Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, december 30, 2022

Over een volle vrijdag

Rick en ik staan om acht uur op, denkend dat we zo een goede lange dag hebben om dingen gedaan te krijgen. Rick denkt dat hij oorontsteking heeft en dat is natuurlijk balen. Hopelijk gaat het beter met ibuprofen en druppels.

Kai is alweer in Lyon en hij stuurt een blije foto met hem en Raquel. Ze gaan direct door naar Raquels ouders om Oud en Nieuw te vieren. Kai moet wel doodop zijn, hij heeft de hele reis niet geslapen. 

Mijn dag begint met het opbellen van USAA, onze verzekeringsmaatschappij. Dat duurt langer dan ik dacht en ik leer van degene met wie ik praat dat Crio Bru een goede vervanging voor koffie is 's ochtends. Wie weet ga ik dat eens proberen. 

Als ik alles geregeld heb maak ik Fiona's ontbijt. Het wordt roerei met kaas en de "poffertjes". Dat gaat er heel goed in en dan eet Fiona een heel bakje met bosbessen leeg. Rick is intussen naar Starbucks om ontbijt voor de volwassenen te halen. 



Als we dat ophebben gaat Rick zijn douche nemen en ik speel intussen met Fiona in de basement. Kevin zet haar van ons gekregen eenhoorntent op. Kai gaf haar een mat, die muziek maakt en van ons kreeg Fiona ook een magnetron, die echt "werkt" en allerlei accessoires. Ze vindt het allemaal prachtig. 







We schrikken van de tijd als Rick klaar is om pad te gaan. Het is half elf en Rick heeft om half twaalf een afspraak voor een MRI van zijn schouder. We haasten ons naar Wegmans en halen daar de benodigde spullen van die winkel. We hebben nog nooit zo snel een lijstje afgewerkt!

Net op tijd voor zijn afspraak zet ik Rick af bij het MRI centrum. Ik rijd door naar de grote Whole Foods. Saskia heeft me een hele lijst meegegeven en ik wil er ingredienten voor ons avondmaal kopen. 

Gelukkig zijn er een paar heel vriendelijke en behulpzame medewerkers, die me helpen zoeken. Ik loop anders als een kip zonder kop, want geen idee waar al die veganistische producten te vinden zijn. Een van hen kan de pesto ook niet vinden en komt me vijf minuten later opzoeken met het juiste merk. 

Dit neemt natuurlijk allemaal heel wat tijd in beslag. Als ik eindelijk aan ons deel van het lijstje begin vind ik wel prachtige filet mignon, maar de bijgerechten zijn zeer matig en de mini desserts bijna allemaal uitverkocht.

Er zit niets anders op dan ook nog even langs de Vienna Whole Foods te gaan. Daar parkeer ik naast een Jeep met een DFS nummerbord. FS is de diplomatieke code voor Nederland. Het is idioot warm, zeventien graden, en als zij uitstappen zeg ik "Lekker weertje, he?".

Dat leidt tot een gesprek en zoals bijna altijd krijg ik een compliment over mijn Nederlands als ze horen hoe lang ik al in de VS woon. Ik vertel dat ik Nederlandstalige rondleidingen in Washington geef wat natuurlijk helpt met de taal. Op verzoek stuur ik een appje met mijn website en naam. Wie weet krijg ik nog ambassade klanten. 

Gelukkig zijn bij deze Whole Foods genoeg mini desserts. Ik weet zelfs niet wat te kiezen dus neem er een aantal mee. De bijgerechten zijn allemaal met noten of pitten en Rick en Katja houden daar niet van in hun eten. Dan neem ik maar asperges mee, die vindt iedereen lekker. 

Intussen hebben de anderen hun wensen voor Panera doorgegeven. De bestelling staat klaar als ik het restaurant binnenloop. Als ik de oprit thuis oprijd met boodschappentassen vol wordt Rick net afgezet door een Uber. 

We ruimen alles op en eten dan met zijn vieren lunch. Fiona ligt al te slapen en Saskia is net terug van een bezoek aan de dierenarts met Flapjack. Toen hij gisteren met Orion ruziede is een van Flapjacks nagels er op de een of andere manier helemaal uitgerukt. 

Flapjacks pootje is behandeld, want zijn bot ligt bloot hierdoor. Hij heeft een kap om en moet zo rustig mogelijk blijven. Gelukkig is Flapjack al wat ouder en niet de meest energieke kat. 

Nu Fiona slaapt nemen Katja en Kevin van de gelegenheid gebruik om rustig te gaan lezen op onze luie stoelen in de bioscoop. Ik plak de stickertjes op mijn nagels en vind het resultaat echt feestelijk voor morgenavond. 



Met dit mooie en ongewoon warme weer ga ik voor op de stoep zitten. Opeens herinner ik me dat ik gevulde eieren op mijn lijstje had staan. Die zag ik nergens, maar wil ze wel graag voor het middernacht buffet morgenavond. 

Gauw rijd ik in Ricks auto naar Safeway. Daar is men ook zeer behulpzaam, maar helaas, geen gevulde eieren. Dan maar plan B en ik koop tortilla's, sla, Boursin en kalkoenborst. Daarvan zullen we morgen rolletjes maken. 

Terwijl ik winkel krijg ik een appje van Katja dat ze nog nooit in haar leven zo hard heeft gelachen. Rick heeft het tot vandaag laten aankomen om onze elektrische frituurpan schoon te maken. Ik stelde voor een nieuwe te kopen, want deze is zeker 25 jaar oud, maar daar wilde Rick niets van horen. 

Hoe het gebeurde zal altijd een raadsel blijven, maar op de een of andere manier hebben vier muizen hun toegang gevonden tot een gesloten frituurpan! Het schijnt enorm te hebben gestonken en Rick heeft de pan meteen weggegooid. 

Nu heeft Rick natuurlijk spijt dat we geen nieuwe hebben gekocht. Hij zet mij af bij Meadow Lane Park waar Katja, Kevin, Fiona en Saskia in de speeltuin zijn. Rick gaat door op zoek naar een nieuwe frituurpan, terwijl ik al recepten opzoek voor de airfryer. 







Nadat Rick een heel aantal keren nul op het rekest kreeg bij verscheidene winkels vind ik online een van de twee laatste elektrische frituurpannen bij de Target vlakbij ons. Die koop ik en kunnen we morgenochtend ophalen. 

Fiona vermaakt zich prima in de grote speeltuin, maar Katja vindt het te druk met oudere kinderen. Een daarvan, zeker acht jaar oud, duwt Fiona gewoon opzij en Fiona valt. Katja heeft er daarna genoeg van en we gaan naar het speeltuintje bij het peuterschooltje achter ons huis. 

Daar is maar een klein meisje en zij en Fiona spelen een tijdje leuk. Ik begin het koud te krijgen en ga terug naar huis. Daar kook ik alvast wat water voor Fiona's ravioli. Ik heb spinazie en kaas ravioli voor haar gekocht op Katja's verzoek. Dat is geen enorm succes, maar er gaan een aantal stukjes op.

Rick en ik werken aan het avondeten. Dat worden krab cakejes vooraf en dan biefstuk met asperges en krieltjes. Het is een gegoochel met de ovens, maar uiteindelijk lukt het allemaal. We smullen van de krab cakes en dan ontfermt Rick zich over de biefstuk.

Fiona gaat in bad en ik ga helpen. Met Thanksgiving moest Fiona niets van het bad hebben, maar gelukkig duurde die angst niet zo lang. Nu vindt ze het prachtig, blaast bellen en speelt met de schildpadjes. Daarna wikkelen we haar in een van de kinderbaddoeken, die wij hebben. 

Katja gaat Fiona vervolgens naar bed brengen. Dat betekent even wachten met het eten en Rick is bang dat alles koud wordt. Dat valt erg mee en het is veel gezelliger om met zijn allen te dineren, dan iedereen voor zich. 

Het wordt een gezellig maal en Rick heeft de biefstuk weer perfect gegrild met zijn "reverse sear" methode. Kevin heeft geholpen met de asperges en mijn rozemarijn en zeezout krieltjes vallen ook goed in de smaak.

Na afloop is er nog net plaats voor een mini toetje. Iedereen smult van mijn keuzes. Ik neem het soesje. Kevin en Katja vinden cheesecake duidelijk lekker en Rick het chocolade taartje. 

En zo loopt het jaar bijna ten einde. In deze tijd van het jaar denk ik altijd met weemoed, maar ook plezier, terug aan de vele Oudejaarsavonden bij mijn Opa en Oma. Van hen heb ik de traditie van een buffet om middernacht overgenomen. Dat gaan Rick en ik morgen allemaal maken.

Speciaal voor Naomi herhaal ik mijn Opa's favoriete grap: als je naar buiten kijkt (zij woonden op de hoek van een straat) zie je een man met zoveel neuzen als er dagen in het jaar zijn! Wij verwachtten altijd een monster te zien, maar het is natuurlijk nog maar een dag.

Over een tweede kerstviering en afscheid van Kai

Rick en ik hebben onze wekkers gezet om om half acht op te staan. Rick gaat met Saskia naar het DMV en ik ontferm me over het ontbijt voor de anderen. 

Iedereen bestelt iets van Starbucks en ik ga naar het Pan Am Center. Routinegewijs rijd ik onze oprit af naar links, want rechts is versperd door andere auto's. Opeens hoor en voel ik een grote klap. 

Er staat een enorm voertuig om bomen te verpulveren in het midden van ons plein en ik had dat heel stom genoeg niet gezien. Mijn auto lijkt in eerste instantie niet veel schade opgelopen te hebben, maar bij nadere inspectie zit er een flinke deuk in de achterklep. 

De mannen, die erin zitten, spreken nauwelijks Engels. Ze gaan kijken of de wielen nog werken en doen heel moeilijk. Ik zie dat er al heel wat deuken, die zelfs geroest zijn, in hun bumper zitten. Er is geen verf of wat ook van mijn auto gegaan. 

Na gevraagd te hebben of ze mijn informatie willen en dat is niet het geval rijd ik door naar Starbucks. Toch zit het me niet lekker, want hier weet je maar nooit of er iemand opeens "pijn aan zijn schouder" heeft en je gaat vervolgen. Morgen zal ik de verzekering bellen en ik heb een foto van het voertuig genomen. 

Voor vandaag probeer ik het van me af te zetten. Nadat we ontbijt hebben gegeten zijn Saskia en Rick alweer terug. Ook zij zijn in de mineur, want Saskia's auto is nog steeds niet legaal. Het DMV kon niets doen. 

Carvana, waar Rick de Kia kocht, blijkt heel veel slechte recensies te hebben voor dingen als dit. We moeten er misschien een rechtszaak van maken. Heel vervelend allemaal en Rick is er helemaal klaar mee. Ik trap mijn frustraties eruit op de Scoop.


Omi heeft een lekker ontbijt met een soort poffertjes en roerei gemaakt

We schakelen over naar vrolijkere dingen en gaan onze tweede Kerst vieren met Katja, Kevin en Fiona. Fiona heeft interesse in een cadeautje en dat is de kerst Nijntje. Ze wil ook nog wel het van Naomi gekregen Miffy In The Netherlands met Kevin lezen. 

Daarna gaat de interesse naar Saskia's katten. Fiona's ouders openen de rest van haar cadeautjes en die van hen. Alles valt goed in de smaak, al zijn Katja's laarzen helaas te klein. Gelukkig kan ze die bij haar in New Jersey inwisselen voor een grotere maat. Ik krijg een heel fijne trui van Katja en Kevin.

















Met alle gezelligheid is het al gauw lunchtijd. De anderen halen salades van Cava en ik kies een salade met kip van Panera. Die vind ik altijd lekker, al bestel ik hem weinig. De tijd tikt snel verder en Kai pakt zijn dingen in. Jammer genoeg past toch niet alles en zullen we een doos naar Kai opsturen. 

Na nog een paar foto's voor de kerstboom gemaakt te hebben neemt Kai afscheid van Katja, Kevin en Fiona. Die laatste vindt dat best lastig, want in die week dat Kai bij Katja logeerde heeft Fiona een goede band met hem opgebouwd. 


Rick, Saskia en ik brengen Kai naar het vliegveld. Het is er superdruk, maar gelukkig vinden we een parkeerplek. Kai vliegt met TAP Air Portugal naar Lissabon en dan naar Geneve vanwaar hij de trein naar Lyon neemt. Ik benijd hem deze reis absoluut niet!

Ondanks dat Kai geen bagage in hoeft te checken gaat hij toch in de rij staan om zijn paspoort te laten zien. Daar zien we dat handbagage maar tien kilo mag wegen en Kai's rugzak weegt zeker meer. Wij houden de rugzak bij ons en uiteindelijk gaat het gelukkig allemaal goed.

Zoals altijd kan ik het niet droog houden bij het afscheid. Hopelijk zie ik Kai in april weer als ik met Maria naar Parijs ga. Het maakt het wel makkelijker dat Saskia mee is en Katja, Kevin en Fiona thuis wachten en nog een aantal dagen blijven.

In een ruzie met Orion is Flapjacks nagel afgebroken. Saskia kon pas morgen een dierenartsafspraak krijgen en wil daarvoor wat dingen vinden om Flapjack te helpen. Rick en zij vertrekken daarvoor naar Petco.

Katja en ik hebben een afspraak bij de nagelsalon. Phuong doet mijn nagels en ik heb dit keer zwart met glitters en een witte nagel met glitters. Morgen zal ik er stickertjes op plakken als ik de tijd ervoor krijg. 

Katja's nagelstyliste is de slechtste in de salon. Ik ga volgende keer zeggen iedereen, behalve Kim. Niet alleen doet ze eeuwig over Katja's nagels, ze doet ze ook nog eens niet goed. Terwijl Katja nog bezig is loop ik alvast naar Safeway. 

Daar haal ik kip nuggets en bessen voor Fiona en rauwkost voor ons buffet vanavond. Katja had gevraagd om een tandenborstel voor Fiona te kopen, maar ze zijn allemaal voor 3+ jaar oud. Ik vraag Katja te komen en besluiten. Zij kiest toch voor die tandenborstels.

Thuis treffen we een heel actieve Fiona. Ze eet met smaak van de kipnuggets en de zoete aardappelhapjes. Daarna is de afstandsbediening een telefoon en het "Ba-bi" (brown bear) boek favoriet om voorgelezen te worden. 




Rick maakt een mini versie van ons Christmas Eve buffet en gaat dan helpen Fiona naar bed te brengen. Hij wil zo dat Katja en Kevin even rust hebben. We horen Rick via de monitor zingen voor Fiona en wonder boven wonder komt hij een half uur later beneden en ligt het kleintje in volle rust.

Saskia heeft al eerder gegeten, want ze was heel moe. Katja en ik delen kaviaar met creme fraiche en blini's. De anderen genieten van de pasties en andere warme hapjes. Ik houd het bij gerookte zalm, garnalen en de rauwkost. Het smaakt allemaal zeer goed en er is weinig over.

Als vertier vanavond werken we een lijstje van Saskia af. Wat is ons leukste moment van het jaar geweest, onze beste aankoop, onze favoriete maaltijd en meer. Het is interessant om de antwoorden te horen. 

Het was een dag met ups en downs. Hopelijk wordt het morgen wat rustiger, al zijn er nog boodschappen te doen. Tijd om mijn bed op te zoeken!

 

woensdag, december 28, 2022

Over een avond met de familie compleet

We staan rond kwart over acht op en Kai en Saskia ongeveer tegelijkertijd. Kai vraagt ons om ontbijt voor hem mee te nemen van Starbucks. Saskia heeft haar eigen ontbijt. 

We gaan door de drive thru en daarna door naar Greenheart. Daarvan wil Kai graag een cashew chai. Ik kies een aantal sappen uit voor Katja en neem een nieuwe Rooster mee voor mezelf. 

Na het ontbijt gaat Rick met Saskia's auto naar de Sunoco. Die heeft een inspectie nodig om hopelijk morgen helemaal legaal te zijn in Virginia. 

Terwijl ik mijn cardio doe zie ik dezelfde eekhoorn als vorig jaar op de vogelvoeder. De smiecht herinnert zich nog precies waar het lekkers is. Als je goed kijkt zie je een andere eekhoorn braaf het eekhoornvoedsel eten.


Altijd gezellig, Saskia's katten hier

Rick blijft lang weg en ik besluit hem te helpen door de rest van Fiona's cadeautjes in te pakken. Dat neemt meer dan anderhalf uur in beslag! Nu hoeven alleen hun "Santa" cadeaus nog ingepakt te worden. Het is weer goed vol onder de boom. 

Kai, Rick en ik willen dit keer lunch van een restaurant. Ik bestel de mijne van Sweet Leaf en de mannen van Cava. We eten thuis snel, want voor Katja, Kevin en Fiona komen hebben we nog wat dingen te doen. 

We gaan eerst naar Ricks kantoor waar hij de gebruiksaanwijzing van Saskia's fototoestel uitprint. Dan is Total Wine aan de beurt. Hier kopen we de "champagne" voor Oud en Nieuw. 

Thuis leggen we de laatste hand aan de cadeaus en slepen alles op zijn plaats. Morgenochtend zal de tweede "Kerst" plaatsvinden. 

Katja en Kevin hebben slecht verkeer en we besluiten elkaar bij Meadowlark Gardens te ontmoeten. We hebben kaartjes voor de Winter Walk of Lights daar. Dat is altijd zo leuk en Fiona kijkt haar oogjes uit. Ze heeft uren in de auto gezeten en vindt het heerlijk even te lopen. 

Het is ook een perfecte laatste avond voor Kai. We nemen van de gelegenheid gebruik om een aantal foto's van ons als familie te laten maken. Helaas is daar maar een van gelukt, maar dat is genoeg. 















Thuis maak ik wat gehaktballetjes en spinazie koekjes warm voor Fiona. Zij heeft echter weinig interesse en wil het liefst met Saskia's katten spelen. Fiona is zo enthousiast dat ze een nieuw woord leert: kitty.

De kerstavond pyjama's worden geopend en de cadeautjes onder de boom in de voorkamer. Die komen van mijn zus en het boek met Brown Bear is meteen favoriet van Fiona. 

Voor ons avondeten halen we Indiaas van Aditi Gourmet. Ik vind hun kippensoep altijd heerlijk en de spinazie met paneer kaas. Kai neemt hetzelfde en de anderen zijn ook erg tevreden met hun keuzes. 

Het is zo gezellig iedereen hier te hebben! Jammer dat het maar zo kort duurt, maar iets is beter dan niets.