Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, april 28, 2024

Over een culinair weekend

Zaterdag

Het is somber weer en daardoor makkelijker wat uit te slapen. Ik ben om kwart over acht echter compleet wakker en doe mijn dagelijkse woordspelletjes. Rick houdt het nog tot kwart voor negen uit.

Dan maken we ons klaar, laten Orion uit en gaan naar het centrum. Ik bestel mijn favoriete broodje van Panera en dat halen we eerst op. Daarna is Starbucks aan de beurt voor koffies en Ricks ontbijt. 

Helaas begint het ook wat te regenen, maar dat is juist mooi op bloemen. Ik zie paars met gele baardirissen in iemands tuin en ga daar even foto's van maken. Rick wacht geduldig op me in de auto. 



Na mijn sporten trek ik mijn ene oranje t-shirt aan met "Netherlands, it's where my story began". Het is zeker geen t-shirt weer dus helaas moet ik er een regenjas over dragen. Maar zo heb ik toch even meegedaan met Koningsdag. 

Rick en ik gaan onze lunch eten bij The Taste of Vienna. Het is een jaarlijks evenement waarbij restaurants uit de omgeving kleine hapjes verkopen. Een deel van de opbrengsten zijn voor onze vrijwillige brandweer.

Voorgaande jaren vond ik het eten niet bijzonder, maar dit keer is het moeilijk kiezen. Ik neem een sushi hand rol van Kusshi, een kreeftenbroodje van Ned's New England en een halve mochi donut van Donutchew. 

Rick gaat voor de kip "lolly" van Harth, barbecue varkensvlees van Famous Dave's en een sausage roll (lijkt wel op een saucijzebroodje) van Pure Pasty. Terwijl we onze laatste lekkernijen eten begint het te plenzen! We gaan gauw terug naar de auto, blij dat we ons middageten al op hebben. 










We nemen thuis een paar uur om te lezen en spelletjes te spelen. Als het ophoudt met regenen gaan we vervolgens naar het Garden Masters tijdelijke tuincentrumpje om de bloemen voor op het deck en voor ons huis te kopen. 

Voor het huis vonden we vorige zomer hibiscus erg mooi. Dit keer kopen we onderstaande kleur, mijn favoriet. Op de decktafel komt weer een begonia te staan en morgen gaan we de geraniums planten in de bakken, die aan de railings hangen. 



Al snel daarna is het tijd ons netjes aan te kleden. We hebben dankzij mijn vriendin Karen een reservering bij het exclusieve Elyse. 

Jon Krinn kennen wij al jaren vanwege twee andere restaurants waar hij de eigenaar en chef van was. Nu is hij Elyse begonnen met maar dertig zitplaatsen en een menu dat iedere keer anders is. We krijgen stoelen aan de bar, die uitzicht heeft op de keuken. Het is altijd leuk alles klaar te zien maken. 

Jon komt ons meteen begroeten en zegt dat hij ons een gratis foie gras wil geven om onze vriendschap van meer dan twintig jaar te vieren. Daar zeg ik geen nee tegen en het is voor mij alleen, want Rick houdt niet van welke lever dan ook.

Jons vader bakt het brood voor het restaurant net als hij voor Clarity deed. Dat is zo ontzettend lekker, ik eet er veel te veel van. Onderstaande foto's zijn ons menu en de gerechten (inclusief de foie gras, die niet op het menu staat).

Jon is een meester in bijzondere smaken bij elkaar brengen. Ik drink zijn sausjes als soep nadat ik het eten op heb, zo lekker! Ieder hapje is alsof er een engeltje op je tong plast. We hebben het over goede chefs en hij is zeker een van de beste in dit gebied. Michelin ster kwaliteit, maar ik hoop dat hij wat onbekend blijft.


Met volle magen gaan we huiswaarts. Dit was zeker een culinaire dag! Al die verschillende liflafjes is precies wat ik zo lekker vind. 

Fiona had vanochtend een verjaarspartijtje en zo te zien beviel de cupcake haar heel goed. Zij gaat binnenkort haar broertje ontmoeten, want Nico is uit de NICU en ligt op de zaal van waaruit babies naar huis mogen. De dokter zei dat dat over minder dan een week kan zijn. 

Een hartje als pleister

Nog even over United en de geannuleerde vlucht van Zurich naar Washington. Ik wil iedereen bedanken, die me op de 600 euro Europese wet wees, die ook hierop van toepassing was. Ik heb United gisteren aangeschreven en vandaag al antwoord. Ik krijg inderdaad die 600 euro en de hotelkosten terug. 

Zondag

En opeens is het zomer. Of althans wanneer de mist optrekt, want bij het opstaan is het mistig en maar een graad of twaalf. We halen onze koffies en ontbijt (ik heb egg white egg bites voor de verandering) van de Starbucks in het Pan Am Center en beginnen dan aan onze boodschappen. 

Als eerste bezoek ik de H Mart voor paddenstoelen. Daarna steken we over naar de Mosaic markt. Ik ben helemaal blij om de groente- en fruitboerderijen terug te zien. We kopen een paar bosjes verse asperges. Verder heeft King Mushroom varenkrullen, heerlijk voor mijn ontbijt, en natuurlijk maitake paddenstoelen. 


Interessante geuren geitenmelkzeep


Onze volgende stop is de Home Depot. Daar kopen we een paar zakken potgrond. Verder nemen we clematis en lavendel mee om te planten. Ik zou zo graag ook een seringenstruik kopen, maar die zie ik hier niet. 

Thuis doe ik eerst mijn cardio. Ik trap behalve op de elliptische machine ook op de Scoop in de hoop dat dat mijn heupen en benen gaat helpen. Ik kon vannacht niet goed slapen van de pijn en de rusteloze benen. 

Als ik klaar ben planten we de geraniums in hun bakken. Daarna is de beurt aan de begonia en vervolgens de hibiscus bakken voor het huis. Met de lavendel en clematis wachten we nog even. 

We gaan lunch halen in The Boro. Voor mij wordt het een lang begeerde poke bowl. Rick heeft een gyro salade. We kopen meteen even wat benodigdheden bij Whole Foods. 

De geranium kleuren gaan van donker naar licht

Het is inmiddels 28 graden en ik ga in mijn hangmatstoel op het deck lezen. Ik geniet ondertussen van het gezang van een cardinaaltje in een boom vlakbij. Helaas zie ik hem niet, maar hij zingt of zijn leven ervan afhangt. 

Zo gaat de middag vlot voorbij en het is nog lekker warm als we willen gaan eten. We gaan kijken of er plaats is op het terras van Bear Branch Tavern en dat is zowaar het geval. Ik geniet van een half dozijn oesters en dan gegrilde mahi mahi. Rick heeft een salade met biefstuk en garnalen. 

Na het eten gaan we naar Brusters voor een ijsje. Zij hebben caramel toffee ijs en dat is het enige dat ik echt heerlijk vind. Heel on-Amerikaans hoef je hier ook geen enorm ijsje te kopen. Gewoon een bolletje kan ook en meer hoeven we niet. 

Het was een zeer smakelijk weekend, maar morgen moet ik weer beter op de koolhydraten gaan letten. Allemaal een heel fijne week gewenst!

vrijdag, april 26, 2024

Over deze vrijdag

Het belooft weer een mooie dag te worden al blijven de temperaturen lager dan gemiddeld. Dat zal over een paar dagen helemaal veranderen. Dit is wel erg lekker lenteweer met een maximum temperatuur van zo'n zestien graden. 

Na ons ontbijt gaan we op pad. Natuurlijk halen we als eerste onze Starbucks koffies. Dan gaan we naar de paarse glasbak om ons lege glas in te gooien. Als we bij de rode locomotief komen zie ik dat er wat nieuws neer is gezet.

Om te beginnen heb ik geen idee wat deze bloemen zijn. Dan zie ik een hamertje en begrijp dat kinderen daarmee de bloemen als een soort drumstel kunnen gebruiken. Later hoor ik dat de bloemen er door de Vienna Kunstvereniging neer zijn gezet, erg leuk.

Als laatste halen we groentensap van Greenheart en gaan dan huiswaarts. Daar gaat Rick aan het werk en ik aan mijn cardio. Ik heb telkens heel veel pijn, vooral aan mijn benen, dus ik laat de krachttraining vandaag maar achterwege. 


Na mijn sporten ga ik erop uit om foto's te nemen in de buurt. Ik kan daar op het moment geen genoeg van krijgen. Als het volgende week zo warm wordt zal het allemaal snel uitgebloeid zijn. Vooral de baardirissen zijn zo mooi. 













Uiteindelijk kom ik bij Whole Foods uit en koop daar een bakje garnalensalade voor mijn lunch. Als ik weer thuiskom gaat Rick net naar Cava om zijn middageten te halen. Ik ga gezellig even met hem mee en dan weten we gezamenlijk in onze keuken. 

Het is lekker genoeg om in de zon te gaan lezen. Ik heb een interessant boek over Grandma Gatewood, de eerste vrouw, die het Appalachian Trail aan een stuk door heeft gelopen. Ze was 67 toen ze dat deed en zowel dat pad als deze vrouw fascineren me. Het is het langste wandelpad ter wereld en ik heb er hooguit een kilometer van gelopen. 

Rick maakt een paar korte wandelingen om zijn stappen bijeen te krijgen en ik loop mee. Blijven bewegen is het beste tegen de pijn. Verder schrijf ik United aan vanwege de geannuleerde vlucht, want als ik het goed begrijp heb ik recht op 600 euro daardoor. 

Zo is de middag al snel voorbij. Rick heeft een nieuw voor ons restaurnant gevonden in Ballston, Mussel Bar & Grille. Het is van een Belgische chef en heeft dan ook heel veel Belgisch bier. Het blijkt er al sinds 2012 te zijn dus Rick snapt niet dat hij er niet eerder van wist. 

We nemen plaats aan de bar en bestellen wat dingen van het happy hour menu. Daaronder een heerlijk charcuterie plankje waar we ook een stuk Goudse kaas bij bestellen. Op het menu staan drie erg lekkere mocktails en ik kies de margarita, die super is. Ik ben zo blij dat veel restaurants nu interessante alcoholvrije drankjes hebben!



Dit restaurant was een goede vondst en we zullen er zeker terug gaan, ook vanwege het Belgische bier. Het is een goede begin van het weekend. Allemaal een heel fijne paar dagen gewenst!

 

donderdag, april 25, 2024

Over een erg leuke rondleiding

We staan bijtijds op en maken ontbijt. Dan maken we ons klaar van de dag en vertrekken naar de stad. Voor we de snelweg opgaan halen we nog even onze dagelijkse koffies van Starbucks. 

De tol naar Washington via de I 66 bedraagt maar liefst $30. Volgens Rick hoeven we dat niet allemaal te betalen als we in Arlington van de snelweg afgaan. Gelukkig is er op de sluiproute ook weinig verkeer en we zijn al gauw in de stad. 

Zoals meestal heb ik bij de Neptunus fontein van de Library of Congress afgesproken. In de stad staat er wel file en zo verliezen we wat tijd, maar Rick zet me om kwart voor tien af. Ik zie C. en P. al aan komen lopen. 
We sluiten aan in de rij om de Library of Congress in te gaan. Ik heb nog net de laatste drie kaartjes voor kwart over tien kunnen scoren dus de rij is best lang. Om precies kwart over tien gaan we door de veiligheidscontrole en lopen het gebouw binnen. 

Om half elf gaat de hoofdleeszaal open en we blijven in die buurt om naar binnen te kunnen. We kunnen nog even de Gutenberg bijbel bewonderen en dan is het tijd om in de rij te gaan staan. We krijgen allemaal een stickertje en mogen dan de enorme zaal in. 

Dit is voor mij pas de tweede keer dat ik hier binnen ben, want vroeger kon je er alleen in als je iets wilde onderzoeken. Het is een prachtige zaal en hier is helemaal te zien wat je van boven niet goed ziet,  de binnenkant van de koepel met zijn schildering over de beschavingen. 




Als we het rondje door de zaal hebben gelopen gaan we de trap op om de leeszaal ook van boven te bewonderen. Daarna vertel ik op iedere verdieping wat over de dingen die er te zien zijn. Als laatste bezoeken we de bibliotheek van Thomas Jefferson, die altijd indruk wekt. 


Eenmaal weer buiten lopen we richting het Hooggerechtshof gebouw. Hier wordt geprotesteerd en er is heel veel pers. Donald Trumps "een president is immuun voor vervolging voor de rest van zijn leven" zaak wordt behandeld vandaag. 


Wij steken over naar het Capitool waar het heel rustig is. De Senaat en het Huis van Afgevaardigden zijn niet in sessie, daar zal het wel door komen. Het gebouw blijft imposant. Op foto's is moeilijk over te brengen hoe groot het is. 

We zetten onze tocht door de stad voort. Langs de Nationale Archieven en via het Marine Monument gaan we Chinatown in. Daar is de grote Chinese boog het hoogtepunt, want verder is er niet veel Chinees aan. 

Door het rijke City Center DC lopen we naar 10th Street NW. Daar komen we langs het Ford's Theater en het huis waar Lincoln is overleden. Op de hoek met Pennsylvania Ave staat het lelijke FBI gebouw dat op een gegeven moment leeg zal komen te staan. 

De rest van de rondleiding lopen we Pennsylvania Avenue af. Zo komen we ook langs het stadhuis van Washington. Daarna bekijken we de achterkant en na de heuvel opgeklommen te zijn de voorkant van het Witte Huis. 

Hier eindigt mijn rondleiding en we nemen afscheid. Als verrassing hebben C. en P. chocolaatjes met blauwe en witte muisjes mee voor Nico's geboorte. We gaan wachten die te eten tot we Katja en Kevin weer zien. Hartstikke leuk! Er is ook een pakje lekker stroopwafels en een cadeautje voor Nico van mijn vriendin Vivianne (die bevriend is met C.). Het is allemaal zo lief en attent!
Pennsylvania Avenue


Na deze weer heel leuke rondleiding is het al kwart voor twee. Ik loop naar de Old Ebbitt Grill waar ik met gemak een kruk aan de bar vind. Ik bestel een licht gerecht vanwege het late tijdstip. Het is een  salade met verschillende soorten erwten, die op allerlei manieren bereid zijn. De bodem is erwtenpuree met daarop erwten en suikererwten, erwtenblaadjes en daar bovenop een gepocheerd ei, bijzonder en lekker. 


Omdat het al na tweeen is als ik klaar ben blijf ik wel in de stad wachten tot Rick klaar is met zijn werk. Ik loop naar de Renwick Gallery tegenover het Witte Huis. Dat is een klein Smithsonian museum met kunst, die me wel aanspreekt. 

Jammer genoeg zitten ze net tussen twee tentoonstellingen in, maar op de bovenverdieping is de permanente collectie te zien. Het gebouw zelf is ook erg mooi en fotogeniek van binnen. Ik ben er een uurtje als Rick zegt dat hij bijna klaar is. 










Het McPherson Square metrostation is om de hoek en er komt net een trein aan. Ik hoef maar drie haltes en dan ben ik al in Rosslyn. Rick komt me al tegemoet lopen. Het is gezellig zo samen naar huis te rijden. 

Al gauw is het tijd voor ons virtuele happy hour met Christine en Chuck. We hebben elkaar meer dan een maand niet gezien. Er is natuurlijk heel veel te vertellen over de afgelopen weken. Het uur wordt weer een stuk langer en dan nemen we afscheid tot volgende week. 

Voor ons avondeten halen we vanavond van Taco Bamba. Hun taco's in koolbladeren zijn erg lekker. Ik vind dat knapperige van de kool lekkerder dan taco's in slabladeren. We smullen er dus van.

Uit de NICU komt er allemaal goed nieuws. Nico ademt helemaal op zichzelf en heeft geen zuurstof meer nodig. Hij doet het goed met uit een flesje drinken en hij is wat aangekomen. Het einde van zijn tijd in de NICU is in zicht, hoewel ze nog geen datum hebben. 

Voor het eerst helemaal zonder slangetjes op zijn gezichtje