trek ik 60 baantjes. De laatste halve kilometer van vandaag hoop ik vanmiddag nog te zwemmen.

Met Kai ga ik een nieuw Poke Bowl restaurant uitproberen in het Mosaic District. Kai bestelt een pittige bowl en ik een met tonijn en zalm en allerlei groentes. Het is lekker en gezond, maar ik ben nu verwend door Lei'd in Tysons Corner waar ik een paar weken geleden een poke bowl had. Die was veel lekkerder.

Bij Safeway halen we nog wat benodigdheden. Ik onthoud zonder lijstje altijd hoeveel dingen ik nodig heb. Dit keer zijn het er vier: boter, servetten, zonnebrand spray en melk. Meestal komt melk hier in plastic flessen en Kai wil dat ik een kartonnen verpakking koop. Die is maar liefst $3 meer dan de "gewone" melk (want organisch), maar vooruit.

Na de boodschappen uitgepakt te hebben ga ik op het deck wachten op het appje van mijn broer dat ze in aantocht zijn. Als dat komt ga ik bij de uitgang van de Vienna metro wachten en zie hen niet veel later aan komen lopen. Het is alweer drie jaar geleden dat we deze familie zagen dus het is super weer bij elkaar te zijn!

Thuis worden ze begroet door een hard blaffende Orion, ondanks dat ik hem extra medicijnen heb gegeven. Gelukkig hebben zij ook twee honden waarvan er een ook mensenschuw is. Ik heb ze gewaarschuwd op hun handen te letten en dat doen ze ook.

Alle spullen om naar het zwembad te gaan heb ik al klaar en zij hebben hun badpakken mee. Juliette wil haar bikini alvast aantrekken en als dat gebeurd is lopen we naar het zwembad. De stoelen, die ik vanochtend bezet had gehouden staan er nog en we leggen onze baddoeken erop.

Het is zo warm dat we zo snel mogelijk verkoeling zoeken in het water. Het is zo leuk ze weer te zien en eindelijk eens wat meer ontspannen dan een bliksembezoek. We spelen wat in het water en dan trek ik mijn overgebleven twintig baantjes terwijl zij een balletje naar elkaar gooien.

Intussen is Rick ook thuis en niet veel later komen Kai en hij ook zwemmen. Saskia is ook even thuis, maar heeft haar bikini niet mee dus haar zien we met het avondeten. De tijd vliegt in het koele water en voor we het weten loopt het tegen zessen.

We drogen ons af en lopen terug naar huis. Daar heeft Orion weer heel wat tegen ze te zeggen, maar als iedereen gaat zitten wordt hij gelukkig rustiger. We hebben wat snacks en salsa en Rick gaat aan het avondmaal.

Het helpt heel erg dat ik alles vanochtend al schoon heb gemaakt en voorbereid. Ik bak de champignons terwijl Rick de mais, asperges en filet mignons grilt. Voor Saskia is er een veganistische burger.

Zo gezellig!

De neefjes en nichtjes

Hier ontbreken de champignons nog, ik was ze bijna vergeten op te dienen

Het wordt een gezellige en verrukkelijke maaltijd. Als toetje hebben we nog drie smaken Ben & Jerry's ijs met de hard wordende Magic Shell chocolade saus en Reese's pindakaas saus. Het gaat er allemaal goed in!

Veel te snel is het al half tien en de familie heeft morgen ook weer allerlei plannen. We nemen afscheid tot volgende week en Rick brengt hen terug naar hun hotel. Dit soort gezellige bijeenkomsten met onze broers en zussen gebeuren zo weinig.  Dat is wel een heel groot nadeel van zo ver uit elkaar wonen!

Overal overstromingen!

Het is nog steeds zeer wisselvallig weer vandaag. Om de een of andere reden lijken de buien echter om ons heen te trekken. Ik eet dan ook mijn Flackers, de heerlijke vlaszaad crackertjes, belegd met Roquefort en natuurlijk mijn dagelijkse tomaat lekker buiten op.

Kai wil vandaag mee naar de sportschool dus we gaan gezellig samen erheen. Ik doe mijn ARC cardio uur en dit keer ook een flink zware interval. Kai doet zijn dingen, voornamelijk gewichten. Dan komt Sharon me halen voor het halve uur personal training. Zij gaat op vakantie en pas 13 augustus zal de volgende sessie zijn. Hopelijk krijg ik er in de tussentijd nog gewichten ingepast.

Thuis spelen we weer even met Orion in de tuin. Daarna nemen we onze douches en maken ons klaar om op pad te gaan. De schoonmaaksters komen vanmiddag en dan willen wij weg zijn.

We gaan eerst lunchen bij Viet Aroma waar nog net een tafeltje vrij is. Het is er drukker dan ik het ooit heb gezien. Helemaal goed want ik vind dit een heerlijk restaurant. Ik bestel weer de pho met kip en groentes en geen noedels en Kai neemt sinaasappel kip, die hij duidelijk ook erg smakelijk vindt.

De schoonmaaksters zijn er inmiddels wat fijn is, want dan hoeven we niet de hele middag te wachten om terug naar huis te gaan. We besluiten het terrasje bij Starbucks te pakken en ik laat Kai kennis maken met de nitro brew. Die vindt hij net zo lekker als ik.

Zo zitten we een uurtje lekker te relaxen. De zon komt zelfs regelmatig tevoorschijn wat mijn hoop op toch zwemmen vanmiddag verhoogt. Maar eerst gaan we boodschappen halen bij Whole Foods. Ook voor morgen want dan komen mijn broer en schoonzus en hun kinderen.

Als we thuiskomen hoor ik in de verte rommelen. Zul je altijd zien! Het zwembad is nog open, maar ik weet gewoon dat zij dat gedonder ook zullen horen en zodra ik binnenkom het zwembad zullen sluiten. Ik neem de moeite dus maar niet. Hopelijk kan ik morgen weer tenminste een kilometer zwemmen.

Het plan was vanavond worstjes te grillen, maar tegen de tijd dat Rick thuiskomt plenst het en vliegen de overstromingswaarschuwingen ons om de oren. Rick moest een stuk omrijden om thuis te komen want zijn gewoonlijke route is op meerdere plaatsen overstroomd.

Gelukkig kunnen worstjes ook makkelijk in de pan gebakken worden. Kai en Rick hebben bratwurst en ik kipworstjes met champignons. Daar hebben we kerrie zuurkool bij en de "tots" van broccoli, gebakken hapjes uit de oven. Het is een smakelijk maal en gezellig zo met zijn drieen.

Meer dan we eten, overgebleven worstjes zijn voor snacks

Het bliksemt en dondert nog verder om ons heen. Hopelijk is dit voorlopig het laatste, morgen wordt er eindelijk beter weer voorspeld.