Als ik om kwart over zeven mijn ogen opendoe zie ik tot mijn verbazing Rick al bezig met zijn telefoon. Hij is zelden eerder wakker dan ik. We staan meteen op, maken ons klaar en gaan ontbijten. Ik krijg een paar Amerikaanse dames zover de levertraan te proberen. Ze vinden het wel te doen.
Boven halen we onze zwemspullen en gaan dan op weg naar de Sky Lagoon. We hadden er geen beter weer voor kunnen hebben! Ik had per ongeluk extra voor de prive faciliteiten betaald, maar dat is eigenlijk wel zo fijn.
De kleedhokjes/douches zijn vrij klein dus Rick en ik nemen ieder onze eigen. Je moet eerst met zeep douchen en dan je badpak aandoen. Vervolgens kun je de lagune ingaan.
Er is een bar waar ze een heerlijke mocktail van frambozen, limoen, mint en water hebben. Verder koop ik er een waterproef hoesje voor mijn telefoon, want ik wil foto's blijven maken van de ervaring. Rick houdt het bij water en heeft zijn telefoon terug in het kluisje gedaan.
Het is een zeven stappen spa hier. De lagune is de eerste stap. Dan is er een koud bad waar we geen van beiden zin in hebben dus die slaan we over.
De sauna is de volgende stap en dat is een mooie ruimte met zicht op de oceaan. Het is enorm heet en ik voel mijn oorbellen tegen mijn wangen branden. Hoeveel ik warmte ook lekker vind, dit is me teveel. Rick ervaart gelukkig hetzelfde.
In de volgende kamer komt er koude mist naar beneden. Dat voelt wel even lekker na die sauna! Er is hier geen mogelijkheid om te zitten dus we lopen door.
De volgende ruimte is waar ik het meest naar uitzie,. We krijgen een bakje met nat zout en de bedoeling is daar je hele lichaam, behalve je gezicht, mee in te smeren. Rick vindt het maar vreemd, maar ik voel meteen dat mijn huid zachter wordt.
In de warme stoomkamer houden we het een tijdje uit om het zout in te laten trekken. Dan spoelen we het onder een douche er weer af. Mijn huid voelt nog steeds heerlijk aan. Misschien moet ik dit vaker doen.
Als laatste staat er een gezond drankje op ons te wachten. Het is sap van verschillende IJslandse ingredienten. Er zit o.a. kruisbes in. We toasten op een succesvolle afsluiting van het programma. We hebben nog nooit eerder zoiets gedaan.
We zijn weer in de lagune en vermaken ons daar nog zeker een half uur. Dan gaan we douchen en ons aankleden. Het was best duur, maar zeer de moeite waard en we zijn veel langer gebleven dan we gedacht hadden. Ook deze ervaring hadden we niet willen missen.
We gaan terug naar het hotel om onze zwemspullen te drogen te hangen. Dan lopen we naar het centrum op zoek naar een cafeetje om te lunchen. We vinden Forsetinn waar we aan een tafeltje buiten plaatsnemen.
Rick neemt de fish & chips en meldt dat die heel anders is dan de Engelse versie. Ik kies voor de lunchportie van de IJslandse vis stoofschotel. Die is heel lekker, maar super machtig, met moeite krijg ik de helft op. En dat is nog maar de lunchportie.
Na het eten gaan we wat souvenirswinkels in. Die zijn er meer dan genoeg. Ik koop een IJslandse trol voor mijn collectie. Verder is er een leuke Kerstwinkel waar we een kinderboek met de IJslandse kindertradities voor Kerst kopen.
Die traditie begint dertien dagen voor Kerst met allemaal Kerstkereltjes, eentje voor iedere dag. De kinderen zetten hun schoenen bij het raam en die kereltjes laten cadeautjes achter als de kinderen zoet zijn geweest. Anders komt er op Kerstdag een griezelige kat hen ophalen. Het is nog enger dan vroeger Zwarte Piet! Wij kopen het mannetje van 24 december voor in onze boom.
Er zijn geen Pandora zaken in IJsland, maar wel juweliers, die bedels maken die aan een Pandora armband kunnen. Bij de ene vind ik de bedels niet leuk, maar bij de buren hebben ze een lavasteentje bedel. Die vind ik een leuke herinnering en Rick koopt hem voor mij.
Nu lopen we naar het plein waar de stadswandeling van Rick Steves begint. Het valt ons op dat het voetgangerslicht hetzelfde is als in Berlijn. We hebben dat nog nooit ergens anders gezien.
De wandeling leidt ons langs historische plekken en vertelt de geschiedenis van het ontstaan van Reykjavik. Voor lange tijd was het enkel een boerderij tot het langzaam uitgroeide tot een dorpje en uiteindelijk de huidige stad.
Veel huizen zijn van allerlei kleuren golfplaat gemaakt. Dat is makkelijk te verschepen, want hout is duur en niet aanwezig op dit eiland. Verder wordt er beton gebruikt, maar die metalen platen zijn eigenlijk nog steeds de norm.
De huizen zijn zo kleurrijk, omdat men volgens Rick Steves kleur wilde in de lange winters. Het weer blijft schitterend en al mijn foto's hebben een knalblauwe lucht op de achtergrond. We kunnen zelfs zonder jas lopen! We zien veel mensen zonnen, dit soort dagen komen waarschijnlijk niet zo heel vaak voor.
Beeld van een ambtenaar
Het oorspronkelijke IJslandse parlementsgebouw (Kristiaan de 9e was de Deense koning destijds)
De rondleiding eindigt na ongeveer anderhalf uur bij de Hallgrimskirkja. De indrukwekkende kerk is open en we kopen kaartjes om in de toren omhoog te gaan. Van binnen is de kerk verder heel eenvoudig, bijna lelijk. Alleen het orgel is indrukwekkend.
Boven in de toren hebben we prachtig uitzicht over Reykjavik. Opvallend zijn de vele kleuren. De daken zijn blauw, groen of rood en de huizen allerlei kleuren. Het is een vrolijk gezicht.
Dit doet me aan Musee d'Orsay in Parijs denken
Eenmaal weer beneden maak ik nog een foto van het beeld van Leif Eriksson en dan gaan we op zoek naar een bar om wat te drinken. Dat wordt de Dillon Whiskey Bar.
We hebben beiden dorst, want het was best warm om zo te wandelen. Dit had ik niet verwacht te schrijven in IJsland. Ik bestel een IJslands alcoholvrij biertje, Brio. Rick probeert Opal, een likeur van wodka, drop en frambozen. Ik neem er een slokje van en wauw, die willen we op het vliegveld kopen! Zo lekker!
Om zes uur hebben we gereserveerd bij Thrir Frakkar. Het is een flinke wandeling, maar het is de moeite waard. Dit is een van de oudste restaurants in Reykjavik en we hadden geluk nog net de laatste reservering voor een vroegere tafel te kunnen bemachtigen.
Voor de laatste keer bestel ik de hakarl, gefermenteerde haai, en gedroogde vis met boter. Verder heb ik twee voorafjes, de verschillende soorten haring en de sashimi van vinvis. Het smaakt heel erg lekker en is niet iets wat ik makkelijk in de VS kan vinden.
Rick eet voor het eerst in zijn leven een paardenbiefstuk. Hij doet dat met wat moeite, want in de VS wordt geen paardenvlees gegeten.
Ze vinden dat allemaal net zo zielig als een hond of kat eten. Vroeger vond ik paardenrookvlees heerlijk, maar heb dat ook al tijden niet meer gegeten. Rick vindt het in ieder geval wel erg lekker.
We zijn doodmoe van al het gewandel en vragen bij het afrekenen of er een taxi besteld kan worden. Dat kan en die staat meteen voor de deur. De taxichauffeur is ontzettend aardig en vertelt wat over zijn stad.
Terug in de kamer ruimen we vast wat op. Morgenmiddag vliegen we alweer terug naar huis. Maar eerst nog een ochtend hier in Reykjavik. We weten nog niet wat we gaan doen, hangt van het weer af.
1 reacties:
Wat een geweldige dag Petra, IJsland is heel bijzonder. Leuk verslag en foto's!
Een reactie posten