Over Ground Hog Day en de Super Bowl

Zaterdag

Oeps, het is tien voor half negen als ik wakker word uit een nachtmerrie. Ik droomde dat mijn zusje overleed, dus ik ben blij daaruit verlost te zijn. Naast mij is het bed leeg, wie weet wanneer Rick opstond, ik heb er niets van gemerkt. Mijn Fitbit zegt dat ik meer dan 8,5 uur heb geslapen.

Het is verleidelijk zo de dag door te brengen!

Het is vandaag Groundhog Day (misschien bekend vanwege de film met diezelfde naam). Dat betekent dat Punxsutawny Phil, de groundhog (een soort marmot), in Pennsylvania uit zijn hol kwam. Hij zag zijn schaduw niet en voorspelt een vroege lente. Hopelijk krijgt hij gelijk!

Ik hoor vandaag ook voor het eerst een cardinaaltje zingen, een teken van lente!

Beneden heeft Rick al ontbijt gegeten en Orion uitgelaten. We gaan ontbijt halen van Starbucks en spelen onderweg wat Pokémon Go. Alle Starbucks filialen zijn een pokestop. Als we binnenlopen zien we een Aziatisch stel met niet alleen een telefoon, maar ook twee tabletten ieder spelen! Dat is nog eens toegewijd! Geen wonder dat het me niet lukt de "gym" van hen te stelen.

De nitro brew en egg bites smaken weer goed. Rick stelt voor om naar Anytime Fitness te gaan en daar zeg ik geen nee tegen. Hij gaat aan de gewichten en ik doe mijn cardio op de ARC trainer. Een uur later zijn we klaar en maken ons klaar om boodschappen te gaan doen.

Morgenavond wordt de Super Bowl gespeeld en daarvoor hebben wij Lorraine en Chuck, onze buren, uitgenodigd. We willen dus lekkere hapjes inkopen en ook onze wekelijkse boodschappen doen. We gaan ervoor naar Wegmans waar het net zo druk is als met de kersttijd!

Wij parkeren altijd in de overdekte garage en daar vinden we nog met gemak een plek. Dan scheppen we onze lunch van de uitgebreide salade bar. Ik bedenk me dat ik hier vaker heen moet, want ze hebben zulke lekkere dingen!

We smullen van onze lunch en gaan dan ons lijstje afwerken. Volgens mij hebben we veel te veel eten voor vier mensen morgen, maar je wilt toch verschillende snacks hebben. In ieder geval vinden we alles en alle 28 kassa's zijn open dus we hoeven niet lang te wachten om af te rekenen.

De rest van de middag ontspannen we. Rick praat bij met zijn jeugdvriend, die hij al meer dan twintig jaar niet heeft gezien. Ik computer, lees en "kleur" op mijn telefoon. Voor we het weten is het etenstijd.

Prachtige zonsondergang

We rijden naar het Mosaic District waar Rick mij bij Matchbox afzet om een paar stoelen aan de bar te vinden. Die vind ik nog net helemaal aan het einde. Chase wordt onze ober. Het is gezellig en warm en Rick kan zijn Michigan State basketbal team zien spelen.

We delen een paar mini burgertjes als voorafje en dan hebben we beiden de zalm met bloemkool rijst en gegrilde bloemkool. Steeds meer restaurants hebben koolhydraatarme gerechten en deze is perfect voor ons. Alleen komt mijn zalm bijna rauw terwijl ik hem medium heb besteld.

Chase stuurt het terug maar het duurt veel te lang voor er een nieuwe komt. Rick is inmiddels allang klaar. Ik maak daar toch een opmerking over. Een manager komt langs en we hoeven niet voor mijn maal te betalen. Bovendien geeft ze mij een coupon voor een gratis zalmmaaltijd in de toekomst. Het is meer dan goed opgelost wat ons betreft!

Thuis praat Rick bij met zijn vader. Gelukkig gaat alles naar omstandigheden goed met hem. Ze hebben de zware kou goed doorstaan en Dad klinkt, van wat ik ervan hoorde, als vanouds. Saskia klonk eerder vandaag ook heel positief en ook dat doet ons goed. Het is soms wel moeilijk als iedereen waar je van houdt zo ver weg woont!

Zondag

We staan voor ons doen vroeg op en gaan net na achten al op pad naar Starbucks. Onze gewoonlijke heeft de nieuwe egg bites niet meer dus we gaan naar eentje in Oakton. Daar spelen we ook een tijdje  Pokémon Go.

Na mijn uur hardlopen op de plaats nemen we Orion mee voor een wandeling door de buurt. Na alle kou voelt vijf graden boven nul bijna warm aan! Er zijn ook veel mensen op de been waarnaar Orion af en toe flink blaft. Gelukkig houdt Rick hem goed in bedwang.

Ik heb ook weer even met het macrolensje voor mijn telefoon gespeeld 

We eten een vroege lunch want we willen om een uur naar de film. Rick heeft een aantal jaren geleden een cadeaubon gekregen voor het Angelika Filmhuis en die willen we eindelijk gebruiken. Gelukkig verliep hij niet!

We kopen kaartjes voor The Upside en hebben dan nog genoeg over voor onze drankjes. Wel leuk zo'n gratis bioscoop bezoek! De film is heel erg goed, precies een goede mix van humor en drama. Ik heb de originele film Les Intouchables niet gezien dus ik kan hem daar niet mee vergelijken. Rick en ik vinden het beiden een aanrader.

Thuis maken we  de lekkernijen voor vanavond klaar. Chuck en Lorraine, onze buren, komen vanavond om naar de Super Bowl te kijken. We hebben onder anderen gevulde eieren, garnalen, charcuterie, twee dips en rauwkost. Rick is bang dat het niet genoeg is, maar volgens mij kunnen er wel tien mensen van eten!

Als Chuck en Lorraine komen eten we eerst en dan gaan de mannen de basement in voor de grote tv. Lorraine en ik blijven boven met Orion. Die heeft het niet op met Chuck dus ik houd hem aan de lijn. De wedstrijd is op zijn zachtst saai te noemen.

Natuurlijk winnen de New England Patriots, niemand is daar verbaasd over, maar American football staat bekend om veel scoren en de score dit jaar was de laagste ooit met maar 13-3. Maar dat geeft niet want het was heel gezellig met Chuck en Lorraine. We prijzen onszelf weer eens gelukkig met zulke fijne buren!

Naar een honkbalwedstrijd

Het is weer lekker warm als we opstaan. Ik eet mijn tomaat en crackers met Roquefort op het deck en moet daarbij zorgen dat Snickers de crackers niet steelt! Rick blijft vandaag thuis want we hebben vanmiddag een Microsoft uitje.

Daarvoor moet er natuurlijk gesport worden en terwijl de mannen lekker ontspannen op hun computers spelen sloof ik me uit op de elliptische machine. Daarna loop ik nog tien keer de trap op en af en zoek dan de douche op.

Rick heeft gisteren officiele Washington Nationals shirts voor ons gekocht en daar kleden we ons in. Dan gaan we op weg naar de stad want je weet het maar nooit met het Washingtonian verkeer. De wedstrijd begint om vijf over een, een nogal ongewone tijd.

Rond twaalf uur komen we bij het stadion aan en kunnen nog in de garage het dichtst bij het veld parkeren. Ik moet eerst een foto maken van de glimmende honkballen, die aan de garage hangen, en dan gaan we door de veiligheidscontrole. Ik "piep", maar als ik mijn handen omhoog doe niet meer. Duidelijk waren het mijn armband en Fitbit.

Nu we nog een uur hebben voor de wedstrijd begint gaan we eens kijken wat voor eten er is om te lunchen. Natuurlijk is het merendeel burgers en hot dogs, frietjes en popcorn, maar Rick en ik zijn blij verrast als we een standje vinden met kip, varkensvlees of rundvlees spiesjes. Die zijn ook nog eens in allerlei pittigs gemarineerd.

Rick neemt een rundvlees en een kip spiesje. Ik vind het rundvlees en varkensvlees er veel te vet uitzien, maar ben bang dat de kip gemarineerd in sambal en sriracha te pittig zal zijn voor mij. De verkoopster zweert van niet dus daar neem ik er twee van.

Kai wil een veggie burger van een andere stand en ik ga vast een plekje vasthouden aan een van de lange tafels. Een man vraagt of hij erbij mag komen staan en dat mag tot Rick en Kai terugkomen. Hij heeft een gigantische cocktail in zijn handen, een suikerbom denk ik dan tegenwoordig.

Hij is wel aardig al heb ik geen zin veel te praten terwijl ik mijn toch wel zeer hete kip eet. Mijn lippen branden en mijn waterfles is leeg als ik klaar ben! Lekker is het wel, er zit heel veel smaak aan.

Als we klaar zijn met eten zoeken we onze zitplaatsen op. Tot mijn grote opluchting zitten we in de schaduw en dat scheelt niet veel, want twee rijen naar beneden zit men in de volle zon. Ik weet echt niet hoe mensen in de volle zon met dertig vochtige graden de hele wedstrijd kunnen kijken!

Zelfs in de schaduw is het erg warm en vochtig. Ik koop bij een van de standjes een Nationals baseball cap en houd zo mijn haar uit mijn gezicht. Langzamerhand komen er steeds meer collega's van Rick waarvan ik sommigen en hun vrouwen ken.

Natuurlijk begint de wedstrijd met het volkslied. Dat wordt gespeeld door een blaaskwartet uit Washington. Heel indrukwekkend altijd, iedereen staand met de hand over het hart. Ik zing ook van harte mee, want blijf het zo'n mooi volkslied vinden!

Het wordt een leuke wedstrijd, die tot het einde spannend blijft. We zien twee home runs (de bal gaat het publiek in en de speler scoort automatisch) en de Nationals scoren zes keer tegen de Atlanta Braves drie keer.

Het leuke aan honkbalwedstrijden hier is het vertier tussen iedere wisseling van team positie. Zo rennen de vier "presidenten" een wedstrijd, zingt het hele stadion het refrein van  "Take me out to the ball game" en winnen verschillende fans dingen door quizvragen te beantwoorden. 

Thomas Jefferson staat bij ons vak

In dat liedje worden pinda's genoemd, een traditionele snack tijdens honkbalwedstrijden. Kai en ik hebben daar wel zin en kopen een zak. Deze pinda's zijn ongepeld en smaken erg lekker, al vind ik ze wat te zout. We zien op de zak dat zulke pinda's heel veel vezels bevatten, maar toch mag Rick ze niet in zijn dieet.

In de laatste inning hoeven de Nats dus niet meer te spelen want ze hebben al gewonnen. Dat is wel even vreemd want bij alle andere sporten, die ik ken, wordt tot het einde doorgespeeld. We vonden het een superleuke wedstrijd en eindelijk won "ons" team eens!

Met zijn duizenden lopen we daarna terug naar de garages, maar wij hebben geluk en zijn er zo uit. Het loont vroeg te zijn, ook wat dit betreft. We rijden vrijwel zonder oponthoud huiswaarts, weliswaar via de tolweg, die eigenlijk gratis zou moeten zijn voor ons (want met meer dan twee in de auto), maar we hebben er het juiste apparaatje niet voor. Notitie voor mezelf: die moeten we zeker aanschaffen!

Thuis zorgen we voor Orion en verkleden ons in Kai en mijn geval. Rick blijft nog een happy Nationals fan. We besluiten Kai eens mee te nemen naar B Side.

Dit restaurant ligt naast een slager en er is dus charcuterie en verschillende kazen. We krijgen een tafeltje buiten en bestellen verschillende charcuterie en blauwe kaas (voor Kai en mij). Om toch wat groente binnen te krijgen nemen Rick en ik de meerkleurige tomatensalade en Kai de gebakken spruitjes.  Het smaakt allemaal weer voortreffelijk!

Vanavond kijken we de eerste Redskins wedstrijd van het seizoen. Het is nog een oefenwedstrijd, maar toch is het football seizoen weer in aantocht en dat betekent herfst! Deze zomer gaat veel te snel voorbij!!!

Op en neer naar Richmond en go Caps!

Rick moest al heel vroeg weg vanochtend en ik sta om kwart over acht op. Ik had eigenlijk met Saskia afgesproken morgen naar Richmond te gaan, maar ik bedenk me dat het verkeer vandaag waarschijnlijk beter zal zijn. Morgen gaat iedereen naar de stranden.

Saskia is blij als ik vandaag kom want ze wil Pig zo snel mogelijk terug hebben dus het wordt mijn plan voor vandaag. Ik bak eerst een paar eieren en snijd een tomaat in plakjes voor mijn ontbijt. Die eet ik buiten op, maar let heel goed op Pig, die er weer op aast te ontsnappen.

Voor ik vertrek wil ik nog wat bewegen. Ik loop drie kwartier op de plaats en hoop de rest van mijn stappen gedurende de dag bij elkaar te krijgen (dat lukt). Dan douche ik en vind Pig gelukkig snel, want ook in huis kan hij zich goed verstoppen.

Met een hard miauwende en soms angstaanjagend klinkende kat rijd ik vervolgens naar Richmond. Op de heenweg kan ik de tolbanen nemen en schiet zo lekker op. De I-95 naar het zuiden is de saaiste snelweg, die ik in de VS ken. De hele weg staan er enkel bomen aan weerszijden van de weg, 170 kilometer lang!

Gelukkig heb ik satelliet radio en als het lokale nieuwsstation niet meer werkt zet ik MSNBC aan. Rick en de kinderen snappen niet dat ik naar nieuwsradio wil luisteren. Zij luisteren enkel naar muziek, maar dat houdt mijn brein niet genoeg bezig.

Zonder oponthoud kom ik om half een bij Saskia's appartement aan en vind zowaar een parkeerplek vlak voor de deur. Pig is blij uit zijn drager te mogen. Hij heeft gelukkig niet de hele weg zo gemiauwd.

Saskia en ik gaan eerst lunchen bij ons favoriete restaurant, The Daily Kitchen, in Cary Town. De hoofdstad van Virginia, Richmond, heeft heel leuke buurten en dit is er een van. We krijgen een tafel op het terras.

Ze hebben een menu met veel vegetarische en veganistische gerechten. Ik smul van de quinoa salade met kikkererwten, feta, sla, wortel en amandel. Ontzettend lekker, maar veel te veel! Saskia heeft een barbecue tofu sandwich met gegrilde spruitjes. Saskia vertelt over haar plannen deze zomer, want ze zal in Richmond blijven.

Na het eten neemt Saskia me mee naar een heel leuke winkel, Mongrel. Daar hebben ze van alles en nog wat en koos Saskia mijn leuke Moederdag cadeaus ook. Dit keer ziet zij een magnetisch woordenspel in het Nederlands. Ik koop het voor haar zodat ze haar geschreven Nederlands kan oefenen. Alle drie kunnen Nederlands lezen, maar Kai is de enige, die het ook kan schrijven.

Daarna gaan we naar Target waar Saskia een aantal dingen nodig heeft. Ik vind er ook een paar sportshirts en een sportbroekrok. Omdat ik een dierenfoto nodig heb gaan we ook nog even de Petsmart in. Daar maak ik een foto van een water draakje. Hij kijkt me zo pienter aan, soms vind ik reptielen ook erg leuk.

We brengen alles terug naar Saskia's appartement en dan neem ik weer afscheid, want hoe later ik vertrek hoe slechter het verkeer. De terugweg gaat dan ook niet zo vlot als de heenweg. Vlak voor me verandert een vrachtwagen bijna van baan terwijl daar al een auto rijdt.

Verder rijd ik altijd zo'n vijf tot tien mijl boven de snelheidslimiet (moet hier wel als je mee wilt komen in het verkeer). Toch zoeven er nog auto's langs in de rechterbaan (drie banen snelweg en ik rijd in de middenbaan). Dat is eigenlijk verboden want ook hier mag rechts inhalen niet.

Opgelucht dat ik het weer heelhuids heb volbracht rijd ik om kwart voor vijf weer Vienna binnen. Bij Whole Foods haal ik boodschappen voor het avondeten. Als ik de verse augurken pak vraagt de vrouw naast mij of ik weet hoe gezond die zijn.  Dat weet ik inderdaad, ik drink iedere dag een klein glaasje ervan.

Rick komt vroeg thuis en maait het gras voor hij het vlees gaat bereiden. Dan grilt hij de kipworstjes (voor hem chorizo en voor mij spinazie en feta) en maak ik de salade met meerkleurige tomaatjes, verse augurkplakjes en olijven. Daar hebben we ook nog zuurkool bij en eten het met smaak buiten op.

Onze buren vier deuren verderop zijn enorme Washington Capitals fans en hebben een scherm opgezet op hun oprit voor de vijfde wedstrijd tussen Washington en Las Vegas. Wij gaan daar kijken, althans, ik de eerste periode, want ik ben moe van het vele rijden. Ik ben ook niet zo'n ijshockey fan, maar het zou wel leuk zijn als Washington eens een kampioenschap zou winnen en dat kan vanavond al gebeuren.

In mijn luie stoel binnen kijk ik verder en schrijf dit blog. Na de tweede (van drie) periode staat Washington met 2-3 achter en ik besluit van zender te veranderen. Wie weet gaat het dan goed voor Washington die derde periode.

Dat gaat het en Washington wint de Stanley Cup, het eerste kampioenschap voor een professioneel team van de stad sinds 1992! De stad kleurt rood, de kleur van de Capitals! Er wordt hier zelfs vuurwerk afgeschoten.

Live schaatsen kijken

Eigenlijk was ik van plan om kwart over zeven samen met Rick op te staan, maar ik heb hem niet eens gehoord en ben pas om vijf voor acht terug in het land der levenden. Gauw kleed ik me aan en ga naar beneden.

Natuurlijk wordt het schaatsen hier niet live uitgezonden, maar NBC heeft live streaming. Ik ben net op tijd want er zijn nog twee ritten voor die van Wust. Natuurlijk kijk ik, met koffie en quiche, met spanning naar de rest van de ritten en juich waarschijnlijk met heel Nederland als Wust weer goud haalt.

Jammer genoeg is het meeste schaatsen veel te vroeg voor mij. Omdat het niet live wordt uitgezonden kan ik het ook niet opnemen. Meestal weet ik de uitslag dus al voor ik de belangrijkste wedstrijden te zien krijg.

Het is al later dan ik had gedacht en ik haast me naar de sportschool. Het regent nog steeds, heel ongewoon voor hier, en ik parkeer de van in de garage. Voor de personal training doe ik het meeste van mijn cardio.

Sharon komt me om kwart over tien halen en heeft weer een vol half uur voor mij. Na afloop rolt ze mijn schouders met de roller en rekt en strekt mijn benen. Dan ben ik weer klaar voor vandaag.

De regen is eindelijk opgehouden en ik zie blauwe lucht in de verte. Mia is buiten als ik Orion uit zijn bench haal en daar wil hij natuurlijk meteen naartoe. Even slikken want het is een modderboel in de tuin, maar ik kan Orion zijn spelen met zijn vriendin ook niet onthouden. Het is gezond om te rennen voor hem.

Daar is mijn geliefde zon weer!

Alleen kan ik niet voorkomen dat Orion toch weer probeert de vijver in te gaan. Rick heeft daar allemaal netten over gehangen. Orion drinkt uit de vijver en raakt dan in de netten verstrikt! Wat nu?

Gelukkig weet ik een opening te vinden en komt Orion eruit.Nu heb ik een heel modderige hond die naar binnen wil. Gelukkig is daar de Paw Plunger, die Orions pootjes helemaal schoonmaakt. Ideaal is die!

Het is alweer lunchtijd inmiddels en ik maak me klaar erop uit te gaan. Orion gaat weer mee in de van. Ik besluit te gaan kijken welke soepen Whole Foods heeft en ik ben blij de Italian wedding soep weer te zien. Die vind ik zo lekker en ik drink er weer een flesje groentesap bij.

Valentijnsdag komt eraan dus driedubbel zoveel bloemen bij Whole Foods

Weer een lekkere groene lunch

Orion heeft al zijn botjes weer op geknauwd dus ik haal een nieuwe lading bij Petco. Dan ga ik naar Birdwatchers voor meer vogelvoer en misschien een nieuwe eekhoornvoeder. Maar die zijn hetzelfde als die we hebben waar de schroef uitgaat. De verkoopster heeft een goed idee en raadt aan een lange schroef te gaan halen bij een doe het zelf zaak.

Als laatste ga ik naar Rite Aid voor medicijnen en toiletspullen. Het lijkt wel of ik hier iedere week heen moet. Gelukkig zijn een aantal medicijnen nu iedere drie maanden. Dertig dagen zijn zo voorbij!

Thuis loop ik naar de buren om Lorraine te vragen of ze tijdens mijn rondleiding deze week en tijdens mijn reizen Orion 's middags uit wil laten. Dat vindt zij gelukkig prima. Orion is ook dol op haar dus het is wederzijds.

Terwijl we zo voor het huis staan te praten voelt de zon al lekker warm. Ik besluit met Orion even voor op de stoep de stralen te absorberen. De komende week zal het lenteachtig weer worden. Hopelijk is de kou dan lekker vroeg verdwenen, maar vorig jaar hebben we gezien dat die zomaar terug kan komen en de bloesems kapot kan vriezen. Het is te hopen dit jaar niet!

Natuurlijk moet ik de laatste aflevering van de Luizenmoeder nog kijken. Soms zijn er Nederlandse programma's die me echt aanspreken en dit is er een van. Het is heel erg overdreven, maar soms ook heel bekend (de moeder, die haar dochter de mooiste surprise wil laten hebben).

Die heb je hier in de VS trouwens ook. Rick en ik vonden altijd dat de kinderen zoveel mogelijk zelf hun projecten moesten maken. Andere kinderen kwamen dan met dingen, die overduidelijk voornamelijk door hun ouders waren gemaakt. De leraren zijn ook niet gek dacht ik dan altijd.

We bestellen Thais voor ons avondeten. Mijn gerecht is zo lekker met veel groentes, die ga ik vaker bestellen. Rick vertrekt meteen na het eten naar de mall om voor Valentijnsdag te shoppen.

Natuurlijk kijk ik weer Olympische Spelen. De halfpipe dames snowboard is vanavond. Zo knap, dat vliegen door de lucht. Mooi om te zien, maar ik ben blij dat wij niet zulke avontuurlijke kinderen hadden!

Voor de tweede keer vandaag juichen we. Dit keer voor de zeventienjarige Chloe Kim, die zelfs een bijna perfecte score haalt. Ook de brons is voor ons.  Spannende wedstrijd was het!

Superbowl weekend

Zaterdag

Gisteravond werd het dus ongekend laat voor ons. Pas om half elf voel ik me wakker genoeg om op te staan. Rick blijft nog even liggen maar volgt al gauw. We hebben zo'n geluk dat Orion het net zo lekker vindt om uit te slapen als wij!

Het is prachtig zonnig vriesweer en we gaan gauw naar Starbucks voor onze koffies en broodjes. We worden als oude bekenden welkom geheten. De egg bites zijn op dus ik neem dit keer een croissant met ham en kaas. Inhalen nog voor Croissant Dag die op 30 januari werd "gevierd".

Thuis ga ik meteen naar boven voor mijn uur cardio. Door ons late opstaan is het later dan gewoonlijk en ik wil er maar klaar mee zijn. Orion komt er gezellig bij liggen, op het bed, terwijl hij heel goed weet dat dat niet mag. Hij kijkt zo schattig smekend dat ik het hart niet heb hem eraf te jagen.

Al spelletjes spelend en op de elliptische machine "rennend" gaat het uur snel voorbij (speelt er hier iemand Trivia Crack?). Nu ik toch boven ben pak ik ook meteen maar uit en neem dan een lekker warme douche. Het is hier kouder dan in Seattle maar de zon maakt veel goed.

Rick voelt zich niet zo lekker dus hopelijk heeft niet iets opgelopen in Seattle. Met duizenden mensen bijeen is dat helaas goed mogelijk. Na het late ontbijt neem ik ook een late lunch, maar houd die heel licht zodat ik hopelijk vanavond op een normale tijd trek krijg.

Met Orion in de van rijd ik naar Skorpios in Vienna en haal daar hun lekkere avgolemono soep. Orion krijgt wat van de pita die daarbij geserveerd wordt en is ook helemaal happy.

Na het eten neem ik Orion de tuin in waar we "voetbal" spelen. Hij vindt dat een prachtig spel. De voetbal is lek dus Orion kan hem goed in zijn bek houden en van mij wegrennen. Misschien dat ik eens een doel maak en hem leer de bal daarin te brengen.

Dan gaat de open haard aan en computeren Rick en ik met de voeten omhoog. Heerlijk zo'n rustig dagje thuis (moet alleen niet te lang duren, ha ha). Ik heb weer een aantal rondleiding aanvragen en klets met Kai over wanneer ik het beste een avontuur met hem kan ondernemen. Begin maart lijkt een goed streven.

We hebben allebei geen zin om nog weg te gaan voor het avondeten en bestellen van een van onze favoriete Thaise restaurants. Het smaakt goed en mijn gerecht heeft veel groentes, iets wat ik de afgelopen week gemist heb. 

Voordeel van op reis gaan is ook dat mijn favoriete shows de hele week opgenomen zijn en ik ze nu allemaal kan gaan kijken. Daar vul ik met gemak de rest van de avond mee!

Zondag

Nou het lukt ons ietsje eerder op te staan vandaag. Ik hoorde ergens dat jet lag zoveel dagen duurt als het tijdsverschil dus we zullen zien of het na morgen weer helemaal in het gareel is.

Als ik de lamellen open zie ik dat het buiten sneeuwt. Dat is van korte duur want gaat al gauw over in ijsregen en dan ijzel. Gelukkig zijn de wegen niet koud genoeg om glad te worden, maar de bomen vertonen al snel een laagje ijs.

We besluiten onze koffies en broodjes dit keer bij Peet's te halen. Daar hebben ze een drive thru dus hoeven we de auto niet uit. Hun koffie vind ik eigenlijk lekkerder dan Starbucks, maar Rick heeft de tegenovergestelde mening.

Na het eten bel ik mijn schoonzus Ana Maria in Canada. Intussen loop ik door het huis om mijn stappen bijeen te krijgen. Ana Maria hoopt met mijn nichtje Athena naar Katja's shower te komen. Dat zou echt leuk zijn want ze hebben Katja al jaren niet gezien.

Zoals altijd wordt het een telefoongesprek van een paar uur en als ik ophang is het alweer lunchtijd. Rick en ik hebben beiden zin in iets warms en ik bestel de soba noodle bowl van Panera en Rick de chili. Gelukkig duurt dit weer maar een dag want ik voel me helemaal niet lekker met deze koude nattigheid die door merg en been gaat.

Orion is op het moment zo lief met Snickers! Hij wil duidelijk een maatje.

Kai en ik kletsen via Facebook over onze reis en we besluiten naar Wenen en Boedapest te gaan.  Ik vlieg dan via Frankfurt en Kai met mij mee vanaf daar, trein tussen Wenen en Boedapest. Ik ben zo blij dat ik hem te zien krijg want anders zou het nog tot augustus duren! Lang leve de rondleidingen!

Vandaag is het Superbowl zondag en Rick en ik willen de wedstrijd bij een sportbar gaan kijken. We hebben er verscheidene in de omgeving en het duurt even voor we een keus hebben gemaakt. Die valt op Blackfinn en daar vinden we nog met gemak stoelen aan de bar.

Langzamerhand loopt het echter vol en als de wedstrijd begint zitten we, zoals we al verwachten, tussen de Philadelphia Eagles fans, hoewel er ook een paar Patriots fans zijn. Wij zijn voor de Eagles, maar dat zijn niet de Redskins, dus het is leuk te kijken, maar ik ga niet een slapeloze nacht tegemoet als Philadelphia niet wint (sowieso nooit voor sportwedstrijden).

Vaak vind ik de Superbowl niet interessant omdat een team meestal al gauw laat zien dat zij de besten zijn. Deze wedstrijd gaat nogal gelijk op en blijft dus spannend. De sfeer is ook echt fantastisch in deze bar.

We bestellen wat eten, nachos om te delen, maar die zijn niet zo lekker. Ik probeer het nog met een flatbread maar ook dat ziet er op papier beter uit dan in werkelijkheid. Ik heb genoeg te eten, daar niet van, maar als ik dan ongezond eet wil ik het ook lekker hebben.

De eerste helft van de wedstrijd is heel spannend en we kijken nog naar Justin Timberlake, die tijdens de pauze optreedt. Dan heb ik het wel gehad, alles deed vandaag al pijn en in die ongemakkelijke stoelen zitten is niet bevorderlijk daarvoor.

Thuis kijken we verder en het blijft een spannende wedstrijd. Ik weet nog steeds niet waarom het "football" heet, maar ik kan het spel goed waarderen als de teams aan elkaar gewaagd zijn. Dat is vanavond het geval.

Het blijft spannend tot het einde en de Philadelphia Eagles winnen! Een zeer verdiende winst van de "underdog" is het. De New England Patriots hebben al acht keer gewonnen, inclusief vorig jaar dus heel leuk eens een ander team als winnaars te zien. Ik kan me net zo druk maken tijdens een wedstrijd football als tijdens een wedstrijd voetbal als Nederland speelt.

Nu ga ik dus blij slapen en hopelijk worden we morgen op een goede tijd wakker. Dit was het weekend om uit te rusten. Morgen gaan we weer voor de drukte. Het maakt wel dat de winter snel voorbij gaat, mijn doel is precies dat.



Een "warm" weekend

Zaterdag

We hebben heerlijk geslapen met het raam open en net voor negenen hoor ik Rick opstaan. Hij kan altijd meteen van naast me liggen ronken opeens zijn bed uit. Dat lukt mij niet, ik moet eerst een beetje wakker worden. Ik lees nog wat op mijn telefoon voor ik naar beneden ga.

Het belooft weer een heerlijke dag te worden met zo'n zestien graden vanmiddag. Nu al hoeven we enkel een lichte jas aan als we naar onze vertrouwde Starbucks gaan. Daar is het druk en mijn koffie wordt eerst vergeten. Gelukkig maakt Nick het gauw goed maar als ik het proef is het helemaal niet lekker.

In de auto proef ik het nog eens en het is bitter en gewoon vreemd smakend. Rick neemt het mee terug naar binnen en komt met een heerlijke beker terug, helemaal zoals ik wil,  terug. Thuis eten we ons ontbijt, voor mij de egg bites met paprika.

Dan begin ik aan mijn hardlopen op de plaats en Rick neemt Snickers naar de dierenarts voor een onderzoek. Volgens mij gaat het prima met Snickers, maar hij heeft ook een hondsdolheid injectie nodig dus het is de moeite waard te gaan.

Gelukkig komt Rick terug met de mededeling dat Snickers voor een kat van zijn leeftijd (hij is bijna zeventien) prima gezond is. Hij heeft wat hartruis, maar dat is gewoon op zijn leeftijd. Zolang Snickers goed eet en drinkt en actief blijft kan hij nog wel een paar jaartjes mee. Gelukkig want het is zo'n lieve kater!

Voor de lunch halen Rick en ik een salade van Cava. Ik neem die met hun groene linzen, kip, veel groentes en wat dille yoghurt saus. Rick heeft weer een heel andere bak. Thuis gaan we buiten in het zonnetje eten. Het is zowaar warm uit de wind!

Zoals altijd is de salade van Cava mij teveel. Hoe vaak ik ook vraag om een klein schepje, ik krijg drie volle scheppen linzen. En met de rest van de ingredienten is het niet anders. Zo verkopen ze iets wat op zich gezond is, maar al gauw toch een caloriebom wordt. Natuurlijk smaakt het wel heel erg lekker!

Fairyville heeft ook twee vuurspuwende bewoners erbij

Rick begint met het opruimen van ons kantoortje en laat Orion in de achtertuin. Ik lees intussen voor het huis en geniet van het zonnetje. Op een gegeven moment zie ik Lorraine uit haar huis rennen en zij roept dat Orion aan het graven is. Die probeert onder het hek door te komen en dat lukt hem met zijn kop. Hij zal nog diep moeten graven om er helemaal onderdoor te gaan.

Rick en ik willen Orion meenemen voor een wandeling en ik doe zijn harnas aan. Orion is een en al modder en Rick hoopt hem tijdens de wandeling droog te krijgen. We lopen eerst rond de vijver met ganzen.

Daar komen we een vader met dochtertje tegen en ik gooi snoepjes in het gras voor Orion die op die manier alles negeert. Ook later werkt het weer met een jogger, die langskomt. Rick is echter vastbesloten op een druk pad te gaan lopen.

De eerste keer dat er iemand langsloopt lukt het me weer Orion af te leiden. Maar dan vindt Rick dat kennelijk onzin en trekt Orion mee als er meer mensen langskomen. Dat heeft tot gevolg dat Orion op ze afspringt. Geduld is een schone zaak en ja, het duurt wat langer, maar zo leert Orion op de snoepjes te letten en niet de mensen. Hopelijk heeft Rick dat nu ook gezien.

Thuis ga ik weer naar buiten tot het te koel wordt. Wat een genot, het is zelfs negentien graden opeens. Het zijn deze onverwachte warmere dagen tussendoor die de winter te overleven maken voor mij. We zijn alweer tegen het einde van januari, de langste maand van het jaar voor mijn gevoel.

Voor ons avondeten besluiten we er een gezellig avondje fondueen van te maken. Bij de Melting Pot kan ik via Open Table nog net een tafeltje voor half zeven reserveren. De volgende reservering zou negen uur zijn!

Eigenlijk hebben we niet genoeg tijd om half zeven daar te halen maar als ik bel dat we later komen is dat geen probleem tot zeven uur. Om kwart voor zeven komen we er aan en krijgen een gezellig prive tafeltje met een fondue pan.

Vroeger waren we altijd met meer personen en dan namen we iedere keer het vier gangen diner, kaasfondue, een salade, vlees of vis fondue en chocolade fondue. Dat laatste was mij altijd teveel. Wij besluiten het vandaag bij de kaasfondue als voorafje en de vlees of vis fondue als hoofdgerecht te houden. Die salade is ook altijd teveel van het goede.

Ze hebben een hele lijst van verschillende kaasfondues maar Rick en ik zijn puristen. Wij willen gewoon de traditionele Zwitserse met kirschwasser en al. We krijgen er groentes, fruit en brood bij. Ik eet het enkel met groentes dus vraag daar extra van. Rick vindt het lekkerder met brood.

We bestellen vis en vlees voor de grote fondue en kiezen de Caribische bouillon met citroen en knoflook daarvoor. Ik heb filet mignon, tonijnbiefstuk en garnalen en Rick twee soorten biefstuk en garnalen.

We krijgen er allerlei lekkere sausjes bij, zes verschillende. Favorieten zijn de teriyaki en kerriesausjes en ook de cocktailsaus voor de garnalen is erg pittig en precies goed. Er is verder broccoli, wortel, aardappel, zoete aardappel en veel champignons om in de bouillon te gooien en van te genieten.

Het is gezellig en lekker. Niet voor niets is dit restaurant zo populair en ook vaak gebruikt voor speciale gelegenheden. Irene zorgt goed voor ons en we smullen. We zijn dolblij die vier gerechten niet te hebben genomen want dit is meer dan genoeg. Bovendien vind ik hun chocolade fondue nooit zo bijzonder.

Thuis gaan de benen omhoog na een heel fijne dag. Het is ook wel lekker om een rustig weekend te hebben.

Zondag

 

 

Ook vandaag wordt het weer een lenteachtige dag. Met open jassen halen we koffies van Starbucks en wraps van Dunkin Donuts. Hun hartige ontbijt is erg lekker, maar ze zijn natuurlijk bekend om hun donuts. Die laten mijn helemaal koud, veel te zoet!

Rick gaat in de tuin werken en Orion houdt hem daar gezelschap. Ik ga naar boven voor een uur op de elliptische machine. Een collega van Rick heeft me op nog een verslavend woordspelletje attent gemaakt, Wordscapes. Nog leuker dan Word Snack, met deze nieuwe telefoon gaat er een wereld voor me open waar het gros van de wereld allang aan gewend is.

 

Het is alweer lunchtijd en zo lekker buiten dat we bedenken welke restaurants een terrasje hebben. De keuze valt op Noodles & Company. Gewoonlijk zou ik de Mediterranean salad hebben verkozen, maar ik wil de Thaise kippensoep ook eens proberen.

 

We nemen een tafeltje in het zonnetje op het terras en het is er prima vertoeven met zo'n zestien graden. Die soep gaat op mijn lijstje van favorieten. Rick vindt de salade ook erg lekker, voor het eerst dat hij iets bij Noodles & Company bestelt, meestal haalt hij Chipotle een paar deuren verderop.

Onze volgende stop is de Vienna Vintner. Victor, de eigenaar, stuurde een email dat al zijn wijnen 30% korting hebben dit weekend. Hij is bezig naar een grotere locatie aan de overkant te verhuizen. We kijken er rond maar zien geen wijnen, die ons aanspreken.

 

Bij Giant Food werken we een lijstje boodschappen af. Het is druk in Vienna en onze buurman zegt precies wat wij allemaal denken: "Van mij mag de kou nu wegblijven".  De komende week ziet het er in ieder geval prima uit.

Voor een Facebook groep nam ik wat foto's van delen van ons huis. We wonen er nu bijna twintig jaar en nog dagelijks knijp ik mezelf dat we in dit grote en gezellige huis wonen

 

Rick gaat verder het kantoortje opruimen en ik ga als eerste de eekhoornurine van onze glaspanelen achter wassen. Dan vul ik het vogelvoer bij en zet een nieuwe maiskolf op voor de eekhoorns. Hopelijk kan ik met heldere ramen weer betere foto's van de vele vogels maken.

 

Dan knip ik Orions nagels wat hij heel lief toelaat. Ook zijn pootjes knip ik bij want dat lange haar zit vol modder en de klitten achter zijn oren eraf. Dat vindt hij al minder en als ik hem dan ook nog probeer te kammen lukt dat maar matig. Ik krijg er wel een halve hond haar uit. Ik kan Orion eindeloos kammen en dan komt er nog haar af volgens mij. Hij ziet er in ieder geval weer presentabel uit.

 

Vandaag worden de Amerikaanse voetbalkampioenschappen van de NFC en de AFC gehouden. We gaan naar BJ's waar ze gigantische tv schermen hebben om die te kijken. Wonder boven wonder is de wedstrijd tussen de New England Patriots en Jacksonville Jaguars veel spannender dan verwacht.  Uiteindelijk wint New England voor de zoveelste keer.

 

Wij zitten aan de bar en bestellen drankjes en kip dumplings om te delen. Het is gezellig en sommige mannen zijn echte fans. Vooral tijdens de tweede wedstrijd tussen de Minnesota Vikings en de Philadelphia Eagles. Philadelphia is hier maar 2,5 uur rijden vandaan dus veel mensen in dit gebied zijn fans.

Rick bestelt een biefstuk, maar ik houd het bij de tortilla kippensoep en met spinazie en artisjok gevulde champignons. De wedstrijd wordt wat mij betreft al gauw saai want de Eagles lopen snel flink ver voor.

Als het pauze is gaan we dan ook naar huis waar Rick de rest van de wedstrijd nog kijkt en ik dit blog schrijf. De Super Bowl over twee weken zal dus tussen de Philadelphia Eagles en de New England Patriots zijn. Ik ben dan 100% voor Philadelphia!

 

Intussen zijn Katja en Kevin nog steeds op zoek naar een huis. Vandaag vonden ze er een die wel langzaamaan gemoderniseerd moet worden, maar waar ze als het ware morgen in zouden kunnen trekken.

 

Het stamt uit 1925 en ik vind het een gezellig huis. De huidige bewoonster is 90 en dat is zeker te zien aan de inrichting. Hier kun je foto's zien.

 

Zo is er weer een leuk weekend voorbij en kijk ik tegen een week zonder Rick aan. Gelukkig heb ik een kater die in mijn oor spint en een grote knuffelhond als gezelschap.