Over een gezellig weekend met C en C

Zaterdag

Volgens mijn Fitbit heb ik negen uur geslapen van de tien uur dat ik in bed lag als ik om half negen wakker word. Rick wordt tegelijkertijd wakker en we maken ons snel klaar om onze boodschappen te gaan doen. 

Natuurlijk halen we egg bites en koffies van Starbucks en dan steken we over naar de Giant. Daar werken we een lijstje af voor volgende week. Als laatste gaan we langs de paarse glasbak. 

Het is intussen droog, maar de bloemen hebben mooie druppels van de miezerregen, die vannacht nog viel. Door die regen overstroomde onze dakgoot en dat kan lekkage in de basement veroorzaken. Rick gaat de goten dus schoonmaken. 

Het is Kai's verjaardag en na mijn sporten bellen we hem. Hij heeft een leuke dag met een veganistische cheesecake en vanavond gaan ze galettes eten. We maken het telefoontje niet lang, want de tijd vliegt voorbij en we hebben een lunchreservering om half een. 

Vandaag is de Taste of Vienna, die we dit jaar niet zullen bezoeken

C en C staan al klaar als we bij hun hotel aankomen en we rijden naar de Old Ebbitt Grill. De mannen gaan de auto parkeren en Christine en ik vragen om een tafel. Die krijgen we precies als de mannen binnen komen lopen. 

Het wordt weer een heel gezellig maal en ik smul van mijn zalmgerecht. Het wordt geserveerd met gepekelde groentes, linzen en een wortel-gember saus, werkelijk super. Ook de anderen zijn zeer tevreden over hun keuzes. 

Na het eten rijden we naar de parkeergarage van het International Spy Museum. We hebben ooit het oude museum bezocht, maar het is tegenwoordig gigantisch en Rick en ik hebben het nieuwe gebouw ook nog nooit gezien. 

We hebben kaartjes voor half drie en zijn keurig op tijd. Eenmaal boven krijgen we een kaartje dat onze identiteit als spion bevat. Door de hele tentoonstelling moet je taken volbrenge om uiteindelijk al dan niet met je missie geslaagd te zijn. Heel erg leuk!

Verder zijn er veel interessante films, interactieve dingen en heel veel meer om te lezen en bekijken. Het duurt twee uur voor we door het eerste gedeelte zijn dat gaat over het hoe en wat van spionage. 

Het tweede deel over het waarom van spionage neemt iets minder tijd in beslag, maar al met al zijn we een flinke drie uur bezig. Werkelijk een museum dat ontzettend de moeite waard is.

 

In de winkel kiest Christine een boodschappentas met een spionthema. Rick koopt onderstaand eendenspionnetje voor mijn eendenverzameling. 

Mijn Architectuur foto is het bijzondere gebouw van het museum

We dachten nog tijd te hebben om voor het eten Georgetown wat te verkennen, maar niets is minder waar. Ik moet het restaurant zelfs opbellen dat we ietwat verlaat zijn voor onze reservering van half zeven. 

Christine en ik lopen naar The Sovereign en de mannen gaan parkeren. Dit is een Belgisch restaurant met ook wat Nederlandse invloed. We nemen dan ook een portie bitterballen als voorafje. 

Christine en ik hebben daarna hey champignons flatbread en de mannen de carbonade flamande. Het gaat er allemaal goed in. 

Het was weer een superdag met C en C! We maken veel herinneringen. We zetten hen bij hun hotel af en nemen afscheid tot morgenochtend. Nu nog even ontspannen voor we ons bed opzoeken.

Zondag

Rond zes uur worden we gewekt door bliksem en donder. De stroom valt zelfs even uit, maar komt gelukkig meteen terug. Als het natuurgeweld voorbij is proberen we de slaap weer te vatten. Dat lukt wonderbaarlijk goed, waarschijnlijk door de donkere kamer. 

Het regent flink als we om kwart voor negen opstaan. Rick laat Orion uit en dan gaan we op pad. We halen onze gewoonlijke Starbucks bestelling op en rijden dan naar H Mart. Daar koop ik een paar soorten paddenstoelen. 

De Mosaic markt is er ongeacht het weer, maar duidelijk veel minder druk bezocht met deze regen. Wij hebben dan ook geen zin om de hele markt af te lopen. We halen mijn benodigdheden bij King Mushroom en gaan terug naar de auto. 

Thuis doe ik wat cardio en Rick vindt altijd wel wat te doen in het huis. Voor we het weten is het tijd om C en C op te halen van hun hotel. Vandaag is The Wharf het doel. Daar hebben we bij Ilili gereserveerd voor de lunch.

Het is een erg gezellig restaurant en het Libanese eten voortreffelijk. Er staan hier weer andere gerechten op het menu dan bij Zenola, maar natuurlijk ook de hummus en falafel soort gerechten. Ik bestel een gerookte zalm met labneh gerecht en dat is heel lekker en anders dan gewoonlijk. We zijn het erover eens dat dit restaurant ook op de "vaker te bezoeken" lijst gaat. 

C en C hebben de nieuwe Wharf nog nooit gezien. Het plan was er rond te lopen, maar de regen komt met bakken naar beneden. We hebben het dan ook gauw gezien en zoeken de auto weer op. 

Ons oorspronkelijke plan was om naar de dierentuin te gaan. De panda's daar gaan eind dit jaar terug naar China en het zou leuk geweest zijn ze nog een keer te zien. Met dit weer hebben we daar echter geen zin in. Ook andere musea bezoeken wordt afgewezen. 

Op weg naar huis stoppen we nog even bij de ABC winkel voor Scotch voor Chuck. Dan gaan we de basement in en in ons bioscoopje een film kijken. C en C hebben A Man Called Otto nog niet gezien en Rick en ik vinden het prima hem nog eens te kijken. Het is een van mijn favoriete films ooit. 

Zorro houdt ons gezelschap en Orion blaft helaas constant boven in zijn bench

Als de film afgelopen is drinken we een drankje aan onze bar. Het is leuk dat C en C zich nu een voorstelling kunnen maken over waar wij iedere week zitten en de rest van de bar. 

Voor het avondeten hebben we gereserveerd bij Aracosia. Dit Afgaanse restaurant hebben we nog niet zolang geleden ontdekt en is perfect voor iemand met een schaaldierenallergie. De enige vis op het menu is zalm. 

Rick en ik delen de aushak, heerlijke met prei en groene ui gevulde dumplings met een yoghurtsaus en gehakt. Christine en Chuck delen andere dumplings, die zij ook erg lekker vinden. Ook de hoofdgerechten vallen goed in de smaakt. Alles is heerlijk en de bediening zeer attent. 

Na dit gezellige maal brengen we C en C terug naar hun hotel. Morgen zal hun laatste volle dag hier zijn. Ik heb 's ochtends een rondleiding en daarna zal ik hen ergens in de stad ontmoeten. 

Allemaal een heel fijne week gewenst!

Over een regenachtige dag in de musea

Het werd gisteravond wat later dan gewoonlijk en we blijven dan ook iets langer liggen. Het helpt ook niet dat het buiten plenst. 

Na ons ontbijt gaan we naar Starbucks en spelen wat Pokemon Go. Dan maak ik me klaar voor een dag in de stad. 

Christine SMS't dat ook zij vandaag wat langzamer zijn. Tegen tienen zijn ze klaar en Rick brengt me naar hun hotel. 

Door de stromende regen lopen we naar het Dunn Loring metrostation. Daar komt de trein al snel en we stappen uit bij het Smithsonian station. 

We lopen de natte Mall over naar het American History Museum. Daar wil Chuck graag de uitvindingen en transport gedeeltes zien. 

Het verbaast me altijd weer dat ze hele treinen, bussen, vrachtwagens en auto's hier binnen hebben en het is maar een zesde van het museum. 

Als we gezien hebben wat we wilden roep ik een Uber, die ons naar City Tap House brengt. Daar geniet ik van een poke bowl. De anderen bestellen een hamburger.

Na het eten nemen we een Uber naar de National Gallery of Art. Daar bekijken we de Nederlandse en Vlaamse schilderijen en gaan dan op Rick wachten. 

Ginevra de Benci van da Vinci

Een Hieronymus Bosch 

Tegen drieën komt Rick aanlopen en zijn de Impressionisten aan de beurt. Daarvan heb ik er met Maria al heel veel in Parijs gezien, maar het blijft leuk. 

Het is zo'n mooi museum!

Hierna nemen we de ondergrondse gang naar het oostelijke gebouw met de moderne kunst. De loopband daarheen is op zichzelf een kunstwerk met allemaal lichtjes. 

Daar bekijken we een tentoonstelling van Philip Guston, die veel schilderijen over misstanden in de wereld maakte. Vooral de Ku Klux Klan wordt vaak afgebeeld. De schilderijen zetten ons aan het denken. 

De mannen hebben genoeg kunst gezien, maar Christine en ik willen nog naar de grote blauwe haan op het dak. Het waait en plenst, maar we moeten er een selfie mee nemen. We liggen dubbel, want wie gaat er in dit weer nu een haan fotograferen!

We lopen terug naar het klassieke gebouw en Rick leidt ons naar de auto, die gelukkig dichtbij staat. 

Via de HOV banen van de I-66 zijn we snel terug bij het hotel. Daar brengen Chuck en Christine hun spullen terug naar de kamer. 

Dan rijden we naar ons huis om de dieren te verzorgen. Wij blijven in de auto, want Christine is heel bang voor Orion. Rick laat die uit en geeft hem en Zorro eten. 

Het avondeten wordt vanavond bij de Hawk & Griffin pub. Daar is het gezellig druk, maar er is nog een tafel voor ons. We delen de fish bites en mini sausage rolls (een soort saucijzenbroodje). Christine en ik nemen hun heerlijke kippenvleugeltjes met een salade erbij. Rick heeft bangers en Chuck viscakes. 

Terwijl we er zitten komt de eigenaar Tom even praten. Hij stelt de nieuwe manager voor, die uit Yorkshire komt. Niet veel later komt Niall binnenlopen. Christine en Chuck kennen hem nog van vroeger en het wordt een hartelijk weerzien. 

Na deze drukke dag zetten we C en C af bij hun hotel en gaan ons lekker thuis ontspannen. Hopelijk is het weer morgen beter, hoewel we dan ook een (voor ons vieren nieuw) museum op het programma hebben staan. 

Over een lange wandeling in DC

Alexa speelt We Don't Talk About Bruno en dat is mijn sein om op te staan. Beneden heeft Rick de koffie klaar staan. 

Na mijn ontbijt is Rick gereed om onze Starbucks koffies te gaan halen. Hij heeft een drukke dag voor de boeg, dus we gaan naar het Pan Am Center. Het is een prachtige dag om straks de stad te gaan verkennen. 

Omdat we vandaag heel wat gaan wandelen trap ik een kwartier op de mini elliptische machine en dan vijftien minuten op de Scoop. Daarna doe ik wat Duolingo en maak me klaar om op pad te gaan. Ik kan bij het hotel van C en C parkeren. 

Als zij klaar zijn lopen we naar de Dunn Loring metro. De trein komt net aan en we nemen die naar Federal Triangle. Daar gaan we het Reagan gebouw binnen. We moeten allemaal naar de wc en er is er een in de Food Court, een ruimte met allerlei restaurants. 

Hierna nemen we de Metro weer, ditmaal naar Capitol South. Van daaruit lopen we een deel van mijn Gebouwen rondleiding. We komen onder anderen langs de Library of Congress en het Capitool. Daar kunnen we niet dichtbij komen, want de Zuid Koreaanse president bezoekt het Congres. 

Langzamerhand banen we ons een weg naar Zaytinya. Hier vragen we een tafel op hun terras. We delen een heerlijk gerecht met gerookte champignons en dan kiezen we ieder een kabob, voor mij de kip. 

Na het eten lopen we naar de Metro Center metro en nemen de trein naar het Smithsonian station. Van daaruit lopen we naar het Tidal Basin waar we omheen gaan wandelen. 

Zo bezoeken we het Martin Luther King Memorial, het Franklin D. Roosevelt monument en als laatste het Jefferson Memorial. Christine wil daar naar boven, maar Chuck heeft last van zijn rug en ik blijf beneden met hem. 

We hebben onze voeten goed gebruikt en zoeken de Metro weer op. Eenmaal terug in Dunn Loring gaan Christine en Chuck even naar hun kamer om zich op te frissen. Dan gaan we met mijn auto naar ons huis. Rick wacht ons al op en doet Orion in zijn bench. 

De Charcuterie Queens, twee high school studenten, bezorgden eerder vandaag het bestelde charcuterie plankje. Het ziet er heel lekker uit. We hebben er gerookte zalm en wat groente met tzatziki en hummus bij. Het is smullen geblazen. 

Verder wordt het een heel gezellige avond met zijn vieren. Zo leuk om nu live een (heel lang) happy hour te hebben. Pas tegen tienen nemen C en C een Uber terug naar hun hotel. 

Morgen weer een drukke dag, al wordt het vreselijk slecht weer. Wij vermaken ons wel.