Over Orion naar de kennel brengen

Toen Rick om vijf voor zeven opstond was ik vast van plan een tiental minuten later te volgen. En dan hoor ik het Disney deuntje van Alexa. Oeps, het is opeens half acht! Snel ga ik naar beneden en maak mijn ontbijt. Vrijdag is altijd makkelijk, want dan maak ik gewoon alles op.

Daarna pakken we Orions spullen in en zetten hem in de auto. Eerst gaan we langs Starbucks voor onze koffies en rijden dan naar Dog's Downtown. Daar gaat Rick naar binnen om alles over Orion te vertellen en niet veel later haalt hij Orion om naar Orions "hotel" voor vijf nachten te gaan. 

Rick komt helemaal verbaasd terug, want er waren twee Duitse herders vlakbij Orion en daar reageerde hij helemaal niet op. Hij liet zich ook gewillig meenemen naar zijn "suite". Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat. Wie weet is Orion veel minder reactief dan wij dachten. 

Wij rijden terug naar Vienna en gaan een lange boodschappenlijst afwerken bij de Giant. Het meeste ervan is voor Fiona. Natuurlijk mag die bij Omi en Grandpa de lekkerste dingen eten. Ik ben benieuwd hoe ze de mini bosbessen muffins gaat vinden.

Het enige dat we niet kunnen vinden zijn Fiona's nachtluiers. Die zijn van het merk Honest en dat lijkt in dit gebied heel moeilijk te krijgen. Giant heeft ze niet en ook bij CVS is er geen teken van. Dan neemt Katja er wel een aantal mee van huis. 

Het is al bij elven als we weer thuis zijn. Het is vreemd niet begroet te worden door Orion. Ik doe een half uur cardio en dan een kwartier onderlichaam krachttraining. Met de tien pond gewichten is dat een hele goede uitdaging. Het lukt me en daar ben ik heel blij om. Na een korte stretchroutine vind ik het weer genoeg voor vandaag. 

Mijn laatste Oud en Nieuw foto, morgen wordt het thema Bloemen, zoveel makkelijker!

De ochtend is zo voorbij gevlogen en het is tijd om aan ons middageten te denken. Rick oppert Sweet Leaf en daar ben ik altijd voor te vinden. We halen de groentewraps, beiden met biefstuk en cheddar kaas en verschillende groentes. Het is vreemd om rustig te lunchen zonder een hond, die alle happen uit mijn mond kijkt. 

Er worden weer onweersbuien voorspeld en ik heb het heel warm dus ik loop na het eten naar het zwembad. Daar trek ik meteen twintig baantjes, want het is pauze voor de kinderen. Als die weer in het water mogen ben ik bijna klaar. 

Drie kwartier later zwem ik de tweede helft van de kilometer van vandaag. De lucht betrekt steeds meer en als ik klaar ben merk ik dat de muziek uit staat. Dat betekent dat er misschien onweer in de buurt is. En jawel, net als ik huiswaarts wil gaan wordt de eerste donder gehoord. 

Het spat wat hier, maar verder is er geen regen van betekenis. Ik besteed de rest van de middag met het klaarmaken van bedden e.d. voor Katja, Kevin en Fiona. Zij komen vanavond en dan moet alles in kannen en kruiken zijn. 

Ook beveel ik mijn Roomba om de kamers te stofzuigen. Op het hout doet hij het prima, maar zogenaamd is de Roomba zo goed met haren van huisdieren. Tijdens het stofzuigen van het tapijt in de woonkamer moet ik hem echter steeds legen. Het was makkelijker geweest er even met een gewone stofzuiger overheen te gaan. 

Rick en ik gaan rond half zes naar het Mosaic District. Daar hopen we plaats aan de bar van de Kirby Club te vinden. Dat lukt en we bestellen het gerecht met allerlei kebabs om te delen. Het wordt geserveerd met salade, gepekelde groentes, gepekelde aubergine en kurkuma rijst. Heerlijk, we smullen ervan. 

En nu is het wachten op het gezinnetje uit New Jersey. Ze zijn bij dit schrijven al in Delaware en Fiona is een engeltje in haar nieuwe autostoel. Rick is nog even volle melk aan het kopen, want die hadden we eerder vandaag vergeten. Vier volle dagen met Fiona, wat een luxe gaat dan zijn!

Over een rokerige dag en zwemmen

Rick staat zoals altijd om vijf voor zeven op en ik ben eigenlijk ook helemaal wakker. Het nieuws gaat voornamelijk over de luchtkwaliteit, maar ik vind het niet zo erg als een paar weken geleden. Ik eet mijn ontbijt dan ook buiten op het deck. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt doe ik alvast wat cardio en heb 4500 stappen bijeen als we naar Starbucks gaan. We gaan naar het Pan Am Center cafe, want Rick gaat vandaag naar kantoor in Rosslyn. Met mijn koffie zet Rick me thuis af.

Daar doe ik de rest van mijn cardio en drink dan op mijn gemak mijn nitro brew op. Tegen half tien maak ik me klaar om naar Sharon te gaan. Sharon daagt me uit met flink zware gewichten voor mijn bovenlichaam spieren. Het lukt me met wat inspanning en dat geeft dan weer een goed gevoel.

Het halve uur is zoals gewoonlijk zo voorbij. Na mijn minuut planken nemen we afscheid tot donderdag, want maandag zullen Katja, Kevin en Fiona hier hopelijk zijn. Op weg naar huis maak ik foto's van de bloementuin. Ik zie een vuurvliegje (zie foto), maar geen monarch rupsen. 

Om elf uur heb ik een afspraak met Phuong bij Pro Nails 3. Dit keer laat ik mijn nagels rood, wit en blauw verven. Het is dinsdag Onafhankelijkheidsdag en de kleuren van de Amerikaanse vlag zijn dezelfde als de Nederlandse. 

Als ik klaar ben rijd ik naar The Boro. Ik heb enorme zin in een poke bowl. Bij Poki DC bestel ik die met zalm en garnalen en heel veel groente. Op de radio hoor ik dat Washington de slechtste luchtkwaliteit van alle grote steden in de wereld heeft. 

Toch laat ik me er niet van weerhouden te gaan zwemmen. Misschien omdat het een aantal weken geleden heel erg was, maar het lijkt vandaag echt wel mee te vallen. Ik trek twintig baantjes, rust een half uurtje en doe dan nog eens twintig baantjes. Weer een kilometer, mijn totaal is nu 5,5 kilometer. Not niet veel, maar hopelijk gaat het vanaf nu bijna dagelijks lukken. 

Je kunt wel zien hoe heiig het is, de lucht is wolkenloos

Om een uur of vier loop ik naar huis. Ik haal mijn patriotische nagelstickers tevoorschijn en versier mijn nagels ermee. Een aantal van de stickers is overdreven, maar ik vind degene, die ik heb gekozen wel leuk. 

Het is donderdag en dus happy hour met Christine en Chuck. Rick en ik hebben crackers met de verschillende kazen, die we uit Michigan meebrachten, als snack. Zoals bijna iedere week wordt het eerder een happy drie kwartier. Het is iedere keer weer zo gezellig!

Chucks laatste vraag is altijd wat we gaan eten. Voor mij wordt dat Vietnamees van Viet Aroma en Rick haalt Grieks van Plaka Grill. Het smaakt allemaal weer zeer goed. Buiten zie ik de vuurvliegjes dansen, altijd een van mijn favoriete dingen van het begin van de zomer. 

Over van alles en nog wat

De rook is terug! Ik zag dat die ook naar Nederland komt. Gelukkig is het (nog) niet zo erg als een aantal weken geleden, maar wel code oranje luchtkwaliteit. Dat betekent een wazige zon. 

Na mijn ontbijt ren ik op de plaats terwijl Rick zich klaarmaakt. Als hij weer beneden is heb ik meer dan vierduizend stappen bijeen. Dat vind ik altijd weer meegenomen, want hoe vroeger ik klaar ben met sporten hoe beter. 

We gaan Vienna in en als eerste naar de stomerij. Het is druk op de hoofdweg, maar gelukkig is het niet ver. Vervolgens staan onze koffies al klaar bij Starbucks. Als laatste koop ik een fles Detox bij Greenheart. Ik heb $7,80 bijeen gespaard en dus kost het me bijna niets. 

Thuis trap ik op de elliptische machine en Scoop tot ik 7500 stappen bijeen heb. Vandaag is mijn gewichtenvrije dag. In plaats daarvan doe ik een HIIT routine, die zeer inspannend is. Dan nog wat stretchen en ik ben klaar voor vandaag. 

Een natte hibiscus bloem en een van de eerste vlinders op onze vlinderstruik

Om elf uur heb ik een afspraak bij Lofty Salon. Mona knipt mijn haar wat korter en Carmen kleurt het weer mooi bij. Mona zou eigenlijk nog korter willen knippen, maar ik wil mijn haar op kunnen steken. Schouderlengte vind ik fijn. 

Het loopt al bij enen als ik thuiskom en Rick en ik gaan gauw lunch halen. Rick heeft weer zijn salade van Cava en ik bestel de mijne van Subway. Die komt de manager me brengen, want hij zag onze auto aankomen, zo aardig!

Wel zwemmen of niet zwemmen, ik sta in tweestrijd. Het is me net iets te koel en ik heb het gevoel dat mijn spieren ook wel even rust nodig hebben. Als ik zie dat het zwembad om half drie al dicht gaat voor een evenement is de beslissing snel genomen. 

Vervelen zal ik me niet, want er is genoeg te doen. Als eerste kam ik Orion wat heel hard nodig is. Ik kan wel blijven kammen, iedere kam zit helemaal vol haar. Maar goed, wat eruit is gekomen zal niet op onze vloer terechtkomen. 

Voor het huis wordt mijn feeentuintje overwoekerd door gras, vooral krabgras. Daar heb ik een enorme hekel aan, want het is super moeilijk te verwijderen. Met een schaar ga ik aan de gang en dan ziet het er weer een stuk netter uit. 

Bij Walgreens haal ik medicijnen op en ga dan op het deck de geraniums netjes maken. Als alle dode bloemen en bladeren eruit zijn zien de planten er weer goed uit. 

De middag gaat zo gestaag voorbij en om een uur of half vijf gaan Rick en ik naar Whole Foods. We hebben al besloten te barbecuen, maar wat? Het worden uiteindelijk Turkse kofta spiesjes met tzatziki, een salade met kerstomaatjes, olijven en meer en als "pita's" koolhydraatarme tortilla's. Het is een lekker zomers maal. 

Ondanks de luchtkwaliteit eten we buiten, want de temperatuur is heerlijk. Hopelijk blijft het zwembad open, want voor morgen wordt code rood voorspeld. Zo erg hoeveel Canadees land in brand staat!

 

Over net op tijd zwemmen

Gisteravond hebben we de extra deken van ons bed gehaald. Die is te warm voor de zomer, die nu echt gearriveerd is. We hebben heerlijk geslapen en staan rond zeven uur op.

Behalve mijn gewoonlijke paddenstoelen en spinazie doe ik ook overgebleven tomaatjes en zwarte olijven van gisteren in de pan. De tomaten zijn er wel lekker bij, maar ik vind uit dat olijven niet mijn ding zijn 's ochtends. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt ren ik op de plaats op het deck. Ik heb al 4500 stappen bijeen als we op pad gaan naar Starbucks. Nadat we onze koffies hebben opgehaald zet Rick me thuis af.

Hij gaat naar zijn vroegere kantoor in Chevy Chase, Maryland. Dat kantoor wordt na vandaag gesloten. Veel van Ricks vroege Microsoft jaren speelden zich daar af en hij en een aantal "oudere" collega's gaan afscheid nemen. 

Na mijn cardio afgemaakt de hebben doe ik een pittige krachttraining voor mijn onderlichaan. De Leap Fitness Group apps zijn fantastisch. Ik ben zo druk bezig dat ik het niet merk dat de sessie 25 minuten duurt. Daarna doe ik een stretchroutine van dezelfde groep en heb het gevoel goed bezig te zijn geweest. 

Voor ik verder ga met de dag doe ik de was en was mijn haar. Dan rijd ik naar Fairfax waar ik van plan ben de Trader Joe's en Total Wine & More te bezoeken. 

Om de zoveel tijd vind ik het leuk bij Trader Joe's rond te kijken, maar meestal kom ik er met lege handen weer uit. Ik vraag op Facebook wat mensen er zoal kopen en dat blijkt heel wat te zijn. Er zitten dingen bij die ik ook erg lekker zou vinden. Binnenkort moet ik dan maar nog eens gaan. 

Bij Total Wine werk ik een lijstje van Ricks bier wensen af en neem mijn favoriete Brancott sauvignon blanc mee. Als laatste ga ik naar het postkantoor en verstuur daar haar graduation cadeautje naar mijn Canadese nichtje. Internationaal verzenden, zelfs alleen maar naar Canada, is altijd zo idioot duur!

Eerst wilde ik een poke bowl gaan halen als lunch, maar op de radio hoor ik dat er na tweeen onweersbuien worden verwacht. Ik wil daarvoor zwemmen en bedenk dat ik ingredienten heb om thuis te eten. Ik snijd wat Perzische komkommers in reepjes en beleg bloemkoolbrood met uit Michigan meegebrachte brie met champignons. Lekker!

Ik houd van lelies

Zodra ik klaar ben maak ik me klaar voor het zwembad. Daar kom ik om een uur aan en begin meteen aan mijn baantjes. De muziek staat uit, want de lifeguards willen donder kunnen horen. Ik zie de donkere wolken naderen en bedenk me dat ieder baantje mee is genomen. 

Wonder boven wonder haal ik de kilometer. Letterlijk een minuut nadat ik uit het water ben horen we een flinke donderslag. Een blik op de radar laat zien dat er een zware onweersbui nadert. Ik haast me naar huis en ben net op tijd binnen voor het losbarst. 

Het is een stuk koeler als het weer droog is. Ik laat de achterdeur open om wat frisse lucht binnen te laten. Voor mijn Oud en Nieuw foto kies ik een oude klomp en een nieuwe klomp. Nog drie dagen en dan is er een veel makkelijker thema. 

Rick heeft een borrel na het afscheid nemen van het kantoor. Ik neem alvast een snack van paling en laat met moeite de andere helft voor Rick liggen. Stiekem hoop ik dat hij al zoveel gegeten zal hebben dat hij er geen trek meer in heeft. 

En dat blijkt het geval. Ik eet met smaak de andere paling op. Dan bestel ik Chinees om te laten bezorgen. Rick heeft al genoeg gegeten tijdens zijn happy hour met (ex) collega's. 

Het is maar goed dat dat het geval is, want Rick merkt weer eens hoe het is om bij de hoofdstad van de VS te wonen. De ringweg rond Washington is afgesloten omdat de president terug naar het Witte Huis wordt gebracht. Gelukkig zijn er meerdere bruggen over de Potomac Rivier (maar niet genoeg!). Tegen negenen komt Rick eindelijk thuis na een rit van bijna anderhalf uur (gewoonlijk een half uur). 

Over eindelijk weer een kilometer zwemmen

Rick staat om tien voor zeven op en ik volg een kwartiertje later. We hebben geen ontbijt in huis en gaan als eerste naar Starbucks. Met onze koffies en egg bites steken we over naar de Giant. Daar koop ik de eiwraps en spinazie voor mijn ontbijt en we hebben nog wat andere dingen nodig. 

Dan brengen we het lege glas naar de paarse glasbak en vervolgens gaan we huiswaarts. Daar begin ik meteen aan mijn cardio en ben er dus voor de personal training klaar mee. Bij Sharon gebruik ik zwaardere gewichten en dat bevalt me goed. 

Als ik na afloop langs de tuin met alle bloemen rijd stap ik uit voor wat foto's. Ik zoek weer naar monarch vlinder rupsen, maar zie er geen. Die rupsen zijn zo mooi, ik zou er graag een in het wild zien. 

Nu ik toch in de auto zit rijd ik meteen door naar de H Mart. Daar kies ik drie soorten paddenstoelen voor mijn ontbijt. Ik loop ook wat door de gangen, want soms zijn er interessante dingen voor ons avondeten. Vandaag vind ik niets.

Bij de Whole Foods haal ik ingredienten voor ons avondeten. Ik zie dat een aantal etenswaren, die wij regelmatig eten, afgeprijsd zijn. Dat gebeurt niet vaak, dus ik neem er meteen maar een paar van mee. 

Inmiddels is het alweer lunchtijd. Rick heeft tijd om samen lunch te halen en eten. Hij gaat natuurlijk weer naar Cava. Ik bestel een groentewrap met kip, bacon, verschillende groentes en pico de gallo van Sweet Leaf.

Buiten op het deck eten we het op. Althans ik eet zoveel als ik kan, maar er zit altijd het equivalent van tenminste twee kipfilets aan kip in. Orion heeft geluk, hij mag het overgebleven vlees eten. 

Vandaag mijn Oud en Nieuw foto: een al gebouwd huis en een huis in aanbouw

Na het eten maak ik me klaar voor het zwembad. De voorspellingen zijn dat er na drieen onweersbuien komen dus ik wil daarvoor mijn baantjes trekken. Het water is heerlijk en de veertig baantjes zijn in veertig minuten getrokken. Ik hoop nu in een ritme te kunnen komen. 

De onweersbuien blijven uit, integendeel de lucht klaar helemaal op. Tot mijn verrassing komt Rick tegen half vijf binnenlopen. Hij heeft het gras gemaaid en nu zin in een koele duik. We blijven nog een half uurtje en lopen dan naar huis. 

Voor het avondeten leg ik kabeljauw met pesto saus op een bakplaat met daar omheen haricots verts, kerstomaatjes en zwarte olijven. Daarover schenk ik wat olijfolie en strooi en peper en rozemarijn zeezout overheen. Een kwartier in de oven en het is klaar. Het gaat er zeer goed in!

Het was een heerlijke en actieve dag. Tijd om op mijn luie stoel tv te gaan kijken.

Over een weekend in New Jersey

Zaterdag 

We hebben een queen bed in dit appartement en we merken goed dat dat een stuk smaller is dan onze king thuis. Toch hebben we beiden vrij goed geslapen en worden om half acht wakker. 

Na onze douches gaan we een wandeling maken door Ocean Grove. Wat een leuk stadje is dit toch. Er zijn heel veel kleurrijke Victoriaanse huizen. We lopen naar Main Street een paar blokken verderop met allemaal winkels en restaurants. 

Bij Odyssee Coffee haal ik een cold brew met amandelmelk en suikervrije vanillesiroop. Ze hebben geen magere melk, dus Ricks haalt zijn latte bij de bakkerij aan de overkant. 

Intussen zijn Katja, Kevin en Fiona klaar en we ontmoeten elkaar bij The Starving Artist. Een leuk restaurant waar we buiten kunnen eten.

 Het eten is lekker. Katja en ik nemen de Benedict met krabcake en spinazie. Fiona smult van haar kindermaaltijd en Kevin en Rick hebben smakelijk uitziende omeletten. 

Na het eten gaan we een wandeling op de boardwalk maken. Helaas moet je hier betalen voor het strand anders hadden we liever op het zand gelopen. Ocean Grove heeft een kruisvormige pier, die we op lopen. Daarna wandelen we naar Asbury Park. 

Het begon mistig, maar langzaamaan komt de zon door. Dan wordt het flink warm. Fiona heeft geen zonnebrand crème op. Ik koop even een tube bij een winkel met strand spullen. 

We krijgen dorst van de warmte en gaan wat drinken bij The Break. Fiona is moe aan het worden en Rick gaat met haar op pad. 

Grandpa vindt natuurlijk iets leuks voor Fiona. Ze "rijdt" in Supermans auto en een schoolbus. Daarna lopen we terug en gaan Katja en Kevin Fiona naar bed brengen. 

Rick en ik gaan even terug naar het appartement en dan ook naar Neptune. Daar bestellen we een lichte lunch van Santo Ceviche. Mijn tonijn tartaar is lekker. 

Het is inmiddels weer zonnig en warm buiten. Katja en ik gaan op de schommelstoelen op hun veranda zitten. 

Vanwege de grote kans op onweersbuien heeft Katja Fiona's verjaarspartijtje verzet. Dat is maar goed ook, want net na drieën horen we de eerste donderslag. 

Gelukkig is het bijna droog als we naar de Bierhalle gaan. Daar hebben ze ook een bloody Mary en die bevalt mij stukken beter dan bier.

Op de muur staan allemaal Tsjechische woorden. Ik probeer ze te ontcijferen en het lijkt wel een beetje op Latijn. Kuchyna betekent bijvoorbeeld keuken en dome huis. 

Fiona smult van de pretzel met kaassaus en het is gezellig. Na afloop gaan we op zoek naar een restaurant voor het avondeten. 

Alles zit op zaterdagavond vol en uiteindelijk kiezen we ervoor weer naar Marina Grille te gaan. Dat is leuk voor Fiona en ze hebben een uitgebreid menu. Ik bestel dit keer kippenvleugels en gegrilde worteltjes. 

De kinderpizza van Fiona wordt vergeten en dat is heel hinderlijk. Fiona eet hierdoor heel veel van Kevins krabsoep. Daardoor heeft Kevin nauwelijks eten, maar hij overtuigt ons ervan genoeg te hebben. De bediening is veel slechter dan gisteravond. Dat dat in een restaurant zoveel kan verschillen. 

Intussen zijn Saskia en Riley bij Katja thuis gearriveerd. Zij hadden een enerverende dag. Ze waren vanochtend halverwege hierheen en in Connecticut realiseerde Saskia zich dat ze per ongeluk haar slaapmedicijn in plaats van haar ADHD medicijn had ingenomen. Verder was ze vergeten de Adderall mee te nemen. 

Zij reden dus terug naar Boston om de juiste medicijnen op te halen. Daarna maakten ze vrijwel meteen rechtsomkeerts en Riley reed direct hierheen. Als wij terugkomen van het restaurant zien we Saskia en Riley voor het eerst sinds Oud & Nieuw. Onnodig te schrijven dat Saskia flinke knuffels krijgt.

We blijven nog even kletsen terwijl Fiona haar melk drinkt en Saskia en Riley hun avondeten verorberen. Rick en ik zijn echter heel moe en tegen negenen nemen we afscheid. Morgen zullen we een groot deel van de dag met elkaar doorbrengen en dan is de pret alweer voorbij. 

Zondag

De zon schijnt fel de kamer binnen als ik om zes uur wakker word. Ik probeer nog wat te slapen, maar om half acht lukt dat niet meer. 

Om Rick niet te wekken sta ik stilletjes op en maak me in de keuken klaar voor de dag. Minuten later is Rick ook van de partij. 

We lopen als eerste over de boardwalk naar Main Avenue. Daar halen we onze koffie bij de Bake Shop. Rick koopt er ook een croissant bij. 

Met de koffies lopen we de pier weer op. Ocean Grove is een erg religieus plaatsje en we zien dat het strand hier op zondag pas om twaalf uur opent. 

Terug in het appartement pakken we in en doen alles in de auto. Het appartement is ons goed bevallen en zo dichtbij het strand is veel leuker dan in een saai hotel ver van zee. 

Iedere tuin hier heeft hortensia's 

Inmiddels zijn de anderen klaar om.te brunchen. Wij nemen Saskia en Riley mee in onze auto. We gaan eten bij Toast en daar staat onze tafel al klaar. Fiona is helemaal weg van Saskia en Saskia gaat naast haar zitten. 

Ook hier is het eten lekker. Katja en ik bestellen weer hetzelfde: de toast met gerookte zalm en een kleine salade. Er is vegan havermout voor Saskia en de mannen hebben allemaal een gerecht met ei. 

Grappig bord bij de wc

Na het eten gaan we naar het Asbury Park strand. Zelfs voor Fiona moet betaald worden. Dat betalen om op het strand te mogen is een echt New Jersey iets. In onze omgeving zijn de stranden gratis. 

Saskia en Riley zijn niet voorbereid op het strand en gaan winkelen langs de boardwalk. Fiona vindt het strand prachtig en het water ook. Het is koud, maar dat lijkt haar niet te deren. 

Saskia vraagt of ik naar de winkel kan komen. Ze heeft een leuke bikini gevonden en wil mijn mening. Hij is inderdaad erg uniek en staat haar goed. De bikini kost $175 en dat heeft Saskia er uiteindelijk niet voor over. 

Na ongeveer een uur gaan we terug naar Katja en Kevins huis en daar nemen Saskia en Riley alweer afscheid. Wij blijven nog tot Fiona haar middagslaapje gaat doen. 

Bij het afscheid huilt Fiona hard. We kunnen nu merken dat ze weet wie we zijn. Gelukkig zullen we elkaar volgend weekend alweer zien. 

Mijn Oud en Nieuw foto vlakbij Katja

Zondagmiddag betekent hier aan de oostkust veel strandverkeer. We komen dan ook regelmatig in de file te staan. Bij het laatste service plaza in New Jersey is het enorm druk, maar wij hebben benzine nodig. Hier in New Jersey is dat geen self service waardoor het allemaal nog wat langer duurt. 

Als we de Delaware Memorial Bridge over zijn zien we een ontzettend dreigende lucht voor ons. Op de radar zie ik een zware onweersbui, maar wij rijden er net langs en krijgen enkel wat dikke regendruppels. 

In Maryland is het verkeer ook super druk. Ik denk dat ik het niet naar huis ga halen zonder pit stop. We stoppen bij een rest area met ontzettend veel vrachtwagens. De wc's zijn hier schoon, wat me eigenlijk altijd opvalt bij de stopplaatsen langs de snelwegen. Nu beginnen we aan het laatste stukje. 

In ons gebied is het eindelijk droog. We komen om kwart over zes bij Hawk & Griffin aan. Dat was een rit van meer dan vier uur. We nemen plaats aan de bar en Alana zorgt voor ons. We delen een Schots ei en ik heb weer kippenvleugels met een verse salade. Ik ben op het moment verzot op kippenvleugels, ik weet niet waarom. 

Thuis worden we door een heel blije hond begroet. De buren zorgen altijd zo goed voor hem. Orion is echt wel mijn "baby". Ik zie er nu al wat tegenop dat hij naar de kennel zal gaan aan het einde van de week. Maar het zal dan een stuk relaxter zijn voor ons allemaal.

Iedereen een heel fijne week gewenst!