Over deze dinsdag

Vandaag ben ik om kwart over zeven uit de veren en begin meteen aan mijn ontbijt. Meestal ziet mijn samenraapseltje voor het roerbakken er nogal rommelig uit, maar vandaag besluit ik het netjes neer te leggen. Zo ziet het er al lekker uit voor het gebakken is. 

Ook vanochtend is het warm genoeg om op het deck te eten. Rick maak zich intussen klaar en als ik mijn maal op heb gaan we Vienna in. We halen onze koffies en spelen wat Pokemon Go. Dan maakt Rick thuis zijn lunch klaar en vertrekt naar kantoor. 

Aangezien ik enorme last van heupen en benen heb (links lijkt het of er een zenuw beklemd zit) ga ik vandaag een half uur op de Scoop trappen. Die roterende beweging helpt mijn heupen en hopelijk gaat die zenuwpijn ook weg.

Met dit weer fiets ik naar Sharon voor de personal training. Dat halve uur gaat altijd snel voorbij. We hebben het over onze kinderen en hoe vreemd het is dat die nu op een punt zijn dat voor ons eigenlijk nog niet zo lang geleden lijkt. 

Vanaf Sharon is het niet ver naar Whole Foods en ik besluit eens Nederlands te doen en boodschappen te halen op de fiets. Ik heb tenslotte tassen aan mijn fiets hangen. Ik ben bij aankomst niet de enige fiets in het fietsenrek. Er zijn drie anderen. Vienna is een fietsvriendelijk stadje en Whole Foods ligt aan het W&OD pad. 

Voor ik mijn boodschappen ga doen maak ik wat foto's in het parkje naast de winkel. Daar bloeit altijd het een en ander. De laatste foto is columbine dat hier in Virginia in het wild voorkomt. Ik vind het een mooie bloem. 

Dan ga ik mijn benodigdheden kopen, onder anderen avondeten voor vandaag en morgen. Als ik in mijn karretje kijk is het eigenlijk best veel en even ben ik bang dat het teveel is voor mijn fietstassen. Maar gelukkig past alles precies.

Op de terugweg bedenk ik me dat ik vroeger van Leusden-Zuid naar mijn middelbare school in Amersfoort fietste. Onderweg moesten we de Amersfoortse Berg op en in mijn herinnering was dat een hele klim. Toen kon ik niet weten dat ik in een buurt met flinke heuvels zou gaan wonen!

Na de boodschappen weggelegd te hebben ligt de hele verdere dag open voor me. Als middageten eet ik een blikje kippers en heb daar mini komkommertjes en bramen bij. Het is een prima maal. 

Eigenlijk zou ik dit of dat moeten van mezelf, maar niets is urgent. Het deck voelt altijd als een oase van rust (minus de eeuwige bladblazers en grasmaaiers) en daar ga ik vanmiddag van genieten. 

Een cardinaaltje komt me toezingen, allemaal heel idyllisch. Tot ik Orion niet kan vinden. De smiecht is weer eens in de vijver gesprongen en gaat daarna heel blij in het gras liggen rollen. Gelukkig is hij een paar uur later weer droog. 

Om toch nog af en toe wat te bewegen en mijn Fitbit 250 stappen per uur te volbrengen maak ik ieder uur een korte wandeling. Als ik Orion meeneem voor een ervan komt onze buurman natuurlijk net naar buiten met zijn Deense doggen. Ik ben blij dat Orion zijn harnas aanheeft, dan is hij makkelijk in bedwang te houden. 

Zo kabbelt de middag voort en om half zes komt Rick thuis. We drinken wat op het deck en "maken" dan het avondeten. Maken tussen aanhalingstekens, want het is een koude maaltijd bestaande uit in citroen en peper gemarineerde garnalen, rauwkost van de salade bar en groente chips. Het is lekker en met dit weer is zo'n koude maaltijd niet verkeerd.

Dan is het tijd voor Jeopardy en mijn vriendin Laura doet mee. Ze speelt erg goed, maar helaas wint de huidige kampioene op het nippertje. Toch was het leuk om een bekende op de televisie te zien.