Onze 26e huwelijksverjaardag

Om acht uur schrik ik wakker en ik besef dat dat is omdat Rick de hotelkamerdeur (weliswaar zachtjes) dichtdeed.  Ik blijf nog even liggen lezen, maar als Rick terugkomt van zijn ontbijt sta ik ook maar op.  We wensen elkaar een "happy anniversary" en dan vertrekt Rick naar zijn werk.

Samen met Kai ontbijt ik op mijn gemak.  Dit keer weer roerei, ham en ananas.  Intussen praat ik met de moeder naast mij, die een schattig zeven maanden oud baby-tje heeft.  Die tijd ligt al zo ver achter ons!

Om kwart over tien heb ik met Sharon afgesproken voor personal training.  Ze rekt en strekt mijn schouders en heupen ook flink, want daar heb ik op het moment veel last van.  Het uur gaat weer snel voorbij en ik besluit vandaag geen cardio te doen, omdat ik op tijd naar Richmond wil.

Eerst rijd ik nog even langs ons huis om te kijken of een pakketje wat Saskia verwacht al is aangekomen.  Dat is helaas niet het geval.  Bij het huis van haar vriendin haal ik nog Saskia's krultang op en haast me dan terug naar het hotel.

Daar haal ik Saskia's Vitamix en wat andere spullen, die ze wilde hebben, op.  Bij Taylor Gourmet haal ik een broodje met tomaat, mozzarella en basilicum voor de lunch, die ik in de auto opeet.  Dan sms ik Saskia dat ik op weg ga.

Net als ik op weg ben belt Katja met de vraag wanneer ik in Richmond zal zijn.  Zij is op weg naar Virginia Beach om wat botten en huid weg te brengen voor Lifenet en moet onderweg bij het kantoor in Richmond stoppen.

We komen vrijwel tegelijk in Richmond aan en Katja ziet zo ook Saskia's dorm.  We kletsen even en Katja maakt een heel leuke selfie van ons drieen.  Dan moet Katja er alweer vandoor, want Roanoke naar Virginia Beach is vijf uur rijden en ze wil vanavond op tijd terug zijn.

 

Saskia en ik lopen nog een rondje door de campus.  Zij laat mij de werkelijk schitterende sportschool zien.  Die heeft twee verdiepingen, een klimmuur en een hardloopbaan.  Daar is Anytime Fitness helemaal niets bij vergeleken!

Richmond heeft zoveel muurschilderingen!

 

Eigenlijk wilde Saskia dat we wat zouden gaan winkelen, maar daar heb ik vandaag geen tijd voor.  Rick en ik gaan onze huwelijksverjaardag vieren met een etentje en ik wil niet het risico lopen in lange files terecht te komen.

Na een uurtje neem ik afscheid van Saskia, haar op het hart drukkend goed voor zichzelf te zorgen.  Misschien dat ik binnenkort nog eens kan gaan om te winkelen, maar laat haar eerst maar in een schoolritme komen nu.

De terugrit verloopt gelukkig heel soepel.  In de verte zie ik wel heel donkere wolken en net als ik het hotel inloop barst het onweer los.  Wat een geluk!

Rick komt thuis met een prachtig boeket bloemen en dan kleden we ons netjes aan. We geven elkaar onze cadeautjes, voor mij de mooie blauwe diamanten slider en ik heb voor Rick dus bier en een daarbij passend glas.  Gelukkig vindt hij dat erg leuk, want ik vind het altijd maar moeilijk iets voor hem te bedenken.

Met mijn cadeau om (ik ben slecht in selfies)

 

Gelukkig is het droog als we naar het restaurant, 2941, rijden. Daar krijgen we een romantisch tafeltje aan het raam.  We bestellen onze traditionele kir royale als voorafje en klinken op nog een lange toekomst samen.  Het menu ziet er heerlijk uit!  Eerst delen we een tartine met ricotta kaas en champignons.

Daarbij drinken we een van hun speciale cocktails.  Voor mij een gun slinger, bourbon, limoen, agave nektar en habanero liqueur.  Het smaakt heel speciaal!

Mijn gerechten zijn de gazpacho en steak tartare (filet Americain), beiden even lekker.  Rick heeft de reerug en vindt dat ook heerlijk.  We genieten, ook van de mooie omgeving, want dit restaurant heeft prachtige kunst en we kijken uit op een meertje met een fontein.

We hebben beiden plaats overgehouden voor het dessert.  Ik bestel de "gateau Basque" en heb daar geen spijt van.  Het is een amandeltaartje met wat fruit, erg lekker!  Rick heeft de omelet Siberienne, maar dan anders.  Ook hij vindt zijn dessert zeer smakelijk.

Dan komt de serveerder twee donut holes brengen en een bord met een "marshmallow" (marscapone met een bodem van chocolade cake) en een kaarsje erop.  Erop geschreven staat "Happy Anniversary", een erg attente geste.

We hebben  genoten van het eten en de service en halen onze auto op.  We rijden terug naar het Mosaic District.  Rick wil graag nog ergens een drankje halen en we proberen eerst Gypsy Soul, maar daar hebben ze geen cognac of port waar Rick zin in heeft.

Dan lopen we maar naar Matchbox (en ja, dat is een van de voordelen van in een hotel wonen, alles binnen loopafstand).  Daar is het druk en we vinden nog een stoel in de bar.  Zij hebben wel port en Rick krijgt zijn drankje.  Ik houd het bij een glas rose. 

Hand in hand lopen we terug naar het hotel.  Zevenentwintig jaar samen (want we verloofden ons op 27 augustus 1987 na slechts zes maanden samen) en we zijn gelukkig nog heel blij met elkaar.  Op naar de volgende 26 jaar!

Kai's graduation

Om zes uur gaat Ricks telefoonwekker, maar ik ben al een tijdje wakker.  Rick doucht als eerste en gaat dan bij Starbucks ontbijt voor de hele familie halen.  Gisteravond heeft hij daarvoor de bestellingen al gekregen.

De kinderen en ik maken ons klaar en tegen zevenen gaan we naar beneden.  Daar zijn mijn ouders ook al.  Ik check uit het hotel en Kai en ik doen onze baggage in de auto van mijn ouders, zodat we met zijn allen in de van passen.

Als Rick met de koffie en het eten komt vertrekken we naar het Coliseum waar de Commencement ceremonie plaats zal vinden.  Met 4300 studenten, die hun diploma’s krijgen vandaag, denken we vroeg te moeten zijn en verwachten verkeer.

Niets is echter minder waar.  We blijken een van de eersten te zijn die aankomen.  Het voordeel daarvan is dat we een zeer gunstige parkeerplaats krijgen.  Rick en Kai gaan kijken waar Kai moet verzamelen en dan wachten we een tijdje tot we veel mensen naar de ingang zien lopen.

Kai met zijn Oma en Opa

 

Kai gaat naar de ingang van de afgestudeerden en wij staan vooraan in een van de rijen om naar binnen te gaan.  Om klokslag negen uur worden de deuren geopend en Rick schiet iemand met een kaartje waar de verschillende scholen zitten aan. Zo weten we precies waar we moeten gaan zitten om Kai goed te zien.

We vinden dan ook de perfecte plek blijkt later.  In het programma zien we dat Kai inderdaad, net als Katja, cum laude geslaagd is.  Daar had hij aleen vermoeden van en we zijn natuurlijk apetrots dat sterretje achter zijn naam te zien!

Om tien uur begint de muziek te spelen en komen de studenten binnenlopen.  De verschillende scholen hebben ieder een eigen kleur “hoed”, die over de zwarte jas wordt gedragen.  Kai hoort bij de Humanities & Sciences school en hun kleur is wit.

Als Pomp and Circumstance inzet lopen de professoren binnen en begint de ceremonie.  Eerst houdt de provost een korte toespraak en dan de president van VCU.  De acteur Tim Reid (o.a. WKRP in Cincinnati, Sister Sister en That 70’s Show) houdt een zeer vermakelijke, maar ook goede speech.  Voor het eerst dat ik mijn aandacht bij zo’n speech kan houden.

Vervolgens krijgt Tim Reid een honorair Ph. D. aangereikt en krijgen een aantal mensen medailles ter erkenning van het werk dat ze voor de school hebben gedaan.

Tijdens de Commencement krijgen degenen, die een doctor of philosophy (Ph.D) hebben gehaald, hun speciale hoed omgehangen door hun professoren.  Die ceremonie duurt wel even want er zijn nogal wat Ph.D.’s.

Gelukkig worden de rest van de graduates per groep afgeroepen en door de president “graduated”.  Zodra ze dat zijn mogen ze de kwast van hun cap van rechts naar links doen.  Ik blijf al deze tradities schitterend vinden.

Als iedereen “graduated” is spreekt de president van de Alumni Association nog even.  Kai is nu een alumni van VCU.  De muziek begint weer te spelen en de ceremonie is voorbij.  Het was ietsje anders dan bij Virginia Tech, maar net zo indrukwekkend.

We hebben anderhalf uur voor de diplomauitreiking begint en willen een hapje gaan eten.  Alleen is er bij het enige restaurant dat we zien een wachttijd van drie kwartier.  Tijd om ergens heen te rijden hebben we niet, dus bestellen dan maar een broodje van Starbucks.

Als Kai en ik klaar zijn lopen we vast naar het Convention Center waar de diplomauitreiking van de School of World Studies waar Duits bijhoort zal plaatsvinden.  Dit wordt een veel intimere ceremonie.  Er zijn op zijn hoogst honderd studenten aanwezig.

Ook deze ceremonie begint met Pomp and Circumstance.  Daarna een toespraak van het hoofd van deze school en van twee studenten.  Als het de beurt is aan de graduates om hun diplomas op te komen halen (die nog niet de officiele zijn, die worden opgestuurd) vertelt degene, die de namen op gaat lezen, dat ze voor iedere graduate iets persoonlijks wat zij op een kaartje hebben geschreven zal vertellen.

Dat is erg leuk.  Zo horen we welke diploma’s ze gehaald hebben, Kai dus Duits met een minor in Antropologie, waar in het buitenland ze gestudeerd hebben (vrijwel iedereen heeft dat gedaan).  Tot slot een bedankje aan degenen, die ze gesteund hebben.  Kai bedankt Rick en mij (mijn naam wordt correct uitgesproken!), Saskia en mijn ouders.

Er wordt nog een groepsfoto van de hele groep graduates gemaakt en dan gaat er vrolijke muziek aan en verlaat iedereen al dansend de zaal.  Erg leuk allemaal en veel minder formeel dan Katja’s individuele graduation.

Na nog even met Kai’s professoren te hebben kennisgemaakt rijden we terug naar het hotel.  Daar halen we de andere auto’s op.  We halen drankjes voor onderweg en beginnen dan aan de terugtocht.  Kai en Saskia rijden samen en willen ons niet volgen, maar mijn ouders volgen ons wel.

We komen af en toe in langzaamrijdend verkeer terecht en daardoor duurt het toch weer langer dan we zouden willen.  We besluiten dus maar direct naar het restaurant dat Kai voor zijn graduation diner heeft gekozen te gaan.

Dat is de Melting Pot, een fondue restaurant.  We wachten even op een tafeltje, want zijn er vroeger dan onze reservering, maar worden dan al gauw gehaald en krijgen een tafel met twee pannen.

We beginnen met een klassieke kaasfondue waar we appels, bloemkool en wortels in dopen.  Er is ook brood, maar dat is me te zwaar.  Dan krijgen we pannen met groentebouillon en ieder verschillende dingen om daarin te koken. 

Mijn moeder en ik hebben beiden het vistrio, tonijn, zalm en garnalen.  Daarbij gooien we ook een aardappels, broccoli en champignons erin, die lekker koken.  Saskia heeft een veganistisch gerecht met tofu, champignon pasta en veel groentes. De mannen houden het bij vlees.

Iedereen smult en het is erg gezellig.  Kai wordt ook door de serveerder gefeteerd en krijgt ballonnen met een doosje chocola eraan.  Over chocola gesproken, we krijgen ook nog dessert, chocolade fondue.  We hebben de pure chocolade gekozen en dopen daar o.a. aardbeien, bananen, brownies en rice crispies treats in.  Ik kan er maar een paar happen van op, want het is zoveel eten!

Kai heeft echter duidelijk genoten en de rest van ons ook.  We nemen afscheid van mijn ouders en komen moe thuis.  Daar wacht mij nog een verrassing, een prachtig boeket verschillend gekleurde rozen voor Moederdag van Rick en de kinderen.  Moe van de toch emotionele dag gaan we vrijwel meteen naar bed.

Meer foto's van vandaag volgen waarschijnlijk maandag.