Over Orion naar de kennel brengen

Toen Rick om vijf voor zeven opstond was ik vast van plan een tiental minuten later te volgen. En dan hoor ik het Disney deuntje van Alexa. Oeps, het is opeens half acht! Snel ga ik naar beneden en maak mijn ontbijt. Vrijdag is altijd makkelijk, want dan maak ik gewoon alles op.

Daarna pakken we Orions spullen in en zetten hem in de auto. Eerst gaan we langs Starbucks voor onze koffies en rijden dan naar Dog's Downtown. Daar gaat Rick naar binnen om alles over Orion te vertellen en niet veel later haalt hij Orion om naar Orions "hotel" voor vijf nachten te gaan. 

Rick komt helemaal verbaasd terug, want er waren twee Duitse herders vlakbij Orion en daar reageerde hij helemaal niet op. Hij liet zich ook gewillig meenemen naar zijn "suite". Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat. Wie weet is Orion veel minder reactief dan wij dachten. 

Wij rijden terug naar Vienna en gaan een lange boodschappenlijst afwerken bij de Giant. Het meeste ervan is voor Fiona. Natuurlijk mag die bij Omi en Grandpa de lekkerste dingen eten. Ik ben benieuwd hoe ze de mini bosbessen muffins gaat vinden.

Het enige dat we niet kunnen vinden zijn Fiona's nachtluiers. Die zijn van het merk Honest en dat lijkt in dit gebied heel moeilijk te krijgen. Giant heeft ze niet en ook bij CVS is er geen teken van. Dan neemt Katja er wel een aantal mee van huis. 

Het is al bij elven als we weer thuis zijn. Het is vreemd niet begroet te worden door Orion. Ik doe een half uur cardio en dan een kwartier onderlichaam krachttraining. Met de tien pond gewichten is dat een hele goede uitdaging. Het lukt me en daar ben ik heel blij om. Na een korte stretchroutine vind ik het weer genoeg voor vandaag. 

Mijn laatste Oud en Nieuw foto, morgen wordt het thema Bloemen, zoveel makkelijker!

De ochtend is zo voorbij gevlogen en het is tijd om aan ons middageten te denken. Rick oppert Sweet Leaf en daar ben ik altijd voor te vinden. We halen de groentewraps, beiden met biefstuk en cheddar kaas en verschillende groentes. Het is vreemd om rustig te lunchen zonder een hond, die alle happen uit mijn mond kijkt. 

Er worden weer onweersbuien voorspeld en ik heb het heel warm dus ik loop na het eten naar het zwembad. Daar trek ik meteen twintig baantjes, want het is pauze voor de kinderen. Als die weer in het water mogen ben ik bijna klaar. 

Drie kwartier later zwem ik de tweede helft van de kilometer van vandaag. De lucht betrekt steeds meer en als ik klaar ben merk ik dat de muziek uit staat. Dat betekent dat er misschien onweer in de buurt is. En jawel, net als ik huiswaarts wil gaan wordt de eerste donder gehoord. 

Het spat wat hier, maar verder is er geen regen van betekenis. Ik besteed de rest van de middag met het klaarmaken van bedden e.d. voor Katja, Kevin en Fiona. Zij komen vanavond en dan moet alles in kannen en kruiken zijn. 

Ook beveel ik mijn Roomba om de kamers te stofzuigen. Op het hout doet hij het prima, maar zogenaamd is de Roomba zo goed met haren van huisdieren. Tijdens het stofzuigen van het tapijt in de woonkamer moet ik hem echter steeds legen. Het was makkelijker geweest er even met een gewone stofzuiger overheen te gaan. 

Rick en ik gaan rond half zes naar het Mosaic District. Daar hopen we plaats aan de bar van de Kirby Club te vinden. Dat lukt en we bestellen het gerecht met allerlei kebabs om te delen. Het wordt geserveerd met salade, gepekelde groentes, gepekelde aubergine en kurkuma rijst. Heerlijk, we smullen ervan. 

En nu is het wachten op het gezinnetje uit New Jersey. Ze zijn bij dit schrijven al in Delaware en Fiona is een engeltje in haar nieuwe autostoel. Rick is nog even volle melk aan het kopen, want die hadden we eerder vandaag vergeten. Vier volle dagen met Fiona, wat een luxe gaat dan zijn!