Over een erg leuke rondleiding

We staan bijtijds op en maken ontbijt. Dan maken we ons klaar van de dag en vertrekken naar de stad. Voor we de snelweg opgaan halen we nog even onze dagelijkse koffies van Starbucks. 

De tol naar Washington via de I 66 bedraagt maar liefst $30. Volgens Rick hoeven we dat niet allemaal te betalen als we in Arlington van de snelweg afgaan. Gelukkig is er op de sluiproute ook weinig verkeer en we zijn al gauw in de stad. 

Zoals meestal heb ik bij de Neptunus fontein van de Library of Congress afgesproken. In de stad staat er wel file en zo verliezen we wat tijd, maar Rick zet me om kwart voor tien af. Ik zie C. en P. al aan komen lopen. 

We sluiten aan in de rij om de Library of Congress in te gaan. Ik heb nog net de laatste drie kaartjes voor kwart over tien kunnen scoren dus de rij is best lang. Om precies kwart over tien gaan we door de veiligheidscontrole en lopen het gebouw binnen. 

Om half elf gaat de hoofdleeszaal open en we blijven in die buurt om naar binnen te kunnen. We kunnen nog even de Gutenberg bijbel bewonderen en dan is het tijd om in de rij te gaan staan. We krijgen allemaal een stickertje en mogen dan de enorme zaal in. 

Dit is voor mij pas de tweede keer dat ik hier binnen ben, want vroeger kon je er alleen in als je iets wilde onderzoeken. Het is een prachtige zaal en hier is helemaal te zien wat je van boven niet goed ziet,  de binnenkant van de koepel met zijn schildering over de beschavingen. 

Als we het rondje door de zaal hebben gelopen gaan we de trap op om de leeszaal ook van boven te bewonderen. Daarna vertel ik op iedere verdieping wat over de dingen die er te zien zijn. Als laatste bezoeken we de bibliotheek van Thomas Jefferson, die altijd indruk wekt. 

Eenmaal weer buiten lopen we richting het Hooggerechtshof gebouw. Hier wordt geprotesteerd en er is heel veel pers. Donald Trumps "een president is immuun voor vervolging voor de rest van zijn leven" zaak wordt behandeld vandaag. 

Wij steken over naar het Capitool waar het heel rustig is. De Senaat en het Huis van Afgevaardigden zijn niet in sessie, daar zal het wel door komen. Het gebouw blijft imposant. Op foto's is moeilijk over te brengen hoe groot het is. 

We zetten onze tocht door de stad voort. Langs de Nationale Archieven en via het Marine Monument gaan we Chinatown in. Daar is de grote Chinese boog het hoogtepunt, want verder is er niet veel Chinees aan. 

Door het rijke City Center DC lopen we naar 10th Street NW. Daar komen we langs het Ford's Theater en het huis waar Lincoln is overleden. Op de hoek met Pennsylvania Ave staat het lelijke FBI gebouw dat op een gegeven moment leeg zal komen te staan. 

De rest van de rondleiding lopen we Pennsylvania Avenue af. Zo komen we ook langs het stadhuis van Washington. Daarna bekijken we de achterkant en na de heuvel opgeklommen te zijn de voorkant van het Witte Huis. 

Hier eindigt mijn rondleiding en we nemen afscheid. Als verrassing hebben C. en P. chocolaatjes met blauwe en witte muisjes mee voor Nico's geboorte. We gaan wachten die te eten tot we Katja en Kevin weer zien. Hartstikke leuk! Er is ook een pakje lekker stroopwafels en een cadeautje voor Nico van mijn vriendin Vivianne (die bevriend is met C.). Het is allemaal zo lief en attent!

Pennsylvania Avenue

Na deze weer heel leuke rondleiding is het al kwart voor twee. Ik loop naar de Old Ebbitt Grill waar ik met gemak een kruk aan de bar vind. Ik bestel een licht gerecht vanwege het late tijdstip. Het is een  salade met verschillende soorten erwten, die op allerlei manieren bereid zijn. De bodem is erwtenpuree met daarop erwten en suikererwten, erwtenblaadjes en daar bovenop een gepocheerd ei, bijzonder en lekker. 

Omdat het al na tweeen is als ik klaar ben blijf ik wel in de stad wachten tot Rick klaar is met zijn werk. Ik loop naar de Renwick Gallery tegenover het Witte Huis. Dat is een klein Smithsonian museum met kunst, die me wel aanspreekt. 

Jammer genoeg zitten ze net tussen twee tentoonstellingen in, maar op de bovenverdieping is de permanente collectie te zien. Het gebouw zelf is ook erg mooi en fotogeniek van binnen. Ik ben er een uurtje als Rick zegt dat hij bijna klaar is. 

Het McPherson Square metrostation is om de hoek en er komt net een trein aan. Ik hoef maar drie haltes en dan ben ik al in Rosslyn. Rick komt me al tegemoet lopen. Het is gezellig zo samen naar huis te rijden. 

Al gauw is het tijd voor ons virtuele happy hour met Christine en Chuck. We hebben elkaar meer dan een maand niet gezien. Er is natuurlijk heel veel te vertellen over de afgelopen weken. Het uur wordt weer een stuk langer en dan nemen we afscheid tot volgende week. 

Voor ons avondeten halen we vanavond van Taco Bamba. Hun taco's in koolbladeren zijn erg lekker. Ik vind dat knapperige van de kool lekkerder dan taco's in slabladeren. We smullen er dus van.

Uit de NICU komt er allemaal goed nieuws. Nico ademt helemaal op zichzelf en heeft geen zuurstof meer nodig. Hij doet het goed met uit een flesje drinken en hij is wat aangekomen. Het einde van zijn tijd in de NICU is in zicht, hoewel ze nog geen datum hebben. 

Voor het eerst helemaal zonder slangetjes op zijn gezichtje