Over een dagje Brussel

Om kwart over acht gisteravond dwong ik mezelf te gaan slapen. Zo heb ik ongeveer vier uur kunnen slapen, dus niet slecht. Voor ik het weet gaan de cabine lichten aan voor het ontbijt. Ze hebben een bagel met gerookte zalm op het menu staan en daar heb ik wel zin in.

Het klinkt iets beter dan het smaakt, want de zalm is heel erg droog, maar toch een prima ontbijt en de koffie is lekker sterk. Het blijkt dat Rick maar twee uur heeft geslapen, want die heeft nog een film zitten kijken. 

De landing op Zaventem gaat heel goed, beter dan degene op Schiphol in oktober. Bij de paspoortcontrole ga ik met mijn EU paspoort zo naar buiten, maar Rick moet in de rij staan bij en er is net een vliegtuig uit Abu Dhabi geland.

Terwijl Rick wacht ga ik vast de bagage van de band halen. Die komt vrij snel en ik laad de koffers op een karretje. Dan ga ik op Rick wachten, maar die komt maar niet naar buiten. Als ik ga kijken staat er niemand meer in de rij voor immigratie. 

Mijn sms-jes worden niet beantwoord en ik sluit dan maar aan in de ellenlange rij voor de douane. Eindelijk stuurt Rick een berichtje, hij staat ook ergens in die rij. Opeens gaat er een lichtje bij mij op. Toen iedereen uit Washington hun bagage van de band haalde stuurde een dame hen om die rij heen.

Dat ga ik ook proberen en loop een rij van zeker een uur voorbij. Vooraan zeg ik dat ik uit Washington kom en voila, ik mag zo naar buiten! Kennelijk moeten mensen uit Abu Dhabi al hun bagage na laten kijken. 

Na Rick een bericht gestuurd te hebben dat hij geen bagage heeft en er dus ook zo uitkan staan we eindelijk in de aankomsthal. Daar vinden we de balie van Sixt al snel en niet veel later rijden we in een Mercedes waar onze bagage net in past weg. 

Waze leidt ons via allerlei doolwegen naar het centrum van Brussel. Het duurt eeuwig voor we de ongeveer dertien kilometer hebben afgelegd. Hopelijk kwam dat door het spitsuur, want anders moeten we daar op de terugweg ook rekening mee houden. 

Op het plein waar ons Novotel hotel staat is het een verkeerschaos en Rick rijdt verkeerd. Meteen zijn er twee politieagenten op de fiets. Gelukkig horen ze aan Rick dat hij een toerist is en laten hem tegen het verkeer in omkeren. 

Eindelijk vinden we een plekje om even te stoppen, zodat Rick in kan checken. Ik blijf bij de auto en net als een vuilniswagen er langs wil komt Rick terug. We halen de bagage uit de auto en ik blijf wachten tot Rick de auto in de garage heeft geparkeerd.

Dan brengen we alles naar onze kamer, heel fijn dat die zo vroeg al klaar is. Duidelijk zijn we te licht gekleed voor het kille weer hier en we trekken beiden wat warmers aan. Tijd om Brussel te gaan verkennen, de laatste keer dat we hier waren waren de kinderen nog klein. 

We lopen eerst naar de Grote Markt. Wat een schitterende gebouwen staan daar! Het is onmogelijk de grootheid in foto's over te brengen. Er zijn veel toeristen en gidsen met groepen. Het verbaast me wat, maar kennelijk is het tegenwoordig altijd toeristenseizoen.

We kuieren verder en komen bij de Galerie de la Reine. Dat is een mooie overdekte mall met allemaal chocolatiers. Rick merkt op dat hij later vandaag wat chocolaatjes wil kopen. Daar ben ik voor, want Belgische chocolade is natuurlijk legendarisch. 

We lopen door de straten en ik vind het zo leuk dat veel van de ramen voor Kerst beschilderd zijn. Dat doet me aan Parijs denken waar dat ook zo is. 

We besluiten langzaamaan naar Manneken Pis te lopen. Onderweg komen we langs een heel leuke stripboekenwinkel, maar helaas hebben ze alleen Bob et Bobette en niet Suske en Wiske. In het Frans vind ik ze niet hetzelfde. 

Manneken Pis is vreemd gekleed. Later vinden we (dank je, Naomi) uit dat dat is voor de Wereld AIDS dag. Misschien gaan we er volgende week nog eens langs om te zien hoe hij dan gekleed zal zijn. In ieder geval niet als voetballer, want het Belgische elftal ligt uit het wereldkampioenschap. 

Onze magen beginnen te knorren en we lopen terug naar de Grote Markt. Daar zien we leuke restaurants, maar die gaan pas om twaalf uur open. We moeten dus nog een half uurtje wachten. Er is genoeg te zien, dus dat gaat vrij snel voorbij. 

Uiteindelijk kiezen we het kelderrestaurant Cave du Roy en worden heel vriendelijk begroet. Helaas hebben ze geen kikkerbilletjes waarvoor ik eigenlijk dit restaurant koos. Rick en ik delen garnalenkroketten en ik bestel een groentensoep, die heerlijk is. Verder heb ik een portie van de lekkerste escargots ooit. 

De bediening is super aardig en de man is erg dankbaar dat ik Frans spreek. Hij vraagt waar we vandaan komen en dat vertel ik en dat we vanochtend pas zijn aangekomen. Voor we weggaan krijgen we nog een heerlijke limoncello van hem. Heel aardig allemaal!

Na het eten gaan we verder ontdekken. We zien nog meer beschilderde ramen en die vind ik super. Ik neem er dan ook allerlei foto's van. 

Voor we hierheen gingen heeft Rick aanbevelingen gekregen voor bierwinkels en bars. We gaan naar de Biertempel en hier kan Rick zijn hart ophalen. Hij koopt zeker tien flesjes bier en wat dingen voor de bar. Onderstaande vind ik zo'n leuke naam dat ik hem bij Ricks collectie zet. 

We voelen beiden de jet lag en besluiten in het hotel een uurtje op bed te gaan liggen. Dat doet ons beiden veel goed en monter gaan we verder met ontdekken. 

Tegenover ons hotel zit een Belgische friettent en Rick wil een zak daarvan met mayonnaise. Ik eet er natuurlijk ook een aantal van en ik moet zeggen dat ze echt heel lekker zijn. Knapperig aan de buitenkant en zacht aan de binnenkant, dat zijn onze favoriete frietjes. 

We lopen en lopen en op een gegeven moment heb ik het koud en mijn spieren doen pijn. Rick was op zoek naar het enorme Delirium Monasterium. Een hele steeg vol met Delirium Cafe's! Wij gaan er een binnen en Rick bestelt kerstbier. Ik vind neem een perzik lambic, erg lekker. 

Als we voldoende uitgerust zijn lopen we verder en komen een soort kerstmarktje tegen. Er is gluhwein, warme chocolade, hot dogs (!) en meer. Een van de tentjes is een enorme snoepwinkel met allemaal animatronische dieren. 

Het is inmiddels donker en de kerstverlichting is aan. Wij willen terug naar die Galerie de la Reine om chocolaatjes te kopen. Onderweg vallen we met onze neus in de boter op de Grote Markt. Er is een lichtspektakel met muziek bezig en aan het einde wordt de kerstboom aangestoken. Heel mooi gedaan!

In de galerie lopen we langs de chocolatiers en de keuze valt uiteindelijk op Neuhaus, die claimt de Belgische praline uit te hebben gevonden. We kiezen een aantal bonbons en krijgen er dan een aangeboden om te proven. Ik denk dat dat wel de beste bonbon is, die ik ooit geproefd heb!

Cocoa Vienna maakt in ons stadje zelfgemaakte bonbons en die zijn ook heel erg lekker, maar ze halen niet bij deze Belgische! Misschien dat ik dinsdag wel terugga om meer van die soort te kopen. Ik ben geen zoetekauw, maar voor goede chocola ben ik altijd te vinden. 

We gaan terug naar het hotel om de spullen daar te leggen. De lift is kapot, dus we moeten de trap nemen. Voor ons avondeten lopen we naar de overkant en nemen plaats bij Brasserie Ommegang. Dat is een heel gezellig restaurant met een goed menu. 

Rick en ik delen weer een portie garnalenkroketten en dan neem ik de gebakken zeetong. Wat is het lang geleden dat ik deze heerlijke vis heb gegeten. Rick heeft een bord met gerookte zalm, scampi, burata en meer. We zijn zeer tevreden over ons eten. 

Voor het eten dacht Rick nog terug te gaan naar het Delirium Cafe, maar de jet lag neemt over en nu ligt hij naast mij te ronken. Ik weet dat het beter is tot een uur of negen op te blijven en dan morgen op tijd op te staan. En zo eindigt deze eerste dag van mijn derde keer in Europa dit jaar.